بیماری مونونوکلئوز در نوزادان چیست؟
در ابتدا، لازم است به یاد داشته باشید که مشکل مونونوکلئوز نوعی بیماری عفونی است، که بسیار مسری بوده و با درگیر کردن بدن نوزادان، تاثیر زیادی بر بدن آنها خواهد گذاشت. در اکثر موارد، بیماری مونونوکلئوز از طریق بزاق دهان اعضای آلوده خانواده و یا افرادی که در تماس با نوزاد هستند، به او انتقال مییابد.اگر به عنوان والدین یک نوزاد کوچک متوجه شدید که فرزند شما از مشکل مونونوکلئوز رنج میبرد، سعی کنید در اسرع وقت با یک پزشک متخصص اطفال برای درمان و بهبود سریع او مشورت کنید.1
علائم و نشانهها
علائم این بیماری معمولاً 4 تا 7 هفته پس از آلوده شدن به ویروس ظاهر شده و شامل موارد زیر میباشند:خستگی زیاد
تب
گلودرد به همراه التهاب لوزه که ممکن است لکههای سفیدی نیز بر روی آن ایجاد شده باشند.
کاهش اشتها
تورم غدههای لنفاوی (که در نواحی گردن، زیر بغل و کشالهی ران وجود دارند)
سردرد
درد عضلانی
ضعف
بزرگ شدن کبد و طحال
راش پوستی
دلدرد
علائم و نشانههای مونونوکلئوز عفونی معمولاً در عرض 2 تا 4 هفته از بین میروند. بااینحال در برخی از موارد ممکن است خستگی و ضعف تا ماهها باقی بمانند.
علاوه بر این علائم کلاسیک، برخی از کودکان ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را نیز بروز دهد:
لرز
سردرد
کاهش اشتها
پف کردن پلکها
بزرگ شدن کبد و طحال
حساسیت بیشازحد به نور
کمخونی .2
علل بروز بیماری مونونوکلئوز در نوزادان
بیاری مونونوکلئوز در نوزادان بیشتر به دلیل وجود نوعی ویروس به نام ( Epstein-Barr EBV) در بدن رخ میدهد. با این حال، ویروسهای مختلف دیگری نیز وجود دارند که میتوانند منجر به بروز این بیماری در بدن نوزادان کوچک شوند. برخی از مهمترین علل بروز بیماری عفونی مونونوکلئوز در نوزادان عبارتند از:انتقال بزاق افراد مبتلا به عفونت مونونوکلئوز به بدن نوزادان.
استفاده اشتراکی از وسایلی مانند مواد غذایی، نوشیدنی، فنجان، و چیزهای دیگر.
قرار گرفتن نوزاد در معرض سرفه و عطسه افراد مبتلا به عفونت مونونوکلئوز.1
عوارض
عوارض مونونوکلئوز ممکن است جدیتر از خود بیماری باشند.بزرگ شدن طحال
مونونوکلئوز ممکن است باعث بزرگ شدن طحال شود. در موارد شدید، طحال کودک ممکن است پاره شود، و باعث ایجاد درد شدید و ناگهانی در سمت چپ قسمت فوقانی شکم شود. اگر چنین دردی رخ داد، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، ممکن است کودک به جراحی نیاز داشته باشد.مشکلات کبدی
مشکلاتی با کبد کودک نیز ممکن است رخ دهد:هپاتیت
کودک ممکن است التهاب کبدی خفیف (هپاتیت) را تجربه کند.زردی
زردی پوست کودک و سفیدی چشمها (زردی) نیز گاهی اوقات رخ میدهد.عوارض کمتر رایج
مونونوکلئوز همچنین میتواند منجر به عوارض کمتر رایج زیر شود:کم خونی
کم خونی ناشی از کاهش گلبولهای قرمز و هموگلوبین، یک پروتئین غنی از آهن در گلبولهای قرمزترومبوسیتوپنی
شمارش کم پلاکتها، که گلبولهای قرمز درگیر در لخته شدن هستند.مشکلات قلبی
التهاب عضله قلب (میوکاردیتیس)عوارض مربوط به سیستم عصبی
مننژیت، آنسفالیت و سندرم گلین بارهلوزههای ملتهب
التهاب لوزه که میتواند نفس کشیدن را مسدود کند.ویروس اپشتین بار میتواند باعث بیماری جدیتر در کودکانی شود که دچار اختلال در سیستم ایمنی هستند مانند کودکان مبتلا به ویروس اچ آی وی یا ایدز، یا کودکانی که برای سرکوب کردن سیستم ایمنی پس از پیوند عضو دارو مصرف میکنند.3
آیا باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر احتمال می دهید کودکتان به مونونوکلئوز عفونی مبتلا شده است ، باید او را نزد پزشک ببرید.پزشک ممکن است بیماری را فقط از روی علائم کودک تشخیص دهد یا ترتیب آزمایش خون بدهد تا معلوم شود که کودک به همین بیماری مبتلاست یا یکی از عفونتهای دیگری که علائم مشابه این بیماری را دارند.
