برخي از مهم ترين مسائلي که درباره ايران حقيقت ندارند
نويسنده:جوان کول*
چيکده:
نويسنده مقاله زير، به بهانه برگزاري نشست نمايندگان کشورهاي عضو شوراي امنيت سازمان ملل و آلمان با نمايندگان ايران در ژنو، به کنکاش در باورهاي غلطي مي پردازد که عمدتاً از سوي رسانه هاي غربي در ارتباط با ايران، در افکار عمومي جوامع غربي شکل گرفته است. باورهايي که به زعم نويسنده مقاله، شواهد و مدارک قابل اتکايي براي اثبات درستي آنها وجود ندارد و در مقايسه با واقعيت ها، سستي و بي بنيادي آنها روشن مي شود.
پنج شنبه روزي سرنوشت ساز براي جهان است که در جريان آن ايالات متحده و ساير اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل به همراه آلمان، در تلاش براي حل مسائل بسيار مهم با ايران در ژنو تشکيل جلسه مي دهند. اگر چه رئيس جمهور ايران محمود احمدي نژاد پيشتر کوشيده است تا مسئله هسته اي را از ميز معامله کنار بگذارد، اما اين ژست همراه با سخن سرايي، صرفاً فتح بابي است براي مسائل هسته اي که قطعاً اين گفت و گوها را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد. اما در آستانه اين مذاکرات، فرصت مساعدي در اختيار من قرار گرفته است تا به فهرستي از باورهاي غلطي اشاره کنم که در ارتباط با ايران در ذهن اکثر مردم جاي دارد، اما شواهد اثبات آنها، سست و بي پايه است.
باور غلط: ايران کشوري متجاوز است و اسرائيل، همسايگان خود يا ايالات متحده را تهديد به حمله کرده است.
واقعيت: ايران در تاريخ نوين خود هيچ جنگي را (بر خلاف ايالات متحده يا اسرائيل) عليه کشوري آغاز نکرده است و رهبران آن از دکترين «عدم حمله تجاوزگرانه» پيروي مي کنند. از جمله اين رهبران مي توان به رهبر عالي اين کشور (آيت ا...) علي خامنه اي و فرماندهان سپاه پاسداران اشاره کرد.
باور غلط: ايران کشوري ميليتاريزه شده و برخوردار از انبوهي سلاح هاي خطرناک است و براي صلح جهاني تهديدي فزاينده به شمار مي رود.
واقعيت: بودجه نظامي ايران، سالانه کمي بيشتر از شش ميليارد دلار است. بودجه نظامي کشورهاي سوئد، سنگاپور و يونان از اين کشور بيشتر است. به علاوه ايران کشوري با جمعيتي هفتاد ميليون نفري است، بنابراين سرانه هزينه هاي دفاعي آن در مقايسه با سه کشور اشاره شده، بسيار کمتر است؛ چرا که آنها کشورهايي به مراتب کوچک تر و داراي جمعيت کمتري هستند. سرانه هزينه هاي نظامي ايران در مقايسه با ساير کشورهاي منطقه خليج فارس، به استثناي امارات متحده عربي نيز کمتر است.
باور غلط: ايران اسرائيل را تهديد به حمله نظامي و «محو کردن آن از روي نقشه جغرافيا» کرده است.
واقعيت: هيچ يک از رهبران مصادر امور اجرايي ايران، اسرائيل را تهديد به تهاجم نظامي نکرده است، چرا که اين امر مغاير دکترين «عدم حمله تجاوزگرانه» است که اين کشور به آن پاي بند است. رئيس جمهور ايران به وضوح گفته است که ايران تهديدي براي هيچ کشوري از جمله اسرائيل محسوب نمي شود.
باور غلط: اما مگر ايراني ها هولوکاست را انکار نمي کنند؟
واقعيت: برخي از ايراني ها انکار مي کنند و برخي ديگر نه. رئيس جمهور پيشين محمد خاتمي، احمدي نژاد را به خاطر زير سؤال بردن دامنه هولوکاست که او آن را «جنايات نازي ها» ناميده است، به باد انتقاد گرفته است. در هر صورت، با وجود فضايي که تبليغاتچي ها به وجود آورده اند، نه انکار هولوکاست و نه ناميدن اسرائيل با اسامي ديگر، به معناي درخواست حمله نظامي نيست.
باور غلط: ايران مثل کره شمالي داراي يک برنامه فعال توليد سلاح هاي هسته اي است و مثل کره شمالي، تهديدي براي جهان محسوب مي شود.
واقعيت: ايران داراي يک سايت غني سازي اورانيوم در نطنز در نزديکي اصفهان است و مي گويد که در اين سايت، در حال تلاش براي توليد سوخت، جهت راکتورهاي هسته اي غيرنظامي خود براي توليد برق است که در آينده ايجاد خواهد کرد. تمام رهبران ايران، به کار رفتن اين سايت براي توليد سلاح هاي اتمي را تکذيب مي کنند و آژانس بين المللي اتمي نيز به کرات از اين سايت بازديد به عمل آورده و هيچ برنامه اي مبني بر توليد تسليحات در آنجا نيافته است. ايران کاملاً شفاف نيست و ترديدهايي را به وجود مي آورد، اما تمام مدارک گردآوري شده توسط آژانس بين المللي اتمي و سيا، حاکي از اين هستند که ايران داراي برنامه توليد تسليحات نظامي نيست. ارزيابي اطلاعات ملي سال 2007 از سوي شانزده آژانس اطلاعاتي ايالات متحده از جمله سيا و آژانس اطلاعاتي دفاعي، با اطمينان ارزيابي کرده اند که ايران داراي هيچ برنامه تحقيقات تسليحات اتمي نيست. اين ارزيابي بر مبناي گفت و گوها با دانشمندان هسته اي پناهنده شده و نيز مدارکي که آنها با خود از ايران خارج کرده اند، به علاوه اطلاعات گردآوري شده آمريکا از ايران، به عمل آمده است. اگر چه سازمان هاي اطلاعاتي آلمان، اسرائيل و به تازگي انگليس، نسبت به نبات ايران مشکوک تر هستند، اما لازم به يادآوري است که همگي آنها در ارتباط با موضوع سلاح هاي کشتار جمعي ادعايي عراق، اشتباه فاحشي را مرتکب شدند.
باور غلط: غرب اخيراً يک تأسيسات محرمانه توليد سلاح هاي هسته اي را در ايران، در نزديکي قم کشف کرده است.
واقعيت: ايران يک هفته قبل به آژانس انرژي اتمي اعلام کرده بود که اين کشور کار ساخت دومين تأسيسات غني سازي هسته اي غير نظامي را در نزديکي قم آغاز کرده است. در اين سايت هيچ گونه مواد اتمي وجود ندارد و هنوز راه اندازي نشده است، بنابراين از نظر فني، ايران از معاهده منع تکثير هسته اي تخلف نکرده است؛ اگر چه اين کشور قول هاي خود به آژانس انرژي اتمي را مبني بر اينکه در صورت کار بر روي يک تأسيسات جديد، بلافاصله موضوع را به اطلاع سازمان ملل خواهد رساند، نقض کرده است. ايران قول داده که اجازه خواهد داد، اين سايت به طور منظم از سوي آژانس انرژي اتمي مورد بازرسي قرار گيرد و اگر اين کشور به قول خود پاي بند بماند – همان گونه که در ارتباط با تأسيسات نطنز اين کار را انجام داده است – در اين صورت ايران نمي تواند در اين سايت به توليد تسليحات هسته اي بپردازد؛ چرا که بازرسان متوجه اين امر خواهند شد. وزير امور خارجه آمريکا هيلاري کلينتون پذيرفت که ايران نمي تواند به طور خاص در نطنز به توليد تسليحات اتمي بپردازد، چون اين تأسيسات مورد بازرسي بازرسان آژانس انرژي اتمي قرار مي گيرد.
باور غلط: جهان بايد ايران را نه تنها به دليل برنامه تحقيقات غني سازي هسته اي، بلکه به اين خاطر مورد تحريم قرار دهد که دولت فعلي ايران در نتيجه انتخابات رياست جمهوري ماه ژوئن اين کشور تقلب کرده و تظاهرات متعاقب اين انتخابات را با بي رحمي تمام سرکوب کرده است.
