جان نيابد چون تو جاناني دگر | | اي غم تو جسم را جاني دگر |
هر زماني تازه ايماني دگر | | اي به زلف کافر تو عقل را |
هر دم اندر ديده پيکاني دگر | | وي ز تيره غمزهي تو روح را |
از تو بهتر هيچ برهاني دگر | | نيست بر اثبات يزدان نزد عقل |
بيگمان گويد که يزداني دگر | | گر ببيند روي خوبت اهرمن |
هر دلي بيهوده دنداني دگر | | اي فرو برده به وصلت از طمع |
هر کسي سر از گريباني دگر | | وي برآورده ز عشقت در هوس |
بهتر از درد تو درماني دگر | | نيست بيمار غم عشق ترا |
اي به از جان هست فرماني دگر | | دل به فرمانت به ترک جان بگفت |