توصيه‌هاي دكتر سيدضياالدين مظهري به آنهايي که از عوارض شير مي‌ترسند
شير، سرسلسله لبنيات است و لبنيات، معدن کلسيم. کلسيم هم رفيق استخوان‌ها و دندان‌هاي ماست. با اين حساب، شير را مي‌شود دوست استخوان‌ها و دندان‌ها ناميد. اما بيشتر ما چيزي بيش از اين، از خواص شير نمي‌دانيم. دکتر سيدضياءالدين مظهري، متخصص تغذيه و رژيم‌درماني، ما را با چيزي بيش از اين آشنا مي‌کند.
توصيه‌هاي دكتر سيدضياالدين مظهري به آنهايي که از عوارض شير مي‌ترسند شير، سرسلسله لبنيات است و لبنيات، معدن کلسيم. کلسيم هم رفيق استخوان‌ها و دندان‌هاي ماست. با اين حساب، شير را مي‌شود دوست استخوان‌ها و دندان‌ها ناميد. اما بيشتر ما چيزي بيش از اين، از خواص شير نمي‌دانيم. دکتر سيدضياءالدين مظهري، متخصص تغذيه و رژيم‌درماني، ما را با چيزي بيش از اين آشنا مي‌کند.
آقاي دكتر! چه‌قدر شير، نياز بدن ما در سنين مختلف را برطرف مي‌کند؟
خب، شير غذايي است که از كودكي تا دوران سالمندي مورد نياز است و البته بايد با افزايش سن بر مقدار مصرف كمي افزود. اگر يک ليوان متوسط را در نظر بگيريم، مقدار مناسب شير در پايان سال اول زندگي حدود 300 سي‌سي است؛ بين 2 تا 3 سالگي 330 سي‌سي؛ بين 4 تا 6 سالگي350 سي‌سي؛ بين 7 تا 9 سالگي 400 سي‌سي؛ بين 10 تا 12 سالگي 420 سي‌سي؛ بين 13 تا 14 سالگي در دخترها 425 و در پسرها 450 سي‌سي. از 15 تا 18سالگي نيز 450 سي‌سي براي دخترها و نيم ليتر براي پسرها کافي است و اين مقدار مي‌تواند به صورت شير تنها يا همراه با ساير فرآورده‌هاي لبني باشد.
چرا عده‌اي از شير خوردن مي‌ترسند و مي‌گويند بلافاصله بعد از شير خوردن احساس مي‌کنيم که حال‌مان بد مي‌شود؟
ببينيد؛ کودکاني که به دنيا مي‌‌آيند توانايي تحمل شير را دارند اما در طول زمان، تعدادي از بچه‌ها اين توانايي را از دست مي‌دهند. مصرف شير در افراد بزرگسال با در‌ددل، دل‌پيچه و تهوع همراه است. گروهي ديگر هم هستند که تحمل پروتئين شير را ندارند. اما نکته‌اي که بايد تذکر بدهم اين است که استفاده زياد و نابه‌جا از شير که باور غلط اغلب مادران است، ممکن است عوارضي نيز به دنبال داشته باشد که يکي از بارزترين آنها کم‌خوني است. البته اين مشکل را اگر بيمارگونه نباشد، مي‌توان برطرف کرد.
بهترين زمان مصرف شير را چه زماني مي‌دانيد؟
بهترين زمان مصرف شير براي جذب کلسيم بيشتر، قبل از خواب و بعد از بيداري به صورت ناشتا يا در ميان‌‌وعده‌هاي عصرانه و به حالت شير تنها يا دوغ يا کشک است که در جهت تامين موادمعدني کلسيم خواهد بود.
براي آنهايي که بو و طعم شير را دوست ندارند، چه توصيه‌اي داريد؟
به‌شان توصيه مي‌کنم شير را با آب‌ميوه‌هاي مختلف يا پوره ميوه‌هاي فصل، مثلا به صورت سيب شير، شير موز و يا شير هويج ميل كنند که اين، هم عدم توانايي لاکتوز را تعديل مي‌کند؛ هم خوردن آن را راحت‌تر مي‌کند. اگر کسي از بوي شير بدش مي‌آيد، مي‌تواند از ميوه‌هاي تازه و آب‌‌گيري آنها آب ميوه سالمي تهيه کند و با تلفيق آنها با شير جوشيده و خنک، نوشيدني ارزشمندي را فراهم کند؛ چرا که ميوه‌ها هم ارزش تغذيه‌اي بسياري دارند اما افزودن يک قاشق مرباخوري کاکائو تحمل بعضي از افراد را به لاکتوز شير افزايش مي‌دهد. در ضمن، گاهي با تبديل شير به شيربرنج، مي‌توان عدم تحمل شير ناشتا را تعديل کرد.
اضافه کردن اين مواد به شير در خواص آن خللي وارد نمي‌کند؟
نه، به هيچ وجه! براي اينکه رژيم غذايي شما تنوع و تعادل داشته باشد و بدن‌تان نيازهاي خودش را برطرف کند، بايد از تمام گروه‌هاي غذايي استفاده کنيد. پروتئين مورد نياز شما به دو صورت تامين مي‌شود: منابع حيواني و گياهي و البته ارزش بيولوژيکي اينها با مقايسه نسبت اسيدهاي آمينه که پروتئين را تشکيل مي‌دهند، مشخص مي‌شود. اگر بخواهيم ارزش پروتئيني بالاتر برود، بهتر است نوع حيواني را با گياهي تلفيق کنيم؛ مثالي از اين موضوع، مصرف شير با غلات و شير با حبوبات و انواع مغزها مثل شير پسته و شير بادام است که همديگر را تکميل کرده و ارزش بيولوژيکي آنها را مي‌افزايد. مخلوط‌‌هاي شير يا بوراني با ماست، نه تنها ارزش پروتئيني آن را کم نمي‌کند، بلکه عاملي براي افزايش ارزش بيولوژيکي است. منبع:www.salamat.com
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
