دي دل ما فگار خواهد کرد

شاعر : سنايي غزنوي

وز ستم سوگوار خواهد کرد		دي دل ما فگار خواهد کرد
باز عهد استوار خواهد کرد		سده بهر نويد فصل بهار
به اميد بهار خواهد کرد		پيش چونين نويد گر که ترا
در سقر زينهار خواهد کرد		برفشان آن گهر که کافر ازو
روز محشر شکار خواهد کرد		اژدهايي که اهل بدعت را
جم از آن فخر عار خواهد کرد		آنکه مي فخر کرد ازو ابليس
چون زبانه چو مار خواهد کرد		مو و زرين شود ازو پران
آن که او را عيار خواهد کرد		همچنو بيند آن زمان معيار
آن گهر کبدار خواهد کرد		گوهري کو چو خود کند به مثال
آنکه با اوش يار خواهد کرد		روي سرخي مادرش طلبد
کيست کش با قرار خواهد کرد		بي‌قرار آفريده‌اي در طبع
در زمانه چه کار خواهد کرد		تا بيني که همچو هر سال او
فلکي مستعار خواهد کرد		در ميان هوا ز جنبش خويش
گويي انجم شمار خواهد کرد		چون بنان محاسبش هر شاخ
چون دو سو آشکار خواهد کرد		بيني از وي دو مايه‌ي ثنوي
کامشب او از شرار خواهد کرد		گل او آن نکرد روز از نور
عالمي چون نگار خواهد کرد		گوهري کو نگار نپذيرد
ليل را چون نهار خواهد کرد		جز وي از شمس همچو شمس از نور
بر سه جوهر نثار خواهد کرد		دو عرض کاندروست تف و شعاع
خاک را مشکبار خواهد کرد		آبرا لعل پوش خواهد کرد
امشب او زربار خواهد کرد		بر هوايي که سيم باريد ابر
صد نهان آشکار خواهد کرد		از تن لاله‌پوش لولو پاش
چون نهان بهار خواهد کرد		آشکاري کوهسار از رنگ
آسمان را بخار خواهد کرد		کز نهيب بحار او فردا
ديده‌ها همچو نار خواهد کرد		چشم بي‌ديده‌ي فلک را دود
چون مي و کفته نار خواهد کرد		بر آن آب و رنگ را از عکس
بر سر خود فسار خواهد کرد		افسر امهات و آبا را
از قمر گوشوار خواهد کرد		ز آسمانها قلاده خواهد بست
کار ديوانه‌وار خواهد کرد		سخت سوي فلک همي پويد
يا پسر اختيار خواهد کرد		يا پدر زير خاک مي‌ماند
چون سه عنصر جوار خواهد کرد		يا ز تاثير طبع خود بر گل
چرخ را تار و مار خواهد کرد		مگر از بهر خوش دلي فضلا
نه فلک را گذار خواهد کرد		تا چو فخر دو کون در يکشب
ديده‌ي نحس تار خواهد کرد		تا بر سعد اخترش از دود
همتش را شعار خواهد کرد		تا نشان يافت رتبت خواجه
ايزدش پايدار خواهد کرد		ثقةالملک طاهر آنکه چو آب
آب از آتش سوار خواهد کرد		وز پي اتفاق و انصافش
که نهنگش شکار خواهد کرد		آب از امنش سپر شود آنرا
خاک را نامدار خواهد کرد		قوت آب عزم او چون چرخ
آب را با قرار خواهد کرد		جوهر باد حزم او چون خاک
دان که آن شاخ‌وار خواهد کرد		آن درختي که آب خشمش خورد
از خرد بيخ و بار خواهد کرد		آب نظمش درخت فکرت را
دان که طبعش چنار خواهد کرد		گلبني را که آب عونش يافت
که ازو افتخار خواهد کرد		آب گوهر شود در آن کاني
قوت کوکنار خواهد کرد		خواب را در دو چشم خلق از امن
گل اعدات خار خواهد کرد		اي که تاثير آب دولت تو
رزق تو خود دمار خواهد کرد		نعمتي را که بحرها نبرد
همه زرين بخار خواهد کرد		آب را تف طبعت از بس جود
همچو آتش نزار خواهد کرد		آتش خشمت آب دريا را
آتش آب خوار خواهد کرد		ايزد آن کلک را که لفظ تو يافت
هر زمان نو شعار خواهد کرد		ز آب حيوان بقات چون شعرت
آب را در حصار خواهد کرد		گردد آتش حصار امنش اگر
ذات عيب و عوار خواهد کرد		تا ز آب حرام عقل و سخن
برد و گوهر فخار خواهد کرد		آب و آتش براي اين مدحت
جود تو با يسار خواهد کرد		ملک دنيا نخواهد آن کو را
هم ز عرضش مهار خواهد کرد		دشمنت را چو آب اجل سوي مرگ
که برو روزگار خواهد کرد		روزگار آب روي داد آن را
خاک فرش عذار خواهد کرد		دشمنت زين سپس به عذر جواب
ناله‌ها زار زار خواهد کرد		گر نه از بخت بد چو هر عاقل
کايزدش بختيار خواهد کرد		آب جاه تو آنکسي خواهد
خويشتن را يسار خواهد کرد		مهترا پا و سر در آب از شرم
چون بط از آب ازار خواهد کرد		چون کف از تف عمامه خواهد بست
جود تو همچو پار خواهد کرد		آب من برده گير اگر با من
چون نبرد او قمار خواهد کرد		آب آنراست نزد هر مهتر
تا دلت چختيار خواهد کرد		آمدم چون پر آب آبله من
کت خرد حق گزار خواهد کرد		اي سنايي مبر تو آب از کار
هر که در در کنار خواهد کرد		غوطه‌ها خورد بايد اندر بحر
خويشتن يار غار خواهد کرد		کي بترسد ز زخم مار آنکو
با ضياع و عقار خواهد کرد		آب ديده مريز کت خواجه
نظم تو کار نار خواهد کرد		آب را گرچه ميل زي پستيست
نام خود يادگار خواهد کرد		تافته گردد آنکه بي اقبال
بحر اخضر گذار خواهد کرد		رنجکي بيند آنکه بي‌کشتي
کار کردست و کار خواهد کرد		تا ز تاثير نه فلک چار اصل
افسر هر چهار خواهد کرد		سرورا سرفراز کت نه چرخ
بادها تا غبار خواهد کرد		ز آبها تا بخار خواهد خواست
اين چنين صدهزار خواهد کرد		شادمان زي که در بقات سده

دي دل ما فگار خواهد کرد

مقالات مرتبط

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته