توصيه‌هایي به مشتاقان جراحي زيبايي
گفتگو با دکتر فربد فدايي
وقتي با پدر و مادرتان درباره اينکه بايد بيني و يا گونه و يا فکتان را جراحي کنيد تا زيباتر شويد کلنجار مي‌رويد حتما گاهي عصباني مي‌شوند و مي‌گويند «تو قبل از جراحي پلاستيک بايد با يک روان‌شناس مشورت کني» حتما به خودتان مي‌گيريد و قهر مي‌کنيد ولي خيلي از اوقات آنها درست مي‌گويند. بسياري از کساني که تن به تيغ جراحي زيبايي مي‌دهند اگر بتوانند اعتماد به نفس خود را بازيابند معمولا از جراحي زيبايي منصرف مي‌شوند. با دکتر فربد فدايي، روان‌پزشک و عضو هيات علمي دانشگاه علوم‌بهزيستي و توان‌بخشي درباره اين موضوع به گفتگو نشسته‌ايم.
در سطح باز هم پايين‌تر با فردي روبه‌رو مي‌شويم که احساس کهتري و ناکارآمدي دارد، اما ناخودآگاه مشکلات خويش را به ظاهر خود نسبت مي‌دهد. براي نمونه مي‌انديشد «اگر بيني من کوچک‌تر بود در جامعه پذيرفته مي‌شدم» يا : «اگر گونه‌هاي من کمي برجسته باشد شوهر بهتري پيدا خواهم کرد». به ويژه اين روزها زنان ميانسال فراواني ديده مي‌شوند که به صورت‌هاي گوناگون از جمله عمل «کشيدن پوست» مي‌کوشند چين و چروک‌هاي صورت و اندام‌ها را برطرف کنند و دوران جواني را به ظاهر تجديد کنند. غافل از آنکه هر سن اقتضايي دارد و آن کس که دگرگوني‌هاي ظاهري ناشي از افزايش سن را نپذيرد قادر به رويارويي با بحران‌هاي رشدي و حل آنها نخواهد بود.
دگرگوني‌هاي ظاهري چهره با افزايش سن بايد همراه با پختگي و فرزانگي باشد، در غير اين صورت در فرد احساس ترس به وجود مي‌آورد و جراحي پلاستيک زيبايي هم چاره‌ساز نخواهد بود.
با توجه به اينکه اکثريت قريب به اتفاق جراحي‌هاي زيبايي ناشي از بيماري‌هاي رواني يا اختلالات شخصيت يا منش فرد متقاضي است و واقعا عيب و نقصي در ظاهر فرد نبوده است، اين فرد پس از عمل معمولا احساس رضايت نمي‌کند و خيلي از اوقات کار به شکايات از پزشک مي‌کشد که گاهي سال‌ها به طول مي‌انجامد.
منبع: http://salamat.com
وقتي با پدر و مادرتان درباره اينکه بايد بيني و يا گونه و يا فکتان را جراحي کنيد تا زيباتر شويد کلنجار مي‌رويد حتما گاهي عصباني مي‌شوند و مي‌گويند «تو قبل از جراحي پلاستيک بايد با يک روان‌شناس مشورت کني» حتما به خودتان مي‌گيريد و قهر مي‌کنيد ولي خيلي از اوقات آنها درست مي‌گويند. بسياري از کساني که تن به تيغ جراحي زيبايي مي‌دهند اگر بتوانند اعتماد به نفس خود را بازيابند معمولا از جراحي زيبايي منصرف مي‌شوند. با دکتر فربد فدايي، روان‌پزشک و عضو هيات علمي دانشگاه علوم‌بهزيستي و توان‌بخشي درباره اين موضوع به گفتگو نشسته‌ايم.
کساني که مشتاق جراحي پلاستيک هستند، واقعا به اين جراحي‌ها نياز دارند؟
قبل از جراحي پلاستيک نياز به مشاوره اعصاب و روان است؟
برايمان مثالي از بيمارانتان مي‌زنيد؟
کلا افراد از نظر رواني نسبت به جراحي زيبايي به چند گروه تقسيم مي‌شوند؟
در سطح باز هم پايين‌تر با فردي روبه‌رو مي‌شويم که احساس کهتري و ناکارآمدي دارد، اما ناخودآگاه مشکلات خويش را به ظاهر خود نسبت مي‌دهد. براي نمونه مي‌انديشد «اگر بيني من کوچک‌تر بود در جامعه پذيرفته مي‌شدم» يا : «اگر گونه‌هاي من کمي برجسته باشد شوهر بهتري پيدا خواهم کرد». به ويژه اين روزها زنان ميانسال فراواني ديده مي‌شوند که به صورت‌هاي گوناگون از جمله عمل «کشيدن پوست» مي‌کوشند چين و چروک‌هاي صورت و اندام‌ها را برطرف کنند و دوران جواني را به ظاهر تجديد کنند. غافل از آنکه هر سن اقتضايي دارد و آن کس که دگرگوني‌هاي ظاهري ناشي از افزايش سن را نپذيرد قادر به رويارويي با بحران‌هاي رشدي و حل آنها نخواهد بود.
دگرگوني‌هاي ظاهري چهره با افزايش سن بايد همراه با پختگي و فرزانگي باشد، در غير اين صورت در فرد احساس ترس به وجود مي‌آورد و جراحي پلاستيک زيبايي هم چاره‌ساز نخواهد بود.
خيلي‌ها به خاطر اينکه فلان جراحي زيبايي مد شده است تن به تيغ مي‌سپارند، اين‌طور نيست؟
شرايط خاص اجتماعي هم در هجوم مردم به اين جراحي‌ها نقش دارد؟
با توجه به اينکه اکثريت قريب به اتفاق جراحي‌هاي زيبايي ناشي از بيماري‌هاي رواني يا اختلالات شخصيت يا منش فرد متقاضي است و واقعا عيب و نقصي در ظاهر فرد نبوده است، اين فرد پس از عمل معمولا احساس رضايت نمي‌کند و خيلي از اوقات کار به شکايات از پزشک مي‌کشد که گاهي سال‌ها به طول مي‌انجامد.
منبع: http://salamat.com
