روزه، یعنی از اذان صبح تا اذان مغرب دست از خوردن و آشامیدن و سایر چیزهایی که روزه را باطل می کند، بکشد. علاوه براین برای درست بودن روزه، نباید روزه گرفتن برای فرد مضر باشد؛ فرد وقتی روزه می گیرد، بیمار نشود یا بیماری او شدید تر نشود یا برای بعضی از قسمت های بدن مثل چشم ضرر نداشته باشد، حتی برای بیماری های روحی و روانی نیز شامل می شود، در کل اگر فرد ترس و خوف دارد هر کدام از ایناتفاقات برای او ایجاد شود و ترس او منشا عقلانی داشته باشد نباید روزه بگیرد.

در تمام مواردی که نام برده شده یقین داشتن لازم نیست و فقط اگر گمانی از ضرر بدهد کفایت می کند، و ملاک تشخیص خود بیمار است و توصیه پزشک یا اطرافیان محل اعتبار نیست. در مقاله پیش رو مجموع احکامی که مراجع بزرگوار درباره احکام روزه بیماران و ناتوانان داشته اند را در قالب پرسش و پاسخ البته صورت خلاصه آورده ایم که امید واریم مفید باشد.

امام خامنه ای:

روزه برای افراد ناتوان و بیمار استثنائاتی دارد، که در رساله همه مراجع به نکته نکته آن اشاره کرده اند، در رپرسش و پاسخ های بسیاری که از آیت الله خامنه در باب اینکه اگر به پزشکی مراجعه کنیم که آشنایی کافی از احکام شرعی نداشته باشد و انسان را به دلیل بیماری از روزه منع کند، وظیفه فرد برای روزه هایش چگونه است؟پاسخ ایشان اینگونه بوده که: باید به گفته پزشک یقین پیدا شود و باید از گفته پزشک ترس در بیمار ایجاد شوددر این صورت است که روزه گرفتن جایز نیست. درجایی دیگر بیماری که مشکل سنگ کلیه داشته از ایشان پرسش داشته که به دلیل اینکه کسی که مشکل کلیه دارد باید مایعات بسیار بنوشد، آیا روزه گرفتن بر این فرد واجب است؟ و ایشان این گونه پاسخ دادند: اگر نوشیدن مایعات باعث می شود که از بیماری او جلوگیری شود، این فرد نباید روزه بگیرد.

در تعداد زیادی از سوالاتی که درباره روزه خانم های شیر ده پرسیده اند، این مرجع بزرگوار این گونه پاسخ داده اند که: در شرایطی که روزه مادر باعث کمی شیر او و ضرر رسیدن به حال او شود نباید روزه بگیرد، درسوالات متعددی درباره حکم روزه پیر مرد و پیر زن پرسیده بودند که اینکه این افراد که توانایی انجام این واجب الهی را ندارند آیا کفاره بر ذمه آنها است؟ پاسخ این بزرگوار این گونه بوده: اگر روزه گرفتن این افراد را به سختی می اندازد نباید روزه بگیرد و اگر توانایی انجام قضای روزه ها را دارد بر ذمه اوست که قضای روزه ها را انجام دهد و کفاره روزه ها هم 750گرم گندم یا جو است که با به فقیر داده شود.

روزه بیماران دیابتی یکی دیگر از سوالات متعددی بوده که مقلیدین این مرجع بزرگوار از ایشان پرسیده ند؟ که پاسخ این است که؛ چنانچه این افراد از نخوردن یا نیاشامیدن طولانی مدت متضرر می شوندروزه بر آنها واجب نیست.

این پرسش و پاسخ ها نمونه کوچکی از ده ها سوالاتی بوده است که از این مرجع بزرگوار پرسیده اند، ادامه این پرسش ها در مقاله احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله خامنه ای گردآوری شده تا مقلید ایشان بتوانند بهره لازم را ببرند.