واقعيت: جنبش اصلاحي ايران با افزايش تحريم ها بر اين کشور مخالف است، تحريم هايي که احتمالاً روي رژيم اين کشور تأثيري نخواهند گذاشت، بلکه به مردم عادي ايران آسيب خواهند رساند.
باور غلط: آيا رژيم ايران رژيمي غير منطقي و ديوانه نيست؟ بنابراين به کارگيري يک دکترين نابودي تضمين شده دوجانبه در مورد اين کشور، کارآيي نخواهد داشت؟
واقعيت: سياست مداران ايراني بازيگراني منطقي هستند. اگر آنها ديوانه بودند چرا تا کنون به هيچ يک از همسايگان خود حمله نکرده اند؟ صدام حسين هم ايران و هم کويت را مورد حمله قرار داد. اسرائيل بيش از يک بار به همسايگان خود حمله کرده است. برعکس، ايران آغازگر هيچ جنگي نبوده است. ساختن چهره اي اهريمني از ديگران يا نامتوازن خواندن آنها، يک ترفند تبليغاتي کهنه است. نخبگان ايالات متحده يک بار به شکلي سرسختانه با کسب علوم هسته اي از طرف چين مخالفت کرده اند، چون آنها معتقد بودند که چيني ها به شکلي ذاتي غير منطقي و نامعقول هستند. اين نوع سخن گفتن، شکلي از نژادپرستي محسوب مي شود.
باورغلط: اگر از سوي ايران يک تهديد فزاينده هسته اي وجود نداشته باشد، جامعه بين المللي تحريم هايي را در مورد اين کشور وضع نخواهد کرد و به همين دليل، ديگر نگران نخواهد بود.
واقعيت: فن آوري سانتريفيوژهايي که ايران براي غني سازي اورانيوم از آنها استفاده مي کند، منعطف است. در ايام قديم، با بررسي اينکه کشورها در حال ساختن راکتورهاي آب سبک هستند (که براي ساخت بمب مناسب نيستند) يا داراي راکتورهاي آب سنگين (که مي توانند براي ساخت يک بمب به کار گرفته شوند)، مي توانستيد بگوييد که کدام يک از آنها به دنبال توليد بمب اتمي هستند. اما با وجود سانتريفيوژها، زماني که شما بتوانيد اورانيوم را تا پنج درصد براي راکتورهاي غير نظامي غني کنيد، از نظر تئوري مي توان اين مواد را بارها به سانتريفيوژها تزريق کرد و براي توليد يک بمب اتمي آنها را تا نود درصد غني کرد. اما مادامي که تأسيسات سانتريفيوژها مورد بازرسي فعالانه قرار مي گيرد، کسي نمي تواند از آنها براي ساخت بمب استفاده کند. اگر ايران بازرسان را از اين کشور اخراج کرده بود يا اگر راهي براي ايجاد يک تأسيسات مخفي يافته بود، مي شد اين دو عمل را علامت خطر قلمداد کرد. با اين وجود، ساخت تأسيسات مخفي، به شدت دشوار است؛ موضوعي که کشف ساخت تأسيسات قم توسط سيا را در سال 2006 با کمک تصاوير ماهواره اي ثابت کرده است. تأسيسات هسته اي و به خصوص تأسيسات سانتريفيوژها به مقدار بسيار زيادي آب، مصالح ساختماني و از اين قبيل مواد نياز دارند؛ بنابراين ساخت چنين تأسيساتي به طور مخفي، بسيار دشوار است. در هر صورت، شما نمي توانيد فقط به اين دليل که احساس مي کنيد فلان کشور حتماً در حال انجام کاري غيرقانوني است، به آن کشور حمله و آن را نابود کنيد. براي اين کار به مدارکي قطعي نياز است. به علاوه اينکه اسرائيل، پاکستان و هند به نسبت ايران، شهرونداني نامطلوب تر براي جهان محسوب مي شوند، چرا که آنها از امضاي معاهده «ان پي تي» امتناع کرده و بعد به سمت ساخت بمب حرکت کرده اند و از سوي شوراي امنيت سازمان ملل نيز هيچ اقدامي در ارتباط با آنها صورت نگرفته است.
منبع: www.informationcleanighouse.infoe
ماهنامه سياحت غرب ش هفتاد و ششم
/ج
نويسنده مقاله زير، به بهانه برگزاري نشست نمايندگان کشورهاي عضو شوراي امنيت سازمان ملل و آلمان با نمايندگان ايران در ژنو، به کنکاش در باورهاي غلطي مي پردازد که عمدتاً از سوي رسانه هاي غربي در ارتباط با ايران، در افکار عمومي جوامع غربي شکل گرفته است. باورهايي که به زعم نويسنده مقاله، شواهد و مدارک قابل اتکايي براي اثبات درستي آنها وجود ندارد و در مقايسه با واقعيت ها، سستي و بي بنيادي آنها روشن مي شود.
پنج شنبه روزي سرنوشت ساز براي جهان است که در جريان آن ايالات متحده و ساير اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل به همراه آلمان، در تلاش براي حل مسائل بسيار مهم با ايران در ژنو تشکيل جلسه مي دهند. اگر چه رئيس جمهور ايران محمود احمدي نژاد پيشتر کوشيده است تا مسئله هسته اي را از ميز معامله کنار بگذارد، اما اين ژست همراه با سخن سرايي، صرفاً فتح بابي است براي مسائل هسته اي که قطعاً اين گفت و گوها را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد. اما در آستانه اين مذاکرات، فرصت مساعدي در اختيار من قرار گرفته است تا به فهرستي از باورهاي غلطي اشاره کنم که در ارتباط با ايران در ذهن اکثر مردم جاي دارد، اما شواهد اثبات آنها، سست و بي پايه است.
باور غلط: ايران کشوري متجاوز است و اسرائيل، همسايگان خود يا ايالات متحده را تهديد به حمله کرده است.
واقعيت: ايران در تاريخ نوين خود هيچ جنگي را (بر خلاف ايالات متحده يا اسرائيل) عليه کشوري آغاز نکرده است و رهبران آن از دکترين «عدم حمله تجاوزگرانه» پيروي مي کنند. از جمله اين رهبران مي توان به رهبر عالي اين کشور (آيت ا...) علي خامنه اي و فرماندهان سپاه پاسداران اشاره کرد.
باور غلط: ايران کشوري ميليتاريزه شده و برخوردار از انبوهي سلاح هاي خطرناک است و براي صلح جهاني تهديدي فزاينده به شمار مي رود.
واقعيت: بودجه نظامي ايران، سالانه کمي بيشتر از شش ميليارد دلار است. بودجه نظامي کشورهاي سوئد، سنگاپور و يونان از اين کشور بيشتر است. به علاوه ايران کشوري با جمعيتي هفتاد ميليون نفري است، بنابراين سرانه هزينه هاي دفاعي آن در مقايسه با سه کشور اشاره شده، بسيار کمتر است؛ چرا که آنها کشورهايي به مراتب کوچک تر و داراي جمعيت کمتري هستند. سرانه هزينه هاي نظامي ايران در مقايسه با ساير کشورهاي منطقه خليج فارس، به استثناي امارات متحده عربي نيز کمتر است.
باور غلط: ايران اسرائيل را تهديد به حمله نظامي و «محو کردن آن از روي نقشه جغرافيا» کرده است.
واقعيت: هيچ يک از رهبران مصادر امور اجرايي ايران، اسرائيل را تهديد به تهاجم نظامي نکرده است، چرا که اين امر مغاير دکترين «عدم حمله تجاوزگرانه» است که اين کشور به آن پاي بند است. رئيس جمهور ايران به وضوح گفته است که ايران تهديدي براي هيچ کشوري از جمله اسرائيل محسوب نمي شود.
باور غلط: اما مگر ايراني ها هولوکاست را انکار نمي کنند؟
واقعيت: برخي از ايراني ها انکار مي کنند و برخي ديگر نه. رئيس جمهور پيشين محمد خاتمي، احمدي نژاد را به خاطر زير سؤال بردن دامنه هولوکاست که او آن را «جنايات نازي ها» ناميده است، به باد انتقاد گرفته است. در هر صورت، با وجود فضايي که تبليغاتچي ها به وجود آورده اند، نه انکار هولوکاست و نه ناميدن اسرائيل با اسامي ديگر، به معناي درخواست حمله نظامي نيست.
