يکي شاهدي در سمرقند داشت

يکي شاهدي در سمرقند داشت شاعر : سعدي که گفتي بجاي سمر قند داشت يکي شاهدي در سمرقند داشت ز شوخيش بنياد تقوي خراب جمالي گرو برده از آفتاب که پنداري از رحمتست آيتي تعالي الله از حسن تا غايتي دل دوستان کرده جان بر خيش همي رفتي و ديده‌ها در پيش نگه کرد باري بتندي و گفت نظر کردي اين دوست در وي نهفت نداني که من مرغ دامت نيم؟ که اي خيره سر چند پويي پيم چو دشمن ببرم سرت بي دريغ گرت بار ديگر ببينم به تيغ از اين سهل تر مطلبي پيش گير ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

يکي شاهدي در سمرقند داشت

شاعر : سعدي

که گفتي بجاي سمر قند داشت		يکي شاهدي در سمرقند داشت
ز شوخيش بنياد تقوي خراب		جمالي گرو برده از آفتاب
که پنداري از رحمتست آيتي		تعالي الله از حسن تا غايتي
دل دوستان کرده جان بر خيش		همي رفتي و ديده‌ها در پيش
نگه کرد باري بتندي و گفت		نظر کردي اين دوست در وي نهفت
نداني که من مرغ دامت نيم؟		که اي خيره سر چند پويي پيم
چو دشمن ببرم سرت بي دريغ		گرت بار ديگر ببينم به تيغ
از اين سهل تر مطلبي پيش گير		کسي گفتش اکنون سر خويش گير
مبادا که جان در سر دل کني		نپندارم اين کام حاصل کني
بدرد از درون ناله‌اي برکشيد		چو مفتون صادق ملامت شنيد
بغلطاندم لاشه در خون و خاک		که بگذار تا زخم تيغ هلاک
که اين کشته دست و شمشير اوست		مگر پيش دشمن بگويند و دوست
به بيداد گو آبرويم بريز		نمي‌بينم از خاک کويش گريز
تو را توبه زين گفت اولي ترست		مرا توبه فرمايي اي خودپرست
وگر قصد خون است نيکو کند		ببخشاي بر من که هرچ او کند
سحر زنده گردم به بوي خوشش		بسوزاندم هر شبي آتشش
قيامت زنم خيمه پهلوي دوست		اگر ميرم امروز در کوي دوست
که زنده‌ست سعدي که عشقش بکشت		مده تا تواني در اين جنگ پشت