صبح گاهي سر خوناب جگر بگشاييد

شاعر : خاقاني

ژاله‌ي صبح دم از نرگس تر بگشاييد		صبح گاهي سر خوناب جگر بگشاييد
گره رشته‌ي تسبيح ز سر بگشاييد		دانه دانه گهر اشک بباريد چنانک
آب آتش زده چون چاه سقر بگشاييد		خاک لب تشنه‌ي خون است و ز سرچشمه‌ي دل
روي پرچين شده چون سفره‌ي زر بگشاييد		نونو از چشمه‌ي خوناب چو گل تو بر تو
ناودان مژه را راه گذر بگشاييد		سيل خون از جگر آريد سوي باغ دماغ
گر چه زير است رهش سوي زبر بگشاييد		از زبر سيل به زير ايد و سيلاب شما
سرخي خون ز سياهي بصر بگشاييد		چون سياهي عنب کب دهد سرخ، شما
زمهريري ز لب ابله‌ور بگشاييد		تف خون کز مژه بر لب زد و لب آبله کرد
برکه‌ي اشک نمک را چو جگر بگشاييد		رخ نمک زار شد از اشک و ببست از تف آه
چنبر اين فلک شعبده‌گر بگشاييد		بر وفاي دل من ناله برآريد چنانک
بر من اين ششدر ايام مگر بگشاييد		چون دو شش جمع برآييد چو ياران مسيح
بام خم‌خانه‌ي نيلي به تبر بگشاييد		دل کبود است چو نيل فلک ار بتوانيد
تا نبينم که دهان از پي خور بگشاييد		زين دو نان فلک ار خوانچه‌ي دو نان بينيد
نه به خوان ريزه‌ي اين خوانچه‌ي زر بگشاييد		از طرب روزه بگيريد وز خون‌ريز سرشک
مهره‌ي پشت جهان يک ز دگر بگشاييد		به جهان پشت مبنديد و به يک صدمت آه
ره سوي گريه کزو نيست گذر بگشاييد		گريه گر سوي مژه راه نيابد مژه را
راه آتل سوي قندز به خزر بگشاييد		گر سوي قندز مژگان نرسد آتل اشک
مشکل غصه که جان راست ز بر بگشاييد		لوح عبرت که خرد راست به کف برخوانيد
راه آن حامله را وقت سحر بگشاييد		لعبت چشم به خونين بچگان حامله شد
هشت گوش سر آن بر بط کر بگشاييد		گر به ناهيد رسانيد چو کرناي خروش
گوش ماهي را هم راه خبر بگشاييد		ور بگرييد به درد از دم درياي سرشک
لب ز بيم رصد غم به حذر بگشاييد		غم رصد وار ز لب باج نفس مي‌گيرد
سر اين بار غم عمر شکر بگشاييد		به غم تازه شماييد مرا يار کهن
اين ببنديد به جهد آن به اثر بگشاييد		خون گشاد از دل و شد در جگرم سده ببست
خون ز رگ‌هاي دل وسوسه گر بگشاييد		آگهيد از رگ جانم که چه خون مي‌ريزد
رگ خون همچو رگ آب شجر بگشاييد		نه کميد از شجر رز که گشايد رگ آب
آه اگر ششدره‌ي دور قمر بگشاييد		دست‌خون است در اين قمره‌ي خاکل که منم
بند اين ساحر هاروت سير بگشاييد		سحر چرخ از دو قواره‌ي مه و خور خوابم بست
مرکب خواب مرا تنگ سفر بگشاييد		همه هم خوابه و هم‌درد دل تنگ منيد
ور ببيند رگ جانش به سهر بگشاييد		نه نه چشمم پس ازين خواب مبيناد به خواب
نيک بد رنگ شدم، بند خطر بگشاييد		خواب بد ديدم وز بوي خطرناکي خواب
سر اين آتش و آن باغ به بر بگشاييد		آتشي ديدم کو باغ مرا سوخت به خواب
رمز تعبير ز آيات و سو بگشاييد		گر ندانيد که تعبير کنيد آتش و باغ
رفت فرزند شما زيور و فر بگشاييد		آري آتش اجل و باغ به بر فرزند است
همچو شمع از مژه خوناب جگر بگشاييد		نازنينان منا مرد چراغ دل من
شد جگر چشمه‌ي خون چشم عبر بگشاييد		خبر مرگ جگر گوشه‌ي من گوش کنيد
تا ز طوفان مژه خون مدر بگشاييد		اشک داود بباريد پس از نوحه‌ي نوح
موج خون خاست در بهو و طرز بگشاييد		باد غم جست در لهو و طرب بربنديد
رگ مرغان ز سر سرو و خضر بگشاييد		سر سر باغچه و لب لب برکه بکنيد
نارسيده گل و ناپخته ثمر بگشاييد		گلشن آتش بزنيد و ز سر گلبن و شاخ
نخل مومين را هم برگ ز بر بگشاييد		نخل بستان و ترج سر ايوان ببريد
بند آن مائده آراي بطر بگشاييد		خوان غم را پر طاووس مگس ران به چه کار
طوق مشک از گلوي قمري نر بگشاييد		تيغ سيم از دهن طوطي گويا بکنيد
گوش بر نوحه‌ي زاغان به حضر بگشاييد		بلبل نغمه‌گر از باغ طرب شد به سفر
گريه از چشم ني تيز نگر بگشاييد		گيسوي چنگ و رگ بازوي بر بط ببريد
حجر از بهو و ستاره ز حجر بگشاييد		مسند از تخت و مخده ز نمط برگيريد
هر چه آرايش طاق است ز بر بگشاييد		گر چه غم خانه‌ي ما را نه حجر ماند و نه بهو
طوق و دستارچه‌ي اسب و ستر بگشاييد		جيب و گيسوي و شاقان و بتان باز کنيد
ساخت از پشت سياهان اغر بگشاييد		پرده بر روي سپيدان سمنبر بدريد
چشمه از چشم گوزنان چو شمر بگشاييد		کرته بر قد غزالان چو قبا بشکافيد
وز حمايل زر و از جيب درر بگشاييد		از کله قوقه و از صدره علم برگيريد
حلي از خنجر و کوکب ز سپر بگشاييد		صورت از دفتر و حلي ز قلم محو کنيد
هم به شنگرف مژه روي صور بگشاييد		صور ايوان از دود جگر تيره کنيد
بر نظاره ز در و بام مفر بگشاييد		در دار الکتب و بام دبستان بکنيد
بن اجزاي مقالات و سمر بگشاييد		سر انگشت قلم زن چو قلم بشکافيد
جوهر نظم ز هر سلک غرر بگشاييد		عبهر نثر ز هر شاخ نکت باز کنيد
زو معماي غم من به فکر بگشاييد		نسخه‌ي رخ همه عجم و نقط است از خط اشک
خون بگرييد چو بر هرسه نظر بگشاييد		مادر ار شد قلم و لوح و دواتش بشکست
ديده‌ي بينش اين حال ضرر بگشاييد		من رسالات و دواوين و کتب سوخته‌ام
وار شيداه کنان راه نفر بگشاييد		پاي ناخوانده رسيد و نفر مويه گران
راه بدهيد و به روي همه در بگشاييد		دشمنان را که چنين سوخته دارندم حال
چون درآيند ره از پيش حشر بگشاييد		دوستاني که وفاشان ز ازل داشته‌ام

صبح گاهي سر خوناب جگر بگشاييد

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته