7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009 |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
1) 7دي ماه سال1358هجري شمسي:
فرمان حضرت امام خميني(رحمت الله علیه) مبني برتشكيل نهضت سوادآموزي و بسيج عمومي براي مبارزه با بيسوادي صادرشود. درآن زمان به همه مردم توصيه شده بود كه دراين امرمهم شركت كنند و شخصاً درراه سوادآموزي بيسوادان كشوربكوشند. حضرت امام خميني(رحمت الله علیه) تأكيد فرمودند كه هركس درهرجا به هرنحوي كه ازدستش برميآيد بيسوادان را ياري كند تا آنها نيزازنعمت خواندن و نوشتن برخورداركردند. متعاقب اين فرمان نهضت سوادآموزي به منظور سازماندهي به اين امرمهم ايجادشد. دربخشي ازپيام تاريخي حضرت امام(رحمت الله علیه) دراين باره آمده است: «مايه بس خجلت است كه كشوري كه مهد علم و ادب بوده درسايه اسلام زندگي ميكند كه طلب علم فريضه دانسته است ازنوشتن و خواندن محروم باشد. ما بايد درسهايي ازمدت، فرهنگ وابسته كشورمان را به فرهنگ مستقل و خودكفا تبديل كنيم و اكنون بدون ازدست دادن وقت براي مبارزه با بيسوادي به طور ضربتي و بسيج عمومي قيام كرد انشاءالله درآينده نزديك هركس نوشتن و خواندن ابتدايي را آموخته باشد؛ براي اين امرلازم است تمام بيسوادان براي يادگيري و تمام خواهران و برادران بازبراي ياددادن بپاخيزند». |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
2) شهادت روحاني مجاهد، آيتاللَّه "حسين غفاري" در زندان رژيم پهلوي (1353ش):
آيتاللَّه شيخ حسين غفاري در سال 1295 ش برابر با 1335 ق در آذرشهر تبريز متولد گرديد. وي در ابتدا در كنار تحصيل، كار ميكرد و زندگي فقيرانهاي داشت. ايشان پس از مدتي تصميم گرفت براي بهرهگيري از استادان حوزه علميه قم راهي اين شهر گردد. از اين رو، وارد حوزه علميه قم شد و از محضر استاداني چون محمدفيض قمي، سيدمحمدتقي خوانساري، سيد شهاب الدين مرعشي نجفي، علامه طباطبايي، سيد احمد خوانساري، سيد حسين بروجردي و امام خميني(رحمت الله علیه) بهرههاي وافر يافت و به درجات بالاي علمي رسيد. اين روحاني والامقام كه در كمال سادگي و قناعت زندگي ميكرد، به خاطر ظلم و ستم رژيم وابسته پهلوي، با انتشار مجله و تأليف كتب متعدد، به مبارزه با رژيم شاه پرداخت. وي در كنار عالمان مجاهدي همچون عبدالرحيم رباني شيرازي، سيد محمود طالقاني، سيد محمدعلي قاضي طباطبايي، سيد اسداللَّه مدني، علي قدوسي و مرتضي مطهري و... مبارزات خود را ادامه داد و تهديدات رژيم، هراسي به دل او نيافكند. ايشان همچنين با سخنرانيهاي متعدد، مظالم و مفاسد رژيم شاه را افشا كرد. آيتاللَّه غفاري در جريان نهضت مقدس امام خميني(رحمت الله علیه) بارها به زندان افتاد و شكنجههاي سختي را متحمل شد. مزدوران پهلوي براي در هم شكستن اراده اين عالم مجاهد، فرزندان، برادر و همسرش را نيز دستگير كردند اما آيتاللَّه غفاري، چونان كوه استوار و پرصلابت ايستادگي ميكرد و اين رنج و درد را در راه هدف والا و مقدمش، به جان خريد. به طور كلي حبسهاي ايشان از سال 1340 آغاز و تا پايان عمر به