آیت الله سیستانی:

احکام روزه بیماران و ناتوانان یکی مسائل مهمی است که مراجع بزرگوار به احکام آن پرداخته اند در این رابطه سوالات متعددی از آیت الله سیستانی شده که به مواردی از آن اشاره می کنیم؛ در بسیاری از سوالات درباره روزه بیماران پرسیده شده است که درچه شرایطی بیمار محسوب می شود و نباید روزه بگیرند؟ پاسخ: در شرایطی که به بیمار ضرر زیادی برسد و برای بیمار مشقت بسیار به همراه داشته باشد نباید روزه بگیرد و روزه گرفتن در این حالت درست نیست. در سوالاتی دیگر پرسیده اند: که اگر فردی در ماه مبارک رمضان بیمار شود و نتواند روزه ماه رمضان را به جا بیاورد چه وظیفه ای برای روزه دارد؟ پاسخ: چنانچه بیماری فرد تا ماه رمضان بعدی ادامه دار شد بنا به احتیاط واجب باید یک مد طعام به فقیر بدهد.

در سوالات بسیاری درباره خونریزی لثه هنگام روزه داری پرسیده اند: و پاسخ ایشان اینگونه بوده: اگر خونریزی لثه در مواقعی مثلا در خواب اتفاق بیفتد که غیر قابل کنترل باشد مبطل روزه است و روزه را باطل می کند زیرا از حلق فرورفته و قضای روزه برعهده اوست و اگر بیماری تا ماه رمضان بعدی از بین رفت و توانست قضای روزه بگیرد که هیچ و الا کفاره هم بر عهده اوست که باید پرداخت کند.

سوالات متعددی درباره استفاده از اسپری تنفسی داشتند که آیا استفاده از آن مبطل روزه است؟پاسخ این مرجع بزرگوار این گونه بوده که، اگر این اسپری ها به صورت گاز باشند و وارد ریه بشوند روزه را باطل نمی کنند اما اگر موادی وارد معده آنها شود باطل کننده روزه هستد. در بسیاری از سوالات درباره افرادی که سکته کرده اند و باعث فلج شدن بعضی از قسمت های بدنشان شده است و توانایی روزه گرفتن را ندارند حکم روزه این افراد چگونه است؟ که آیت الله سیستانی این گونه پاسخ داده اند: اگر توانایی روزه را ندارند فدیه که 750گرم کندم است پرداخت کنند.

این مسائل گزیده ای از سوالات فراوانی است که از آیت الله سیستانی در باب بیماران پرسیده اند، مقاله ای کامل از پرسش های و پاسخ های درباره احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله سیستانی وجود دارد که می توانید به آن رجوع کنید.

آیت الله مکارم شیرازی:

بیماران و ناتوانان از جمله افرادی هستند که شرایطی خاص برای روزه دارند آیت الله مکارم شیرازی به پرسش های بسیاری درباره این افراد شده است پاسخ گفته اند؛ از جمله این سوالات: درباره تشخصیص متفاوت پزشکان درباره ضرر روزه پرسیده اند که وظیفه مکلف چیست ، پزشکی طی سالها به ایشان درباره ضرر روزه هشدار داده بود اما الان پزشکی دیگر گفته که روزه هیچ ضرری برای اونداشته وظیفه مکلف چیست ؟ پاسخ: جانب احتیاط را رعایت کند و همه روزه ها را قضا کند.

تعداد زیادی از سوالات درباره واجب بودن یا نبودن روزه دیوانه پرسیده اند : که ایشان اینگ ونه پاسخ داده اند: اگر عرفا این فرد دیوانه است و مردم به او دیوانه بگویند توانایی تشخیص وقت نماز را نداشته باشد روزه گرفتن بر او واجب نیست. درسوالی دیگر پرسیده اند که فردی به واسطه بیماری نتوانسته در ماه رمضان روزه بگیرد در یکی از روزه ها ی ماه رمضان بعد اذان ظهر بیماری او برطرف شده و سالم شده است آیا روزه این روز بر او واجب است؟ پاسخ این مرجع بزرگوار: نمی تواند نیت روزه کند.

درسوالات متعددی درباره پیر مرد و پیر زنی پرسش کرده اند که توانایی روه گرفتن را ندارند و از وظیفه این افراد برای روزه هایشان پرسیده اند؟ پاسخ این مرجع بزرگوار این گونه بوده: اگر روزه گرفتن برای این افراد با مشقت فراوان همراه است می توانند روزه نگیرند. یا در سوالات دیگری از خانمی که احتمال بارداری می دهد و روزه هایش را انجام نداده و بعدا معلوم شده باردارنبوده، حکم روزه این خانم چیست؟ پاسخ: چون فرض کرده بوده روزه برایش ضرر دارد قضا روزه ها بر ذمه اوست اما کفاره ندارد.

