جنايت هاي سايبري
در مورد اين که چرا آدرس IP به هيچ وجه ايمن نيست و چرا روش هاي مقابله سنتي نظيرديواره هاي آتش،برنامه هاي ضدويروس و تشخيص حمله و تهاجم شکست مي خورند چه مي دانيد؟ آيا دوست داريد روش هاي جديدي را که به طور فعال شما را درمقابل حملات محافظت مي کنند فرا بگيريد؟ اگر پاسخ تان مثبت است، به جاي درستي مراجعه کرده ايد.
اول اجازه دهيد کار را با بيان تفاوت جنايت سنتي با جنايت سايبري آغاز کنيم. بين جنايت در دنياي واقعي و جنايات سايبري روش شناسي هاي موازي وجود دارد و پاردايم ديجيتال از طريق پروتکل هاي اينترنتي شامل وب جهان گستر تعريف مي شود.
به عنوان مثال تکنيک هاي جنايت سنتي شامل سرقت، تقلب، سرقت هويت و سوء استفاده از کودکان مي شود. در جنايت سايبري نيز ما همين موارد را به واسطه هکينگ، Phishing، سوء استفاده از اينترنت، تقلب در اينترنت، سرقت هويت و سوء استفاده از کودکان تجربه مي کنيم.
اگر سايت PrivacyRoghts.org را بازديد و بر روي Data Breaches کليک کنيد، متوجه خواهيد شد که بيش از 350 ميليون رکورد اطلاعات شخصي قابل تشخيص( personally identifiable information) يا PII گم شده، به سرقت رفته و هک شده است. اين اطلاعات به تنهايي در ايالات متحده آمريکا به بيرون درز کرده است. بنابراين هنوز هم فکر مي کنيد ايمن هستيد و يا اعتقاد داريد که برنامه ضد ويروس و ديواره آتش شما واقعاً قادر است شبکه يا کامپيوتر شخصي شما را محافظت کند؟
آيا کامپيوتر شما به بدافزار آلوده شده است؟ به احتمال بسيارزياد چنين اتفاقي رخ داده است زيرا همان طور که نتايج يک تحقيق نشان مي دهد در هر روز حدود 30000 کامپيوتر در حاليکه ديواره هاي آتش و برنامه هاي ضدويروس را اجرا مي کنند به بدافزارهاي جديد که zero-day ناميده مي شود، آلوده مي گردند( Zero-day به معناي روز انتشاربدافزار و قبل از آنکه يک سازنده برنامه ضدويروس، يک signature test براي روي انجام داده باشد، است).
آيا فکر مي کنيد برخي از سايت هايي که بازديد کرده ايد،ممکن است به بدافزار آلوده باشند؟ حداقل نيمي از 100 سايت برتر، خصوصاً سايت هاي شبکه هاي اجتماعي نظير Facebook يا YouTube که از محتوايي که توسط کاربران ايجاد مي شود پشتيباني مي کنند، محملي براي انتشار بدافزار و تقلب هستند. بر روي Facebook و MySpace و ساير سايت هاي شبکه هاي اجتماعي، حسي قوي از اعتماد وجود دارد.
آيا صورت حساب هاي خود را به صورت آن لاين پرداخت مي کنيد؟ تبهکاران، کنترل وب سايت CheckFree را به دست گرفتند و سعي کردند کاربران را به وب سايتي در اوکراين که کوشش مي کرد بدافزار را بر روي کامپيوتر کاربران نصب کند، هدايت کنند. CheckFree بيش از 24 ميليون مشتري دارد و بين 70 تا 80 درصد از بازار پرداخت آن لاين را به خود اختصاص داده است. بيش تر بدافزارهاي جديد به شکلي طراحي شده اند که از طريق USB منتشر شوند.به عنوان مثال، قاب عکسي که از Wallmart خريده ايد و از طريق درگاه USB به کامپيوتر شما متصل مي شود ممکن است ناقل يک بدافزار zero-day چيني باشد. علاوه بر اين، آن ها با استفاده از پروتکل Structured Message Block يا SMB که شامل فايل سرورهاي لينوکس و ويندوز و وسائل ذخيره سازي متصل به شبکه مي شود راه خود را به فايل سرورها پيدا مي کنند و وارد آن ها مي شوند. برخي از اين بدافزارها بسيار پيچيده هستند و فايل هاي داده اي مثل pdf. و mp3. و wav. و xls. و doc و ساير فايل ها را به منظور آلوده کردن آن ها پيدا مي کنند و زماني که فرد ديگري آن ها را باز مي کند آن فرد نيز آلوده مي شود.