درمان پزشکی خاصی برای مونونوکلئوز عفونی وجود ندارد ؛ داروهای آنتی بیوتیک کمکی نمیکنند و ممکن است فقط موجب ظهور جوشها شوند.4
تشخیص
معاینهی بدنی
پزشک ممکن است مونونوکلئوز را بر اساس علائم و نشانههای کودک و اینکه علائم چقدر دوام داشتهاند و معاینهی فیزیکی حدس بزند. پزشک نشانههایی مانند غدد لنفاوی متورم، لوزهها، کبد یا طحال را بررسی میکند، و در نظر میگیرد که چطور این نشانهها مربوط به علائمی است که والدین توصیف میکنند.تست آنتی بادی
اگر نیاز به تأیید اضافی وجود دارد، ممکن است یک آزمایش مونواسپات برای بررسی خون کودک برای آنتی بادیهای ویروس اپشتین بار انجام شود. نتایج این آزمایش غربالگری نتایج ظرف یک روز مشخص میشود. اما ممکن است عفونت را در هفته اول بیماری تشخیص ندهد.تست آنتی بادی متفاوت نیاز به زمان نتیجه طولانیتر دارد، اما میتواند حتی در طی هفته اول بیماری را تشخیص دهد.
شمارش گلبولهای سفید
پزشک ممکن است از سایر آزمایشات خون استفاده کند تا تعداد بالای گلبولهای سفید (لنفوسیت ها) یا لنفوسیتهای غیر طبیعی را بررسی کند. این آزمایشات خون مونونوکلئوز را تایید نمیکنند، اما ممکن است آن را به عنوان یک احتمال معرفی کنند.3روشهای درمانی بیماری مونونوکلئوز در نوزادان
اگر چه هیچ درمانی خاص برای بیماری عفونی مونونوکلئوز در نوزادان وجود ندارد، اما شما به عنوان والدین یک نوزاد بیمار میتوانید اقدامات خاصی را برای کاهش علائم بیماری نوزاد خود انجام دهید، تا او احساس بهتری داشته باشد. این موارد شامل:1- اجازه دهید که نوزاد بیمارتان احساس راحتی کند
اجازه دهید تا کودک بیمار شما برای به حداقل رساندن ضعف و تورم غدد مختلف بدن خود، در بستر به طور کامل استراحت کند، چون داشتن استراحت کافی از تشدید علائم این بیماری جلوگیری خواهد کرد.همچنین، سعی کنید تا در چنین شرایطی از حرکت بیش از حد کودک خود در محیط اطراف خودداری کنید، زیرا فرد بیمار هنوز انرژی کافی برای انجام فعالیتهای اضافی را ندارد.
2- افزایش مصرف مایعات نوزادان مبتلا به مونونوکلئوز
به عنوان والدین یک کودک مبتلا به بیماری مونونوکلئوز اطمینان حاصل کنید که نوزاد بیمار شما در طی دوران نقاهت، غذا، مایعات مغذی و آب را به میزان زیادی مصرف کند، چون مصرف مایعات کافی در نوزادان خطر مبتلا شدن به مشکل دهیدراتاسیون و یا کمآبی کاهش خواهد داد. بنابراین، مادران این کودکان باید آبمیوههای تازه و آب را در فواصل منظمی به فرزندان بیمار خود بنوشانند.3- مشورت کردن با یک پزشک متخصص اطفال برای تجویز داروهای مناسب به نوزاد مبتلا به مونونوکلئوز
به عنوان والدین یک نوزاد مبتلا به بیماری مونونوکلئوز به یاد داشته باشید که مشورت کردن شما با یک پزشک متخصص اطفال برای درمان تب و درد ناشی از بیماری مونونوکلئوز در نوزادتان بسیار موثر خواهد بود. اگر هم میخواهید به کودک بیمار خود دارو بدهید، حتما از داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج او استفاده نمایید.1پیشگیری
جلوگیری از منتشر شدن این ویروس کار دشواری است چراکه افراد مبتلا به این بیماری میتوانند تا آخر عمر خود آن را منتقل کنند. کودک شما باید با عدم استفاده از لیوان، بطری آب و قاشق و چنگال دیگران، از آلوده شدن به این ویروس جلوگیری کند. هیچ واکسنی برای مقابله با مونونوکلئوز عفونی وجود ندارد.2پینوشتها
1.www.mamanam.com
2.www.drsheykholeslami.com
3.www.manokoodakam.ir
4.www.niniban.com