تربيت جنسي فرزندتان را جدي بگيريد

بچه‌ها وقتي کوچکند، يک جور نگراني براي والدين دارند و وقتي بزرگ مي‌شوند، طور ديگري بر نگراني‌هاي والدين مي‌افزايند. وقتي به نوجواني مي‌رسند، با دنياي جديد و پرتلاطمي ‌که برايشان به وجود مي‌آيد، پدر و مادر مي‌مانند که آيا مي‌توانند از آنان توقع بيشتري داشته باشند يا هنوز به اصطلاح وابسته‌اند. شايد يکي از مهم‌ترين نگراني‌هاي پدر و مادرها در جامعه شلوغ و پرهمهمه امروزي، تربيت و سلامت جنسي نوجوان‌شان باشد. در شرايطي ‌که کارشناس خبره در اين زمينه کم است و بسياري از افراد مدعي، با اطلاعات ناقص و در بيشتر موارد نادرست خود موجب انحراف افکار عمومي ‌مي‌شوند، جا دارد با توجه ويژه و عميق به مباني دين مبين اسلام و پيشرفت‌هاي علمي‌دانشمندان متعهد و انطباق آن با موازين شرع اسلامي، زمينه آموزش جوانان و نوجوانان‌مان را فراهم سازيم.
دوره نوجواني از بحراني‌ترين دوره‌ها است و زمان دلبستگي‌هاي بزرگ و انديشه درباره آنها است. تاثيرات نيرومند احساسات مربوط به تمايلات جنسي، جاي بسياري از تصورات و مفاهيم ذهني را مي‌گيرد، آثار دلبستگي جنسي در رفتار آنان آشکارا منعکس مي‌شود، اغلب نوجوانان مهربان، دلسوز و دقيق که به تاثيرات و اضطرابات جنسي متمايل شده‌اند نسبت به اطرافيان، کينه‌جو، عصباني و بي‌عاطفه مي‌شوند، و اين تحولات ممکن است در نتيجه ارضا نشدن جنسي و فقدان اقدامات لازم از قبيل: ورزش، کار، گردش، يا سيري بيش از حد جنسي باشد، مسلم است که طبيعت نوجوانان دردوره بلوغ جنسي تغيير مي‌يابد، آنها بيشتر عصباني و سرکش مي‌شوند و اين تغييرات با ظهور ميل جنسي اعم از اميال ارضا شده يا نشده در برخي از آنها آشکار است.

يک طبقه‌بندي علمي
 

متخصصان اطفال آمريکا نوعي طبقه‌بندي کلي را مطرح مي‌کنند که براي ادامه مباحث ما در رابطه با دوره نوجواني مفيد است، به اين صورت که به سنين 10 يا 11 تا 14 سالگي در دخترها و 12 تا 15 سالگي در پسرها، اوايل نوجواني و به دو سال پس از آن، اواسط نوجواني و ادامه اين سنين تا زمان شروع بزرگسالي را اواخر نوجواني مي‌گويند.
آغاز دوران بلوغ که با اوايل نوجواني آغاز مي‌شود، دوران دگرگوني‌هاي عظيمي‌‌است. در اين دوران نه تنها تغييرات جسمي ‌‌مهمي ‌‌در نوجوان پديد مي‌آيد بلکه دگرگوني‌هاي برجسته اجتماعي و رواني نيز در او ايجاد مي‌شود. سه نقطه عطف زندگي هر کسي را مي‌توان تولد، بلوغ و مرگ ناميد. نظر به اهميت حياتي اين دوران در زندگي نوجوان به ويژه از نظر جنبه‌هاي تربيتي، ضروري است که برخي از حقايق خاص اين دوران تشريح شود تا هم نوجوان به موقعيت حياتي خود پي ببرد و به تکاليف و وظايف و مسووليت‌هاي شرعي، اجتماعي و اخلاقي که از اين پس به او تعلق مي‌گيرد، آگاهي يابد و هم اوليا و مربيان از اين طريق به درک روحي نوجوان خود نايل آيند.
مهم‌ترين نگراني‌هاي دوره اول بلوغ عبارتند از: نگراني درباره عادي بودن، نگراني درباره خصايص جنسي، نگراني درباره قد، نگراني درباره وزن، نگراني درباره آلت تناسلي و نگراني درباره خصايص ثانوي جنسي (مانند رشد سينه در دختران، رشد ريش و سبيل در پسران) که دراين زمينه والدين و مربيان با دادن آگاهي‌هاي مناسب بايد منشأ اين نگراني‌ها را از نوجوان بزدايند.

