آفتکشها در بشقاب غذا
شايد اين سوال به ذهن شما هم خطور کرده باشد که چرا با آنکه نسل امروز بهتر از چند نسل پيش غذا ميخورد و انواع موادغذايي غني شده و استاندارد از نظر وزارت بهداشت در دسترس است باز هم متخصصان از خطرات تغذيه صحبت ميکنند و نگران سلامت مردماند. متاسفانه اگر نگاهي به روزنامهها بيندازيد متوجه ميشويد که تا چه حد توجه متخصصان به آفتکشها و فلزات سنگين موجود در موادغذايي جلب شده است. در اينجا موضوع را شفافتر بيان ميکنيم.
باکتري کمتر، آفتکش بيشتر
خطرات ميکروبيولوژيک کاهش چشمگيري پيدا کرده و ميزان مسموميت غذايي رو به زوال است. امروز ديگر آنچه مردم را ميترساند باکتريهايي مثل ليستريا نيست بلکه آفتکشها هستند. طبق تحقيقات پژوهشگران آژانس فرانسوي امنيت غذا 70 درصد ميوهها و 41 درصد سبزيجات داخل بازار حاوي انواع آفتکشها هستند و آزمايش موادغذايي آماده طبخ نيز حاکي از اين موضوع است که در 58 درصد نمونهها آفتکش وجود دارد. گرچه اکثرا ميزان آفتکشها از حد مجاز فراتر نميرود اما فراتر رفتن آن چندان غيرممکن و دور نخواهد بود.
ماهيهاي حامل فلزات سنگين
آلودگي خاک و آب با PBC) Palychlorobiphenyles) در حال افزايش است. اين مواد مختلکننده کار غدد درونريز بوده و اثرات مخربي بر کارکرد و رشد سيستم عصبي دارند. از سال 1987 استفاده از آنها در صنعت ممنوع شد اما از آنجا که اين مواد پايدار و غيرقابل حل هستند در محيط باقي مانده و در چربيهاي حيواناتي نظير ماهيها، گوشت، شير، محصولات لبني و... وجود دارند. بررسيها نشان داده ميزان PBC در خون افرادي که به طور مرتب ماهي ميخورند بيش از ميزان آن در خون ساير افراد است. گوشت ماهيهايي مثل تن غير از PBC آلوده به جيوه نيز هست، فلزي سنگين که آسيب زيادي به کليه و استخوان زده و سيستم عصبي جنين را دچار اختلال ميکند. کادميوم از جمله ديگر فلزات سنگيني است که به ويژه در غلات وجود دارد.
بيسفنول A در شيشههاي شير و کنسروها
گاهي فقط خود موادغذايي آلوده نيستند. ورود بيسفنول A به صنعت پلاستيک سبب ورود اين مختلکننده کار غدد درونريز به صنعت غذا شد. بيسفنول A در برخي شيشههاي پلاستيکي شير و لايه داخلي کنسروها و بطريهاي آبميوهها وجود دارد.
فرضيات فراوان، دلايل ناکافي
تاکنون گرچه متخصصان از وجود PBC، بيسفنول A، فتالاتها و ... در موادغذايي باخبر بودهاند اما تحقيقات اندکي صورت گرفته و مشکلات متدولوژيکي فراواني در اين زمينه وجود دارد. به عنوان مثال هر فردي با تعداد فراواني از اين نوع آلايندهها در ارتباط است. متخصصان ميدانند اين مواد روي سلامت انسان اثرات مضري ميگذارد اما به دنبال نشان دادن آن نيستند. اقداماتي مانند منع استفاده از بيسفنول A و جمع شيشههاي پلاستيکي شير صورت پذيرفته است اما کافي نيست. براي داشتن بشقاب غذايي بدوم سموم بايد اقدامات بهتر و بيشتري صورت پذيرد. موادشيميايي برخلاف ميکروبها سبب بروز بيماري نميشوند بلکه بدن را ضعيف کرده و آن را براي پذيرش انواع بيمايهاي عصبي، ايمني و هورموني آماده ميکنند.قربانيان اصلي اين مواد نيز زنان باردار و کودکان هستند. بررسيها نشان داده آفتکشها يکي از فاکتورهاي اصلي دخيل در ابتلاي کودکان به انواع سرطانها و بيماريهايي نظير لوسمي و تومورهاي مغزياند. اين مواد همچنين بر ميزان و کيفيت توليد اسپرم و تخمک اثر گذاشته و قدرت باروري را کاهش ميدهند. کودکان چون وزن کمتري دارند و اندامهايشان در حال رشد است، در برابر اين مواد که مختلکننده کار غدد درونريز هستند، حساسترند.
