مشخصات

کشور	ایران
استان	کهگیلویه و بویراحمد
شهرستان	لنده
بخش	مرکزی
جمعیت	۱۳۲۸۴ نفر
مساحت	۸۷۵ کیلومترمربع
زبان گفتار	زبان لری
مذهب	شیعه
ارتفاع از سطح دریا	۷۴۱ متر
شرایط آب و هوا	گرمسیر
پیش شماره تلفن	۰۷۴۳۲۴۶
شناسه ملی خودرو	ایران ۴۹ ط، م
ره آورد	انار، بادام و مرکبات، بلوط. کشک

مرکز شهرستان لنده در استان کهگیلویه و بویراحمد است. این شهر از قدیمی‌ترین شهرهای این استان به حساب می‌آید و مردم این منطقه طیبی گرمسیر هستند و به زبان لری تکلم می‌کنند. لنده در ۳۰ کیلومتری شمال باختری دهدشت قرار دارد و رودخانهٔ مارون از جنوب و رودخانه جن از شرق آن می‌گذرند. کوه سیاه و کوه سفید دو کوه مهمی هستند که در ۴۰ کیلومتری شهر لنده واقع شده‌اند. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۲٬۷۷۲ نفر و با روستاهای اطراف جمعیت این شهر به بیش از ۲۱،۲۰۰ میرسد. شهر لنده هفتمین شهر پر جمعیت استان کهگیلویه و بویراحمد می‌باشد. اکثریت مردم این شهر به دامپروری یا کارگری در سایر شهرهای ایران مشغول هستند. مردم لنده مسلمان و شیعه و لر زبانند و از شاخه گرمسیر ایل طیبی و ایل سلیمان شهرویی می‌باشند که طوایفی از جمله تاماولی، آورنگی، لطف‌اللهی، کرائی، آل‌طیب، بصره‌ای، شیتاپی، تارضایی، اولاد و چندین طایفه از سادات گردلی، مونهی ـ هاشمی و حیدری را در بر می‌گیرد. مردم قدیمی شهر لنده ترکیبی از خوانین و مردمان قدیمی شهر که شامل طوایف مختلف ایل طیبی و به تعداد محدود برخی ایلات دیگر استان می‌باشد و مهاجرانی از بهبهان که بعنوان تاجرین منطقه بودند و در لنده ساکن شدند را، در بر می‌گیرد.

این شهرستان شامل بخش‌های زیر می‌ باشد:

بخش ها:

مرکزی و موگرمون

دهستان:
دهستان طیبی گرمسیری شمالی، دهستان عالی طیب

روستاها:

سرآسیاب، یکشبه گرداب، آبرزگه، ایدنک، گود سرخ مال آخوند، مال ملا، مونه، بنه علی یاری، دلکون، گرداب کبیر، تراب علیا و ...

جای‌ های دیدنی شهرستان لنده

منطقه گردشگری موگرمون

در فاصله ۵ کیلومتری ضلع شرقی شهرستان لنده منطقه‌ای زیبا و بکر واقع‌شده که موگرمون نام دارد. موگرمون که به بهشت گمشده شهرت دارد همچون نگینی در شهرستان لنده و به‌تبع آن استان کهگیلویه و بویراحمد می‌درخشد و دارای جاذبه گردشگری و تفریحی مثل رودخانه جن بوده که با داشتن طبیعتی با درختان بسیار زیبا و آب زلالی که از دل کوه می‌جوشد تفرجگاه زیباودل‌نشینی را برای گردشگران به وجود آورده است. در کنار این رودخانه شالیزارهای برنج، درخت‌های طبیعی مورد» که به شکل منظمی اطراف رودخانه را فراگرفته، باغ‌ها و درختان طبیعی و بکر اطراف رودخانه جلوه خاصی به این منطقه داده است.

بزرگ‌ ترین شتر سنگی

نقش یک شتر نشسته بر یک سطح صاف در وسط کوه شمال شهر لنده یکی از جالب‌ترین جاذبه‌های طبیعی و تاریخی لنده است، این شتر سنگی آن‌قدر بزرگ است که از فاصله ۱۰ کیلومتری، یعنی از جایی که تابلوی تقاطع جاده لنده به دهدشت و روستای آبکری نصب است قابل‌ رؤیت است.

کوه سیاه‌ و سفید

کوه سیاه وسفیددارای درختان ثمری زیادی ازجمله تندروک، محلو موسیر، چویل، کرفس، دودوبره، بن سر و بیلهر است. این کوه مشرف به شهرلنده فاقد جاده ماشین‌رو است و بیشتر محل تفریح گروه‌های مختلف کوهنوردان و طبیعت‌ گردان است.

دلی مهرگان

منطقه بسیار زیبای دلی مهرگان بین سه کوه سیاه‌وسفید و مهره و در ۲۰ کیلومتری منطقه موگرمون قرار دارد. دلی مهرگان منطقه‌ای زیبا و سرسبز و سردسیری است و دارای چشم‌اندازهای طبیعی بسیار زیادی است که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.

