شنيدم که بگريست سلطان روم

شنيدم که بگريست سلطان روم شاعر : سعدي بر نيکمردي ز اهل علوم شنيدم که بگريست سلطان روم جز اين قلعه در شهر با من نماند که پايابم از دست دشمن نماند پس از من بود سرور انجمن بسي جهد کردم که فرزند من سر دست مردي و جهدم بتافت کنون دشمن بدگهر دست يافت که از غم بفرسود جان در تنم چه تدبير سازم، چه درمان کنم؟ که از عمر بهتر شد و بيشتر بگفت اي برادر غم خويش خور چو رفتي جهان جاي ديگر کس است تو را اين قدر تا بماني بس است غم او مخور کو غم خود...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

شنيدم که بگريست سلطان روم

شاعر : سعدي

بر نيکمردي ز اهل علوم		شنيدم که بگريست سلطان روم
جز اين قلعه در شهر با من نماند		که پايابم از دست دشمن نماند
پس از من بود سرور انجمن		بسي جهد کردم که فرزند من
سر دست مردي و جهدم بتافت		کنون دشمن بدگهر دست يافت
که از غم بفرسود جان در تنم		چه تدبير سازم، چه درمان کنم؟
که از عمر بهتر شد و بيشتر		بگفت اي برادر غم خويش خور
چو رفتي جهان جاي ديگر کس است		تو را اين قدر تا بماني بس است
غم او مخور کو غم خود خورد		اگر هوشمندست وگر بي‌خرد
گرفتن به شمشير و بگذاشتن		مشقت نيرزد جهان داشتن
ز عهد فريدون و ضحاک و جم		که را داني از خسروان عجم
نماند بجز ملک ايزد تعال		که در تخت و ملکش نيامد زوال؟
چو کس را نبيني که جاويد ماند؟		که را جاودان ماندن اميد ماند
پس از وي به چندي شود پايمال		کرا سيم و زر ماند و گنج و مال
دمادم رسد رحمتش بر روان		وزان کس که خيري بماند روان
توان گفت با اهل دل کو نماند		بزرگي کز او نام نيکو نماند
گر اميدواري کز او بر خوري		الا تا درخت کرم پروري
منازل بمقدار احسان دهند		کرم کن که فردا که ديوان نهند
به درگاه حق، منزلت بيشتر		يکي را که سعي قدم پيشتر
نيابد همي مزد ناکرده کار		يکي باز پس خاين و شرمسار
تنوري چنين گرم و نان درنبست		بهل تا به دندان برد پشت دست
که سستي بود تخم ناکاشتن		بداني گه غله برداشتن