بخش عظیمی از سوالات درباره ضرر روزه برای مادر شیر ده کودکش بوده که حکم روزه این افراد چگونه است؟ پاسخ: اگر روزه گرفتن مادر باعث کمی شیر مادر شود و کودک اذیت شود نباید روزه بگیرد و کفاره یک مد طعام را بپردازد و اگر روزه گرفتن فقط برای مادر مضر باشد و بتواند تا ماه رمضان بعدی قضایش را انجام دهد کفاره لازم نیست و اگر نتوانست روزه را تا ماه رمضان بعدی انجام دهد – به علت شیر دهی – قضا هم از او برداشته می شود.

این پرسش ها و پاسخ ها نمونه کوچکی ازسوالات فراوانی است که ادامه آن در مقاله روزه بیماران و ناتوانان آیت الله مکارم شیرازی گرداوری شده که می توان از آن استفاده کرد.

آیت الله وحید خراسانی:

مرجع بزرگوار آیت الله وحید خراسانی در پرسش های در مورد روزه بیماری که پزشک متخصص ایشان را از گرفتن روزه منع کرده باشند چنین پاسخ داده اند؟ پاسخ: اگر منع پزشک ترس و خوف در بیمار ایجاد کند نباید روزه بگیرد. تعداد بسیاری از سوالات درباره استفاده از آمپول یا سرم هنگام روزه چه حکمی دارد؟ پاسخ: چه آمپولی که برای بی حسی استفاده می شود و چه آمپولی که برای غذا استفاده مشکلی در روزه ایجاد نمی کند اما مستحب این است که از آمپول غذا استفاده نکند؛ ولی درمورد استفاده از سرم احتیاط واجب این است که استفاده نشود و اگر ضرورت دارد بنابه احتیاط واجب روزه را نگه دارد و قضای آن را هم به جا بیاورد.

این روزه ها که با کرونا سرو کار داریم سوالات بسیاری دراین را بطه پرسیده اند:چون پزشکان توصیه کرده اند که خشک بودن حلق طولانی مدت خطر ابتلا به کرونا را زیاد می کند، در این حالت وظیفه مکلفان برای روزه ماه رمضان چیست؟ پاسخ این چنین است: اگر با مزمزه کردن آب مشکل حل می شود که باید این کار را انجام داد البته درحالی که آب فرو نرود والا فقط به مقدار ضرورت و احتیاط واجب هیچ کدام از مواردی که روزه را باطل می کند انجام ندهد و قضای روزه را هم بعدا انجام دهد.

در جایی دیگر درباره افرادی که باید برای امرار معاش در در زمان کرونا کار کنند و کارشان به گونه ای است که با مردم بسیاری در رفت و آمد هستند، روزه این افراد چگونه است؟ پاسخ این مرجع این است که اگر برای فرد امکان دارد باید سر کار نرود و روزه هایش را انجام دهد. بسیاری از سوالات درباره حکم روزه پیر مرد و پیر زن بود؛ که پاسخ این چنین است: وجوب روزه از او برداشته می شود و باید کفاره یک مد طعام را بپردازد.

این موارد یاد شده گوشه از سوالاتی بوده که این مرجع بزرگوار پاسخ داده اند؛ ادامه این پرسش و پاسخ ها در مقاله احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله وحید خراسانی گرداوری شده است.

شبیری زنجانی:

بیماران و ناتوانان برای روزه شرایط خاصی دارند و دارای احکام خاصی است که آیت الله شبیری به تعداد زیادی از این پرسش ها پاسخ گفتند؛ در بسیاری از سوالات درباره فردی که لازم است هنگام روزه از بخور آب یا دارو گیاهی استفاده کند، آیا روزه او صحیح است؟ پاسخ: اگر به صورت مایع به معده برسد روزه را باطل می کند و الا مشکلی ندارد. در جایی دیگر پرسیده: شخصی که در ماه مبارک رمضان اشیا یا وسایل دندان پزشکی را وارد دهانش کند آیا روزه او صحیح است؟ پاسخ ایشان: روزه صحیح است در صورتی که اگر یک بار اشیا را وارد دهان کرد اگر دوباره خواست وارد دهان کند رطوبت آن را فرو نبرد.

