شهرستان نمین کجاست؟ از پیش شماره این شهر تا مناطق گردشگری و مشاهیر آن
نمین یکی از شهرهای استان اردبیل است. وسعت این شهرستان ۱۱۰۰ کیلومتر مربع است. بیشتر مردم شهرستان نمین آذربایجانی هستند و به زبان ترکی آذربایجانی صحبت میکنند. همچنین اقلیتی تالش هم در چند تا روستا زندگی...
نمین یکی از شهرهای استان اردبیل است. وسعت این شهرستان ۱۱۰۰ کیلومتر مربع است. بیشتر مردم شهرستان نمین آذربایجانی هستند و به زبان ترکی آذربایجانی صحبت میکنند. همچنین اقلیتی تالش هم در چند تا روستا زندگی میکنند که به زبان تالشی صحبت می کنند. کل جمعیت این شهرستان ۶۰۶۵۹ نفر است. این شهر زیبا در نزدیکی دریای خزر و جنگل‌های شمال قرار دارد و ارتفاع شهر از سطح دریا 1700 متر است. نمین با مرکز استان اردبیل در حدود 25 کیلومتر فاصله دارد. این شهر تاریخچه طولانی دارد، اشیایی با قدمت پنج‌هزار ساله در اطراف نمین یافت شده است. به همین دلیل نمین جزو شهرهای قدیمی ایران محسوب می‌شود. نام نمین از طبیعت شهر الهام گرفته شده است. این منطقه به دلیل نزدیکی به دریای خزر، هوای مرطوب و بارانی داشته و بر همین اساس به آن نمین یعنی مکانی نمناک می گفتند. نمین در منطقه کوهستانی قرار دارد و همین باعث شده، آب و هوای نمین نیز کوهستانی باشد. هوای نمین در روزهای اولیه بهار، سوز سرمای زمستان را دارد و با نزدیک شدن به تابستان، دمای هوا افزایش می‌یابد. در اردیبهشت بهترین هوای نمین را تجربه خواهید کرد. تابستان نمین هوا مطبوع و معتدل است و کمتر خانواده‌ای در نمین نیاز به وسایل سرمایشی مانند کولر و پنکه دارد. با شروع پاییز، دمای هوا کاهش می‌یابد و بارش‌ها شروع می‌شود. پاییز و زمستان نمین سرد و پر بارش است. در روزهای زمستان بارش‌ها به برف تبدیل می‌شوند و در بیشتر روزها شاهد یخبندان هستیم. بهترین فصل سفر به نمین، بهار و تابستان است. در فصل بهار و تابستان بسیار مطبوع می‌گردد و خبری از سرمای سخت و سوزناک زمستان نیست. همچنین روزهای آفتابی تابستان زمان مناسبی برای بازدید از جاذبه‌های دیدنی نمین است. البته اگر از سرما لذت می‌برید و تمایل دارید که از پیست‌های اسکی نزدیک نمین استفاده کنید، فصل زمستان و پاییز می‌تواند انتخاب خوبی برای شما باشد. از مهم‌ترین صنایع دستی نمین می‌توان به قالی، گلیم و جاجیم اشاره کرد. عنبران که از روستاهای نمین محسوب می‌شود، مهد گلیم‌بافی ایران به حساب می‌آید و گلیم‌های عنبران شهرت و محبوبیت جهانی دارد. طرح‌ها و نقشه‌های گلیم‌های عنبران و دیگر نقاط نمین از طبیعت کوهستانی منطقه الهام گرفته شده و بسیاری از این نقشه‌ها ذهنی بافته می‌شوند. از دیگر سوغاتی‌های نمین می‌توان به عسل، برگه زردآلو، نان‌های محلی و محصول لبنی ارگانیک اشاره کرد. غذاهای محلی براساس آب و هوا و طبیعت در هر شهر و روستا متفاوت است. نمین یکی از شهرهای کوهستانی ایران به حساب می‌آید و همین امر باعث شده تا اغلب غذاهای مناسب مناطق کوهستانی توسط مردم طبخ شود. از مهم‌ترین غذاهای محلی نمین می‌توان به آش‌های متنوع مانند آش دوغ اشاره کرد. همچنین مردم نمین در بیشتر غذاهای خود از گوشت قرمز استفاده میکنند. از جمله غذاهای محلی نمین با گوشت قرمز می‌توان به سرداشی نمین، ساطری پلو و پیچاق قیمه اشاره کرد.
