موارد استفاده و عوارض تری فلوپرازین

تری فلوپرازین برای درمان برخی اختلالات ذهنی / خلقی (نظیر شیزوفرنی و اختلالات روانپریشی) استفاده می شود. تری فلوپرازین به شما کمک می کند که بهتر فکر کنید، احساس عصبانیت کمتری داشته باشید و در زندگی روزمره مشارکت داشته باشید. این دارو می تواند رفتار تهاجمی و تمایل به صدمه زدن به خود یا دیگران را کاهش دهد.

همچنین میتواند باعث کاهش توهمات (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) شود. تری فلوپرازین یک داروی روانپزشکی است که به دسته ای از داروهایی که تحت عنوان آنتی سایکوتیک های فنوتیازین شناخته میشوند تعلق دارد. این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی در مغز عمل میکند.

این دارو برای درمان کوتاه مدت اضطراب نیز استفاده میشود. با این حال، داروهای بی خطر تری برای درمان اضطراب استفاده می شوند که باید قبل از تجویز تری فلوپرازین مورد استفاده قرار گیرند.

نحوه مصرف تری فلوپرازین

این دارو را به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون غذا، معمولا یک یا دو بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.

دوز دارو براساس وضعیت پزشکی، سن و پاسخ به درمان شما تعیین می گردد. در کودکان نیز دوز بر اساس وزن تعیین میشود. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو را با دوز کم شروع و به تدریج آن را افزایش دهد. دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.

این دارو را به طور مرتب استفاده کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. به منظور کمک برای یادآوری، هر روز آن را در همان زمان (ها) مصرف کنید.

اگرچه ممکن است بلافاصله بعد از شروع مصرف، متوجه بعضی از تاثیرات دارو شوید، اما ممکن است ۲ تا ۳ هفته طول بکشد تا متوجه مزایای کامل این دارو شوید.

مصرف دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. بعضی از شرایط ممکن است در صورت توقف ناگهانی مصرف دارو، بدتر شوند. همچنین ممکن است علائمی از جمله ناراحتی معده، تهوع، استفراغ، سرگیجه و سوزش داشته باشید.

برای جلوگیری از این علائم هنگام توقف ناگهانی مصرف دارو، پزشک ممکن است میزان دوز شما را به تدریج کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. بروز علائم جدید یا بدتر شدن علائم را گزارش دهید.

اگر وضعیت شما بهبود نیافت و یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

با مصرف این دارو، خواب آلودگی، سرگیجه، احساس سبکی سر، خشکی دهان، تاری دید، خستگی، یبوست، افزایش وزن و مشکلات خواب ممکن است رخ دهند. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

سرگیجه و احساس سبکی سر می تواند خطر سقوط را افزایش دهد. از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید.

این دارو ممکن است مشکلات سیستم عضلانی / عصبی (علائم جانبی اکستراپیرامیدال) ایجاد کند. پزشک شما ممکن است داروهای دیگری برای کاهش این عوارض جانبی تجویز کند. اگر متوجه بروز هر یک از موارد زیر شدید فورا با پزشک در میان بگذارید، احساسات اضطراب / آشفتگی / عصبانیت، ریختن آب از دهان یا دشواری در بلع، بیقراری / نیاز مداوم به حرکت کردن، لرز، دشواری در راه رفتن، سفتی عضلات، اسپاسم/گرفتگی شدید عضلانی (مانند گردن ، قوس کمر، چشمت زدن)، حالت چهره بی روح.

به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل برای شما تجویز کرده است که نفع آن را برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت وجود هر یک از این موارد بعید، اما جدی، به پزشک اطلاع دهید: مشکل در ادرار، کاهش رفلاکس سرفه، تورم پاها / مچ پا، بثورات پروانه ای شکل بر روی بینی و گونه ها، درد مفاصل، تغییر رنگ پوست، تغییرات چشم / بینایی، احساس غیرعادی سرما یا گرما.

