حواس مان باشد!
نويسنده:محمود سلطاني
بازي و زندگي با راهنمايي محمود سلطاني
بازي هاي ما يا سازنده اند يا مخرب . حاصل بازي هاي سازنده ، كاميابي است كه پايه گذار كاميابي هاي بعدي زندگي خواهد بود. حاصل بازي هاي مخرب ، ناكامي است كه پايه گذار ناكامي هاي بعدي زندگي خواهد بود. در هر لحظه زندگي با كودكانمان بايد توانايي مكث كردن و دقت كردن داشته باشيم و از خودمان بپرسيم : «من الان بازي سازنده مي كنم يا مخرب؟»
به احساس خودتان در لحظه توجه كنيد . اگر احساس خوبي داريد ، بازي تان سازنده است و اگر احساس خشم ، ناكامي و عصبانيت داريد، بازي تان مخرب است . مثلا اگر داريد غر مي زنيد ، از زمين و زمان شكايت مي كنيد يا پشت سر همكارتان بدگويي مي كنيد ، در حال انجام بازي مخرب هستيد و كودك شما غير مستقيم ، همه اين ها را مي آموزد . اگر خوش حال هستيد ، اگر از پختن يك غذاي خوش مزه لذت مي بريد يا اگر با احساسي خوشايند سرگرم انجام كارهايتان هستيد ، در حال انجام بازي سازنده هستيد . در اين مقاله مي خواهيم عواملي را كه مي تواند بازي هاي مخرب را به بازي سازنده تبديل كند ، بررسي كنيم.
عامل اول، همدلي به جاي تعارض
تعارض بين كودك و والدين بايد به نفع نگاه كودك حل شود . همدلي با كودك يعني كودك شدن ، مثل كودك نگاه كردن و از نگاه او ، دنيا را ديدن. وقتي با كودك هم بازي مي شويم و با او همراهي مي كنيم ، بازي ما مي شود بازي سازنده . مثلا تعارض وقتي پيش مي آيد كه به كودك مي گوييم «بازي تموم شد . حالا اتاقت رو جمع كن» اگر جمع كردن اتاق را هم به شكل بازي در بياوريم ، اين تعارض حل مي شود . بهتر است به كودك بگوييم « بيا اسباب بازي ها رو اين گوشه جمع كنيم و لباس ها را اونجا.»
عامل دوم، هدايت به جاي انسداد
مثلا انسداد وقتي پيش مي آيد كه به كودك مي گوييم «ليوان را پرت نكن» ، اما اگر به جاي اين كه مانع كار او شويم، بازي پرتاب كردن را در مجراي صحيح هدايت كنيم ، مشكل حل مي شود . بهتر است به كودك بگوييم « ليوان براي پرت كردن نيست . بيا توپ يا متكا را پرت كن.»
عامل سوم، حمايت به جاي كمك بي مورد
كودك براي رشد به كمك ما نياز ندارد؛ به حمايت ما نياز دارد . ما وظيفه داريم كه از كودكانمان حمايت كنيم . كودكان به خاطر كمبود شناخت و مهارت ، نيازمند حمايت ما هستند. كودكان بايد بدانند كه ما حضور داريم و هر وقت كه خطري كودك را تهديد كرد ، دخالت مي كنيم ، بدون اين كه مانع تجربه كردن كودك شويم . با حمايت صحيح از كودك ، اعتماد به نفس او را تقويت مي كنيم و به او اجازه مي دهيم كه به جاي متكي بودن به ما ، به توانايي هاي خودش تكيه كند.
مثلا وقتي يك اسباب بازي مثل حلقه هوش را در اختيار كودك قرار مي دهيم ، نبايد چگونه بازي كردن با آن و وارد كردن حلقه ها به ترتيب اندازه را به او آموزش بدهيم . با كمك اين اسباب بازي ، كودك مي تواند بيش از 100 بازي خلاقانه را تجربه كند.
منبع: نشريه تخصي کودکياري شهرزاد، شماره 13
ae