کاربرد انرژي خورشيدي در ساختمان ها

انرژي خورشيدي: منبع بي پايان انرژي خاک
 

رشد علم و صنعت و فن آوري در جهان امروز، روش هاي مختلف استفاده از انرژي را که در دوران قبل از انقلاب صنعتي معمول بود دگرگون کرده، و شناخت منابع انرژي جديد، تحولي عظيم در توسعه ي صنعتي و تکامل اجتماي بشر به وجود آورده است. وابستگي شديد جوامع صنعتي به منابع انرژي به خصوص سوخت هاي فسيلي و به کارگيري و مصرف بي رويه ي آن ها، منابع عظيمي را که طي قرون متمادي در لايه هاي زيرِزمين تشکيل شده است تخليه مي نمايد. اگر تمامي سوخت هاي فسيلي را جمع کنيم و بسوزانيم، اين انرژي، معادل تابش 4 روز خورشيد به سطح زمين است و از اين لحاظ خورشيد، منبعي عظيم از انرژي به شمار مي رود. با توجه به اين که منابع انرژي زيرزميني با سرعت فوق العاده اي مصرف مي شوند و در آينده اي نه چندان دور چيزي از آن ها باقي نخواهند ماند، نسل فعلي وظيفه دارد به آن دسته از منابع انرژي که داراي عمر و توان زيادي هستند روي بياورد و دانش خود را براي بهره برداري از آن ها گسترش دهد.
فن آوري، ساده، آلوده نشدن هوا و محيط زيست و از همه مهم تر ذخيره شدن سوخت هاي فسيلي براي آيندگان، يا تبديل آن ها به مواد و مصنوعات پُر ارزش با استفاده از تکنيک پتروشيمي، از عمده دلايلي هستند که لزوم استفاده از انرژي خورشيدي را براي کشور ما آشکار مي سازد. در متن پيش رو به بررسي وضعيت کنوني انرژي در ايران و جهان و آشنايي با برخي از راه هاي بهره گيري از انرژي خورشيدي مي پردازيم.