در بسیاری از سوالات درباره حکم استفاده از دارو های مسکن هنگام روزه داری است؛ پاسخ این مرجع بزرگواراین گونه است، که استفاده از دارو مبطل روزه می باشد.

درجایی دیگر پرسیده اند که حکم استفاده از قطره بینی یا قطره گوش چیست؟ پاسخ: اگر قطره به معده برسد روزه را باطل می کند و اگر حس مزه دارو در حلق باشد مبطل روزه نیست. تعداد زیادی از سوالات درباره این بوده که تشخیص ضرر روزه بر عهده فرد است یا پزشک؟ تشخیص ضرر روزه در هر صورت به عهده فرد بیمار است حتی اگر پزشک معالج منع از روزه گرفتن کند ولی فرد در خودش احساس ضرر روزه نکند و برعکس این حالت در صورتی که پزشک تشخیص ضرری از روزه گرفتن نمی دهد اما فرد احساس ضرر می کند پس نباید روزه بگیرد.

در بسیاری از سولات درباره دختران تازه به تکلیف رسیده پرسیده اند، که هنگام روزه داری دچار ضعف شدید می شوند، در این حالت حکم روزه ایشان چگونه است؟ پاسخ آیت الله شبیری اینگونه بوده که، اگر شدت ضعف آنها به صورتی باشد که قابل تحمل نباشد مجاز است که روزه نگیرند و فقط قضای روزه را بعدا انجام دهند.

تعداد فراوانی از این دست سوالات در مقاله احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله شبیری جمع آوری شده که مقلدین این مرجع بزرگوار می توانند از آن بهره ببرند.

آیت الله سبحانی:

سوالات بسیاری از آیت الله سبحانی درباره اینکه در چه صورتی برای بیمار سخن پزشک حجت است؟ پاسخ این مرجع بزرگوار این گونه بوده که اگر به پزشک متخصص اعتماد دارد، باید به گفته او عمل کند و روزه نگیرد. در جایی دیگر پرسیده اند که شخصی هنگام روزه دچار خونریزی لثه می شود و از رووی غفلت مقداری خون فرو می دهد، آیا روزه او باطل می شود؟ پاسخ: اگر فرو بردن خون دهان از عمد نبوده روزه را باطل نمی کند.

فردی از آیت الله سبحانی درباره شغل سختش پرسیده که شغل او به گونه است که در هوای بسیار گرم مشغول به کار است و کار اوهم بسیار سخت است، وظیفه این فرد در مورد روزه هایش چیست؟ پاسخ این مرجع: وظیفه این فرد این است که مرخصی بگیرد و روزه هایش را انجام دهد. در سوالی دیگر پرسیده اند که: اگر فردی از دارو یا آمپولی در شب استفاده کند می تواند روزه را به جا آورد، ایا انجام این کار واجب است؟ پاسخ: اگر استفاده این دارو فرد را به مشقت و سختی زیاد نمی اندازد باید این کار را انجام دهد.

در تعداد زیادی از سوالات در باره شخصی که بیماری بی اختیاری خروج منی دارد، حکم روزه او چگونه است؟ پاسخ ایشان: در صورت اطمینان خروج منی، اگر شب بوده قبل از طلوع فجر غسل کند و اگر روزه بوده قبل از اینکه نماز ظهر و عصر را انجام بدهد غسل کند. درسوال دیگری ازپرسیده اند که: آیا انجام آندوسکوپی هنگام روزه داری روزه را باطل می کند؟ پاسخ: اگر همراه لوله آندوسکوپی چیزی از حلق فرو نرود یا لوله به روغن آغشته نباشد روزه را باطل نمی کند.

تعداد بسیاری از این دست سوالات در مقاله احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله سبحانی ارائه شده است که مقلدین این مرجع بزگوار می توانند از آن بهره ببرند.

آیت الله نوری همدانی:

روزه بیماران دارای احکام بسیاری است که و سوالات بسیاری از آیت الله نوری همدانی در این باره پرسیده ان که ایشان پاسخ گفته اند؛ از جمله: آیا پزشکی که تشخیص ضرر روزه می دهد باید فردی با ایمان و آشنا به احکام دین باشد؟ پاسخ این بزرگوار: حتی اگر پزشک مومن هم نباشد و فقط از آنجه پزشک گفته ترس در دل فرد ایجاد شود کفایت می کند. درجایی دیگر پرسیده اند که: شخصی با احتمال بیماری روزه می گیرد و بعدا مشخص شده که روزه گرفتن برای او ضرر داشته، آیا روزه این فرد صحیح است؟ پاسخ: روزه گرفته شده صحیح نیست و قضای این روز بر ذمه اوست که باید انجام دهد.