باور غلط: ايران مثل کره شمالي داراي يک برنامه فعال توليد سلاح هاي هسته اي است و مثل کره شمالي، تهديدي براي جهان محسوب مي شود.
واقعيت: ايران داراي يک سايت غني سازي اورانيوم در نطنز در نزديکي اصفهان است و مي گويد که در اين سايت، در حال تلاش براي توليد سوخت، جهت راکتورهاي هسته اي غيرنظامي خود براي توليد برق است که در آينده ايجاد خواهد کرد. تمام رهبران ايران، به کار رفتن اين سايت براي توليد سلاح هاي اتمي را تکذيب مي کنند و آژانس بين المللي اتمي نيز به کرات از اين سايت بازديد به عمل آورده و هيچ برنامه اي مبني بر توليد تسليحات در آنجا نيافته است. ايران کاملاً شفاف نيست و ترديدهايي را به وجود مي آورد، اما تمام مدارک گردآوري شده توسط آژانس بين المللي اتمي و سيا، حاکي از اين هستند که ايران داراي برنامه توليد تسليحات نظامي نيست. ارزيابي اطلاعات ملي سال 2007 از سوي شانزده آژانس اطلاعاتي ايالات متحده از جمله سيا و آژانس اطلاعاتي دفاعي، با اطمينان ارزيابي کرده اند که ايران داراي هيچ برنامه تحقيقات تسليحات اتمي نيست. اين ارزيابي بر مبناي گفت و گوها با دانشمندان هسته اي پناهنده شده و نيز مدارکي که آنها با خود از ايران خارج کرده اند، به علاوه اطلاعات گردآوري شده آمريکا از ايران، به عمل آمده است. اگر چه سازمان هاي اطلاعاتي آلمان، اسرائيل و به تازگي انگليس، نسبت به نبات ايران مشکوک تر هستند، اما لازم به يادآوري است که همگي آنها در ارتباط با موضوع سلاح هاي کشتار جمعي ادعايي عراق، اشتباه فاحشي را مرتکب شدند.
باور غلط: غرب اخيراً يک تأسيسات محرمانه توليد سلاح هاي هسته اي را در ايران، در نزديکي قم کشف کرده است.
واقعيت: ايران يک هفته قبل به آژانس انرژي اتمي اعلام کرده بود که اين کشور کار ساخت دومين تأسيسات غني سازي هسته اي غير نظامي را در نزديکي قم آغاز کرده است. در اين سايت هيچ گونه مواد اتمي وجود ندارد و هنوز راه اندازي نشده است، بنابراين از نظر فني، ايران از معاهده منع تکثير هسته اي تخلف نکرده است؛ اگر چه اين کشور قول هاي خود به آژانس انرژي اتمي را مبني بر اينکه در صورت کار بر روي يک تأسيسات جديد، بلافاصله موضوع را به اطلاع سازمان ملل خواهد رساند، نقض کرده است. ايران قول داده که اجازه خواهد داد، اين سايت به طور منظم از سوي آژانس انرژي اتمي مورد بازرسي قرار گيرد و اگر اين کشور به قول خود پاي بند بماند – همان گونه که در ارتباط با تأسيسات نطنز اين کار را انجام داده است – در اين صورت ايران نمي تواند در اين سايت به توليد تسليحات هسته اي بپردازد؛ چرا که بازرسان متوجه اين امر خواهند شد. وزير امور خارجه آمريکا هيلاري کلينتون پذيرفت که ايران نمي تواند به طور خاص در نطنز به توليد تسليحات اتمي بپردازد، چون اين تأسيسات مورد بازرسي بازرسان آژانس انرژي اتمي قرار مي گيرد.
باور غلط: جهان بايد ايران را نه تنها به دليل برنامه تحقيقات غني سازي هسته اي، بلکه به اين خاطر مورد تحريم قرار دهد که دولت فعلي ايران در نتيجه انتخابات رياست جمهوري ماه ژوئن اين کشور تقلب کرده و تظاهرات متعاقب اين انتخابات را با بي رحمي تمام سرکوب کرده است.
واقعيت: جنبش اصلاحي ايران با افزايش تحريم ها بر اين کشور مخالف است، تحريم هايي که احتمالاً روي رژيم اين کشور تأثيري نخواهند گذاشت، بلکه به مردم عادي ايران آسيب خواهند رساند.
