شهرستان گراش کجاست؟ از پیش شماره این شهر تا مناطق گردشگری و مشاهیر آن

گراش شهری است در جنوب استان فارس که در فاصلهٔ ۳۵۵ کیلومتری جنوب شرقی شیراز و ۲۷۰ کیلومتری شمال غربی بندرعباس قرار دارد. این شهر مرکز شهرستان گراش است. جمعیت گراش بنابر آخرین سرشماری سراسری، ۳۴٬۴۶۹ تن گزارش شده‌است که از این لحاظ پانزدهمین شهر استان فارس و دویست و چهل و سومین شهر ایران به‌شمار می‌رود. دین مردم شهرستان گراش اسلام است مذهب آنها شیعه است. شهرستان گراش از شمال با شهرستان اوز، از شرق و جنوب با شهرستان لارستان، از غرب با شهرستان لامرد و از شمال‌غرب با شهرستان خنج همسایه است.
پنجشنبه، 10 خرداد 1403
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: ایوب شهبازی
موارد بیشتر برای شما
شهرستان گراش کجاست؟ از پیش شماره این شهر تا مناطق گردشگری و مشاهیر آن

مشخصات

کشور ایران
استان فارس
شهرستان گراش
بخش مرکزی
جمعیت  ۳۴٬۴۶۹ تن
مساحت ۱۵٫۶۵ کیلومتر مربع
زبان گفتار اَچُمی
مذهب شیعه
ارتفاع از سطح دریا ۹۱۴ متر
شرایط آب و هوا گرم و خشک
پیش شماره تلفن ۰۷۱-۵۲۴۴
شناسه ملی خودرو ایران ۷۳، ایران ۸۳، ایران ۹۳
ره آورد سفال گری، زری دوزی، نی‌ پیچی، انواع شیرینی محلی و فرآورده‌ های تولید شده از خرما


گراش شهری است در جنوب استان فارس که در فاصلهٔ ۳۵۵ کیلومتری جنوب شرقی شیراز و ۲۷۰ کیلومتری شمال غربی بندرعباس قرار دارد. این شهر مرکز شهرستان گراش است. جمعیت گراش بنابر آخرین سرشماری سراسری، ۳۴٬۴۶۹ تن گزارش شده‌است که از این لحاظ پانزدهمین شهر استان فارس و دویست و چهل و سومین شهر ایران به‌شمار می‌رود. دین مردم شهرستان گراش اسلام است مذهب آنها شیعه است. زبان مردم گراش اَچُمی است. شهرستان گراش از شمال با شهرستان اوز، از شرق و جنوب با شهرستان لارستان، از غرب با شهرستان لامرد و از شمال‌غرب با شهرستان خنج همسایه است.  شهر گراش در ۲۷ درجه و ۴۰ دقیقهٔ عرض شمالی و ۵۴ درجه و ۸ دقیقهٔ طول شرقی نصف‌النهار گرینویچ قرار دارد. مساحت دشت گراش بالغ بر ۱۵٫۶۵ کیلومتر مربع می باشد.
 

این شهرستان شامل بخش‌های زیر می‌ باشد:

 
بخش ها:
مرکزی، بایگ، کدکن، جلگه‌رخ
 
دهستان:
دهستان بالا ولایت، دهستان پایین ولایت، دهستان رقیچه، دهستان پایین‌ رخ، دهستان میان‌ رخ و دهستان بالارخ
 
روستاها:
آبدارو، اسفیز، انبیس، بیسقفیزن، پنگی، تروسک، چهاردرخت، حاجی یار، عریان، سی چوب و ....
 

