دوش در مجلس ما بود ز روي دلبر

دوش در مجلس ما بود ز روي دلبر شاعر : سيف فرغاني طبقي پر ز گل و پسته و بادام و شکر دوش در مجلس ما بود ز روي دلبر شکرش قوت روان بود و گلش حظ نظر ذکر آن پسته و بادام مکرر نکنم که ز خورشيد فزون است وز ذره کمتر عقل در سايه‌ي حيرت شده زآن رو و دهان همچو بر برگ سمن بود غبار عنبر خط ريحاني بر چهره‌ي مشکين خالش به معاني نرسيدم ز تماشاي صور وصف آن حسن درازست و من کوته بين کمتر از نقطه بود دايره‌ي روي قمر پيش رخسار چو خورشيد وي آن مرکز نور وندرو...