در خدمت جناب آقای ابوالفضل رنجبران طراح گرافیست و پژوهشگر تاریخ هنر هستیم، آقای رنجبران از اینکه فرصتی رو در اختیار ما قرار دادید تا سیری در زندگی هنری شما داشته باشیم بسیار سپاسگزاریم. کمی از خودتان بفرمایید. تاریخ و محل تولدتان را هم بفرمایید؟
بنده فرزند اول و متولد هفتم مهرماه ۱۳۶۹ در یک خانواده مذهبی و هنردوست در شهر مقدس قم بر خوان ضیافت ملیکه‌ی مُلک ولایت حضرت فاطمه معصومه(س) در این سرا به مهمانی نشستم.
پدرم کارمند بود اما در جوانی و نوجوانی خدمت اساتید طراحی و نقاشی مدتی به تمرین پرداخته بود و به طراحی فرش علاقه خاصی داشت، و تا حد زیادی با نقوش اسلیمی آشناییت داشت و در ساعات فراغت اجسامی که در محیط پیرامون بودند را به تصویر می‌کشیدند

ابوالفضل رنجبران (طراح و گرافیست، پژوهشگر تاریخ هنر)

در دوران کودکی به لحاظ هنری برای شما چه اتفاقی افتاد؟
از همان کودکی به خاطر دارم که به دلیل هنردوستی خانواده‌ام علی الخصوص پدر و دایی‌ام ذوق هنری بنده تشدید می‌شد تا جایی که به یاد دارم بعد از بازی‌های کودکانه پدرم برای سرگرم کردنم با انواع ابزار طراحی مانند: گواش، آبرنگ، مداد شمعی و پاستیل برایم اجسام محیط پیرامون را طراحی می‌کرد، مثل یک گلدان و کتاب قرآن که در طاقچه منزل داشتیم، همان جا بود که من ذوق خاصی را به این طراحی ها نشان میدادم و پدرم متوجه علاقه بنده به این هنر شد و هنگامی که به خدمت دایی‌ام می رفتم و آثار خطاطی ایشان بر در و دیوار خانه چشم نوازی می‌کرد را می‌دیدم و معمولاً ایشان به اکثر اقوام تابلوی خوشنویسی با مضامین مذهبی و اسماء متبرکه هدیه می دادند، و هر وقتی به مهمانی اقوام میرفتیم صاحب خانه می‌گفت ببینیم شما بزرگ میشوی به دایی خود میروی که چنین خط خوش و زیبایی دارد، بعد به شوخی و با تبسم می‌گفتند از قدیم گفتند بچه حلال زاده به دایی‌اش میرود! خب این حرفها برایم جذاب بود اینجا بود که سوالاتم از پدرم در عرصه طراحی و نقاشی از دایی‌ام راجع به خط و خطاطی شروع شد.
یادم می آید که دایی‌ام به اکثر خطوط آشنایی داشت اما سالها بعد که اسامی خطوط را از ایشان آموختم متوجه شدم که ایشان خط ثلث را بهتر از خطوط دیگر مینویسد، البته خطوط دیگری هم چون نسخ و نستعلیق بود، اما چون موضوع خطاطی ایشان غالبا اسماء متبرکه بود از خط ثلث بیشتر استفاده میکردند.

ابوالفضل رنجبران (طراح و گرافیست، پژوهشگر تاریخ هنر)

دوران ابتدایی چگونه گذشت؟
پس از مدتی در دوران ابتدایی پدرم مرا به خدمت استاد محمدی فرستاد که ایشان هم بر رنگ و نقش و طرح و خطاطی به خصوص خط نستعلیق و شکسته نستعلیق مهارت خاصی داشتند که پنجره جدیدی برایم به سوی هنر باز شد اینجا می‌توانم به این موضوع اشاره کنم که دوران کودکی دوران طلایی جهت آموزش می‌باشد زمینه سازی شکوفایی استعداد‌های هنری باید از همان کودکی شکل بگیرد و توجه و تشخیص درست و آگاهانه والدین نقش به سزایی در این امر دارد و در همان دوران ابتدایی و راهنمایی بنده در خدمت استاد محمدی که عضو انجمن هنری استان بود آموزش طراحی و نقاشی دیدم. ایشان روزهای فرد کلاس خوشنویسی داشتند و روزهای زوج کلاس طراحی و نقاشی، گاهی پیش می آمد که در روزهای فرد که نوبت کلاس خوشنویسی بود، از سر کنجکاوی در کلاسهای ایشان حضور پیدا میکردم.

ابوالفضل رنجبران (طراح و گرافیست، پژوهشگر تاریخ هنر)

از نحوه ورودتان به رشته گرافیک بفرمایید. چگونه بود؟
در دوران راهنمایی به دلیل آموزش‌هایی که در کلاس استاد محمدی دیده بودم توجه معلمان هنر به من جلب شد به یاد دارم قبل از ورود معلمان به کلاس بر روی تخته سیاه طراحی زیبا از منظره‌ای با گچ می‌کشیدم که به محض ورود افراد به کلاس منظره طراحی شده بر تخته سیاه جلوه نمایی می‌کرد. برای اولین بار معلم هنر سوم راهنمایی خطاب به من گفتند در سال بعد که همه شما ملزم به انتخاب رشته می‌باشید بهتر است رشته طراحی و گرافیک را انتخاب کنم.
گرافیک!!! اسم این رشته برایم جلب توجه کرد و از ایشان خواستار توضیحات بیشتری شدم و فردای آن روز خدمت استاد محمدی رسیدم و ماجرا را برای ایشان شرح دادم ایشان هم نظر معلم را تایید کرد و یادم هست فرمودند: پدر گرافیک ایران استاد مرتضی ممیز است، و کتابی که آثار ایشان بود را از کتابخانه شخصی‌اش برایم آوردند، و گفتند این لوگوها و نشانه‌های تجاری هست که استاد ممیز طراحی کرده... و بعد موضوع را به پدرم گفتم برخی از اقوام که خود از دبیران، دبیرستان بودند به پدرم گفته بودند که رشته‌های انسانی و تجربی و ریاضی بهتر از هنرستان و گرافیک است اما پدرم به علاقه من احترام گذاشت و پیگیر انتخاب بهترین مدرسه برای تحصیلم شد هنگام انتخاب رشته در جلسه مدرسه همه اولیا گفته بودند ابزاری چون رایانه برای فرزندان شما جزو ضروریات این رشته می‌باشد به یاد دارم آن زمان هنوز رایانه شخصی در خانه‌ها فراگیر نبود و بهمراه والدینم به محض ثبت نام اقدام به خرید رایانه کردیم.
پس از ورودم به این رشته تا زمانی که دروس تخصصی شروع نشده بود احساس مُبهم داشتم به محض شروع دروس تخصصی از جمله کلاس‌های طراحی و عکاسی، مبانی هنرهای تجسمی، تاریخ هنر ایران و جهان کلاس‌های کارگاه چاپ دستی کلاس‌های علوم مناظر و مَرایا و شروع کلاس‌های اصول صفحه آرایی علی الخصوص کتاب خط در گرافیک استاد مسعود نجابتی فضای تحصیلی برایم جذاب شد.