والدين و بلوغ فرزندان
 

بيشتر والدين از آشفتگي دوران بلوغ آگاهند و دوران بلوغ را با احساساتي متناقض به خاطر مي‌آورند، مانند بهترين زمان يا بدترين زمان، سن دانايي يا سن ناداني، بهار اميد يا زمستان نااميدي که اين احساسات حاکي ازفراز و نشيب‌هاي روح يک نوجوان دارد. او گاهي شاداب، خوشحال، سرزنده و گاهي پژمرده، اندوهگين و ساکت است.
نوجوانان به دليل احساس توانايي براي عمل جنسي، تشديد انگيزه‌هاي جنسي، کنجکاوي در مورد موضوعات جنسي، تلاش براي تعيين نقش جنسي و ترس شديد از نتايج فعاليت جنسي نسبت به امور جنسي حساس هستند، اين حساسيت مفرط که با ترشح هورمون‌هاي جنسي توأم است تمايلات جنسي نوجوان را تشديد مي‌کند، اگر طريقه مشروع و قانوني براي تشفي اميال جنسي مقدور نباشد، امکان انحراف نوجوان مي‌رود و اين انحراف اغلب به صورت کامجويي‌هاي بدلي (خودارضايي، همجنس‌بازي، نظربازي) تجلي مي‌کند براي حل چنين مشکلاتي بايد قبل از هر چيز به ارزيابي پرداخت. در ارزيابي و شناخت مشکلات جنسي بايد ابتدا تاريخچه زندگي فرد را به دست آورد و براساس آن روش‌هاي تغيير رفتار را انتخاب و شيوه‌هاي شناختي همچون افزايش بصيرت فرد را در سرلوحه برنامه‌ها قرار داد. با توجه به اينکه تربيت نفس در دوران نوجواني از عوامل سلامت روان و رفتار دوره جواني است، اين موضوع بر بسياري از جنبه‌هاي شخصيت جوانان نيز تاثير مي‌گذارد و جوانان امروز نيز بايد با درک موضوع و مطالعه، به تربيت نفس خود بکوشند

8 آموزه مهم ديني - تربيتي
 

آموزه‌هاي ديني براي جلوگيري از وقوع مشکلات نوجوانان، راه‌هاي زير را پيشنهاد مي‌کنند که به‌طور عمده جنبه پيشگيرانه دارد.
1 اصلاح روابط خانوادگي: خانواده مهم‌ترين پناهگاه براي نوجوانان است.
2 پرهيز از سرزنش بيجا: سرزنش بي‌جا آتش لجاجت وخصومت نوجوان را شعله‌ور مي‌سازد. امام علي (ع) مي‌فرمايند: الافراط في‌الملامه يشيب نيران‌اللجاج يعني زياده‌روي در سرزنش، آتش لجاجت و سرکشي را در جوانان شعله‌ور مي‌سازد.
3 ايجاد اسوه و الگوي مناسب براي جوانان: رفتار کودکان در اثر رفتار درست والدين محفوظ مي‌ماند. وقتي والدين رفتار درستي نداشته باشند نمي‌توان از نوجوانان انتظار رفتار مناسب را داشت.
4 انتخاب دوستان مناسب: افراد تابع عقيده دوست خود هستند پس مواظب باشيد با چه کسي دوست مي‌شوند.
5 اصلاح اجتماعي و ايجاد زمينه مساعد تربيتي: جامعه فاسد موجب تباهي نوجوانان مي‌گردد. اصلاح قانون اجتماعي يکي از طرق پيشگيري از انحرافات نوجوانان است. نوجوانان گاهي نمي‌خواهند تشريفات و آداب معمول را دنبال کنند و نبايد آنان را به رعايت آداب دست و پاگير مجبور ساخت.
6 تشويق نوجوانان به بهره‌وري از اين دوران: بايد نوجوانان راتشويق کرد که از اين دوره کمال استفاده را ببرند و به آنها گوشزد شود که دانشمندان بزرگ، بيشترين موفقيت خود را مديون بهره‌گيري صحيح از دوره نوجواني خود مي‌دانند.
7 پرکردن اوقات فراغت: از آن جا که يکي از علل عمده انحراف نوجوانان، بيکاري است، لازم است اوقات فراغت به شکل مناسب پر شود مانند شرکت کردن در رشته‌هاي مختلف و مفيد ورزشي (شنا، ورزش رزمي، تيراندازي و...).
8 تربيت براي عزت‌نفس و تسلط بر خويشتن: در دوره نوجواني و قواي شهواني در نهايت قدرت خود هستند، اگر نوجوانان و حتي مطيع شهوات خود گردند خود را به هلاکت مي‌اندازند.
منبع:www.salamat.com