مقام معظم رهبری (مدظله العالی) فرمودند:
در زمان امام (رضوان الله علیه) ما می دیدیم که ایشان مطلبی را می فرمودند، اما در مجلس همه به آن رأی نمی دادند؛ نمی شود گفت این ها ضد ولایت فقیه اند. من یادم هست که یک وقت راجع به رادیو و تلویزیون یک نظر این بود که رؤسای سه قوه، شورای عالی رادیو و تلویزیون باشند؛ همان شورای سرپرستی که سابق بود. بنده خودم با ایشان صحبت کرده بودم و می دانستم که نظرشان این است که رئیس جمهور و رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه، اعضای شورای سرپرستی را تشکیل بدهند. قاعده اش هم همین بود که وقتی می گویند سه قوه نظارت کنند - که در قانون اساسی قبلی، تعبیر این گونه بود باید شورایی با این ترکیب تشکیل شود؛ آسانترین وجهش این است. وقتی این پیشنهاد به مجلس آمد، آقای هاشمی آن را مطرح کردند؛ اما با اکثریت قاطعی رد شد! با این که ایشان هم گفتند که این نظر امام است، اما فقط عده ی معدودی به آن رأی دادند!واقعا نمی شود به آن اکثریت گفت که شما ضد ولایت فقیه هستید؛ نه، همه شان هم فدایی امام و علاقه مند به امام و مخلص امام بودند؛ خیلی هایشان هم جبهه برو بودند؛ اما این حرف را قبول نداشتند؛ بنابراین باید واقعا این چیزها از هم تفکیک بشود. در همان وقت ما کسانی را می شناختیم که به فلان مرکز می رفتند و صحبت می کردند و در اصل اعتبار نظر ولایت فقیه خدشه می کردند. این حرف ها مربوط به امروز نیست که حالا کسی خیال کند بعضی ها امروز این حرف ها را می زنند؛ نه، همان زمان می زدند؛ ما در جریان بودیم و افرادش را می شناختیم؛ الان هم یقینا آثار و نوارها و حرف هایشان هست. غرض، رمی به «ضدیت با ولایت فقیه» چیز آسانی نیست که ما تا اندک چیزی از کسی دیدیم، فورا این مهر را به پیشانی او بزنیم؛ ضدیت با ولایت فقیه، شواهد و ضوابطی دارد.
علی ای حال، این جهات اخلاقی باید خیلی با دقت رعایت بشود. البته آقایانی که بحمدالله در رأس هستند - چه خود آقایان شورای نگهبان، چه آقایانی که همکاری می کنند - نزاهت و طهارتشان اظهر از این است که کسی بخواهد درباره ی آن چیزی بگوید، یا چنین توصیه هایی بکند؛ لیکن در سطح عام این معنا هست.(1)
پی‌نوشت:
1- بیانات مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در دیدار با اعضای هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات چهارمین دوره مجلس شورای اسلامی 1370/12/4
منبع: انتخابات؛ لیلة القدر نظام اسلامی (آراء و نظرات مقام معظم رهبری درباره انتخابات)، بکوشش: سعید شیرازی، ناشر: انتشارات انقلاب اسلامی، تهران، 1390ش، ص 35-34
