غذاي چرب و سرطان روده برادرند!
نويسنده:دكتر محمدرضا وفا*
وقتي يک غذاي چرب مصرف ميكنيم، در مرحله اول براي هضم چربيها صفرا ترشح ميشود و براساس ميزان مصرف چربي، مقدار صفراي ترشحي متغير خواهد بود.
بعد از اينكه اسيدهاي صفراوي عمل خود را انجام دادند، حدود 95 تا 97 درصدصفرا ترشح شده از طريق خون جذب ميشود و دوباره به كيسه صفرا بازميگردد. حدود 3 تا 5 درصد از آن در روده كوچك باقي ميماند و به نواحي انتهايي روده ميرسد و در آنجا به وسيله ميكروبهاي موجود در روده، تخمير و شكسته ميشوند و مواد حاصل از اين فرآيند، خاصيت سرطانزايي دارند. در نتيجه هر چقدر مصرف غذاهاي چرب زيادتر باشد، چون مقدار و تعداد دفعات ترشح صفرا بيشتر ميشود، احتمال باقي ماندن صفرا در دستگاه گوارش و تشكيل مواد سرطانزا بالا ميرود. ميتوان گفت عادت به خوردن غذاهاي چرب، احتمال بروز سرطان روده را افزايش ميدهد. ميوهها و سبزيها، به دليل داشتن فيبر بالا، اين توانايي را دارند كه به باقيمانده اسيدهاي صفراوي موجود در دستگاه گوارش متصل و سبب دفع اسيدها توسط مدفوع شوند. كساني كه غذاهاي پرچرب ميخورند و فيبر كمي دريافت ميكنند، طبيعتا احتمال بروز اين مشكل در آنها بالاست. غير از مصرف اندک فيبرهاي غذايي، اگر كمآبي بدن كه خود سبب كندشدن حركت دستگاه گوارش و ماندگاري طولانيتر باقيمانده غذا در دستگاه گوارش و افزايش ارتباط مواد سمي با بافت آسيبپذير دستگاه گوارش ميشود، با اضافه وزن و چاقي و کمتحرکي و مصرف بالاي قند و شيريني يا نمك توام شود، بروز سرطان دستگاه گوارش را محتملتر خواهد کرد. به طور كلي، در كساني كه دفع مدفوعشان مناسب باشد (روزانه يك بار يا يك روز در ميان يا دو روز در ميان با مدفوعي معمولي و نه خيلي خشك)، احتمال بروز سرطان دستگاه گوارش پايينتر است اما كساني كه اجابت مزاج در آنها به تاخير ميافتد و دفعشان به سختي صورت ميگيرد، دستگاه گوارش تحتاني در آنها آسيبديده و احتمال بروز سرطان كولون و ركتوم در آنها بالاست و نشانه اوليه سرطان اين دستگاه، يبوست مداوم خواهد بود.
بعد از اينكه اسيدهاي صفراوي عمل خود را انجام دادند، حدود 95 تا 97 درصدصفرا ترشح شده از طريق خون جذب ميشود و دوباره به كيسه صفرا بازميگردد. حدود 3 تا 5 درصد از آن در روده كوچك باقي ميماند و به نواحي انتهايي روده ميرسد و در آنجا به وسيله ميكروبهاي موجود در روده، تخمير و شكسته ميشوند و مواد حاصل از اين فرآيند، خاصيت سرطانزايي دارند. در نتيجه هر چقدر مصرف غذاهاي چرب زيادتر باشد، چون مقدار و تعداد دفعات ترشح صفرا بيشتر ميشود، احتمال باقي ماندن صفرا در دستگاه گوارش و تشكيل مواد سرطانزا بالا ميرود. ميتوان گفت عادت به خوردن غذاهاي چرب، احتمال بروز سرطان روده را افزايش ميدهد. ميوهها و سبزيها، به دليل داشتن فيبر بالا، اين توانايي را دارند كه به باقيمانده اسيدهاي صفراوي موجود در دستگاه گوارش متصل و سبب دفع اسيدها توسط مدفوع شوند. كساني كه غذاهاي پرچرب ميخورند و فيبر كمي دريافت ميكنند، طبيعتا احتمال بروز اين مشكل در آنها بالاست. غير از مصرف اندک فيبرهاي غذايي، اگر كمآبي بدن كه خود سبب كندشدن حركت دستگاه گوارش و ماندگاري طولانيتر باقيمانده غذا در دستگاه گوارش و افزايش ارتباط مواد سمي با بافت آسيبپذير دستگاه گوارش ميشود، با اضافه وزن و چاقي و کمتحرکي و مصرف بالاي قند و شيريني يا نمك توام شود، بروز سرطان دستگاه گوارش را محتملتر خواهد کرد. به طور كلي، در كساني كه دفع مدفوعشان مناسب باشد (روزانه يك بار يا يك روز در ميان يا دو روز در ميان با مدفوعي معمولي و نه خيلي خشك)، احتمال بروز سرطان دستگاه گوارش پايينتر است اما كساني كه اجابت مزاج در آنها به تاخير ميافتد و دفعشان به سختي صورت ميگيرد، دستگاه گوارش تحتاني در آنها آسيبديده و احتمال بروز سرطان كولون و ركتوم در آنها بالاست و نشانه اوليه سرطان اين دستگاه، يبوست مداوم خواهد بود.
پينوشتها:
* متخصص تغذيه و رژيمدرماني
منبع:www.salamat.com
/ج