شما براي مادر شدن تصميم گرفته‌ايد؟ برنامه‌ريزي کرده‌ايد؟ هدفتان چيست؟ آيا خود را براي مادر شدن و تغيير زندگي آماده کرده‌ايد؟
به گفته روانشناسان مادر شدن چيز ساده‌اي نيست که بگوييد امروز و فردا مي‌شوم. مادر شدن تنها با تولد يک نوزاد محقق نمي‌شود. مادر شدن يک تحول دروني است!
تغيير زندگي زنان
مادر شدن يعني رفتن به يک سفر دروني منحصر به فرد و بخشيدن رنگي خاص به زندگي خود. وقتي يک زن، مادر مي‌شود از نظر روحي به تدريج تحولاتي در او به وجود مي‌آيد که از بين رفتني هم نيست. تا به حال شما دختر مادرتان بوديد اما از اين پس شما مادر فرزندتان هستيد. از اين به بعد به باقي زنان نزديک‌تر مي‌شويد و کنجکاويد تا از تجربه‌هاي ناشناخته آنها استفاده کنيد. نوع نگاه شما به همسرتان عوض مي‌شود و براي دوست داشتن فرزندتان و دوست داشتني بودن از سوي او تلاش مي‌کنيد. حتي نگاه ديگران به شما از اين پس عوض مي‌شود. جهانيان از اين به بعد شما را مادر مي‌بينند.
از زن بودن به مادر بودن
بسته به شخص اين تغيير ممکن است زودتر يا ديرتر صورت بگيرد. گاهي در دوران بارداري و گاهي ماه‌ها پس از زايمان حس مادر بودن کاملا به جان يک زن مي‌نشيند. اما به طور معمول در يک ماه پس از زايمان، بيشتر زنان حس زن بودن را از دست داده و خود را مادر مي‌دانند. روز زايمان، روز بسيار حساسي در القاي اين حس است ولي لزوما اين باور را در زن ايجاد نمي‌کند. حس مادر شدن هنگامي که يک زن از نوزادش مراقبت مي‌کند، هفته به هفته به او القا مي‌شود و او هويت جديد را مي‌پذيرد.
موضوعي براي تمام زنان
همه‌چيز به شخصيت خود فرد بستگي دارد. براي برخي زنان، اولين حرکت جنين در رحم به معني مادر شدن‌شان است. اما براي برخي ديگر حتي زايمان نيز اين حس را پديد نمي‌آورد. بارداري براي تمامي زنان، زمان حساسي است چون در اين دوران، زنان از نظر روحي و رواني تصوير فرزندشان را در ذهن مي‌سازند.
کودک تخيلي
در عين حال که در طول دوران بارداري بدن شما در حال ساختن بدن يک موجود زنده است، ذهن شما نيز با آن دخيل است. شما فرزند آينده خود را، دختر يا پسر، با بيني پدرش، با شخصيت مادربزرگش... تصور مي‌کنيد. مي‌بينيد که کودکتان بزرگ شده، 3ساله، 5 ساله، نوجوان است. هميشه مي‌ترسيد عقب مانده يا با نقص عضو به دنيا بيايد. شما ترس‌ها، تمايلات و روياهاتان را با او قسمت مي‌کنيد.
تصوير نوزاد در ذهن مادر
تحقيقات دانشمندان ايتاليايي و آمريکايي نشان داده است که تصوير کودک خيالي در ماه 4 تا 7 بارداري ساخته مي‌شود و طي 2 ماهه آخر به تدريج رنگ مي‌بازد ولي هرگز محو نمي‌شود. به اين ترتيب مادر به طور ناخودآگاه از خود در برابر مشکلاتي که بعدها در رويارويي با حقيقت پيش مي‌آيد، محافظت مي‌کند. تصوير کودک واقعي با کودک تخيلي او مسلما بسيار متفاوت است پس اين تصوير به مرور زمان با نزديک شدن به زمان زايمان کمرنگ مي‌شود. مادراني که کودکان زودرس دارند، مهلتي براي کمرنگ کردن اين تصوير در ذهنشان نداشته‌‌اند به همين دليل به خاطر تقابل رويا و حقيقت به طور معمول در ارتباط برقرار کردن با کودکشان مشکل دارند.
نگراني بيش از حد
خستگي طبيعي پس از زايمان يکي از دلايل اصلي آن است. به وجود آمدن يک مسووليت جديد نيز اين خستگي را دو چندان مي‌کند. ايجاد يک رابطه جديد و مراقبت از کودکي که همه شما را مسوول او مي‌دانند، انرژي ذهني زيادي مي‌خواهد.
مادر خوب بودن
هيچ غذاي جادويي وجود ندارد. هيچ زني هم مادر بي‌عيب نيست. همه اشتباه مي‌کنند. تنها راه براي يک مادر خوب شدن، اعتماد به خود داشتن است. کم‌کم شما ياد مي‌گيرد که چه چيزي وفق‌مراد فرزندتان است. مي‌توانيد براي سرعت بخشيدن به اين روند از تجربيات ديگران هم استفاده کنيد.
کمک اطرافيان
تحقيقات آمريکايي نشان داده است که يک مادر جوان به طور ميانگين با 10 نفر روزانه در ارتباط است. بيشتر افراد در ارتباط هم مادرهاي ديگر هستند. چه کسي بهتر از يک مادر، مي‌تواند مادر ديگري را درک کند؟
نقش پدر
البته که نقش دارد ولي رسالت او به گونه‌اي ديگر است. مادر و فرزند در يک حباب قرار دارند. وظيفه پدر حمايت از آنان و برقراري ارتباط بين آنها و دنياي خارج است.
«رابطه‌اي که ما با فرزندمان داريم، وابسته به رابطه‌اي است که با مادرمان داشته‌ايم» آيا اين قاعده صحت دارد؟
بارداري و اولين ماه‌هاي پس از زايمان زماني است که زنان بعضي خاطرات فراموش شده کودکي را به ياد مي‌آورند. در اين دوران سوالاتي درباره رابطه خودتان با مادرتان در ذهنتان شکل مي‌گيرد. مي‌خواهيد به‌طور ناخودآگاه همان رفتار را درباره فرزند خودتان پياده کنيد.
اوضاع بارداري دوم
شما پيش از اين نيز مادر شده‌ايد پس قسمتي از راه را طي کرده‌ايد. نگراني‌هاي دوران بارداري شما کمتر است. شما با نحوه نگهداري از يک نوزاد آشناييد و در اين راه مهارت کسب کرده‌ايد. از اين به بعد سوالات جديدي ذهن شما را درگير مي‌کنند. چگونه محبتتان را بين فرزند بزرگ و کوچک تقسيم کنيم؟ آيا آمدن فرزند دوم سبب کم شدن محبت شما نسبت به يکي از آنها نمي‌شود؟
منبع:http://salamat.com/ن