دربسیاری از سوالات درباره بیمارانی سوال شده که عذر یا بیماری آنها در ماه رمضان قبل اذان ظهر برطرف شده اند آیا این افراد می توانند نیت روزه کنند؟پاسخ این مرجع بزرگوار: اگر حتی هیچ کدام از مبطلات روزه را انجام نداده باشد باز هم نمی توانند نیت روزه کنند. درجایی دیگر سوال شده که حکم روزه خانمی که کودک شیر خوار دارد چیست؟ پاسخ ایشان: اگر روزه گرفتن برای مادر یا کودک مضر باشد نباید روزه بگیرد.

در تعدادزیادی از سوالات درباره ضرر روزه برای خانم باردار پرسیده اند که باید این افراد چه وظیفه ای نسبت به روزه هایشان دارند؟ پاسخ: اگر مادر احتمال ضرر به جا و عاقلانه برای خود یا کودکش را بدهد نباید روزه بگیرد. در سوالی دیگر درباره حکم روزه پیر مرد و پیر زن را پرسیده اند که اگر برای این افراد مشقت بسیار داشته باشد چه وظیفه ای دارند؟ پاسخ: تشخیص این مرجع بزرگوار این است که در صورتی که به مشقت و سختی بیفتد روزه بر آنها واجب نیست.

این پرسش ها و پاسخ ها نمونه کوچکی ازسوالات فراوانی است که ادامه آن در مقاله احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله نوری همدانی گرداوری شده که می توان از آن استفاده کرد.

آیت الله صافی گلپایگانی:

پرسش ها و پاسخ های فراوانی از آیت الله صافی گلپایگانی درباره انجام آزمایش خون هنگام روزه داری پرسیده اند : که آیا روزه را باطل می کند؟ پاسخ این مرجع: چنانچه باعث بیحالی در روزه بشود مکروه است. در سوالی دیگر پرسیده اند که آیا می شود هنگام روزه دندان را درست کرد؟ اشکالی در روزه ایجاد نمی کند، فقط باید مراقب باشد که خونی از حلقش فرو نرود.

در بسیاری از سوالات از حکم استفاده از شیاف هنگام روزه دداری پرسیده اند؟ پاسخ: باطل کننده روزه نیست. در جایی دیگر پرسیده اند که وقتی پزشک شخص بیمار را از گرفتن روزه منع کرده است شخص مورد نظر شک دارد که روزه برایش مضر بوده در این صورت وظیفه فرد برای روزه هایش چیست؟ پاسخ: مهم این است که از آنچه پزشک می گوید ترس در فرد ایجاد شود در این حالت نباید روزه بگیرد.

در تعداد زیادی از سوالات درباره دختران تا زه به سن تکلیف رسیده پرسش کرده اند که اگر هنگام روزه بیمار شود و قدرت روزه گرفتن را ندارند حکم روزه این افراد چگونه است؟ پاسخ ایشان : اگر قدرت انجام روزه را ندارند، فقط قضای روزه را هر زمان که توانایی دارد انجام دهند. در بسیاری از سوالات درباره خانم های شیرده پرسیده اند که آیا فقط صرف شیر دادن به کودک دلیل بر این است که خانم روزه هایش را انجام ندهد؟ پاسخ این مرجع بزرگوار: اگر مادر در هنگام روزه داری به ضعف و بی حالی شدید دچار شود وجوب روزه از او برداشته می شود.

در بسیاری از سوالات درباره منع روزه و هشدار در مورد ضرر روزه از طرف خانواده و اطرافیان پرسیده اند که حکم این مساله چیست؟ پاسخ این مرجع بزرگوار: اگر شخص مورد نظر از گفته اطرافیان یا پزشک یا خودش احساس ترس و خوف از بیماری در او ایجاد شود نباید روزه بگیرد پس ملاک تشخیص ضرر روزه خود فرد است نه دیگران. درسوال بعدی پرسیده که سالمندی که به دلیل نداشتن توانایی یا بیماری یا مشقت داشتن روزه نتوانسته روزه بگیرد اما بعد ماه رمضان قدرت انجام قضای آن را بدست آورده آیا باید قضای روزه ها را به جا بیاورد؟ پاسخ: واجب نیست که انجام دهد ولی مستحب است و می تواند به جا بیاورد.

