آسیب به قلب با جراحی های غیرمرتبط با قلب امکان دارد؟

جراحی های غیرمرتبط با قلب در شرایط بحرانی قبل از عمل، به‌ویژه در افراد مسن احتمال مرگ و میر بالایی دارد. ارزیابی قبل از عمل و اصلاح عواملی مانند کم خونی، کنترل عوامل التهابی و مشکلات ریوی و کم کردن طول مدت جراحی جهت کاهش مرگ و میر بعد از جراحی کمک‌کننده خواهد بود.
چهارشنبه، 31 ارديبهشت 1399
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آسیب به قلب با جراحی های غیرمرتبط با قلب امکان دارد؟

جراحی های غیر مرتبط با قلب نیز ممکن است به قلب شما آسیب برسانند!

پژوهش جدید نشان میدهد، سالمندان معمولا در طول انواع مختلف جراحی – حتی جراحی هایی که به قلب مرتبط نیستند – از آسیب به سلول های قلب رنج می برند و این مسئله می تواند خطر مرگ و میر آنها ناشی از این جراحی ها را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

این تحقیق پدیده ای به نام آسیب های قلبی عروقی در طول عمل و یا PMI را بررسی کرد. این پدیده به آسیب های نامحسوس قلب اشاره دارد که می توانند در طی یا بلافاصله بعد از هر نوع جراحی رخ دهند.

به گفته دکتر کریستین پائولر، نویسنده ارشد این مطالعه جدید، بیماران مسن تر و کسانی که بیماری های قلبی دارند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. با این حال، این وضعیت به راحتی مورد کم توجهی قرار میگیرد، چرا که بیشتر بیماران مبتلا به این وضعیت، درد قفسه سینه یا علائم دیگر ندارند.

تیم پائولر دریافت که PMI ممکن است بیش از آنچه پزشکان معمولا تصور میکنند، اتفاق بیفتد: از بیش از ۲۰۰۰ بیمار پر خطر که بررسی شدند، ۱ نفر از ۷ نفر بعد از جراحی غیر قلبی دچار PMI (آسیب های قلبی و عروقی در طول عمل) شد.

دکتر آلستیر فیلیپس، همیار رئیس شورای سرپرستی جراحان کالج آمریکایی قلب و عروق، گفت: این مسئله نشان می دهد که ما تعداد آسیب های قلب و عروقی که در جراحی های غیر قلبی رخ می دهند، را کم برآورد کردیم.

همه موارد این چنینی پیدا شدند، چرا که تمام بیماران تحت درمان در بیمارستان دانشگاه بازل در سوئیس، برای PMI با آزمایش جدیدتری آزمایش شدند: آزمایش تروپونین به اصطلاح آزمایش حساسیت بالا، که افزایش تروپونین پروتئین قلب را مشخص میکند.

فیلیپس توضیح داد افزایش سطح تروپونین، نشانه ای از آسیب قلبی است.

آزمایشات تروپونین با حساسیت بالا چندین سال است که در اروپا و سایر نقاط استفاده شده اند، اما اخیرا در ایالات متحده در دسترس قرار گرفته است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده نخستین آزمایش تروپونین را در اوایل امسال تایید کرد.

فیلیپس که در این مطالعه دخالت نداشت، گفت همان طور که این تست به طور گسترده تر مورد استفاده قرار می گیرد، پزشکان قادر به مدیریت بهتر بیمارانی که دچار PMI میشوند، خواهند شد.

این یافته ها بر مبنای بیش از ۲۰۰۰ بیماری است که تحت جراحی های غیر قلبی از جراحی های زانو و پروستات گرفته تا جراحی جایگزینی استخوان لگن و برداشتن کیسه صفرا قرار گرفته اند.

در همه بیماران سطح تروپونین آنها قبل و بعد از جراحی اندازه گیری شد، زیرا آنها در معرض خطر ابتلا به PMI قرار داشتند: آنها یا بیش از ۶۵ سال سن داشتند، یا سابقه بیماری قلبی، سکته یا بیماری شریانی محیطی (گرفتگی شریان های پا) داشتند.
 
به طور کلی، ۱ نفر از ۷ نفر دچار PMI شدند. و این بیماران در ۳۰ روز پس از عمل جراحی شش برابر میزان مرگ و میر بیشتری داشتند: ۹ درصد درگذشتند، در مقابل تنها ۱٫۵ درصد از بیماران بدون PMI جان خود را از دست دادند.

مطالعات انجام شده نشان می دهند که اکثر بیماران نشانه آشکاری ناشی از آسیب های قلبی نداشتند. تنها ۶ درصد درد قفسه سینه داشتند، در حالی که ۱۸ درصد هیچ گونه علائمی نداشتند که نشان دهند جریان خون و اکسیژن به سمت قلب دچار اختلال شده است.

به گفته پائولر، این یافته ها توصیه های اولیه را ارائه می دهند که غربالگری سیستماتیک PMI می تواند به بیماران کمک کند.

هیچ درمان واحدی برای PMI وجود ندارد. پائولر گفت: واکنش ها باید سنجیده شوند. PMI می تواند علل مختلفی داشته باشد و استراتژی مدیریت باید به طور مناسب انتخاب شود.

به گفته فیلیپس، این استراتژی می تواند به معنی دارو باشد، برای مثال، استفاده از بتا بلوکرها برای کنترل ضربان قلب بیمار، یا استفاده از استاتین.

پائولر می گوید: پزشکان همچنین می توانند در بیمارانی که هرگز بیماری قلبی و عروقی در آنها تشخیص نداده شده بود، بررسی های لازم برای بیماری قلبی عروق کرونر (شریان های مسدود شده قلب) را انجام دهند.

هیچ کس نمی گوید بیماران مسن تر و یا افرادی که مبتلا به بیماری های قلبی هستند باید از جراحی های لازم اجتناب کنند.

به گفته فیلیپس، این پیام به جای اینکه هشدار دهنده باشد، مثبت است.

وی گفت: ما اکنون یک ابزار جدید داریم که باید به ما در بهبود وضعیت بیماران پس از جراحی کمک کند.

به گفته پائولر، این پژوهش به اینکه آیا بعضی از بیماران باید در مرحله اول از جراحی انتخابی اجتناب کنند یا خیر، نمی پردازد.

وی گفت، تمام بیماران این مطالعه، پس از یک ارزیابی کامل، برای عمل جراحی پاکسازی شدند.

پائولر گفت: ارزیابی قبل از عمل معمولا به طور کامل در شیوه معمول بالینی، با در نظر گرفتن عوامل خطر مانند بیماری های قلبی، انجام میشود.

وی افزود: داده های ما، گزینه ای برای بهبود مراقبت و نتایج بعد از انجام یک عمل جراحی را ارائه می دهند.

یافته های این تحقیق به صورت آنلاین در مجله Circulation منتشر شدند.


منبع: سایت راستینه


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.