جای‌ های دیدنی شهرستان گراش

 
سد تنگ آب
سد تنگ آب که در تنگه‌ای به همین نام در جهت جنوب غربی گراش واقع در کوه سیاه در زیر قله‌ای به نام «بُنِ مُرُک» قرار دارد و مربوط به دوره ساسانیان است که در دوره صفویان بازسازی شده و سه پشت‌بند جهت جلوگیری از تخریب آن ساخته شده‌است. مصالح استفاده شده در سد و پشت‌بندهای آن سنگ و ساروج بوده و جوی آبی از همان جنس، جهت آبیاری مزارع، از کنار سد تا دشتی موسوم به دشت بَرا (دشت بالا) کشیده شده‌ است که در مسیر این جوی تا دهانه‌های تنگه دو استخر ساروجی نیز احداث گردیده‌است. هم‌اکنون پشت این سد به‌طور کامل با رسوب پر شده و در روی آن درخت‌های کنار مشاهده می‌شود. این بنا از تابستان ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
 
کاروانسرای برمیر گراش
اگر به استان فارس سفر کردیدو خواستید از شهرهای تاریخی این دیار دیدن کنید ، پیشنهاد ما به شما این است که به شهر بسیار زیبای گراش بروید و از جاذبه های تاریخی آن دیدن کنید.چرا که گراش شهری قدیمی بوده و مکان گردشگری بسیار خوبی برای علاقه مندان به سفر و جاذبه های تاریخی می باشد.یکی از مکان های دیدنی این شهر، که بازدید از آن را به شما پیشنهاد می کنیم کاروانسرای برمیر است که از جاهای دیدنی گراش می باشد.
 
آب انبار برکه کل
این بنای تاریخی در شهر گراش یکی از عجیب‌ترین، باشکوه‌ترین و بزرگترین آب انبارهای ساخته شده در ایران است. . قدمت این آب انبار به دورهٔ قاجار و حدود ۲۰۰ سال پیش می‌رسد.
 
مسجد اخوند
یکی از قدیمی ترین اماکن مذهبی شهر گراش مسجد اخوند می باشد که در محله ناساگ واقع شده است این مسجد در سال ۱۴۰۵ه.ق ساخته شده ودر سال ۱۳۱۲ خورشیدی بازسازی شده است.
 
قلعه همایون دژ
قلعه گراش یا همایون دژ مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است که در شهر گراش، بلندترین نقطه کوه مشرف به شهر واقع شده است و از جاهای دیدنی گراش است. دژ تاریخی گراش واقع در شهرستان گراش، استان فارس که کلات هم نامیده می‌شود مربوط به عصر شاه زندو و پیش از آن است. امیر محی‌الدین از طرف سید عفیف الدین شاه زندو مامور فتح این قلعه شده با دلاوری بر آن چیرگی می‌یابد. این دژ تاریخی در ادوار مختلف مرکز حکومت بود و در این اواخر در درگیری نیروهای رضاشاه پهلوی با زادان خان گراشی بناهای آن به وسیله هواپیما بمباران شده و آثارش از بین می‌رود. این قلعه که در حال حاضر، فقط مخروبه‌های آن باقی است، بر روی تل بزرگی به ارتفاع ۱۰۷۰ متری، از سطح دریا، بنام «کلات» قرار دارد که شهر گرداگرد آن، توسعه یافته‌ است.
 
سد گمپو فداغ
سد گمپو سدی تاریخی واقع در محمدزینا دهستان فداغ از توابع شهرستان گراش در جنوب استان فارس، یکی از نقاط دیدنی استان فارس در جنوب ایران است. این سد تاریخی در چند کیلومتری جنوب شرقی محمدزینا واقع شده و از آثار دوره ساسانیان است. مصالح ساختمان سد از سنگ و ساروج می‌باشد. ارتفاع تاج سد حدود ۲۵ متر و عرض آن ۲۰ متر و ضخامت سد ۶ متر می‌باشد. قدمت ساخت این سد بر طبق آثار به جامانده و برسی‌های صورت گرفته به حدود ۸۰۰ سال قبل باز می‌گردد.
 
مجموعه تاریخی هفت برکه
هفت برکه، مجموعه‌ای از هفت آب انبار در اندازه‌های مختلف است که در فاصلهٔ کمی نسبت به هم قرار دارند و در مسیر رودخانه فصلی بنام بزئرد (bezerd) در محلهٔ ناساگ واقع است و از جاهای دیدنی گراش می باشد. از این هفت آب‌انبار، پنج حلقهٔ آن دارای سقف گنبدی شکل و دو حلقهٔ دیگر بدون سقف است که بزرگترین و معروف‌ترین آن‌ها به برکهٔ حاج ابوالحسن مشهور است.هفت برکه گراش به ثبت ملی رسیده‌ اند.
 
