بارداري عليه زناشويي؟!
نويسنده: دکتر غلامحسين قائدي*
به طور معمول زوج‌ها طي بارداري تغييراتي را در روابط ميان فردي خود تجربه مي‌کنند که يکي از آنها تغيير در روابط زناشويي است. فعاليت جنسي در حاملگي مي‌تواند تحت تاثير عواملي قرار گيرد که از آن جمله مي‌توان به اين موارد اشاره کرد: شيوه رفتار جنسي زوج‌ها پيش از بارداري و همچنين مفهوم روابط زناشويي در نظر زوجين، وضعيت سلامت جسمي و رواني و عوارض دوران بارداري، باورها و ويژگي‌هاي فرهنگي زوج‌ها، نحوه برخورد آنها با تغييرات فيزيکي زنان طي حاملگي و در ضمن ترس از صدمه به جنين در زمان نزديکي.
2- سابقه انقباضات خود به خودي رحمي، خون‌ريزي و يا پارگي زودرس پرده دور جنين
3- نارسايي دهانه رحم و همچنين زايمان‌هاي متعدد
4- چهار تا شش هفته آخر بارداري
5- سابقه فشارخون حاملگي
6- و برخي موارد خاص ديگر که به وسيله پزشک يا ماما عنوان شود.
در سه‌ماهه اول اگر حاملگي طبيعي باشد و پزشک يا ماما منعي براي رابطه زناشويي عنوان نکند رابطه بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکي که حاملگي را پيگيري مي‌کند نيز مي‌تواند ادامه يابد. هر چند در حاملگي به خصوص ماه‌هاي آخر بايد بسيار مراقبت شود که به شکم زن حامله فشاري وارد نيايد.
پيش از اين گفته بودم شايد بعضي خانم‌ها در حين بارداري به خصوص سه ماهه اول با کاهش ميل جنسي روبه‌رو شوند که در برخي متون علمي، اين مساله را به خستگي و تهوع ناشي از مراحل اوليه رشد جنين و جفت نسبت مي‌دهند. در برخي از خانم‌ها اين مساله درست به عکس اتفاق مي‌افتد و منجر به افزايش تمايلات جنسي زن در سه ماهه اول مي‌شود. به طور کلي اگر منعي براي رابطه زناشويي در بارداري نيست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداري به آرامش فکري و رواني آنها کمک مي‌کند و موجب مي‌شود فرزند شادتري به دنيا بياورند و پس از زايمان نيز زودتر به زندگي زناشويي خود بازگردند. پس از تولد فرزند نيز عموما چند هفته (6-4 هفته) طول مي‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسيدگي به نوزاد خود را براي رابطه زناشويي آماده کنند. به خصوص در اوايل رشد بچه، ممکن است زوج‌ها حريم خصوصي نداشته باشند تا احساسات جنسي خود را بروز دهند. توصيه مي‌کنم حتما به حفظ اين حريم خصوصي در هر مرحله از زندگي بپردازيد تا زندگي زناشويي و به دنبال آن ساير نقاط زندگي مشترک را با نشاط در کنار هم طي کنيد.
/ع
در بارداري، ممنوعيت‌ها يا محدوديت‌هايي براي رابطه زناشويي وجود دارد که عبارت‌اند از:
2- سابقه انقباضات خود به خودي رحمي، خون‌ريزي و يا پارگي زودرس پرده دور جنين
3- نارسايي دهانه رحم و همچنين زايمان‌هاي متعدد
4- چهار تا شش هفته آخر بارداري
5- سابقه فشارخون حاملگي
6- و برخي موارد خاص ديگر که به وسيله پزشک يا ماما عنوان شود.
در سه‌ماهه اول اگر حاملگي طبيعي باشد و پزشک يا ماما منعي براي رابطه زناشويي عنوان نکند رابطه بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکي که حاملگي را پيگيري مي‌کند نيز مي‌تواند ادامه يابد. هر چند در حاملگي به خصوص ماه‌هاي آخر بايد بسيار مراقبت شود که به شکم زن حامله فشاري وارد نيايد.
پيش از اين گفته بودم شايد بعضي خانم‌ها در حين بارداري به خصوص سه ماهه اول با کاهش ميل جنسي روبه‌رو شوند که در برخي متون علمي، اين مساله را به خستگي و تهوع ناشي از مراحل اوليه رشد جنين و جفت نسبت مي‌دهند. در برخي از خانم‌ها اين مساله درست به عکس اتفاق مي‌افتد و منجر به افزايش تمايلات جنسي زن در سه ماهه اول مي‌شود. به طور کلي اگر منعي براي رابطه زناشويي در بارداري نيست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداري به آرامش فکري و رواني آنها کمک مي‌کند و موجب مي‌شود فرزند شادتري به دنيا بياورند و پس از زايمان نيز زودتر به زندگي زناشويي خود بازگردند. پس از تولد فرزند نيز عموما چند هفته (6-4 هفته) طول مي‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسيدگي به نوزاد خود را براي رابطه زناشويي آماده کنند. به خصوص در اوايل رشد بچه، ممکن است زوج‌ها حريم خصوصي نداشته باشند تا احساسات جنسي خود را بروز دهند. توصيه مي‌کنم حتما به حفظ اين حريم خصوصي در هر مرحله از زندگي بپردازيد تا زندگي زناشويي و به دنبال آن ساير نقاط زندگي مشترک را با نشاط در کنار هم طي کنيد.
پي نوشت ها :
*روان‌پزشک کلينيک سلامت جنسي
منبع:www.salamat.com/ع
