يکي مشت زن بخت روزي نداشت

يکي مشت زن بخت روزي نداشت شاعر : سعدي نه اسباب شامش مهيا نه چاشت يکي مشت زن بخت روزي نداشت که روزي محال است خوردن به مشت ز جور شکم گل کشيدي به پشت دلش پر ز حسرت، تنش سوکوار مدام از پريشاني روزگار گه از بخت شوريده، رويش ترش گهش جنگ با عالم خيره‌کش فرو مي‌شدي آب تلخش به حلق گه از ديدن عيش شيرين خلق که کس ديد از اين تلخ‌تر زيستي؟ گه از کار آشفته بگريستي مرا روي نان مي‌نبيند تره کسان شهد نوشند و مرغ و بره برهنه من و گربه را پوستين...