غار آبی سهولان در ارومیه
غار آبی سهولان دومین غار بزرگ آبی طبیعی کشور بعد از غار علی صدر همدان می باشد که در 30 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مهاباد در استان آذربایجان غربی واقع شده است. حتما به این مکان زیبا سفری خاطره انگیز خواهید داشت.{1}برای بازدید از این غار آبی باید به حنوب آذربایجان غربی و جاده فرعی مهاباد- بوکان بروید، جایی در ۳۵ کیلومتری مهاباد روستایی به اسم سهولان هست که باغات سرسبز، چشمه سارها و جویبارهای زیادی را در خود جای داده است.
در میان جاذبه های طبیعی این روستا، غار آبی سهولان جاذبه ای منحصربفرد و زیباست، غاری که مجموعه ای از چند حوضچه بزرگ است که با دالان های آبی به هم راه دارند.
غار سهولان یکی از عجیب ترین غارهای آبی دنیاست که با دنیای شگفت انگیزش کم کم در حال تبدیل شدن به جاذبه ای پربازدید است به طوری که فقط در طول ۶ ماه سال ۱۳۹۶ حدود ۱۷۰ هزار گردشگر خارجی و ایرانی از آن بازدید کرده اند.
با دیدن این غار ممکن است تا حدودی یاد غار علیصدر همدان بیفتید هر چند که محوطه کشف شده غار سهولان طول زیادی ندارد و در آن خبری از آن همه قندیل های تماشایی غار علیصدر نیست اما با گشت زدن در همین غار هم می توانید قندیل های دیدنی زیادی پیدا کنید.
در این غار فرصت این را دارید تا زیبایی های غارهای آبی را از نزدیک ببینید و کشف کنید.
غار در مجموع ۶۰۰ متر طول دارد که ۳۰۰ متر آن در خشکی و ۳۰۰ متر دیگر در آب است.
برای وارد شدن به این غار دو در ورودی وجود دارد که هر دو به هم ارتباط دارند و می توانید در حالی که از یکی به داخل غار رفته اید از دیگری بیرون بروید.
از هر کدام از ورودی ها که دوست داشتید می توانید برای وارد شدن به غار استفاده کنید؛ با پایین رفتن از بیش از ۱۰۰ پله پرپیچ و خم به عمق ۳۰ متری زمین می روید و غاری را می بینید که در دوره دوم زمین شناسی در میلیون ها سال قبل شکل گرفته است.
همین که داخل این غار را می بینید تصاویری اسرار آمیز از دنیای اعماق زمین در مقابل چشمانتان به نمایش در می آید.
چیزی که در لحظه ورود به غار توجهتان را جلب می کند خنکای دلپذیر غار است که آن را به مکان جذابی برای گشت و گذار تابستانی تبدیل کرده است.
پس از ورود به غار باید مسافت کمی را پیاده روی کنید تا به قایق ها برسید. تمام مسیر قایق سواری روشن است و نورپردازی ها چشم اندازهای تماشایی را برای غار رقم زده است.
با قایق سواری در طول رودخانه است که می توانید رسوبات غار را از نزدیک تماشا کنید، رسوباتی که به شکل های عجیبی مثل خفاش، عروس دریایی، لاک پشت، هشت پا و … در آمده اند. در میان این رسوبات قندیل هایی را هم می بینید که حسابی ذوق زده تان می کنند.
اما یکی از جذاب ترین بخش های این قایق سواری وقتی است که لانه کبوتران را در کنار خود می بینید؛ گاهی این لانه ها آنقدر به شما نزدیکنند که حتی می توانید به لانه و کبوتران دست هم بزنید.
در انتهای مسیر قایق سواری به صخره ها و دیواره هایی می رسید که ادامه راه را برایتان غیرممکن می کنند همین لحظه است که باید راه برگشت را در پیش بگیرید. به گفته غارنوردان از اینجای مسیر را فقط غواصان می توانند بروند.
در تالار اصلی غار ارتفاع سطح آب تا سقف ۵۰ متر است. تنها ساکنان همیشگی این غار که این مکان را برای زندگی دائمی خود انتخاب کرده اند خفاش ها و یا کبوترانی هستند که بیشتر وقت ها بر روی تخم های خود خوابیده اند و یا در گوشه ای آرام نشسته و استراحت می کنند.
نور به کار رفته در غار خفاش ها را اذیت می کنند برای همین در غار پراکنده و جاهایی را برای استراحت در نظر گرفته اند که تاریک است.