مدت سيزده سال ادامه يافت. آيت اللَّه غفاري در طول سالهاي سياه زندان در برابر انواع شكنجههاي روحي و جسمي مقاومت مينمود و وقتي در زندان، نظر ايشان را درباره امام خميني(رحمت الله علیه) سوال كردند گفت: من فكر ميكنم تنها كسي كه ميتواند ايران را نجات دهد، آيت اللَّه خميني است. و نيز جمله شجاعانه و قهرمانانه او كه فرمود: "دشمن خميني كافر است" كمر استبداد شاهي را شكست. در نهايت، رژيم كه از به زانو درآوردن اين اسوه پايداري نااميد شده بود تصميم به شهادت ايشان گرفت. سرانجام اين مجاهد سختكوش و روحاني مبارز، پس از تحمل شكنجههاي وحشتناك عوامل مزدور پهلوي، در هفتم دي ماه 1353 ش 58 سالگي به شهادت رسيد و در قم به خاك سپرده شد. |
|
3) كشتار وحشيانه مردم قزوين توسط رژيم طاغوت (1357ش):
اوجگيري نهضت اسلامي و انجام تظاهرات سراسري در تمامي شهرهاي ايران به ويژه در چند ماهه آخر حاكميت رژيم شاهنشاني باعث شد تا در بسياري از شهرها، اين راهپيماييها، با دخالت مأموران حكومت نظامي و كشتار مردم بيگناه، به خاك و خون كشيده شود. در قزوين نيز اين وضعيت ادامه داشت و مردم خشمگين، علاوه بر راهپيمايي، به تشييع جنازه شهدا ميپرداختند و در طي آن، مراتب انزجار خود را از جنايات رژيم پهلوي اعلام ميكردند. در اين ميان در روز هفتم دي ماه 1357، مأموران انتظامي به سوي مردم شليك كردند و در حدود بيست نفر را به شهادت رساندند. از اين رو، تشييع جنازه شهداي حوادث هفتم دي، در فرداي آن روز باحضور هزاران نفر از مردم معترضِ قزوين انجام گرفت كه اين مراسم نيز با هجوم مأموران به خاك و خون كشيده شد. قتل عام مردم در شهرهاي مختلف كشور در نهايت باعث اتحاد بيشتر آحاد ملت براي سرنگوني رژيم پوسيده شاهنشاهي گرديد و در كمتر از يك ماه و نيم بعد، بهار آزادي را براي ايران به ارمغان آورد. |
|
4) رحلت آيتاللَّه "سيد محمدباقر موسوي همداني" مترجم تفسير شريف الميزان (1379ش):
آيتاللَّه سيد محمدباقر موسوي همداني در سال 1304ش (1344ق) در همدان به دنيا آمد و تحصيلات ابتدايي را در بيجار پشت سر گذاشت. وي در 16 سالگي به قصد تحصيل علوم ديني راهي قم و تهران شد و از استادان آن بهره گرفت. با ورود آيتاللَّه بروجردي به قم، آيتاللَّه موسوي به درس ايشان حاضر شد و همزمان از درس اصول امام خميني و درس تفسير علامه طباطبايي بهره جست. پس از مدتي به درخواست و تشويق علامه طباطبايي، آيتاللَّه موسوي همداني براي اولين باره ترجمه دقيق و كاملي از تفسير شريف الميزان را به فارسي به انجام رساند و در چهل جلد منتشر نمود. از ديگر تاليفات اين فقيه بزرگوار، ترجمه تحرير الوسيله در 3 جلد، پاسخ به پرسشها در 2 جلد و حاشيه بر جواهر در 22 جلد ميباشند. آيتاللَّه موسوي همداني سرانجام در هفتم دي 1379ش برابر با اول شوال 1421ق در 75 سالگي درگذشت و در حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) به خاك سپرده شد. |
|
5) روز سوادآموزي |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
6) آغاز حركت اسرا و اهلبيت "امام حسين"(علیه السّلام) به شام (61 ق):