وضعيت انرژي در ايران و جهان و لزوم توجه بيش تر به انرژي هاي تجديدپذير
 

انرژي را مي توان به عنوان بنياد و اساس زندگي اجتماعي معرفي کرد پس از افزايش قيمت نفت در سال 1973 کشورهاي پيشرفته صنعتي مجبور شدند به مسئله اي انرژي به صورت جدي تري بنگرند و اين ديد پس از افزايش مجدد قيمت نفت بعد از انقلاب اسلامي ايران وسعت بيش تري يافت. اين مسئله به عنوان بحران انرژي نام گرفت و سرآغاز تحقيقاتي در زمينه ي صرفه جويي و يا بهينه سازي مصرف انرژي گرديد. مهم ترين نکته اي که براي مردم عادي در مورد صرفه جويي در انرژي مطرح مي گردد اين است که آيا اين صرفه جويي تاثيري در استاندارد زندگي دارد و باعث کاهش سطح آسايش آن خواهد شد يا نه؟ جواب منفي است، زيرا اين عمل باعث مي شود که ضمن حفظ استاندارد زندگي و سطح توليد ناخالص ملي، ميزان انرژي مصرفي کاهش يابد. درست است که مصرف انرژي باعث افزايش رفاه و استاندارد زندگي مي شود، اما بايد دقت نمود که آيا مي توان همواره اين رشد مصرف را حفظ نمود. با عنايت به رشد مصرف بالاي 5 درصدي در ايران به راحتي مي توان مشاهده کرد که هر 10 سال مصرف انرژي ما دو برابر مي شود. با اين روند و با توجه به افت فشار چاه هاي نفت و مشکلات حفاري، استخرج و سرمايه گذاري آيا مي توان اميدوار بود که بعد از دو دهه بتوانيم نيازهاي خود را مرتفع نماييم و آيا توليد ما پاسخگوي نيازهايمان خواهد بود؟ و اگر هم چنين باشد مازادي براي صدور نفت و به دست آوردن ارز خواهيم داشت؟ اين در حالي است که موسسه مشاور اکلاريون طي تحقيقات خود داده هايي را گردآوري کرده و با کارشناسان مصاحبه هايي درباره ي آخرين تحولات بازار گرمايش خورشيدي و برق خورشيدي در چهارده کشور عضو اتحاديه ي اروپايي همراه با سوييس انجام داده است. ماريون شونهر يافته هاي خود درباره ي نيروي حرارتي خورشيدي در اين بررسي را در گزارشي با عنوان "طلوع" ارائه مي دهد. اين گزارش نشان مي دهد که اين صنعت بدون برخورداري از پيشرفت مناسب، دستخوش تحولي بنيادني نخواهد شد.
از سوي ديگر در گذشته توانمندي گردآوري هاي خورشيدي در اتحاديه ي اروپايي دست کم گرفته مي شد. طبق سند موسوم به "ورق سبز"، گزارش عرضه ي انرژي در اتحاديه ي اروپايي چاپ سال 2000، مصرف انرژي در بخش ساختمان 40 درصد کل مصرف را تشکيل مي دهد و آژانس بين المللي انرژي IEA مي گويد 75 درصد انرژي مصرفي بخش ساختمان براي گرم کردن آب و فضا مورد استفاده قرار مي گيرد. از سوي ديگر بنا به گزارش انرژي براي آينده ي منابع تجديدپذير انرژي چاپ 1997 هماهنگ با برگه ي سفيد اتحاديه ي اروپايي سهم انرژي خورشيدي تا سال 2010 بايد بيش از ده برابر شود و به رشد 18/1 درصدي برسد. به رغم اين پيش زمينه، سياست اتحاديه ي اروپايي و کمسيون اروپا اينک شاهد استفاده ي فشرده از انرژي حرارتي خورشيدي به عنوان بخشي مهم از تأمين نياز گرمايش در آينده است. براي رسيدن به اين هدف ميانگين رشدي به ميزان 35 درصد در سال مورد نياز است و واضح است که تغيير شرايط سياسي براي انرژي حرارتي خورشيدي جهت دستيابي به هدف سال 2010 پيش نياز فوري است و سياست تأمين مالي براي توسعه ي بازار سيستم هاي حرارتي خورشيدي نقش مهمي ايفا مي کند. به خصوص که اين سيستم ها بازاري نوين و جايگزين انواع سنتي خواهد بود که براي اشاعه ي آن بايد امتيازهاي مالي ويژه اي جهت نوسازي سيستم هاي گرمايشي و آب گرم در نظر گرفته شود. گفتني است يارانه هايي براي خريداري سيستم هاي خورشيدي و امتيازهاي مالياتي در تمام کشورهاي اتحاديه اروپايي به صورت استاندارد وجود دارد که در توسعه يافته ترين اين بازارها نظير آلمان و اتريش از ابزارهاي مختلفي براي سطوح گوناگون استفاده مي کنند و در مقابل کشورهاي توسعه نيافته اي نيز وجود دارند که اغلب فاقد منابع مالي در سطح منطقه اي و محلي، و در اين زمينه با مشکلاتي مواجه هستند.
گذشته از آنچه گفته شد و به رغم تفاوت در سياست هاي تأمين مالي، روند فزاينده ي سياست هاي تأمين مالي در اتحاديه ي اروپايي وجود دارد که از جمله مي توان به کاهش ماليات ارزش افزوده ي سيستم هاي جديد نظير طرح خورشيدي گرمايشي اروپا و يا طرح تامين مالي شده از سوي اتحاديه به نام SDARKEY MARK با هدف دستيابي به شبکه ي واحد اروپايي و يکپارچه سازي بازاريابي، آموزش و ارتقاي کيفيت و استانداردهاي فن آوري حرارت خورشيدي در دست اجرا قرار گرفته است.

سيستم هاي گرما خورشيدي
 

ساختمان ها به دو طريق قادر به تأمين نياز حرارتي خود از خورشيد مي باشند:
انفعالي (PASSIVE) و فعال (ACTIVE).
يک سيستم گرم کننده انفعالي (غيرفعال) سييستمي است که در آن گرمايش ساختمان به طور طبيعي و با استفاده از عوامل طبيعي مثل خورشيد انجام گ يرد. به اين معني که چنين سيستمي اين امکان را فراهم مي سازد که ساختمان بدون نياز به انرژي فسيلي يا مصنوعي خارجي، و حداکثر با مصرف انرژي بسيار کمي کار کند.
روش هاي متعددي در زمينه ي استفاده از ان رژي خورشيدي به صورت غيرفعال وجود دارد که متداول ترين آن ها عبارتند از:
1- روش دريافت مستقيم 2- روش گلخانه اي (گرم خانه) 3- ديوار ترومب و ديوار آبي 4- استخر يا حوضچه روي بام 5- هواکش حرارتي (برج هوا)