این شهرستان شامل بخش‌های زیر می باشد:
بخش ها:
مرکزی، عنبران، ویلکیج
شهرها:
نمین، عنبران، آبی بیگلو
دهستان:
دهستان دولت آباد، دهستان گرده، دهستان ویلکیج شمالی، دهستان ویلکیج جنوبی، دهستان ویلکیج مرکزی، دهستان عنبران و دهستان میناباد
روستاها:
آبدارو، اسفیز، انبیس، بیسقفیزن، پنگی، تروسک، چهاردرخت، حاجی یار، عریان، سی چوب و ....
جای های دیدنی شهرستان نمین
گردنه حیران
در میان زیباترین جاده‌های ایران، گردنه حیران با تقریب بالایی در صدر جدول قرار می‌گیرد. این جاده زیبا که از میان ارتفاعات البرز و جنگل‌های شمال می‌گذرد، استان اردبیل را به استان گیلان وصل می‌کند. گردنه حیران در فصل بهار و پاییز به اوج زیبایی خود می‌رسد و زیباترین چشم‌انداز‌های را به گردشگران و مسافران ارائه می‌دهد. اگر پاییز به سمت گردنه حیران رفتید، آب و هوا را چک کنید. در بیشتر روزهای پاییز گردنه حیران در میان مه غرق می‌شود و می‌تواند برای رانندگی خطرناک باشد.
جنگل فندوقلو
جنگل های فندوقلو در ادامه جنگل‌های استان گیلان است که تا استان اردبیل نیز کشیده شده است. این جنگل زیبا در 30 کیلومتری شهر اردبیل و در 10 کیلومتری نمین قرار دارد. وسعت جنگل های فندوقلو در حدود 16 هزار هکتار است. در اواخر بهار که هوا آرام‌آرام گرم‌تر می‌شود، جنگل فندوقلو پوشیده از گل‌های بابونه می‌شود. در این زمان، زیباترین منظره‌ها را در این جنگل شاهد خواهید بود.
چشمه مشه سویی
احتمالا استان اردبیل را با چشمه‌های آبگرم می‌شناسید. در نمین نیز چشمه آبگرم بکری وجود دارد. چشمه مشه‌سوی در روستایی به نام گیلده (گیلاده) قرار گرفته است و با بالا رفتن از شیب تند روستا و گذر از جنگل‌های زیبا، در انتهای معدن سنگی، چشمه را خواهید یافت. چشمه مشه‌سویی یا مشه ایستی سویی به معنی آبگرم جنگلی است. آب این چشمه خاصیت درمانی دارد و دمای آب چشمه در حدود 25 درجه سلسیسوس است. چشمه مشه‌سویی با تراشیدن صخره کوه وارد حوضچه‌ای 4در 6 متری با عمق 60 سانتی می‌شود.بهترین فصل بازدید از این چشمه، بهار و تابستان است. در نزدیکی چشمه، کافه کوهستانی برای کوهنوردان به چشم می‌خورد.
آبشار شورشورنه
آبشار شورشورنه یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی نمین است. این آبشار زیبا در میان گردنه حیران و منطقه عنبران واقع شده و با نمین 10 کیلومتر فاصله دارد. آب آبشار از میان صخره‌های زیبا به سمت زمین جاری است و در پشت آب‌های آبشار نیز غاری وجود دارد. محیط اطراف آبشار و ابهت آبشار می‌تواند هر بیننده را به وجد آورد.
بقعه پیر بدرالدین
پیر یا سیخ بدرالدین یکی از شیوخ مشهور زمان خود بوده است. شیخ بدرالدین در زنجان زندگی می‌کرده و ابتدا به آستارا و سپس به نمین مهاجرت می‌کند. گفته می‌شود شیخ بدرالدین از نوادگان شیخ صفی‌الدین اردبیلی بوده است. نمای بیرونی مقبره پیربدرالدین یا شیخ بدرالدین آجری و عاری از تزئینات خاصی است. در قسمت داخلی تزئیناتی بر گنبد و طاق‌نماها وجود دارد.
موزه صارم السلطنه
موزه نمین در خانه تاریخی متعلق به دوران قاجار قرار دارد. ساختمان موزه معروف به عمارت صارم‌السلطنه است. این خانه زیبا در سال 1240 توسط معمار روس به دستور صارم السلطنه (میرکاظم خان، حاکم حکومت محال ثلاثه مرزی) ساخته شده است. عمارت صارم‌السلطنه از بخش‌های مختلفی تشکیل شده که می‌توان به سردر هشتی، حیاط، حوض شش ضلعی، اتاق تخت بنا، اتاق شیروانی و بخش خدماتی اشاره کرد. این عمارت امروزه به موزه نمین تغییر کاربری داده و در آن آثار تاریخی، باستان‌شناسی و مردم‌شناسی منطقه نمین به نمایش گذاشته شده است.