با پايان يافتن روز دهم محرم سال 61 قمري و شهادت امام حسين(علیه السّلام) و ياران با وفايش، يزيديان به غارت كاروان حسيني پرداختند. آنان خيمههاي امام را سوزانده و از به يغما بُردن جزئيترين وسايل دريغ نكردند. سرانجام كاروان امام حسين(علیه السّلام) اين بار به رهبري امام سجاد(علیه السّلام) و حضرت زينب كبري(سلام الله علیها) در شامگاه روز يازدهم محرم به طرف كوفه حركت داده شدند و نهضت حسيني، به شكلي ديگر ادامه يافت. هرچند، دشمن توانسته بود نيروهاي امام را در ظاهر شكست دهد ولي رسواييهاي حكومت جور بنياميه و افشاگريهاي امام سجاد(علیه السّلام) و حضرت زينب(سلام الله علیها) روي امويان را در تاريخ سياه كرد و قيام امام حسين(علیه السّلام) و راه پاك او را جاودانه ساخت. |
|
7) درگذشت محدث شهير "ابوعيسي ترمذي" (279 ق):
محمد بن عيسي مشهور به ابوعيسي ترمذي، حافظ قرآن و محدث مشهور مسلمان بود. او جهت كسب علوم ديني و فراگيري حديث، سالهاي متمادي به سرزمينهاي مختلف اسلامي سفر كرد و از بسياري مشايخ زمان خود، حديث شنيد و آنهارا گردآوري كرد. معروفترين اثر به جاي مانده از اين محدث مسلمان، كتابي تحت عنوان جامع ترمذي است كه از كتب مرجع و اصلي اهلسنت به شمار ميرود. |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
8) 28 دسامبر سال278 ميلادي:
كشورآندورا استقلال يافت. آندورا پس از استقلال مدتها تحت حاكميت مشترك اسقف اسپانيايي و كنْت دُنوي فرانسه بود اما بعد ازسالها درگيري ميان مالكان اسپانيايي و فئودالهاي فرانسوي برسرتصرف اين سرزمين سرانجام بنا به تقليد مردم آندورا درسال1806ميلادي اين كشور بطوررسمي كشوري مستقل اعلام موجوديت كرد. با اين حال همچنان رئيس جمهور آن تحت نظردولتهاي فرانسه و اسپانيا انتخاب ميشد و كليساي اسپانيا و رئيس جمهور فرانسه به طورمشترك اداره اين سرزمين را به عهده داشتند. نمايندگان اين دوكشور هنوز به منزله رئيسان حكومت دررهبري سرزمين آندورا حضوردارند. آندورا جمهوري كوچكي است كه دركوههاي پيرِنِه درجنوب غربي اروپا ميان اسپانيا و فرانسه قرارگرفته است. |
|
9) مرگ "فرانسوا بوشه" نقاش معروف فرانسوي (1770م):
فرانسوا بوشه نقاش برجسته فرانسوي در ششم فوريه 1703م به دنيا آمد. او از كودكي وارد عرصه هنر گرديد و به دليل داشتن قوه تخيل بي نظير، در نقشهكشي، گراورسازي و به ويژه در پُرْتْرِهسازي مهارت فراواني يافت. اين تسلط و توانايىِ بوشه باعث شد تا در زمره مقربان دربار پادشاه فرانسه قرار گيرد و پس از چندي به علت اشتهار و پركاري و نزديكي به دربار، به عنوان نقاش مجالس بزم و طَرَب معروف شد. نقاشي بوشه از حيث رنگآميزي، داراي ابتكارات و ابداعات بسياري است، به اين معني كه از استعمال رنگهاي سير خودداري ميكرد و بيشتر رنگهاي الوان را به كار ميبرد. وي در جواني چنان به شهرت رسيد كه در 28 سالگي موفق به دريافت جايزه آكادمي فرانسه شد. از بوشه بيش از هزار تابلو نقاشي و نيز بيش از ده هزار اثر تصويري ديگر اعم پرتره يا نقاشي صورت و... به جاي مانده است. فرانسوا بوشه سرانجام در 28 دسامبر 1770م در 67 سالگي درگذشت. |