1- روش دريافت مستقيم
 

پنجره ها، گل خانه، نورگير سقفي که معمولاً جزئي از اجزاي يک ساختمان محسوب مي شوند، در طرح يک خانه ي خورشيدي کمک هاي موثري مي نمايند. پنجره هايي که رو به آفتاب هستند انرژي حرارتي خورشيد را به داخل ساختمان هدايت و از خروج آن در موقع تابش آفتاب جلوگيري مي کنند. در صورتي که همين پنجره ها در روزهاي ابري و شب ها، بيش تر از آن مقدار گرمايي را که کسب کرده اند، از دست مي دهند. جهت جلوگيري از هدر رفتن حرارت در شب، مي توان از عايق هاي حرارتي استفاده کرد. پنجره هايي که فاقد پرده و کرکره و دراپه و امثال آن ها باشند، بزرگ ترين منبع اتلاف حرارت در ساختمان خواهند بود. در پاره اي از ساختمان ها تلفات حرارتي و شيشه ها بين 20 تا 50 درصد از کل حرارت از دست رفته را تشکيل مي دهد. بنابراين اگر آن ها را به وسيله ي پرده و کرکره مجهز نمايند، به عايق سازي شيشه ها و جلوگيري از تلفات حرارتي در ساعات بدون خورشيد کمک خواهد شد.

2- روش گل خانه اي (گرم خانه)
 

گل خانه اي رو به آفتاب که در ارتباط با فضاي داخلي ساختمان باشد، علاوه بر اين که مثل يک گردآور خورشيدي براي کسب انرژي حرارتي خورشيد کمک مي کند، حرارت کسب شده در روز را براي شب ذخيره مي نمايد و مي توان از آن براي گرم کردن ساير قسمت هاي ساختمان استفاده کرد. چون گل خانه در شب احتياج به گرما ندارد از تمامي حرارت آن مي توان استفاده کرد. به علاوه گل خانه يک گردآور زنده است که از فضاي زندگي گل ها و گياهان محافظت مي کند و علاوه بر تهيه ي هواي گرم در زمستان، هواي تازه، رطوبت و خنکي لازم در تابستان را نيز تأمين مي نمايد.

3- ديوار ترومب و ديوار آبي
 

يک ديوار از مصالح ساختماني که با رنگ تيره رنگ شده و از قسمت خارجي به وسيله ي شيشه يا پلاستيک پوشيده شده باشد، مي تواند به عنوان جمع آور و ذخيره کننده ي گرماي خورشيد در يک ساختمان مورد استفاده قرار گيرد. چنين ديواري قادر است در روزهاي زمستان حرارت خورشيد را در خود ذخيره کند و اگر اين ديوار مستقيماً با فضاي داخل ساختمان در ارتباط باشد، با تأخير زماني چند ساعته، حرارت دريافتي و ذخيره شده را در ساختمان توزيع مي کند. اگر ديواره ساده باشد، روزها حرارت را از پنجره ها از خورشيد دريافت و ذخيره مي کند و شب ها در ساعات غير آفتابي قسمتي از اين حرارت را به داخل ساختمان هدايت، و هوا را گرم مي کند و قسمتي نيز که به عنوان تلفات حرارتي از طريق پنجره ها مي باشد، با صفحات عايق بندي پوشانيده شوند.
در صورتي که ديوار ذخيره کننده حرارت دادن دريچه هايي در بالا و پايين باشد در ايام روز، هواي گرماي بين پنجره و ديوار آب، با استفاده از حالت ترموسيفون از دريچه بالا وارد اطاق مي شود و هواي سرد اطاق از دريچه ي پايين براي گرم شدن به طرف فضاي گرم حرکت مي کند. در شب نيز تبادل حرارت بين ديوار گرم و هواي اطاق برقرار مي شود. حرکت هوا و انتقال گرما در ساختمان هاي خورشيدي انفعالي به صورت طبيعي و بدون استفاده از پنکه يا ونيلاتور صورت مي گيرد، زيرا که سيالات در اثر گرم شدن سبک تر شده و به طرف بالا حرکت مي کنن و جابه جايي هوا باعث انتقال حرارت مي شود.