باور غلط: آيا رژيم ايران رژيمي غير منطقي و ديوانه نيست؟ بنابراين به کارگيري يک دکترين نابودي تضمين شده دوجانبه در مورد اين کشور، کارآيي نخواهد داشت؟
واقعيت: سياست مداران ايراني بازيگراني منطقي هستند. اگر آنها ديوانه بودند چرا تا کنون به هيچ يک از همسايگان خود حمله نکرده اند؟ صدام حسين هم ايران و هم کويت را مورد حمله قرار داد. اسرائيل بيش از يک بار به همسايگان خود حمله کرده است. برعکس، ايران آغازگر هيچ جنگي نبوده است. ساختن چهره اي اهريمني از ديگران يا نامتوازن خواندن آنها، يک ترفند تبليغاتي کهنه است. نخبگان ايالات متحده يک بار به شکلي سرسختانه با کسب علوم هسته اي از طرف چين مخالفت کرده اند، چون آنها معتقد بودند که چيني ها به شکلي ذاتي غير منطقي و نامعقول هستند. اين نوع سخن گفتن، شکلي از نژادپرستي محسوب مي شود.
باورغلط: اگر از سوي ايران يک تهديد فزاينده هسته اي وجود نداشته باشد، جامعه بين المللي تحريم هايي را در مورد اين کشور وضع نخواهد کرد و به همين دليل، ديگر نگران نخواهد بود.
واقعيت: فن آوري سانتريفيوژهايي که ايران براي غني سازي اورانيوم از آنها استفاده مي کند، منعطف است. در ايام قديم، با بررسي اينکه کشورها در حال ساختن راکتورهاي آب سبک هستند (که براي ساخت بمب مناسب نيستند) يا داراي راکتورهاي آب سنگين (که مي توانند براي ساخت يک بمب به کار گرفته شوند)، مي توانستيد بگوييد که کدام يک از آنها به دنبال توليد بمب اتمي هستند. اما با وجود سانتريفيوژها، زماني که شما بتوانيد اورانيوم را تا پنج درصد براي راکتورهاي غير نظامي غني کنيد، از نظر تئوري مي توان اين مواد را بارها به سانتريفيوژها تزريق کرد و براي توليد يک بمب اتمي آنها را تا نود درصد غني کرد. اما مادامي که تأسيسات سانتريفيوژها مورد بازرسي فعالانه قرار مي گيرد، کسي نمي تواند از آنها براي ساخت بمب استفاده کند. اگر ايران بازرسان را از اين کشور اخراج کرده بود يا اگر راهي براي ايجاد يک تأسيسات مخفي يافته بود، مي شد اين دو عمل را علامت خطر قلمداد کرد. با اين وجود، ساخت تأسيسات مخفي، به شدت دشوار است؛ موضوعي که کشف ساخت تأسيسات قم توسط سيا را در سال 2006 با کمک تصاوير ماهواره اي ثابت کرده است. تأسيسات هسته اي و به خصوص تأسيسات سانتريفيوژها به مقدار بسيار زيادي آب، مصالح ساختماني و از اين قبيل مواد نياز دارند؛ بنابراين ساخت چنين تأسيساتي به طور مخفي، بسيار دشوار است. در هر صورت، شما نمي توانيد فقط به اين دليل که احساس مي کنيد فلان کشور حتماً در حال انجام کاري غيرقانوني است، به آن کشور حمله و آن را نابود کنيد. براي اين کار به مدارکي قطعي نياز است. به علاوه اينکه اسرائيل، پاکستان و هند به نسبت ايران، شهرونداني نامطلوب تر براي جهان محسوب مي شوند، چرا که آنها از امضاي معاهده «ان پي تي» امتناع کرده و بعد به سمت ساخت بمب حرکت کرده اند و از سوي شوراي امنيت سازمان ملل نيز هيچ اقدامي در ارتباط با آنها صورت نگرفته است.
پی نوشت ها :
* (Juan Cole، استاد تاريخ دانشگاه ميشيگان.)
منبع: www.informationcleanighouse.infoe
ماهنامه سياحت غرب ش هفتاد و ششم
/ج
