هرگز نگو او بهتر است

اصل پرهیز از مقایسه‌کردن

هرگز توانایی‌ها و ناتوانی‌های کودکی را با کودک دیگر مقایسه نکنید، زیرا مجموعه عواملی که موجب شکل‌گیری رفتار یک کودک می‌شود با کودک دیگر متفاوت است.
شایسته است تأکید شود که منظور از مجموعه عوامل، آنهایی هستند که از بدو انعقاد نطفه تا زمان حیات کودک در فرآیند رشد و تحول او در ابعاد گوناگون دخالت داشته یا دارند.
این اصل از اهمیت خاصی برخوردار است و همواره به مادران و پدران توصیه می‌شود که حتی کودک را با خواهر یا برادر، پسر خاله، پسر عمه، دختر خاله، دختر عمه یا دوستانش مقایسه نکنید.
کودک از غرور خاصی برخوردار است و نزد همسالان و کودکان دیگر از آبرو و احترام ویژه‌ای برخوردار است، لذا وقتی شما کودکی را با کودک دیگر مقایسه می‌کنید (به‌طور معمول مقایسه بر اساس ناتوانی‌ها صورت می‌گیرد) در واقع غرور او را می‌شکنید، به او بی‌احترامی می‌کنید، توانایی‌های او را نادیده می‌گیرید و ناتوانایی‌های او را به منظور تحقیر و سرزنش او مطرح می‌کنید و به رخ او می‌کشید.
به‌طور مشخص گاهی اوقات والدین زمان خودشان را با زمان فرزندشان مقایسه می‌کنند و اظهار می‌دارند: وقتی من بچه بودم، هرگز این کار را نمی‌کردم! یا زمانی که من در سن شما بودم، همیشه این طور عمل می‌کردم بدیهی است ما اجازه نداریم خود و زمان خود را با فرزند و زمان او مقایسه کنیم.
به دیگر سخن، مقایسه‌کردن کودک یعنی نادیده گرفتن اصل تفاوت‌های فردی، یعنی خجالت‌دادن کودک و تحقیرکردن او. بنابراین توصیه می‌شود در صورت لزوم کودک را با خودش مقایسه کنید.
این مقایسه باید بر اساس توانایی‌های کودک در فضایی صمیمی و محرمانه صورت گیرد و بدانید علی‌رغم وجود شباهت‌ها میان کودکان، هیچ کودکی به‌طور مطلق شبیه کودک دیگر نیست.
اصولاچرا کودکی را با کودک دیگر مقایسه می‌کنید؟‌ هدف شما چیست؟ می‌خواهید به چه نتیجه‌ای برسید؟
بنابراین هرگز کودک را با کودک دیگر مقایسه نکنید بلکه با خودش و وضعیت قبلی و کنونی او مقایسه کنید.
/س