4- استخر يا حوض چه ي روي بام
 

استفاده از حوض چه يا استخر پشت بام براي گرمايش و سرمايش ساختمان ها يکي از روش هاي ساده و ارزان است. در اين سيستم در روي پشت بام خانه ي خورشيدي يک کيسه ي پلاستيکي پُر از آب به ضخامت تقريبي 20 سامتي متر قرار داده مي شود که بر روي فلز سياه رنگي در پشت بام تعبيه مي گردد و به اين ترتيب يک سيستم ترکيبي از گرمايش براي زمستان و سرمايش براي تابستان به وجود مي آيد.
در اين سيستم از روش هاي طبيعي، براي گرم کردن و سرد کردن ساختمان استفاده مي شود. اين سيستم براي شرايط اقليمي گرم و خشک بسيار نامناسب است. بنابراين مسئله ي خنک کر دن ساختمان در تابستان خواسته اصلي طرح مي باشد.

5- هواکش حرارتي (برج هوا)
 

گرمايش و تهويه ي ساختمان ها با جريان طبيعي هوا، مي تواند طرح هاي متنوعي را در برداشته باشد و بر حسب موقعيت منطقه و عرض جغرافيايي و اقليم گرم يا سرد، مي توان ساختمان هاي خورشيدي مختلفي را طراحي نمود.
در مناطق گرم و خشک که اهميت سرمايش ساختمان ها بيش از حد مورد توجه است، طراحي و تعبيه برج هوا (Wind Tower) براي تهويه ي هواي طبيعي ساختمان، مي تواند بسيار مفيد باشد.
شايان ذکر است مزاياي اصلي اين روش ها، سادگي آن هاست ولي عيب اصلي در اين است که تأثير حرارتي عناصر جمع آوري و ذخيره کننده به راحتي قابل کنترل نيست و ممکن است در ايام بعد ازظهر مقدار گرماي خورشيدي بيش تر از مورد احتياج توليد و توزيع شود و باعث ناراحتي ساکنان گردد.

گرمايش خورشيدي فعال (مکانيکي) ACTIVE SOLAR HEATING
 

سيستم هاي خورشيدي فعال در آينده نزديک احتمالاً تاثير بيش تري از سيستم هاي غير فعال بر صنايع تهويه ي مطبوع خواهد داشت، زيرا اين سيستم ها را مي توان به سرعت در ميليون ها خانه و اماکن تجاري به کار گرفت.
همان گونه که يک بويلر عنصري اساسي در سيستم هاي گرمايش محسوب مي شود، کلکتور خورشيدي که خورشيد منبع گرمايي آن است، عنصر اصلي در يک سيستم خورشيدي فعال است. در اين ميان اجزاي مهم نوع کلکتور، سيستم ذخيره سازي و در پي آن يک سيستم مناسب توزيع گرماست. علاوه بر اين سه بخش اصلي، بايد يک منبع گرمايي کمکي جهت تأمين انرژي به سيستم گرمايشي در مواردي که انرژي خورشيدي نتواند نياز گرمايي را برآورده سازد به کار مي رود. همچنين پمپ ها، دمنده ها، ترموستات ها، شيرآلات، دمپرهاي موتوردار و وسايل الکتريکي براي به کار انداختن و کنترل و بهره برداري از سيستم نيز وجود دارند.