تصور نکنيد درخانه تان نيز ايمن هستيد. شبکه هاي کابلي هم از طريق peer attackerها مورد تهاجم قرار مي گيرند. در اغلب اوقات يک telecommuter مطمئن از يک لپ تاپ غيرايمن و هک شده در کنار يک key logger که به شکل ايمن از طريق يک تونل VPN رمز شده وارد شبکه شما شده است، استفاده مي کند.
سپس، و فقط چند سال بعد در 2003، WPA(Wi-Fi Protected Access) منتشر شد و چندي بعد در سال 2004 به WPA2 ارتقاء پيدا کرد.امروز، هم WEP و هم WPA به طور گسترده مورد استفاده قرار دارند و هنوز هم با ابزار جديدي مثل BackTrack v4.0 هرکسي مي تواند در عرض چند دقيقه به يک شبکه بي سيم ايمن دسترسي پيدا کند. علاوه بر اين، اغلب مسيرياب هاي بي سيم داراي نقطه ضعف هاي شناخته شده اي هستند که به ( CVEs) Vulnerabilities and Exposures معروف است. حالا شما مي توانيد بدون اين که نگران شکسته شدن رمزگذاري باشيد از طريق ارسال بسته هايي که عمداً درست کار نمي کنند وارد اينترفيس Administrator يک شبکه بي سيم شويد. کافي است سايت NVD(National Vulnerability Database) را که در آدرس http://nvd.nist.gov قرار دارد بازديد و wireless را تايپ کنيد تا متوجه شويد اين حفره هاي امنيتي در کجا واقع شده اند.
يکي از اين نقاط ضعف شناخته شده، Voice over Misconfigured IP Telephony است که به VOMIT معروف است و به شما اجازه مي دهد مکالماتي را که قبلاً انجام شده است، دوباره پخش کنيد. هکرها به راحتي از يوتيليتي هايي مثل wireshark استفاده مي کنند و يک فايل dump از ترافيک شبکه را ذخيره مي کنند و سپس فايل را از طريق VOMIT براي به دست آوردن يک فايل WAVE که به مکالمات قبلي مربوط مي شود اجرا مي نمايند.
در مورد ابزار ارتباطي بي سيم مثل Blackberry، يک iPhone يک iTouch يا يک iPad چه مي دانيد؟ اولين سؤال اين است: آيا آن ها واقعاً به شبکه corporate تعلق دارند؟ اگر چنين است،وقتي آن ها در کنار ساير ابزار سيار و لپ تاپ ها مي آيند و مي روند از کجا بايد متوجه اين نکته شد؟ چگونه بايد آن ها را از وارد کردن بدافزار به شبکه منع کرد؟ چگونه بايد از به کارگيري آن ها براي سرقت يا درز اطلاعات حياتي جلوگيري به عمل آورد؟ اگر شما نتوانيد آن ها را کنترل کنيد چگونه مي توانيد ادعا کنيد شبکه و داده هاي شما ايمن هستند؟ نمي توانيد اين کار را بکنيد. در واقع، هيچ چيزي که به آدرس IP مربوط شود ايمن نيست. تمام ابزاري که به IPمتکي هستند در معرض سوء استفاده قرار دارند. چرا؟ زيرا همه آن ها هدف هستند؛ آن ها مي توانند کشف شوند، آلوده شوند، از راه دور کنترل شوند و از قبل به يک بدافزار zero-day آلوده شده باشند.
به عنوان مثال اگر فقط يکي از اين CVEها را مسدود کنيد مي توانيد 110000 وارياسيون بدافزار W32 را بلوکه کنيد. اگر شما سايت http://nvd.nist.gov را براي اين که از آسيب پذيري هاي سيستم تان آگاه شويد بازديد نکنيد،جنايت کاران سايبري حتماً اين کار را مي کنند زيرا هر چيزي که يک آدرس IP داشته باشد حتماً يک CEV دارد بنابراين شما بايد بفهميد کدام يک از اين ها حفره هاي امنيتي حياتي هستند و بايد آن ها را Patch، پيکره بندي مجدد و يا حذف کنيد. به اين کار system hardening( قوي کردن سيستم) نيز گفته مي شود و اغلب افراد به دليل مشغله و گرفتاري هاي روزمره از انجام اين کار سر باز مي زنند.
هميشه آماده باشيد و حالت تدافعي خود را حفظ کنيد و به سرعت عکس العمل نشان دهيد: ويروس هاي قديمي را پاک کنيد و در حاليکه حفره اي را باز مي کنيد حفره ديگر را وصله کنيد.ممکن است فکر کنيد مي توانيد با به کارگيري روش هاي سنتي نظير تيرها، پيکان ها و سپرها از قلعه تان محافظت کنيد اما جنايت کاران سايبري امروزي به قلعه شما پرواز مي کنند و از هليکوپتر آپاچي،دوربين هاي ديد در شب و يک Silencer بر عليه شما استفاده مي کنند.
Detect( تشخيص): آگاهي از يک تهديد
Deter( بازداشتن): پيش دستي کردن
Defend( دفاع): نبرد در زمان واقعي
Defeat( شکست دادن): برنده شدن در نبرد!
فرمول دوم در دايره امنيت شبکه بسيار مشهود است و فرمول ريسک يا Risk Formula نام دارد و به شرح زير است:
T(hreats)+ V(ulnerabilities) + A(ssets)=R(isk)
بنابراين براي درک کامل ريسک هايي که شما را تهديد مي کنند بايد با مسائل زير روبرو شويد:
Threats( تهديدات): جنايت کاران سايبري، بدافزار، تهديد افراد داخل سيستم
Vulnerabilities( آسيب پذيري ها): ضعف هايي که تهديدات از آن ها سوء استفاده مي کنند
Assets( دارايي ها): افراد، شبکه شما، ابزار و تجهيزات و غيره
حالا اجازه دهيد اين دو فرمول را در کنار هم قرار دهيم، چهار D و فرمول ريسک براي ايجاد يک دفاع پيش دستانه و مدرن:
{4Ds *T} + {4Ds* V} + 4Ds * A= 4Ds * R
شما هرگز نمي توانيد 100% ايمن باشيد اما مي توانيد به شکل قابل توجهي ريسک ها را کاهش دهيد و با اتخاذ روش هايي مثل کنترل تهديدات، آسيب پذيري ها و دارائي ها به شکل پيش دستانه اي از سازمان تان دفاع کنيد.
به خاطر داشته باشيد که اگر بتوانيد توجه کارمندان را به خوبي به اين نکات جلب کنيد آن ها آموزش هاي ارائه شده توسط شما را در اقدامات روزانه شان رعايت خواهند کرد. اين هدف واقعي شما است. يک برنامه چهار D و فرمول ريسک را راه اندازي کنيد تا تمام کارمندان سازمان شما براي محافظت از اطلاعات، به شما بپيوندند. « کانال امنيتي» خودتان را از طريق ايميل يا RSS راه اندازي کنيد و پيام هاي تان را به کارمندان ارسال کنيد. شما همچنين مي توانيد توصيه هاي امنيتي هوشمندانه اي براي آنان ارسال کنيد يا آن ها را از وجود اسکم هاي فيشينگ جديد آگاه کنيد.
شما بايد يک VPN براي دسترسي بيروني به شبکه تان ايجاد کنيد. اطمينان پيدا کنيد سيستم هايي که از طريق تونل رمزگذاري شده به شبکه شما دسترسي پيدا مي کنند نيز ضعيف ترين لينک هاي موجود در زير ساختار شما نباشند بنابراين HIPS را در نقاط انتهايي به کار بگيريد. شما مي توانيد همه چيز را، از درايوهاي ديسک سخت و نشست هاي اي-ميل تا انتقال فايل ها رمزگذاري کنيد. ابزار رايگان بسيار زيادي نظير http://truecrypt.org براي درايوهاي سخت و http://www.openssl.org براي وب، اي- ميل و پيام رساني کوتاه به علاوه http://www.openpgp.org وجود دارد.
شما براي ذخيره سازي کليدها و دسترسي به کلمه هاي عبور به سياست هاي خاصي نياز داريد تا اگر کارمندان کلمه هاي عبور و کليدها را گم يا فراموش کردند راهي براي رمزگشايي اطلاعات، reset کردن کليدها يا تغيير کلمه هاي عبور در اختيار داشته باشيد. اگر گزينه هاي موجود را چک کنيد ممکن است به اين نتيجه برسيد که برخي از سرورها و سرويس هايي که از قبل اجرا مي کرده ايد گزينه رمزگذاري را ارائه مي کنند.
دفاع کنش گرايانه- کنترل دسترسي به شبکه( Network Access Control) به دليل اين که بسياري از سوء استفاده ها در پشت ديواره هاي آتش اتفاق مي افتد، شما بايد کنترل دسترسي به شبکه يا NAC(Network Access Control) را نيز در نظر بگيريد. NAC به سادگي مشخص مي کند چه کسي به شبکه شما تعلق دارد و چه کسي به شبکه تعلق ندارد بنابراين بايد اطمينان حاصل کنيد که راه حل NAC شما چيزي را به سوء استفاده کنندگان رله نمي کند.
منبع:نشريه بزرگراه رايانه، شماره 132.
اول اجازه دهيد کار را با بيان تفاوت جنايت سنتي با جنايت سايبري آغاز کنيم. بين جنايت در دنياي واقعي و جنايات سايبري روش شناسي هاي موازي وجود دارد و پاردايم ديجيتال از طريق پروتکل هاي اينترنتي شامل وب جهان گستر تعريف مي شود.
به عنوان مثال تکنيک هاي جنايت سنتي شامل سرقت، تقلب، سرقت هويت و سوء استفاده از کودکان مي شود. در جنايت سايبري نيز ما همين موارد را به واسطه هکينگ، Phishing، سوء استفاده از اينترنت، تقلب در اينترنت، سرقت هويت و سوء استفاده از کودکان تجربه مي کنيم.
اگر سايت PrivacyRoghts.org را بازديد و بر روي Data Breaches کليک کنيد، متوجه خواهيد شد که بيش از 350 ميليون رکورد اطلاعات شخصي قابل تشخيص( personally identifiable information) يا PII گم شده، به سرقت رفته و هک شده است. اين اطلاعات به تنهايي در ايالات متحده آمريکا به بيرون درز کرده است. بنابراين هنوز هم فکر مي کنيد ايمن هستيد و يا اعتقاد داريد که برنامه ضد ويروس و ديواره آتش شما واقعاً قادر است شبکه يا کامپيوتر شخصي شما را محافظت کند؟
فراگيرشدن بدافزار( Malware)
آيا کامپيوتر شما به بدافزار آلوده شده است؟ به احتمال بسيارزياد چنين اتفاقي رخ داده است زيرا همان طور که نتايج يک تحقيق نشان مي دهد در هر روز حدود 30000 کامپيوتر در حاليکه ديواره هاي آتش و برنامه هاي ضدويروس را اجرا مي کنند به بدافزارهاي جديد که zero-day ناميده مي شود، آلوده مي گردند( Zero-day به معناي روز انتشاربدافزار و قبل از آنکه يک سازنده برنامه ضدويروس، يک signature test براي روي انجام داده باشد، است).
آيا فکر مي کنيد برخي از سايت هايي که بازديد کرده ايد،ممکن است به بدافزار آلوده باشند؟ حداقل نيمي از 100 سايت برتر، خصوصاً سايت هاي شبکه هاي اجتماعي نظير Facebook يا YouTube که از محتوايي که توسط کاربران ايجاد مي شود پشتيباني مي کنند، محملي براي انتشار بدافزار و تقلب هستند. بر روي Facebook و MySpace و ساير سايت هاي شبکه هاي اجتماعي، حسي قوي از اعتماد وجود دارد.
آيا صورت حساب هاي خود را به صورت آن لاين پرداخت مي کنيد؟ تبهکاران، کنترل وب سايت CheckFree را به دست گرفتند و سعي کردند کاربران را به وب سايتي در اوکراين که کوشش مي کرد بدافزار را بر روي کامپيوتر کاربران نصب کند، هدايت کنند. CheckFree بيش از 24 ميليون مشتري دارد و بين 70 تا 80 درصد از بازار پرداخت آن لاين را به خود اختصاص داده است. بيش تر بدافزارهاي جديد به شکلي طراحي شده اند که از طريق USB منتشر شوند.به عنوان مثال، قاب عکسي که از Wallmart خريده ايد و از طريق درگاه USB به کامپيوتر شما متصل مي شود ممکن است ناقل يک بدافزار zero-day چيني باشد. علاوه بر اين، آن ها با استفاده از پروتکل Structured Message Block يا SMB که شامل فايل سرورهاي لينوکس و ويندوز و وسائل ذخيره سازي متصل به شبکه مي شود راه خود را به فايل سرورها پيدا مي کنند و وارد آن ها مي شوند. برخي از اين بدافزارها بسيار پيچيده هستند و فايل هاي داده اي مثل pdf. و mp3. و wav. و xls. و doc و ساير فايل ها را به منظور آلوده کردن آن ها پيدا مي کنند و زماني که فرد ديگري آن ها را باز مي کند آن فرد نيز آلوده مي شود.
تصور نکنيد درخانه تان نيز ايمن هستيد. شبکه هاي کابلي هم از طريق peer attackerها مورد تهاجم قرار مي گيرند. در اغلب اوقات يک telecommuter مطمئن از يک لپ تاپ غيرايمن و هک شده در کنار يک key logger که به شکل ايمن از طريق يک تونل VPN رمز شده وارد شبکه شما شده است، استفاده مي کند.
Cloud Computing: مکان مناسبي براي يک بدافزار
شبکه سازي بي سيم امن نيز به سادگي هک مي شود
سپس، و فقط چند سال بعد در 2003، WPA(Wi-Fi Protected Access) منتشر شد و چندي بعد در سال 2004 به WPA2 ارتقاء پيدا کرد.امروز، هم WEP و هم WPA به طور گسترده مورد استفاده قرار دارند و هنوز هم با ابزار جديدي مثل BackTrack v4.0 هرکسي مي تواند در عرض چند دقيقه به يک شبکه بي سيم ايمن دسترسي پيدا کند. علاوه بر اين، اغلب مسيرياب هاي بي سيم داراي نقطه ضعف هاي شناخته شده اي هستند که به ( CVEs) Vulnerabilities and Exposures معروف است. حالا شما مي توانيد بدون اين که نگران شکسته شدن رمزگذاري باشيد از طريق ارسال بسته هايي که عمداً درست کار نمي کنند وارد اينترفيس Administrator يک شبکه بي سيم شويد. کافي است سايت NVD(National Vulnerability Database) را که در آدرس http://nvd.nist.gov قرار دارد بازديد و wireless را تايپ کنيد تا متوجه شويد اين حفره هاي امنيتي در کجا واقع شده اند.
آيا VoIP از بي سيم ايمن تر است؟
يکي از اين نقاط ضعف شناخته شده، Voice over Misconfigured IP Telephony است که به VOMIT معروف است و به شما اجازه مي دهد مکالماتي را که قبلاً انجام شده است، دوباره پخش کنيد. هکرها به راحتي از يوتيليتي هايي مثل wireshark استفاده مي کنند و يک فايل dump از ترافيک شبکه را ذخيره مي کنند و سپس فايل را از طريق VOMIT براي به دست آوردن يک فايل WAVE که به مکالمات قبلي مربوط مي شود اجرا مي نمايند.
در مورد ابزار ارتباطي بي سيم مثل Blackberry، يک iPhone يک iTouch يا يک iPad چه مي دانيد؟ اولين سؤال اين است: آيا آن ها واقعاً به شبکه corporate تعلق دارند؟ اگر چنين است،وقتي آن ها در کنار ساير ابزار سيار و لپ تاپ ها مي آيند و مي روند از کجا بايد متوجه اين نکته شد؟ چگونه بايد آن ها را از وارد کردن بدافزار به شبکه منع کرد؟ چگونه بايد از به کارگيري آن ها براي سرقت يا درز اطلاعات حياتي جلوگيري به عمل آورد؟ اگر شما نتوانيد آن ها را کنترل کنيد چگونه مي توانيد ادعا کنيد شبکه و داده هاي شما ايمن هستند؟ نمي توانيد اين کار را بکنيد. در واقع، هيچ چيزي که به آدرس IP مربوط شود ايمن نيست. تمام ابزاري که به IPمتکي هستند در معرض سوء استفاده قرار دارند. چرا؟ زيرا همه آن ها هدف هستند؛ آن ها مي توانند کشف شوند، آلوده شوند، از راه دور کنترل شوند و از قبل به يک بدافزار zero-day آلوده شده باشند.
تمام روش هاي مقابله سنتي شکست خورده اند
به عنوان مثال اگر فقط يکي از اين CVEها را مسدود کنيد مي توانيد 110000 وارياسيون بدافزار W32 را بلوکه کنيد. اگر شما سايت http://nvd.nist.gov را براي اين که از آسيب پذيري هاي سيستم تان آگاه شويد بازديد نکنيد،جنايت کاران سايبري حتماً اين کار را مي کنند زيرا هر چيزي که يک آدرس IP داشته باشد حتماً يک CEV دارد بنابراين شما بايد بفهميد کدام يک از اين ها حفره هاي امنيتي حياتي هستند و بايد آن ها را Patch، پيکره بندي مجدد و يا حذف کنيد. به اين کار system hardening( قوي کردن سيستم) نيز گفته مي شود و اغلب افراد به دليل مشغله و گرفتاري هاي روزمره از انجام اين کار سر باز مي زنند.
هميشه آماده باشيد و حالت تدافعي خود را حفظ کنيد و به سرعت عکس العمل نشان دهيد: ويروس هاي قديمي را پاک کنيد و در حاليکه حفره اي را باز مي کنيد حفره ديگر را وصله کنيد.ممکن است فکر کنيد مي توانيد با به کارگيري روش هاي سنتي نظير تيرها، پيکان ها و سپرها از قلعه تان محافظت کنيد اما جنايت کاران سايبري امروزي به قلعه شما پرواز مي کنند و از هليکوپتر آپاچي،دوربين هاي ديد در شب و يک Silencer بر عليه شما استفاده مي کنند.
دفاع کنش گرايانه: فرمول هاي سري را فرا بگيريد و از آن ها استفاده کنيد
Detect( تشخيص): آگاهي از يک تهديد
Deter( بازداشتن): پيش دستي کردن
Defend( دفاع): نبرد در زمان واقعي
Defeat( شکست دادن): برنده شدن در نبرد!
فرمول دوم در دايره امنيت شبکه بسيار مشهود است و فرمول ريسک يا Risk Formula نام دارد و به شرح زير است:
T(hreats)+ V(ulnerabilities) + A(ssets)=R(isk)
بنابراين براي درک کامل ريسک هايي که شما را تهديد مي کنند بايد با مسائل زير روبرو شويد:
Threats( تهديدات): جنايت کاران سايبري، بدافزار، تهديد افراد داخل سيستم
Vulnerabilities( آسيب پذيري ها): ضعف هايي که تهديدات از آن ها سوء استفاده مي کنند
Assets( دارايي ها): افراد، شبکه شما، ابزار و تجهيزات و غيره
حالا اجازه دهيد اين دو فرمول را در کنار هم قرار دهيم، چهار D و فرمول ريسک براي ايجاد يک دفاع پيش دستانه و مدرن:
{4Ds *T} + {4Ds* V} + 4Ds * A= 4Ds * R
شما هرگز نمي توانيد 100% ايمن باشيد اما مي توانيد به شکل قابل توجهي ريسک ها را کاهش دهيد و با اتخاذ روش هايي مثل کنترل تهديدات، آسيب پذيري ها و دارائي ها به شکل پيش دستانه اي از سازمان تان دفاع کنيد.
دفاع کنش گرايانه: آموزش و آگاهي کارمندان
به خاطر داشته باشيد که اگر بتوانيد توجه کارمندان را به خوبي به اين نکات جلب کنيد آن ها آموزش هاي ارائه شده توسط شما را در اقدامات روزانه شان رعايت خواهند کرد. اين هدف واقعي شما است. يک برنامه چهار D و فرمول ريسک را راه اندازي کنيد تا تمام کارمندان سازمان شما براي محافظت از اطلاعات، به شما بپيوندند. « کانال امنيتي» خودتان را از طريق ايميل يا RSS راه اندازي کنيد و پيام هاي تان را به کارمندان ارسال کنيد. شما همچنين مي توانيد توصيه هاي امنيتي هوشمندانه اي براي آنان ارسال کنيد يا آن ها را از وجود اسکم هاي فيشينگ جديد آگاه کنيد.
دفاع کنش گرايانه- رمزگذاري قوي
شما بايد يک VPN براي دسترسي بيروني به شبکه تان ايجاد کنيد. اطمينان پيدا کنيد سيستم هايي که از طريق تونل رمزگذاري شده به شبکه شما دسترسي پيدا مي کنند نيز ضعيف ترين لينک هاي موجود در زير ساختار شما نباشند بنابراين HIPS را در نقاط انتهايي به کار بگيريد. شما مي توانيد همه چيز را، از درايوهاي ديسک سخت و نشست هاي اي-ميل تا انتقال فايل ها رمزگذاري کنيد. ابزار رايگان بسيار زيادي نظير http://truecrypt.org براي درايوهاي سخت و http://www.openssl.org براي وب، اي- ميل و پيام رساني کوتاه به علاوه http://www.openpgp.org وجود دارد.
شما براي ذخيره سازي کليدها و دسترسي به کلمه هاي عبور به سياست هاي خاصي نياز داريد تا اگر کارمندان کلمه هاي عبور و کليدها را گم يا فراموش کردند راهي براي رمزگشايي اطلاعات، reset کردن کليدها يا تغيير کلمه هاي عبور در اختيار داشته باشيد. اگر گزينه هاي موجود را چک کنيد ممکن است به اين نتيجه برسيد که برخي از سرورها و سرويس هايي که از قبل اجرا مي کرده ايد گزينه رمزگذاري را ارائه مي کنند.
دفاع کنش گرايانه- کنترل دسترسي فيزيکي( PAC)
دفاع کنش گرايانه- کنترل دسترسي به شبکه( Network Access Control) به دليل اين که بسياري از سوء استفاده ها در پشت ديواره هاي آتش اتفاق مي افتد، شما بايد کنترل دسترسي به شبکه يا NAC(Network Access Control) را نيز در نظر بگيريد. NAC به سادگي مشخص مي کند چه کسي به شبکه شما تعلق دارد و چه کسي به شبکه تعلق ندارد بنابراين بايد اطمينان حاصل کنيد که راه حل NAC شما چيزي را به سوء استفاده کنندگان رله نمي کند.
دفاع کنش گرايانه- سيستم جلوگيري از مهاجمان مبتني بر ميزبان( HIPS)
خلاصه
منبع:نشريه بزرگراه رايانه، شماره 132.
/ج