عقل مرغي ز آشيانهي ماست شاعر : خواجوي کرماني چرخ گردي ز آستانهي ماست عقل مرغي ز آشيانهي ماست شمسهي طاق تا بخانهي ماست شمس مشرق فروز عالمتاب جرعههاي مي شبانه ماست خون چشم شفق که ميبيني دام ما چيست آنچه دانهي ماست صيد ما کيست آنک صيادست زانکه قلب فلک نشانهي ماست تير ما بگذرد ز جوشن چرخ که دو عالم پر از فسانهي ماست ما به افسون کجا رويم از راه شادي آنک در زمانهي ماست گر چه ز اهل زمانه شاد نيم زانکه ماواي جاودانه ماست ...