سيستم هاي تهيه ي آب گرم خورشيدي براي مصرف
 

توليد آب گرم مصرفي ساختمان ها، از اقتصادي ترين روش هاي استفاده از انرژي خورشيدي است، بدون شک گرم کننده هاي ترموسيفوني بيش ترين استفاده را در تهيه و طرح آب گرم کن هاي خورشيدي عهده دار هستند. ساده ترين سيستم آب گرم کن خورشيدي از يک گردآور تخت و يک مخزن ذخيره تشکيل مي شود که آب يا سيال عامل، به علت اختلاف درجه ي حرارت به طور طبيعي و با استفاده از عمل ترموسيفون در آن ها گردش مي کند. شرايط لازم در نصب اين آب گرم کن آن است که قسمت فوقاني گردآور پايين تر از قسمت تحتاني مخزن ذخيره قرار گيرد و حداقل درجه ي انحراف گردآور نسبت به سطح افق براي تحقق جريان ترموسيفون، در حدود 20 درجه رو به جنوب ضروري است. به منظور جلوگيري از تلفات حرارتي، گردآور متصل مي شود و لوله ي ديگر نيز هدر بالايي را به قسمت فوقاني مخزن وصل مي کند. آب سرد تغذيه کننده از قسمت پايين به مخزن ذخيره هدايت و آب گرم مصرفي نيز از بالاترين نقطه ي مخزن به طرف شيرهاي مصرف لوله کشي مي شود. به علت بسته بودن سيستم و جلوگيري از خطر انبساط حرارتي سيال، وجود يک مخزن انبساط و يا لوله ي انبساطي که به يک شير اطمينان مجهز باشد در سيستم هاي آب گرم کن خورشيدي ضروري است.
سيستم مذکور با آب سرد پُر مي شود و آب داخل لوله هاي گردآور، هنگامي که خورشيد روي سطح گردآور مي تابد به تدريج گرم مي شود و به کندي به طرف مخزن ذخيره جريان مي يابد. آب سرد مخزن نيز از طريق لوله ي ديگر به طرف قسمت پايين گردآور جريان مي يابد و تا زماني که تابش خورشيدي براي گرم کردن آب کفايت مي کند، اين عمل ادامه مي يابد. توجه داشته باشيد که مقطع گردآور نيز به طور جداگانه در شکل نمايش داده شده است.
در پايان يک روز آفتابي، آزمايش روي آب گرم کن فوق نشان داده است که مخزن در زمستان داراي آب 49 درجه ي سانتيگراد و در تابستان دماي آب به 74 درجه ي سانتيگراد رسيده است. در صورتي که سطح گردآور برابر با 1/5 الي 2 مترمربع باشد و ظرفيت مخزن بين 40 تا 60 گالن انتخاب شود، اين آب گرم کن مي تواند جواب گوي نياز آب گرم مصرفي يک خانواده 3 الي 5 نفري باشد. در مورد استفاده از آب گرم کن هاي ترموسيفوني اقدامات احتياطي ضروري مي باشد، زيرا با وجود بالا بودن سطح مخزن ذخيره، امکان جريان معکوس سيال از مخزن به گردآور در شب هاي سرد وجود دارد. همچنين گردآورهايي که با پوششي از يک لايه ي شيشه ساخته شده باشند، امکان يخ زدن در هواي سرد وجود دارد که اقداماتي براي جلوگيري از اين دو مورد بايد صورت گيرد.
ذخيره سازي انرژي براي ساعاتي از شبانه روز که دسترسي به خورشيد وجود ندارد، از ضرورت هاي سيستم هاي خورشيدي است. در آب گرم کن هاي خورشيدي از مخازن ذخيره ي آب گرم استفاده مي شود و انرژي حرارتي را براي مصارف مختلف جمع آوري و ذخيره مي کنند. مخازن ذخيره معمولاً براي ظرفيت يک تا دو روز مصرف آب گرم طراحي مي شوند. درجه حرارت آب گرم براي مصرف در حمام حدود 40 تا 45 درجه و براي شست و شوي لباس به علت وجود مواد پاک کننده، معادل 60 درجه ي سانتيگراد مناسب است. مخزن ذخيره ي آب گرم را مي توان به طور افقي و يا قائم نصب کرد.
معمولاً يک کويل الکتريکي براي مواقعي که انرژي خورشيدي به گردآور نمي رسد، جهت ايجاد حرارت در روي مخازن ذخيره ي آب گرم نصب مي گردد. اين سيستم بايد مجهز به يک شير فشارشکن نيز باشد.