منبع:www.salamat.com
/ع
باکتري کمتر، آفتکش بيشتر
خطرات ميکروبيولوژيک کاهش چشمگيري پيدا کرده و ميزان مسموميت غذايي رو به زوال است. امروز ديگر آنچه مردم را ميترساند باکتريهايي مثل ليستريا نيست بلکه آفتکشها هستند. طبق تحقيقات پژوهشگران آژانس فرانسوي امنيت غذا 70 درصد ميوهها و 41 درصد سبزيجات داخل بازار حاوي انواع آفتکشها هستند و آزمايش موادغذايي آماده طبخ نيز حاکي از اين موضوع است که در 58 درصد نمونهها آفتکش وجود دارد. گرچه اکثرا ميزان آفتکشها از حد مجاز فراتر نميرود اما فراتر رفتن آن چندان غيرممکن و دور نخواهد بود.
ماهيهاي حامل فلزات سنگين
آلودگي خاک و آب با PBC) Palychlorobiphenyles) در حال افزايش است. اين مواد مختلکننده کار غدد درونريز بوده و اثرات مخربي بر کارکرد و رشد سيستم عصبي دارند. از سال 1987 استفاده از آنها در صنعت ممنوع شد اما از آنجا که اين مواد پايدار و غيرقابل حل هستند در محيط باقي مانده و در چربيهاي حيواناتي نظير ماهيها، گوشت، شير، محصولات لبني و... وجود دارند. بررسيها نشان داده ميزان PBC در خون افرادي که به طور مرتب ماهي ميخورند بيش از ميزان آن در خون ساير افراد است. گوشت ماهيهايي مثل تن غير از PBC آلوده به جيوه نيز هست، فلزي سنگين که آسيب زيادي به کليه و استخوان زده و سيستم عصبي جنين را دچار اختلال ميکند. کادميوم از جمله ديگر فلزات سنگيني است که به ويژه در غلات وجود دارد.
بيسفنول A در شيشههاي شير و کنسروها
گاهي فقط خود موادغذايي آلوده نيستند. ورود بيسفنول A به صنعت پلاستيک سبب ورود اين مختلکننده کار غدد درونريز به صنعت غذا شد. بيسفنول A در برخي شيشههاي پلاستيکي شير و لايه داخلي کنسروها و بطريهاي آبميوهها وجود دارد.
فرضيات فراوان، دلايل ناکافي
تاکنون گرچه متخصصان از وجود PBC، بيسفنول A، فتالاتها و ... در موادغذايي باخبر بودهاند اما تحقيقات اندکي صورت گرفته و مشکلات متدولوژيکي فراواني در اين زمينه وجود دارد. به عنوان مثال هر فردي با تعداد فراواني از اين نوع آلايندهها در ارتباط است. متخصصان ميدانند اين مواد روي سلامت انسان اثرات مضري ميگذارد اما به دنبال نشان دادن آن نيستند. اقداماتي مانند منع استفاده از بيسفنول A و جمع شيشههاي پلاستيکي شير صورت پذيرفته است اما کافي نيست. براي داشتن بشقاب غذايي بدوم سموم بايد اقدامات بهتر و بيشتري صورت پذيرد. موادشيميايي برخلاف ميکروبها سبب بروز بيماري نميشوند بلکه بدن را ضعيف کرده و آن را براي پذيرش انواع بيمايهاي عصبي، ايمني و هورموني آماده ميکنند.قربانيان اصلي اين مواد نيز زنان باردار و کودکان هستند. بررسيها نشان داده آفتکشها يکي از فاکتورهاي اصلي دخيل در ابتلاي کودکان به انواع سرطانها و بيماريهايي نظير لوسمي و تومورهاي مغزياند. اين مواد همچنين بر ميزان و کيفيت توليد اسپرم و تخمک اثر گذاشته و قدرت باروري را کاهش ميدهند. کودکان چون وزن کمتري دارند و اندامهايشان در حال رشد است، در برابر اين مواد که مختلکننده کار غدد درونريز هستند، حساسترند.
منبع:www.salamat.com
/ع