قنات لنده

با توجه به اینکه در ضلع جنوبی شهر لنده چندین باغ و مزرعه وجود داشته و دارد، در زمان‌های قدیم برای آبیاری آن‌ها به حلقه قنات حفر شد. از تاریخ حفر این قنات‌ها اطلاعات مستندی موجود نیست ولی هم‌ اکنون بقایای آن با جوشش آبی باکیفیت بالا موجود است.

روستای عروه

این روستا در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر لنده و از توابع بخش مرکزی این شهرستان در استان کهکیلویه و بویراحمد واقع‌شده است. این روستا در زمستان پوشیده از برف و در تابستان دارای آب‌وهوای خنک است. روستای عروه دارای چشم‌اندازهای طبیعی مانند باغات سرسبز عناب و گردو به همراه چشمه همیشه جوشان است که محیطی بسیار زیبا را برای گردشگران و طبیعت دوستان فراهم کرده است. آب چشمه همیشه جوشان و گوارای روستای عروه پس از عبور از باغ‌های عناب، گردو، سیب‌درختی و انار به دره فصلی جنوب روستا می‌ریزید. روستای عروه با چشم‌اندازی زیبا همانند ماسوله شمال ایران است. جمعیت روستای عروه ۸۰ نفر است و شغل اکثر مردم این روستا دامداری، دام‌پروری و کشاورزی است. عناب، گردو، سیب‌درختی و انار ازجمله محصولات کشاورزی و سوغات محلی روستای عروه است.

افراد مشهور و مشاهیر شهرستان لنده

نور محمد مجیدی کرایی

نورمحمد مجیدی کرایی در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شهرلنده در استان کهگیلویه و بویراحمد چشم به جهان گشود. تحصیلات خود را در لنده، بهبهان و اهواز گذراند. قبل از انقلاب در روستای تراب وسطی از توابع شهرستان کهگیلویه زندگی می‌کرد.در کنار شغل کشاورزی و باغداری به ساماندهی و ‌مدیریت ایل و تبار و شرکت مؤثر در فعالیت‌های اجتماعی منطقه مشغول بود. روح تحقیق و تفحص در مورد منطقه و اوضاع اجتماعی و تاریخی آن، وی را بر آن داشت تا در کنار فعالیت‌های روزمره به تفکر و بررسی در مورد تاریخ و جغرافیای منطقه بپردازد. درهمان زمان مقدمات تدوین و نگارش کتاب تاریخ و جغرافیای کهگیلویه و بویراحمد را آغاز کرد. می‌توان گفت که مرحله اول زندگی‌اش در این جا به اتمام رسید. تحولات اجتماعی ایجاد شده بعد از انقلاب اسلامی، محرومیت وکمبود امکانات فرهنگی، علمی و تحقیقی در منطقه و عشق به مطالعه و تحقیق، باعث شد که به شهر شیراز مرکز استان فارس مهاجرت و مرحله دوم زندگیش آغاز شد. این مهاجرت یک نقطه عطف تاریخی در زندگی وی، به‌خصوص از نظر علمی بود. در شهر شیراز با دختر یکی از کلانتران ایل جاوید ممسنی که خانواده‌ای بزرگ و فرهنگی بود، ازدواج کرد. این ازدواج دوم او بود. نورمحمد مجیدی‌ کرایی به سرعت با مراکز علمی و دانشگاهی ارتباط برقرار کرد تا زمینه تحقق آرزوی دیرینه‌اش که همانا مطالعه، تحقیق و تالیف بود را فراهم کند. در این مرحله با حمایت خانواده شروع به تحقیق و مطالعه کرد و اولین کتاب خود با عنوان « تاریخ و جغرافیای کهگیلویه وبویراحمد» را تالیف و چاپ کرد. تالیف این کتاب و استقبال بی نظیر فرهنگ دوستان و مردم استان کهگیلویه وبویراحمد، باعث ایجاد انگیزه برای ادامه راه و گام نهادن در مسیر تحقق آرزوهایش شد. مجیدی کرایی، بیش از چهل سال از زندگی خود را وقف تحقیق، مطالعه و تالیف کرد. او مورخ، نویسنده و شاعری خستگی ناپذیر و به تعبیری عاشق کارش بود. حاصل عمرش تالیف بیش از ۱۶ عنوان کتاب در زمینه تاریخ ایران، تاریخ کهگیلویه و بویراحمد، تاریخ ممسنی، تاریخ بهبهان و … بوده است. البته تعداد آثار، کتاب‌ها و تالیفات زنده یاد بیش از اینها بوده است. برخی از آثار ایشان هنوز به چاپ نرسیده و این موضوع یکی از دغدغه‌های جدی ایشان تا لحظه وداع با دنیای فانی بوده است. در سال ۱۳۹۳ پس از بازگشت از یک سفر تحقیقی و مطالعه میدانی از شهرستان‌های گچساران و کهگیلویه ، در شهر شیراز دچار حادثه و ضربه مغزی و در بیمارستان‌های شیراز و یاسوج بستری شد. وی چندین ماه در شهر دهدشت‌، مرکز شهرستان کهگیلویه، از استان کهگیلویه و بویراحمد در بستر بیماری بود. سرانجام در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۳ در سن ۸۲ سالگی چشم از جهان فرو بست. آرامگاه وی در آرامستان جدید شهر دهدشت است.