در موارد نادر این دارو ممکن است موجب تکان دادن ناگهانی عضلات/صورت و حرکات غیرقابل کنترل (دیسکینزی تاردیو) شود. در برخی موارد این شرایط ممکن است دائمی باشند. در صورت بروز هرگونه حرکت غیرقابل کنترل مانند خوردن لب، در هم کشیدن دهان، به زور فرو کردن زبان، جویدن یا حرکات غیر معمول دست / پا، به پزشک خود اطلاع دهید.

در موارد نادر، تری فلوپرازین ممکن است سطح مواد شیمیایی خاصی از بدن (پرولاکتین) را افزایش دهد. برای زنان، این افزایش در پرولاکتین ممکن است به تولید شیر ناخواسته، از دست رفتن یا توقف دوره قاعدگی یا مشکل در باردار شدن منجر شود. برای مردان، افزایش پرولاکتین ممکن است منجر به کاهش توانایی جنسی، عدم توانایی تولید اسپرم، یا بزرگ شدن سینه ها شود. در صورت بروز هر کدام از این علائم، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

به ندرت، مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی به مدت ۴ ساعت و یا بیشتر تجربه کنند. در صورت بروز این اتفاق، از مصرف دارو جلوگیری کنید و فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید وگرنه مشکلات دائمی ایجاد میشوند.

اگر هر یک از این موارد نادر اما جدی بروز کردند فورا به پزشک را مطلع نمایید: مشکلات کبدی (مانند زرد شدن چشم / پوست، تهوع و استفراغ، درد معده و شکم)، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، کبودی / خونریزی آسان، علائم کم خونی (مانند خستگی شدید، تنفس سریع، پوست رنگ پریده، ضربان قلب سریع)، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند بدتر شدن وضعیت روانی، حالت بی توجهی یا اختلال روانی کاتاتونیک).

در صورت بروز هر یک از این موارد نادر اما جدی، فورا به پزشک مراجعه کنید: کند شدن تنفس، درد قفسه سینه، تشنج.

این دارو به ندرت می تواند یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) ایجاد کند. در صورت بروز هر یک از علائم زیر فورا باید تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید: تب، سفتی / درد / حساسیت / ضعف عضلانی، خستگی شدید، سردرگمی شدید، عرق کردن، ضربان قلب سریع / نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار).

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید.

موارد احتیاط

قبل از تجویز تری فلوپرازین، اگر به این دارو یا به سایر فنوتیازین ها (مانند کلرپرمازین، پورفنازین) حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید، با پزشک یا داروساز مطرح کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می توانند واکنش های آلرژیک و مشکلات دیگر ایجاد کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

این دارو نباید در افرادی که الکل / مواد مخدر یا داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی یا کند شدن تنفس می شود، مصرف میکنند، مورد استفاده قرار گیرد.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز خود را از سوابق پزشکی خود مطلع نمایید به خصوص سوابقی همچون: مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، مشکلات قلبی (مانند فشار داخل دریچه میترال، ریتم قلب نامنظم، آنژین)، فشار خون پایین، انسداد روده، گلوکوم، تشنج، پروستات بزرگ، مشکلات تنفسی (مانند آسم شدید، آمفیزم، عفونت ریه)، اختلالات خون (مانند تنبلی در مغز استخوان، تعداد پایین گلبول قرمز / سفید / پلاکت)، سطح پایین کلسیم در خون، از دست دادن آب بدن (دهیدراته)، سرطان پستان، اختلال مغزی / تومور / آسیب، قرار گرفتن در معرض حشره کش های فسفره، فئوکروموسیتوما، مصرف مواد مخدر / الکل / داروی خاص، بیماری پارکینسون.

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب آلودگی شود.از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر کاری که نیاز به هشیاری دارد، تا زمانی که بتوانید با خیال راحت چنین کارهایی را انجام دهید، خودداری کنید. اگر از ماریجوانا استفاده می کنید، پزشک خود را در جریان قرار دهید.

