سجده خونين فرجام نذر علي(ع)

خاطرات مادر و برادر شهيد اسحاق پور ملکي
 

مادرش گوش‎هايش را در کودکي سوراخ کرده او را غلام حضرت علي(ع) و نذر آن بزرگوار کرده بود. او هم زيبا و عاشقانه درست مانند سرورش علي(ع) بر سجاده نماز با تيري که دشمن کافر به سرش شليک کرده بود به شهادت رسيده و به سوي پروردگار منان شتافت.
اسحاق پور ملکي، فرزند درويش علي، متولد شهر حسن کيف، واقع در منطقه کلاردشت بود.
گفته بود: گمان نمي‎کنم که ديگر مرا ببينيد. تا چهل روز ديگر يا نامه‎ام مي‎آيد يا خودم. ولي پسرم، چرا بايد درست بعد از چهل روز سجاده خوني‎ات را به من مي‎دادند؟ چرا بايد فرق شکسته‎ات به دستم مي‎رسيد؟ اي کسي که شنوايي‎ات را که در اثر موج انفجار از دست داده بودي، تنها با يک شب عشق بازي با حضرت صاحب الزمان(عج) درمان نمودي! اي کسي که نيامده از ميدان نبرد به مزار شهدا مي‎رفتي و تاب و قرار نداشتي! آخر چطور خود را راضي کنم؟
از مادر بزرگوار شهيد ارجمند سوغات شلمچه را پرسيدم، گفت: مشتي خاک، خاکي که مرا مدهوش کرده بود. خاکي که بوي اسحاق را مي‎داد خاکي که خون پسرم ميان آن جاري شده بود.
آري، اسحاق هم مانند خيلي از کبوترهاي ديگر در 26 دي‎ماه 1360 در شلمچه آسماني شد. پس يادمان باشد اگر قدم بر خاک مقدس شلمچه نهاديم، آرام‎تر قدم برداريم. چرا که در جاي جاي آن قلب هزاران شهيد زنده مي‎تپد.
برادر محترم شهيد مي‎گفت: «اسحاق از کلاس چهارم ابتدايي داراي اين خصوصيات بود و با مطرح شدن انقلاب شکوهمند اسلامي، زمينه‎هاي ظهور کمال در او ايجاد شد و شرکت در تظاهرات و همکاري‎هايش با پايگاه مقاومت بسيج دفتر امام جمعه شهر، او را کاملاً عاشق دين و انقلاب کرده بود. با اين که تحصيلات خوبي هم داشت، سال سوم دبيرستان را به مقصد دانشگاه واقعي رها کرد و عازم جبهه‎هاي نبرد شده و با چندبار رهسپاري به جبهه‎هاي غرب و جنوب به هدف واقعي خود دست يافته، شربت شيرين شهادت را نوشيد.
منبع:نشريه امتداد- ش 48
/ن