ماجراي بديهي و ضروري
بیانات مقام معظم رهبری :
براي ملت ما، ماجراي امام زمان (عليه السلام)، يک ماجراي بديهي و ضروري است
دربارهى نيمه شعبان و خصوصيت بايد بگويم: براى ملت ما، ماجراى حضرت ولىعصر (ارواحنا الفداء) يك ماجراى بديهى و ضرورى است. حقيقتا ياد آن بزرگوار در دلهاى مردم ما هست و مردم، حالت انتظار آن امام همام و توسل و توجه به او را به معناى حقيقى كلمه، در دل و وجود خود دارند. اين هم يكى از الطاف خداوند بر ملت ماست كه در دوران انقلاب ، آن بزرگوار در فضاى ذهنى و معنوى جامعه حضور دارد و جوانان با او قلبا ارتباط دارند.
بدانيد اين ارتباط از طرف شما، به معناى حقيقى كلمه، نه يك جانبه، كه ارتباطى دو جانبه است. وقتى كه شما زيارت آن بزرگوار را مىخوانيد، با آن بزرگوار مخاطبه مىنماييد، عرض نياز مىكنيد، سخن مىگوييد و محبت مىورزيد و اشك مىريزيد، حالت توجه و توسلى كه نسبت به آن ولى خدا و عبد صالح پروردگار پيدا مىكنيد، بدون ارتباط از آن سو امكان ندارد. اگر از آن سو لطف و توجهى نباشد، از اين طرف هم توجه قلبى و توسل معنوى پيدا نخواهد شد. وقتى به شما احساس كسالت دست مىدهد و مىبينيد هر كارى مىكنيد حال توجه پيدا نمىشود، آن وقتى است كه از آن طرف ، التفاتى نيست. وقتى از آن طرف التفاتى باشد، در شما شور و حالت معنوى و عاطفى به وجود خواهد آمد. پس ، ارتباط در آن حالات برجسته شور و محبت و احساس، و عواطفى كه ملت ما نسبت به آن بزرگوار دارند، ارتباط طرفينى است.
انتظار فرج، يك معناى عام گسترده است. اگر چه انتظار ظهور آن بزرگوار هم انتظار فرج است، اما انتظار فرج، يك معناى وسيعتر و عميقتر ، براى همهى دوران تاريخ است. قضيهى انتظار حضرت بقيت الله ( ارواحنا فداه )، روح انتظار را در جوامع زنده مىكند و در دلها حالت انتظار به وجود مىآورد. حالت انتظار ، حالت بسيار مبارك و خوبى است. معناى انتظار اين است كه ايشان به وضعى كه حالا در آن قرار دارد، قانع نيست. لذا حالت منتظره دارد. وقتى شما منتظر عزيزى هستيد و مشتاقانه انتظار مىكشيد ، معنايش اين است كه به وضعى كه حالا داريد، قانع نيستيد و شايد از اين وضع راضى هم نباشيد. اصلا مىخواهيد به چيزى دسترسى پيدا كنيد كه برتر و بالاتر از هر چيز ديگر است.
منبع:حدیث ولایت
/ج
براي ملت ما، ماجراي امام زمان (عليه السلام)، يک ماجراي بديهي و ضروري است
دربارهى نيمه شعبان و خصوصيت بايد بگويم: براى ملت ما، ماجراى حضرت ولىعصر (ارواحنا الفداء) يك ماجراى بديهى و ضرورى است. حقيقتا ياد آن بزرگوار در دلهاى مردم ما هست و مردم، حالت انتظار آن امام همام و توسل و توجه به او را به معناى حقيقى كلمه، در دل و وجود خود دارند. اين هم يكى از الطاف خداوند بر ملت ماست كه در دوران انقلاب ، آن بزرگوار در فضاى ذهنى و معنوى جامعه حضور دارد و جوانان با او قلبا ارتباط دارند.
بدانيد اين ارتباط از طرف شما، به معناى حقيقى كلمه، نه يك جانبه، كه ارتباطى دو جانبه است. وقتى كه شما زيارت آن بزرگوار را مىخوانيد، با آن بزرگوار مخاطبه مىنماييد، عرض نياز مىكنيد، سخن مىگوييد و محبت مىورزيد و اشك مىريزيد، حالت توجه و توسلى كه نسبت به آن ولى خدا و عبد صالح پروردگار پيدا مىكنيد، بدون ارتباط از آن سو امكان ندارد. اگر از آن سو لطف و توجهى نباشد، از اين طرف هم توجه قلبى و توسل معنوى پيدا نخواهد شد. وقتى به شما احساس كسالت دست مىدهد و مىبينيد هر كارى مىكنيد حال توجه پيدا نمىشود، آن وقتى است كه از آن طرف ، التفاتى نيست. وقتى از آن طرف التفاتى باشد، در شما شور و حالت معنوى و عاطفى به وجود خواهد آمد. پس ، ارتباط در آن حالات برجسته شور و محبت و احساس، و عواطفى كه ملت ما نسبت به آن بزرگوار دارند، ارتباط طرفينى است.
انتظار فرج، يك معناى عام گسترده است. اگر چه انتظار ظهور آن بزرگوار هم انتظار فرج است، اما انتظار فرج، يك معناى وسيعتر و عميقتر ، براى همهى دوران تاريخ است. قضيهى انتظار حضرت بقيت الله ( ارواحنا فداه )، روح انتظار را در جوامع زنده مىكند و در دلها حالت انتظار به وجود مىآورد. حالت انتظار ، حالت بسيار مبارك و خوبى است. معناى انتظار اين است كه ايشان به وضعى كه حالا در آن قرار دارد، قانع نيست. لذا حالت منتظره دارد. وقتى شما منتظر عزيزى هستيد و مشتاقانه انتظار مىكشيد ، معنايش اين است كه به وضعى كه حالا داريد، قانع نيستيد و شايد از اين وضع راضى هم نباشيد. اصلا مىخواهيد به چيزى دسترسى پيدا كنيد كه برتر و بالاتر از هر چيز ديگر است.
منبع:حدیث ولایت
/ج