|
10) مرگ "كوندامين" رياضي دان شهير فرانسوي(1774م):
كوندامين، رياضيدان، سياح و مهندس معروف فرانسوي در سوم مه 1701م در پاريس به دنيا آمد. وي گرچه تحصيلات مرتبي نداشت ولي به سبب علاقه فراواني كه به جفرافيا و رياضيات پيدا كرد، به مطالعه درباره اين علوم پرداخت و دانشمند مشهوري شد. كوندامين در سال 1735م به همراه دانشمندان آكادمي علوم فرانسه، درصدد شناختن شكل حقيقي كره زمين برآمد. اين تلاش به كشف برآمدگي خط استوا و فرو رفتگي دو قطب شمال و جنوب انجاميد. همچنين كوندامين در رأس يك گروه علمي، براي اندازهگيري يك قوس نصف النهار كره زمين و با هدف تلاش براي شناخت شكل زمين به كشور پرو در امريكاي جنوبي كه در نزديكي خط استوا بود، رفت و طي ده سال اين عمل را به انجام رساند. كوندامين سرانجام در 28 دسامبر 1774م در 73 سالگي درگذشت. |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
11) كشف اكسيژن توسط "ژوزف پريسْتْلي" شيميدان انگليسي (1774م):
ژوزف پريسْتْلي، شيميدان معروف انگليسي طي آزمايشهاي خود موفق شد تا در 28 دسامبر 1774م، گاز اكسيژن را كشف كند. اكسيژن گازي بيرنگ، بي بو و نامرئي است كه نزديك به نيمي از اتمهاي جهان را شامل ميشود. پريستلي، از گرما دادن اكسيد جيوه قرمز به وجود اكسيژن پي برد، اما به اهميت آن واقف نشد و بعدها دانشمندان ديگر آن را اكسيژن ناميدند. اكسيژن نقش مهمي در حيات آدمي ايفا ميكند چرا كه به هنگام تنفسْ، به درون بدن ميرود و با غذا تركيب ميشود. حاصل اين عمل، توليد انرژي است كه در راه زنده ماندن و كار كردن مصرف ميگردد. اكسيژن موجود در هوا باعث ميشود اشياء هنگام گرم شدن بسوزند؛ حتي بدن انسان از سوختن خفيف اكسيژن نيرو ميگيرد و توان كار پيدا ميكند. هيچ شيء بدون وجود اكسيژن آتش نميگيرد و با شعلهور شدن شيء، گازهاي حاصل از آن، با اكسيژن موجود در هوا تركيب ميشوند كه در نتيجه، نور و روشنايي به وجود ميآيد. |
|
12) پايان اولين دوره جمهوري فرانسه پس از تاجگذاري ناپلئون (1804م):
شكلگيري انقلاب كبير فرانسه در اواسط سال 1789م به تزلزل پايههاي امپراتوري در اين كشور انجاميد و پس از وقوع حوادث متعدد، به سرنگوني رژيم پادشاهي و اعلام حكومت جمهوري در سپتامبر 1792م منجر شد. از اين رو، از بيست و دوم سپتامبر اين سال، دوره اول جمهوري اول فرانسه معروف به دوره كنوانسيون آغاز شد كه در طي آن، كميته نجات ملي زمام امور را در دست گرفت و با راهاندازي دادگاههاي انقلابي و اعدام هزاران نفر، دوران خونبار ترور و وحشت آغاز شد. اما اين دوران ديري نپاييد و با شورش مخالفان عليه رهبران آن، در اوايل 1795م به پايان رسيد. در اين زمان، كنوانسيونْ كميتههاي نجات ملي را منحل كرد و در اوت همين سال، قانون اساسي جديدي را تصويب نمود. بر اين اساس، كنفوانسيون براي اداره امور كشور، يك هيأت مديره پنج نفري انتخاب كرد كه تا سال 1799م به مدت چهار سال بر فرانسه حكومت كرد و اين دوران به دوره حكومت هيأت مديره يا ديراكتوار