قبل از عمل جراحی یا تصویربرداری (مانند برخی از تصویربرداری های اشعه X، سی تی اسکن) که نیاز به استفاده از رنگ کنتراست (مانند متریزامین) دارند، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد استفاده از این دارو و تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.

این دارو ممکن است شما را به نور خوشید حساس تر کند. زمان قرار گیری در معرض نور خورشید را محدود کنید. از برنزه کردن خودداری کرده و از لامپ های فرابنفش دوری کنید. هنگام خروج از منزل از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید و لباس های مناسب بپوشید. اگر دچار آفتاب سوختگی، تاول یا قرمزی پوست شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو ممکن است باعث کمتر شدن تعریق شود و احتمال گرمازدگی را افزایش می دهد. از انجام مواردی که ممکن است موجب گرم شدن بیش از حد شما شوند، مانند کار سخت یا ورزش در هوای گرم و یا استفاده از حمام آب داغ اجتناب کنید. هنگامی که هوا گرم است، مقدار زیادی مایعات بنوشید و لباس نازک به تن کنید. اگر بیش از حد گرم شدید، به سرعت به جایی خنک بروید و استراحت کنید. در صورت بروز تبی که قطع نشود، تغییرات ذهنی / خلقی، سردرد یا سرگیجه فورا به پزشک مراجعه کنید.

کودکان مبتلا به بیماری های حاد (مانند عفونت ویروسی، کم آبی بدن) در معرض خطر ابتلا به مشکلات عضلانی جدی در طول درمان با تری فلوپرازین هستند. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض این دارو حساس تر باشند، به خصوص سرگیجه، احساس سبکی سر، خواب آلودگی، سردرگمی، حرکات غیرقابل کنترل، یبوست، ادرار و یا اختلال بینایی. سرگیجه، احساس سبکی سر، خواب آلودگی و سردرگمی می توانند خطر سقوط را افزایش دهند.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز شدید مورد استفاده قرار گیرد. نوزادان متولد شده از مادرانی که در ۳ ماهه آخر بارداری خود از این دارو استفاده کرده اند، ممکن است به ندرت نشانه هایی از قبیل سفتی یا لرزش عضلات، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه و تنفس و یا گریه های مداوم داشته باشند. در صورت بروز هر یک از این علائم در نوزاد تازه متولد شده به ویژه در ماه اول، به پزشک خود اطلاع دهید.

از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده (مانند شیزوفرنی، اختلالات روانپریشی) می توانند بیماری جدی باشند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک دستور دهد. اگر قصد بارداری دارید، باردار شده اید یا فکر می کنید که ممکن است باردار باشید، بلافاصله با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است چگونگی عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی / بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. مصرف هیچ دارویی را بدون تایید پزشک شروع یا متوقف نکنید یا دوز داروها را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آنتی کولینرژیک ها / ضد اسپاسم ها (مانند آتروپین، دی سیکلومین، اسکوپولامین)، داروهایی که میزان دوپامین بدن را افزایش می دهند (مانند کابرگولین، لوودوپا، پرگولید، روپینیرول)، گوانتیدین، لیتیوم، فنی توئین، پروپرانولول، وارفارین، داروهای دیگری که باعث بوجود آمدن سرگیجه می شوند (از جمله مسدود کننده های آلفا مانند پرازوسین).

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی یا کند شدن تنفس میشوند از جمله الکل، ماری جوانا، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب آور یا اضطراب (آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و مسکن های درد مخدر (مانند کدئین) با پزشک مطرح کنید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی و سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از این محصولات سوال کنید.

این دارو ممکن است با آزمایشات آزمایشگاهی خاص (مانند آزمایش فنیل کتونوری) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج کاذب خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که از این دارو استفاده می کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته های مهم

تری فلوپرازین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: سایت راستینه