این پرسش و پاسخ ها و بسیاری دیگر از این ها در مقاله روزه بیماران و ناتوانان آیت الله صافی گلپایگانی ارائه شده است.

امام خمینی ره:

روزه بیماران و ناتوانان از شرایط خاصی برخوردار است و احکام خاص خود را دارد، امام خمینی ره به سوالات فراوانی در این باب پاسخ گفته اند مانند: آیا کسی که در هنگام روزه داری دچا رضعف شدید و غیر قابل تحمل می شود، اجازه خوردن روزه را دارد؟ پاسخ این سوال: ضعف و بی حالی باید خیلی زیاد و غیر قابل تحمل باشد که روزه را افطار کند البته قضای روزه بر عهده شخص است که باید انجام دهد. در جایی دیگر پرسیده اند که: کارگرانی که مشغول کارهایی سخت مثل نانوایان و یا کارگران ساختمانی یا کشاورزان چه وظیفه ای برای روزه هایشان دارند؟ پاسخ: اگر امکان آن هست سر کار نروند و اگر نشد و باید به سر کار برود روزه بگیرند و تا وقتی به سختی زیاد نیفتادند روزه را باطل نکنند.

در بسیاری از پرسش ها درباره افراد معتاد که ترک تریاک برای آنها سخت است پرسیده اند، که این افراد چگونه می توانند روزه بگیرند؟ پاسخ: روزه را باید انجام دهند و در صورت ضرورت مقدار جزئی استفاده کنند. درجایی دیگر پرسیده اند که وقتی خاموانده مثل پدر و مادر یا فرزندان هشدار به ضرر روزه می کنند و مانع روزه گرفتن می شوند وظیفه مکلف چیست؟ پاسخ: تشخیص ضرر روزه بر ذمه خود فرد است و فقط از گفته آنها خوفی از ضرر روزه در او ایجاد بشود کفایت می کند که روزه نگیرد.

تعداد زیادی از سوالات درباره این بوده که بیماری که نتوانسته در ماه رمضان روزه بگیرد در یکی از روزهای ماه رمضان قبل از اذان ظهر سالم می شود، آیا اجازه دارد نیت روزه کند؟ پاسخ امام ره: اگر مبطلات روزه را انجام نداده باید نیت روزه کند. سوالات فراوانی درباره روزه خانم های باردار بود که وظیفه آنان برای روزه هایشان چیست؟ اگر برای مادر یا برای جنین او روزه رفتن مضر بوده باید فدیه را بپردازد و قضای روزه ها را هم به جا بیاورد.

اینها نمونه کوچکی ز سوالات فراوانی بوده که امام ره به آنها پاسخ گفته اند، پرسش و پاسخ های بیشتر در مقاله روزه بیماران و ناتوانان امام خمینی ره گرداوری شده تا مقلدین این مرجع بزرگوار بتوانند استفده کنند.

آیت الله فاضل لنکرانی:

روزه بیماران و ناتوانان احکامی خاص خود را دارد، پرسش های فروانی در این باب از آیت الله فاضل لنکرانی شده که ایشان پاسخ داده اند، از جمله این سوالات درباره شخصی که بیماری ضعف چشم دارد و خوف از این دارد که روزه گرفتن او سبب شدت بیماری او شود، آیا جایز است که او روزه بگیرد؟ پاسخ این مرجع بزرگوار: اگر ترس از بیماری در او ایجاد شد مجاز به روزه گرفتن نیست. درجایی دیگر پرسیده امد که، بنده دچار بیماری کم خونی هستم و به همین علت دچارسردرد شدید و غیر قابل تحمل دچار می شوم، آیا می توانم روزه نگیرم؟ پاسخ: اگر سردرد ها قابل تحمل نباشد مجاز است که روزه نگیرد.