معروف شد. با اين حال، رئيس هيأت مديره با اختيارات وسيعي كه در مدت حكومت بر فرانسه داشت به پادشاه جمهوري، شهرت يافت. رواج فساد در اواخر حكومت هيأت مديره و بحرانهايى كه بر اثر هرج و مرج داخلي و جنگهاي خارجي بروز كرده بود، زمينه را براي انقلاب تازهاي فراهم ساخت. در اين حالْ، مجلس قانونگزاري كه به مجلس پانصد نفري معروف بود، تغييراتي در تركيب هيأت مديره داد، ولي بحران ادامه يافت و در چنين شرايطي بود كه ناپلئون بُناپارت، يكي از فرماندهان ارشد ارتش، با تمهيد مقدمات قبلي، در روز نهم نوامبر 1799م با يك كودتاي نظامي زمام امور را به دست گرفت. مجلس پانصد نفري ابتدا در برابر ناپلئون مقاومت كرد، ولي سربازان ناپلئون نمايندگان مخالف را از تالار جلسه بيرون كردند و باقيمانده نمايندگان كه مرعوب شده بودند، طرح پيشنهادي ناپلئون براي تشكيل يك حكومت كنسولي را پذيرفتند. به موجب اين طرح، هيأت مديره پنج نفري به هيأت كنسولي سه نفري تبديل شد و ناپلئون بُناپارت در مقام كنسول اول فرانسه، مقدمات اعلام امپراتوري خود را در پنج سال بعد فراهم ساخت. اين امر نقطه پايان انقلاب فرانسه و آغاز دوره سوم جمهوري اول فرانسه معروف به دوره كنسولا بود. در دوران حكومت كنسولي، ناپلئون همراه با ادامه فتوحات نظامي خود دست به اصلاحات عميقي زد كه از آن جمله ميتوان به تدوين يك قانون اساسي جديد براي فرانسه، تنظيم يك مجموعه قوانين، تأسيس نخستين بانك دولتي فرانسه و تثبيت وضع اقتصادي كشور اشاره كرد. با اين اصلاحات، ناپلئون ميتوانست خود را وارث و دنبالكننده هدفهاي انقلاب فرانسه و يا به قول طرفدارانش، ناجي انقلاب بخواند. ولي واقعيت امر اين است كه اين ناجي انقلاب، از همان روز كودتا در فكر به دست گرفتن قدرت مطلقه بود. دومين گام ناپلئون براي رسيدن به قدرت مطلقه، تجديدنظر در قانون اساسي سال 1800م و تصويب قانون جديدي در اوت 1802م بود كه مقام او را به عنوان كنسول مادامالعمر تثبيت مينمود و مجالس قانونگزاري را عملاً تابع او ميساخت. دو سال بعد ناپلئون تصميم گرفت در قالب امپراتور فرانسه، رژيم سلطنتي موروثي را به فرانسه بازگردانَد و اين تصميم را در يك همهپرسي از تصويب مردم گذراند. در نهايت، ناپلئون در دوم دسامبر 1804م به عنوان امپراتور فرانسه تاجگذاري كرد و بدين ترتيب دوره جمهوري اول فرانسه، 26 روز بعد در 28 دسامبر به پايان رسيد. |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
13) تولد "وودرو ويلسون" بيست و هشتمين رئيس جمهور امريكا (1856م) (ر.ك: 3 فوريه) |
|
14) به نمايش درآمدن اولين فيلم جهان در پاريس و سالگرد ايجاد سينما (1895م):