عنبران
یکی از زیباترین مناطق نمین، شهر عنبران است. روستاهای عنبران معماری پلکانی دارد و مردم آن به زبان تالشی صحبت میکنند. گلیم این منطقه شهرت جهانی دارد و بسیاری از مردم به بافت گلیم مشغول هستند. در این روستاهای زیبا علاوه بر طبیعت زیبا، آثار تاریخی مانند مقبره پیر و باباها و پیکره سنگی پیر داوود وجود دارد.
روستای گلشن
یکی از روستای عجیب وز یبای نمین، روستای گلشن است. روستای گلشن در شرق نمین قرار دارد و جزو روستاهای مرزی ایران به حساب می‌آید. روستای گلشن با کشور آذربایجان مرز مشترک دارد و حدودا 2 کیلومتر تا خط مرزی فاصله دارد. مردم در این روستا به کشاورزی و دامداری مشغول هستند. زبان آن‌ها تالشی است و در طبیعت بی‌نظیری زندگی میکنند. در این روستای زیبا جاذبه‌های تاریخی متعددی وجود دارد. از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی روستای گلشن می‌توان به مقبره پیر جماعت (پیر جماد)، درختی مثمر (درخت هلو) منطقه شینه جان، چشمه شفا، مسجد پیر عمه و مسجد غریب السید اشاره کرد.
دریاچه سوها
دریاچه سوها که به زبان محلی به سوآ مشهور است در نزدیکی نمین قرار دارد. نام دریاچه از روستای نزدیک دریاچه گرفته شده است. آب دریاچه از چشمه‌ها و آب شدن برف‌های کوه‌های اطراف تامین می‌شود. دریاچه سوآ یا سوها به منظور تامین آب روستای سوها ایجاد شده است و در نگاه اول آبگیری کوچک به نظر می‌رسد. عمق دریاچه در حدود 6 متر و پهنای آننیم کیلومتر است. زمانیکه دمای هوا افزایش می‌یابد، اطراف دریاچه پوشیده از بابونه می‌گردد و فضای فوق‌العاده برای عکاسی ایجاد می‌شود.
افراد مشهور و مشاهیر شهرستان نمین
میرزا نصرت مطلعی نمین
میرزا نصرت مطلعی نمین در تاریخ 1260 شمسی در نمین دیده به جهان گشود. خواندن و نوشتن را در دوران طفولیت از پدرش آموخت و ادبیات فارسی را در نزد اساتید عصر خود در نمین و ادبیات عربی و فقه را در مدرسه «ملا ابراهیم» اردبیل فراگرفت و در دستور زبان و ادبیات و قواعد عربی، موفقیتهای شایسته‌ای بدست آورد. او در دوران جوانی اوقات خود را همواره در راه تحقیق و وعظ و بحث و گفتگو در حقایق دین اسلام و ترویج آن صرف کرد. مرحوم مطلعی در سال 1305 شمسی رسماً به خدمت آموزش و پرورش درآمد و بعنوان آموزگار در دبستان دولتی نمین مشغول به خدمت شد و مدت 25 سال در این سمَت خدمت نمود و در طول این مدت، شمع محفل طالبان علم و دانش گردید. مرحوم مطلعی دارای طبع شعر نیز بوده‌است که کتاب «دُرر الاشعار» موسوم به ساقی‌نامه از آثار طبع غرّای اوست که تابحال چاپ نشده است. این کتاب هموزن کتاب شاهنامة فردوسی بوده که وی در آن از آغاز سلطنت یزید و مخالفتش با حضرت حسین (علیه السلام) شروع کرده و حادثه جانگداز کربلا را تا آخر شهادت حضرت ابوالفضل (علیه السلام) بنظم درآورده که متأسفانه به علت عدم یاری عمر، کتاب را در همان واقعه ختم نموده است. مرحوم مطلعی در سال 1330 شمسی حداقل بعد از45 سال خدمت دینی و فرهنگی به فرزندان این مرز و بوم، به افتخار بازنشستگی نایل آمد و در سال 1333 شمسی دیده از جهان فرو بست و مردم این دیار را در مرگ خویش عزادار کرد و پیکر پاکش در آرامستان نمین «تزه تربه» به خاک سپرده شد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
