چون شمع شد وجود من از شمع تفرقه

چون شمع شد وجود من از شمع تفرقه شاعر : فخرالدين عراقي مطلق بود وجود من، ار چه معينم چون شمع شد وجود من از شمع تفرقه آن دم ازو بپرس نگويد که آهنم چون عکس آفتاب در آيينه اوفتد در پيش مرغ همت من دانه‌اي افشان ساقي، بيار دانه‌ي مرغان لامکان پرواز گيرم از خود و از جمله بگذرم تا ز آشيان کون چو سيمرغ بر پرم زان سوي کاينات يکي بال گسترم بگذارم اين قفس، که پر و بال من شکست وز آشيان هفت دري جان برون برم در بوستان بي‌خبري جلوه‌اي کنم سدره مقام...