نيمه دوم قرن نوزدهم، يكي از پربارترين دورانها براي اختراعات و اكتشافاتي است كه آثار و نتايج آن در قرن بيستم هم برجاي ماند. به طوري كه بسياري از پيشرفتهاي علمي و صنعتي و پزشكي در قرن بعد كه چهره جهان را تغيير داد در واقع ادامه و تكميل اختراعات و اكتشافات نيمه دوم قرن نوزدهم است. اختراع سينما نيز مربوط به اواخر قرن نوزدهم بود. اولين نمونه فيلم يا تصاوير متحرك به وسيله اديسون مبتكر معروف امريكايى ساخته شد و او در سال 1888م اين اختراع خود را در امريكا ثبت كرد ولي آن را تعقيب ننمود و به كارها علمي ديگر پرداخت. در اين زمان يك مخترع فرانسوي به نام لويى لومْيِر اين فكر را دنبال كرد و در سال 1895م چند صحنه از وقايع روزمره و نمايشهاي كوتاه كمدي را فيلم برداري نمود. او در روز 28 دسامبر آن سال اين فيلم را در يك سالن كوچك زيرزميني در پاريس به معرض نمايش گذاشت. اين نمايش با استقبال فراواني روبرو شد و طي چند سال، نخستين سالنهاي سينما در پاريس و لندن و نيويورك شروع به كار كردند. ولي فيلمهايى كه طي اين سالها به معرض نمايش گذاشته ميشد، تركيبي از نمايشهاي كوتاه و صحنههاي زندگي روزمره يا مناظر طبيعي به صورت صامت و بيصدا بود و سينما در سالهاي قرن بيستم رونق بيشتري يافت. در سالهاي بعد، دستگاههاي پيشرفته براي ضبط و نمايش آثار سينمايي ساخته شد و به تدريج سينماهاي متعددي با استانداردهاي نوين، در تمامي كشورها داير گرديد. |
.jpg "7 دی 1388 / 11 محرم 1431 / 28 دسامبر 2009")
15) روز ملي "نپال" :
كشور نپال در دامنه كوه هيماليا، در مرتفعترين نقطه جهان و بين پرجمعيتترين كشورهاي جهان يعني چين و هند قرار گرفته است. مساحت اين كشور آسيايى 147/181 كيلومتر مربع و جمعيت آن نزديك به 24 ميليون نفر ميباشد. پيشبيني ميشود كه جمعيت نپال تا سال 2025م در حدود 38 ميليون نفر گردد. پايتخت نپالْ كاتْمانْدو نام دارد و واحد پول آن روپيه نپال است. بيش از 75% مردم نپال پيرو مذهب هندو هستند و به زبان نپالي صحبت ميكنند. از شهرهاي مهم نپال، پوخارا، بيرات نگر و لاليت پور است. نپال تا سال 1769م كه به صورت كشور واحدي درآمد به اميرنشينهاي كوچكي تقسيم شده بود كه فرمانروايان آنْ، مقام سلطنت و رهبري مذهبي كشور را توأمان در اختيار داشتند. نپال تا نيمه قرن بيستم كشوري دور افتاده و منزوي بود و فقط از طريق هند يا انگلستان با دنياي خارج ارتباط داشت. در سال 1953م صعود نخستين كوهنوردان جهان به قله "اورست" كه در كوههاي هيماليا در كشور نپال واقع شده است توجه جهانيان را به اين كشور فراموش شده جلب كرد. نپال يك كشور پادشاهي است كه تا سال 1990م داراي حكومت مطلقه سلطنتي بود و مجمع ملي اين كشور، نقشي جز تاييد تصميمات شاه و دولت منتخب او نداشت. در سال 1990م نسيم آزاديخواهي كه در سراسر جهان وزيدن گرفته بود به اين سرزمين دور افتاده هم رسيد و احزاب و گروههاي سياسي كه در نپال پا به عرصه وجود گذاشته بودند، تظاهرات بزرگي براي استقرار دموكراسي به راه انداختند. پادشاه نپال نيز سرانجام به انجام انتخابات آزاد با شركت تمام احزاب سياسي تن در داد و آزاديهاي سياسي نيز بيشتر شد. از نظر اقتصادي، نپال كشور بسيار فقيري است كه عمده توليد ناخالص ملي خود را از از نظر اقتصادي، نپال كشور بسيار فقيري است كه عمده توليد ناخالص ملي خود را از توليدات كشاورزي به دست ميآوَرَد. اين كشور داراي قدمت تاريخي بوده و نظام سياسي حاكم بر آن مشروطه سلطنتي با دو مجلس قانونگزاري است. |