البته اگر نگاهی به سقف غار بیندازید هم خفاش های زیادی را می بینید، در شب صدای جیغی که از این غار بلند می شود درواقع صدای همین خفاش هاست.
اما کبوتران در قسمت های مختلف غار لانه کرده اند و معمولا هم ترسی از گردشگران ندارند.
زمان زیادی از معروف شدن این غار نگذشته است اما به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از مهمترین غارهای آبی ایران است.
در این غار می توانید ایوان های بلندی را ببینید که نقش و نگارهای جادویی آن ها را تماشایی کرده اند.
غار پر از تندیس های طبیعی است که کسی جز دست طبیعت آن ها را نساخته است، این تندیس ها به خاطر ریزش آب و فرسایش در طول میلیون ها سال شکل گرفته اند و مطمئنا با دیدن اشکال آن ها که شبیه حیوانات و گیاهان هستند متعجب می شوید.
کشف این غار به ۱۵۰ سال قبل برمی گردد زمانی که یک جهانگرد فرانسوی موفق شد این غار زیبا را پیدا کند اما سال ها امکان بازدید از این غار وجود نداست تا اینکه بالاخره در سال ۱۳۷۹، غار به روی گردشگران باز شد.
امروز حدود ۱۳ قایق در غار وجود دارد که امکان قایق رانی و تماشای قسمت های مختلف غار را برایتان فراهم می کنند.
احتمالا در آینده ای نه چندان دور امکانات رفاهی و گرشگری بیشتری در کنار این غار فراهم می شود تا گردشگران بازدید راحت تری از غار داشته باشند.{2}
چرا ما دیدن غار سهولان را پیشنهاد میکنیم؟
از سال ۱۳۷۹ گردشگران اینجا میآیند و قایقسواری میکنند. البته بخشهای خشکی هم دارد، ولی با قایق پارویی میتوانید روی دریاچه باشید.خوشبختانه باز شدن پای توریستها به این ناحیه باعث اشتغالزایی اهالی روستای سهولان هم شده است.
این غار دو دهانه دارد که درختان روی آن سایه انداختهاند. وقتی وارد آن میشوید، باید از حدود ۱۰۶ پله پایین بروید آسانسور و هیج وسیله مدرنی هم وجود ندارد و باید از خنکی و سکوت لذت برد.
اولین دریاچهای که پیش روی شما قرار میگیرد،۲۰۰ متر است. تمام محوطه روشنایی دارد و امن بهنظر میرسد.
تابلوهای راهنما از شما میخواهند به جایی که نرده ندارد نزدیک نشوید. به جایش میتوانید به زندگی مردم در هزاران سال پیش فکر کنید؛ زمانی که هیچ چراغ و امکانات دیگری در آن وجود نداشته است.
سوار قایق که میشوید، صدای پاروهایی که آب را شکاف میدهند، سکوت را به هم میزند.
گاهی کبوترهایی که آنجا زندگی میکنند، بالزنان و بدون ترس از کنار گردشگران رد میشوند. اگر صدای جیغ شنیدید، نترسید.
احتمالا خفاشیست که وارد خانهاش شده اید. البته این سالها که تعداد گردشگران زیاد شده، از تعداد خفاشها کم شده و به جاهای تاریک تر و بدون چراغ رفتهاند.
در محوطه و روی سنگها و صخرهها فقط خزههای سبز و قهوهای میبینید که در اثر رطوبت رشد کردهاند.
جایی که آفتاب نمیتابد، توقع بیشتری هم نباید داشت.
روی دیواره قندیلها و سنگهای آهکی زیادی هست که مردم با تخیل خودشان روی آنها اسم گذاشتهاند.
یکی پای فیل است، یکی هواپیما و دیگری خوشه انگور.
ولی شاید ذهن شما با آنها شکلهای دیگری بسازد. جنس سنگ دیواره آهکی رسوبی و دولومیتی (نوعی سنگ آهک) است.
اگر بخواهید همه غار را ببینید و از دهانه دیگرش خارج شوید، باید از سه حوضچه، چند تونل و دالان باریک بگذرید تا به دهانه فرعی غار سهولان بهنام لونه مالان برسید.
چشمتان که به دهانه بیفتد، میبینید از جایی که شما هستید ارتفاع زیادی دارد. حدستان درست است؛ ۵۰ متر بالاتر است و برای رسیدن به آن باید از ۱۷۰ پله بالا بروید.{3}
پی نوشت:
1.www.irannaz.com
2.www.cafesour.ir
3.www.eligasht.com