کُنار زیارت
یک منطقه زیارتگاهی می باشد که در ۱۳ کیلومتری غرب شهر گراش واقع شده است. دراین منطقه درخت کنارکهنسالی وجود دارد که قطر ان سه متر می باشد وبا بقعه ای با کاشی لاجوردی که در کنار ان ساخته شده است مورد احترام تقدیس مردم قرار گرفته است.
 
حمام دهباشی
تنها حمام قدیمی به جای مانده در گراش است. همچنان که از نام آن پیداست توسط دهباشی کربلایی علیرضا گراشی در اوایل سلسله قاجاریه ساخته شده است. این حمام دارای زیربنای ۲۴۴ متر مربع می باشد و از آجر، آهک، سنگ و ساروج ساخته شده است و از سه بخش : سالن اصلی حمام، خزینه و رختکن تشکیل گردیده است و در قسمت شمالی این بنا چاهی به نام سیدعالی جهت تأمین آب آن در نظر گرفته شده است.
 
حسینیه اعظم
یکی از مهم ترین حسینیه های گراش حسینیه اعظم می باشد که در سال معاصر ساخته شده است این مسجد دیدگاه معماری اسلامی باشکوهی را داراست و از عظمت و زیبایی خاصی برخوردار است و هر ساله معماران و گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کند.
 

افراد مشهور و مشاهیر شهرستان گراش

 
محمد جعفر خان گراشی
محمد جعفر خان گراشی در ۱۸ ذیحجهٔ ۱۲۹۶ ه‍جری.قمری در گراش به دنیا آمد. وی ملقب به مقتدرالممالک و متخلص به شیدا، شاعر فارسی‌ زبانِ ایرانی بود. او همانند پدر، پدربزرگ و عموهایش به حکومت لارستان و بنادر خلیج فارس رسید. محمد جعفر خان مدتی در شیراز به صورت تبعیدی زندگی می‌کرد. او غالباً از تخلص «شیدا» و در مواردی از تخلص «جعفر» در اشعارش بهره برده‌است و در اکثر قالب‌های کلاسیک شعر فارسی، دارای اثر است. او پیرو سبک عراقی بوده‌است و بیشترین تأثیر را اشعار حافظ و سعدی بر او گذاشته‌اند. با این حال، از سبک ادبی شاعران معاصرش همچون وصال شیرازی و صحبت لاری نیز متأثر است. قصیده‌هایی که شیدا در وصف پیامبر اسلام و امامان شیعه سروده‌است، از آثار موفق آیینی در سدهٔ اخیر به‌شمار می‌ رود. او در نهایت در یک جنگ محلی که در بلوک صحرای باغ به وقوع پیوست، کشته شد. جسد او ابتدا به گراش و پس از حدود چهار دهه به کربلا منتقل شده و دفن شد. وی در ۱۴ رجب ۱۳۳۸ ه‍جری .قمری کشته شد.
 
شیخ احمد انصاری
شیخ ‌احمد اصالتاً اهل شهر گراش در جنوب استان فارس است. وی (زادهٔ سال ۱۳۱۷ در گراش می باشد و  پیشهٔ اصلی او تجارت بوده و بیشترین شهرتش به خاطر موقوفات و نیکوکاری‌های او در حوزه‌های بهداشت و مذهب است. او تاجر، نیکوکار و سرمایه‌گذار بین‌المللی ایرانی است که بناهای عام‌ المنفعهٔ بسیاری را در نقاط مختلف جهان از جمله ایران و عراق تأسیس کرده‌ است. وی بیشتر حیات خود را در کشورهای حوزهٔ جنوبی خلیج فارس گذراند. شیخ احمد انصاری در ۲۱ شهریورماه ۱۳۹۵ و همزمان با روز عرفه به علت بیماری در بیمارستان نمازی شیراز درگذشت.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط
موارد بیشتر برای شما