به دو ميگون لب و پسته دهنت

به دو ميگون لب و پسته دهنت شاعر : خاقاني به سه بوس خوش و فندق شکنت به دو ميگون لب و پسته دهنت به کمان‌کش مژه‌ي تيغ زنت به زره پوش قد تير وشت به ترنج بر و سيل دقنت به حرير تن و ديباي رخت بر سر سرو صنوبر فکنت به دو نرگس، به دو سنبل، به دو گل به خوي عنبر آن ياسمنت به مي عبهر آن سرخ گلت به حلي‌هاي زر از سيم تنت به گهرهاي تر از لعل لبت به فريب دل هاروت فنت به فروغ رخ زهره صفتت اين ز برگ گل و آن، از سمنت به نگين لب و طوق غببت ...