درتعداد بسیاری از سوالات درباره افرادی پرسیده اند که تشنگی هنگام روزه آنها به اندازه ای است که غیر قابل تحمل می شود، حکم روزه این افراد چگونه است؟ پاسخ: اگر دچار مشقت و دشواری زیاد بیفتد وجوب روزه از او برداشته می شود و فقط قضای روزه را به جا آورد. درجایی دیگر پرسیده اند که طبیبی که تشخیص ضرر روزه می دهد، آیا باید مومن و آشنا به احکام دینی باشد؟ پاسخ: لزومی ندارد پزشک مومن و متعهد باشد فقط از آنچه پزشک می گوید خوف ضرر در بیمار ایجاد شود کفایت می کند که روزه نگیرد.

در سوالی دیگر پرسیده اند که: دخترانی که تازه به سن تکلیف رسیده اند و توانایی انجام روزه ها را ندارند چه وظیفه ای برای روزه هایشان دارند؟ پاسخ ایشان: اگر این افراد هنگام روزه داری دچار ضعف و بی حالی فراوان شوند در حالی که تحمل آن بسیار سخت است می تواند روزه نگیرد و قضای روزه ها را بعدا انجام دهد. سوال دیگری که پرسیده اند: وقتی که خانمی که نمی داند روزه گرفتن برای او یا برای جنینش مضر است برای روزه هایش چه وظیفه ای دارد؟ اگر احتمال ضرر روزه می دهد و این احتمال به جا و عاقلانه باشد و خوف ضرر در او ایجاد شود نباید روزه بگیرد.

این مسائل گزیده ای از سوالات فراوانی است که از آیت الله فاضل لنکرانی در باب بیماران پرسیده اند، مقاله ای کامل از پرسش های و پاسخ های درباره احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله فاضل لنکرانی وجود دارد که می توانید به آن رجوع کنید.

آیت الله بهجت:

سوالات فراوانی درباره روزه بیماران و ناتوانان از آیت الله بهجت شده بود که به گوشه هایی از آن اشاره می کنیم: اگر خانمی باردار یا شیر ده توانایی انجام روزه را نداشته باشد آیا کفاره و فدیه برای او واجب است؟ پاسخ این مرجع بزرگوار: هم قضا روزه براو واجب است هم فدیه. دربسیاری از سوالات درباره ، اجازه ندادن پدر به دختری که تازه به سن تکلیف رسیده پرسیده اند که چه وظیفه ای برای روزه هایش دارد؟ پاسخ: اگر روزه نگرفته باید روزه ها را قضا کند و کفاره که یک مد طعام است را بپردازد.

در بسیاری از سوالات از خصوصیات پزشکی که روزه گرفتن را منع می کند پرسیده اند که آیا باید متعهد و مومن باشد؟ در پاسخ این مرجع بزرگوار پرسیده اند که فقط گمان ضرر بدهد کفایت می کند. در جایی دیگر پرسیده اند که: هنگامی که پزشک به بیمار توصیه کرده که اگر روزه بگیرد احتمال ضرر دارد، وظیفه بیمار چیست؟ می تواند روزه نگیرد. در جایی دیگر از این مرجع بزرگوار پرسیده اند که چنانچه بیماری در بین ماه رمضان فوت کند، آیا قضا یا کفاره روزه پابرجا است؟ پاسخ: قضا و کفاره ندارد.

سوالات فراوانی درباره تزریق آمپول و هنگام روزه پرسیده اند که آیا استفاده از این دارو ها مو جب بطلان روزه می شود؟ پاسخ این گونه بوده: احتیاط واجب از آمپول های خوراکی پرهیز شود.در جایی دیگر پرسیده ند که اگر بیماری مجبور باشد هنگام روزه خون تزریق کند آیا روزه ایشان باطل می شود؟ پسخ ایشان: تزریق خون وقتی که فرد روزه است احتیاطا موجب باطل شدن روزه می شود.

این پرسش و پاسخ ها نمونه کوچکی از ده ها سوالاتی بوده است که از این مرجع بزرگوار پرسیده اند، ادامه این پرسش ها در مقاله احکام روزه بیماران و ناتوانان آیت الله بهجت قدس سره گردآوری شده تا مقلید ایشان بتوانند بهره لازم را ببرند.

منابع:
گزارش از سایت راسخون

احکام روزه بیماران و ناتوانان همه مراجع

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته