آبي
اين روزها کسي را پيدا نمي کني که گوشي همراه نداشته باشد، به خصوص جوان ها و نوجوان ها که انگار گوشي همراه شان به جان شان بسته است و اگر گوشي شان را از آنها بگيري، احساس پوچي و تنهايي مي کنند.
وارد هر فضاي عمومي که مي شوي، از مترو گرفته تا فروشگاه ها، دست هر کسي يک گوشي مي بيني که دکمه هاي کوچکش را مي زند و انگار در عالم ديگري است.
تصميم گرفتيم اين فن آوري جيد را زير ذره بين بگذاريم و ببينيم اين مجموعه قطعات الکترونيکي چه چيزي دارد که همه را مبهوت خودش کرده است.
روز اول که تلفن همراه اختراع شد، قرار بود وسليه ارتباطي باشد و با از بين بردن محدوديت ها، هر جا که بوديد و با هر کسي که خواستيد حرف بزنيد، اما کم کم ابزارها و امکانات جديد در کنار مکالمه با تلفن همراه به وجود آمد که محبوب تر از آ شد. اين امکانات در طول چند سال گسترش يافت و حالا بخشي از فرهنگ مردم است. پيامک، بلوتوث، اينترنت همراه، دوربين، جي پي اس صوتي و تصويري، گوشي هاي تلفن همراه را به کامپيوترهاي کوچکي تبديل کرده که به اندازه اي کامپيوترها امکانات دارد. حالا ديکر کاري نيست که با گوشي هاي تان نتوانيد انجام بدهيد، فقط مانده گوش هاي تان دست و صورت شما را بشويند و موهاي تان را شانه بزنند و احتمالا در آينده غذا دهان تان بگذارند تا مجبور نشويد از دست هاي تان براي برداشتن قاشق استفاده کنيد.
يکي از ابزارهاي پرطرفدار اين گوشي ها که مثل موج است و خرابي هايي هم به وجود آورده، بلوتوث است که درباره آن حرف مي زينم تا يک دل سير از موجود شکموي دندان آبي اي بگوييم که هر لحظه ممکن است شما را گاز بگيرد.
حجم اطلاعاتي که در ابتدا با نسل هاي اول بلوتوث منتقل مي شد، زياد نبود، ولي در نسل سوم و چهارم بلوتوث مي تواند ده ها مگابايت اطلاعات را در يک ثانيه جا به جا کند.
بلوتوث رقيب هايي مثل وايرلس و مادون قرمز هم دارد، اما سادگي کار با بلوتوث و موفقيت آن در جا به جايي اطلاعات سبب شده يکه تاز ميدان ارتباط هاي بي سيمي باشد. بلوتوث مي توند از هر مانعي، حتي ديوارهاي بتوني اطلاعات را منتقل کند.
اين روزها در صفحه حوادث روزنامه ها يکي از موضوعاتي که زياد مطرح مي شود، اخبار بلوتوثي است: «دختري به خاطر منتشر شدن فيلم خصوصي اش خودکشي کرد»، «مرد شيطان صفتي که بلوتوث هاي مستهجن تهيه و پخش مي کرد، اعدام شد» و...
گوشي هايي که دست شماست، مثل چاقويي است که مي تواند در قلب افراد جامعه فرو برود. اين روزها فرهنگ نادرست بلوتوث بازي، اخلاق جامعه را تهديد مي کند. گويا هر چه سن بلوتوث بيشتر مي شود، دندان هايش هم تيزتر مي شود.
حتما شنيده ايد که بزرگ تر ها مي گويند لباس هر کسي نشانه شخصيت اوست. حالا کار شخصيت ما از لباس گذشته و گوش هاي ما نشانه شخصيت ما هستند. اين که از گوشي مان چگونه استفاده مي کنيم و حافظه گوشي مان چه اطلاعاتي دارد، با شخصيت و انديشه ما پيوند دارد. ضرب المثلي است که مي گويد: «بگو دوستت کيست تا بگويم چه جور آدمي هستي.»
حالا راه راحت تري براي شناخت آدم ها وجود دارد و ضرب المثل جديدي ساخته شده است:«گوشي ات را بده ببينم تا بگويم چه جور آدمي مستي.»
دوستي مي گفت: «اگر زماني امام زمان (عج) ظهور کرد و از ما خواست گوشي همراه مان را به ايشان بدهيم، نبايد وضعيت مان جوري باشد که به امام بگوييم آقا کمي صبر کنيد چند فايل را حذف کنم، بعد تقديم تان کنم.»
به اين فکر کنيد که بلوتوث شايد بتواند مدت کوتاهي شما را سرگرم کند، اما وسيله تفريح و سرگرمي نيست. شما بايد دنبال تفريحات سالم باشيد.
منبع:نشريه انتظار نوجوان47
وارد هر فضاي عمومي که مي شوي، از مترو گرفته تا فروشگاه ها، دست هر کسي يک گوشي مي بيني که دکمه هاي کوچکش را مي زند و انگار در عالم ديگري است.
تصميم گرفتيم اين فن آوري جيد را زير ذره بين بگذاريم و ببينيم اين مجموعه قطعات الکترونيکي چه چيزي دارد که همه را مبهوت خودش کرده است.
روز اول که تلفن همراه اختراع شد، قرار بود وسليه ارتباطي باشد و با از بين بردن محدوديت ها، هر جا که بوديد و با هر کسي که خواستيد حرف بزنيد، اما کم کم ابزارها و امکانات جديد در کنار مکالمه با تلفن همراه به وجود آمد که محبوب تر از آ شد. اين امکانات در طول چند سال گسترش يافت و حالا بخشي از فرهنگ مردم است. پيامک، بلوتوث، اينترنت همراه، دوربين، جي پي اس صوتي و تصويري، گوشي هاي تلفن همراه را به کامپيوترهاي کوچکي تبديل کرده که به اندازه اي کامپيوترها امکانات دارد. حالا ديکر کاري نيست که با گوشي هاي تان نتوانيد انجام بدهيد، فقط مانده گوش هاي تان دست و صورت شما را بشويند و موهاي تان را شانه بزنند و احتمالا در آينده غذا دهان تان بگذارند تا مجبور نشويد از دست هاي تان براي برداشتن قاشق استفاده کنيد.
يکي از ابزارهاي پرطرفدار اين گوشي ها که مثل موج است و خرابي هايي هم به وجود آورده، بلوتوث است که درباره آن حرف مي زينم تا يک دل سير از موجود شکموي دندان آبي اي بگوييم که هر لحظه ممکن است شما را گاز بگيرد.
دندان آبي
حجم اطلاعاتي که در ابتدا با نسل هاي اول بلوتوث منتقل مي شد، زياد نبود، ولي در نسل سوم و چهارم بلوتوث مي تواند ده ها مگابايت اطلاعات را در يک ثانيه جا به جا کند.
بلوتوث رقيب هايي مثل وايرلس و مادون قرمز هم دارد، اما سادگي کار با بلوتوث و موفقيت آن در جا به جايي اطلاعات سبب شده يکه تاز ميدان ارتباط هاي بي سيمي باشد. بلوتوث مي توند از هر مانعي، حتي ديوارهاي بتوني اطلاعات را منتقل کند.
وقتي بلوتوث گاز مي گيرد
اين روزها در صفحه حوادث روزنامه ها يکي از موضوعاتي که زياد مطرح مي شود، اخبار بلوتوثي است: «دختري به خاطر منتشر شدن فيلم خصوصي اش خودکشي کرد»، «مرد شيطان صفتي که بلوتوث هاي مستهجن تهيه و پخش مي کرد، اعدام شد» و...
گوشي هايي که دست شماست، مثل چاقويي است که مي تواند در قلب افراد جامعه فرو برود. اين روزها فرهنگ نادرست بلوتوث بازي، اخلاق جامعه را تهديد مي کند. گويا هر چه سن بلوتوث بيشتر مي شود، دندان هايش هم تيزتر مي شود.
گوشي تو، نشانه شخصيت توست
حتما شنيده ايد که بزرگ تر ها مي گويند لباس هر کسي نشانه شخصيت اوست. حالا کار شخصيت ما از لباس گذشته و گوش هاي ما نشانه شخصيت ما هستند. اين که از گوشي مان چگونه استفاده مي کنيم و حافظه گوشي مان چه اطلاعاتي دارد، با شخصيت و انديشه ما پيوند دارد. ضرب المثلي است که مي گويد: «بگو دوستت کيست تا بگويم چه جور آدمي هستي.»
حالا راه راحت تري براي شناخت آدم ها وجود دارد و ضرب المثل جديدي ساخته شده است:«گوشي ات را بده ببينم تا بگويم چه جور آدمي مستي.»
خطر در کمين است
شمشير دولبه
مشکل کجاست؟
دوستي مي گفت: «اگر زماني امام زمان (عج) ظهور کرد و از ما خواست گوشي همراه مان را به ايشان بدهيم، نبايد وضعيت مان جوري باشد که به امام بگوييم آقا کمي صبر کنيد چند فايل را حذف کنم، بعد تقديم تان کنم.»
چه کار کنيم؟
به اين فکر کنيد که بلوتوث شايد بتواند مدت کوتاهي شما را سرگرم کند، اما وسيله تفريح و سرگرمي نيست. شما بايد دنبال تفريحات سالم باشيد.
منبع:نشريه انتظار نوجوان47
/ج