آب گرم کن خورشيدي در حالت ترموسيفون (جريان طبيعي)، اين محدوديت را دارد که مخزن ذخيره حتماً بايد بالاتر از گردآور نصب شود. اما اگر به هر علت اين امر امکان پذير نباشد، مي توان مخزن را در محل مناسب محل پايين تر از گردآور نصب نمود و براي جريان دادن آب بين گردآور و مخزن ذخيره از يک پمپ جرياني (سيرکولاتور) استفاده کرد. در اين حالت سيستم آب گرم کن خورشيدي را سيستم اجباري مي گويند. ناگفته نماند که پمپ و کنترل قطع و وصل آن، هزينه ي اين نوع آب گرم کن را افزايش مي دهد و علاوه بر آن، لزوم انرژي الکتريکي در محل، و افزايش هزينه هاي جاري، ترموستاتي است که با افزايش دماي آب گردآور، پمپ را به کار مي اندازد و باعث جريان آب بين گردآور و مخزن ذخيره ي آب گرم کن خورشيدي مي گردد.
معمولاً در سيستم هاي اجباري مخازن ذخيره ي آب گرم از نوع مخزن دو جداره و يا کويلي است. از مزاياي اين سيستم آن است که آب گرم کننده که در گردآور و جدار خارجي مخزن ذخيره گردش مي کند، هرگز با آب گرم مصرفي مخلوط نمي شود و به راحتي مي توان آب گرم کننده را آب خالص و يا سيال واسطه ي ديگري که دماي انجماد آن پايين است و گرماي ويژه ي بالايي دارد، انتخاب کرد. پمپ هايي که در اين سيستم ها به کار گرفته مي شوند بايد قادر باشند سيال جرياني را در تمامي سيستم به جريان بيندازند.
در سيستم هاي باز قدرت پمپ برابر است با مجموع اصطکاک داخل لوله ها و اختلاف ارتفاع بين گردآور و مخزن ذخيره، در صورتي که در سيستم هاي بسته قدرت پمپ تنها برابر است با مجموعه ي اصطکاک داخلي لوله ها.
در بعضي از سيستم هاي آب گرم کن خورشيدي معمولاً از يک مخزن اضافي به نام مخزن اوليه (PREHEATER) استفاده مي شود. در اين آب گرم کن مخلوط ضد يخ و آب در مداري است که شامل جدار خارجي مخزن اوليه، پمپ، گردآور و منبع انبساط مي باشد. آب سرد به قسمت پايين مخزن اوليه وارد، و آب گرم از قسمت بالا خارج مي شود.
در قسمت خروجي آب گرم، شير کنترلي وجود دارد و در صورتي که در درجه ي حرارت آب گرم خروجي بالاتر از 50 درجه ي سانتيگراد باشد. نسبت حجم مخزن اوليه به مخزن دوم قابل تغيير است. براي مثال، اگر تانک اوليه در حدود 300 تا 500 ليتر ظرفيت داشته باشد حجم تانک ثانويه در حدود 120 تا 200 ليتر خواهد بود که البته به سطح گردآور نيز بستگي خواهد داشت. به منظور ايجاد يک دبي يکنواخت و همگون در گردآوري معمولاً دو روش مرسوم است که به نام روش جريان معکوس و روش جريان موازي ناميده مي شوند. در جريان معکوس مقاومت در گردآور سمت چپ کم تر است و بيش از 50 درصد دبي را حمل مي کند، ولي در جريان موازي مقاومت ها در هر دو گردآور يکي است و لوله کشي بيش تري مورد نياز است.
سيستم کنترل آب گرم کن ها توسط ترموستات مقايسه اي عمل مي کند. به اين ترتيب وقتي که اختلاف درجه حرارت بين گردآور و مخزن (TC-TS) در حدود 60 درجه ي سانتيگراد باشد ترموستات پمپ را روشن مي کند و سيال جريان مي يابد. پمپ تا زماني کار مي کند که (TC-TS) به حدود 2 درجه ي سانتيگراد برسد که در اين حالت ترموستات پمپ را خاموش مي کند.
آب گرم کن هاي نوع ترموسيفوني و پمپي با يک يا چند گردآور که داراي يک يا دو مخزن ذخيره باشند، هر يک کاربرد خاصي دارند و استفاده از سيستم هاي فوق بستگي کامل به شرايط محيط، محاسبات اقتصادي و سطح تکنولوژي موجود در منطقه خواهد داشت، ولي براي روستاهاي داراي آفتاب مناسب، سيستم هاي ترموسيفوني با مخازن عايق شده توصيه مي شوند.

راه کارهاي ارائه شده به منظور اقتصادي کردن پروژه هاي انرژي خورشيدي
 

با توجه به نياز روز افزون انرژي در کشورهاي جهان و از جمله کشورمان، دست يافتن به روش هاي علمي، عملي، منطقي کردن کاربرد سيستم هاي خورشيدي، از نظر اقتصادي، روي آوردن به استفاده از اين منابع بي پايان و موازات رشد جمعيت، ارائه ي برنامه ها و راه کارهاي مناسب، لازم و ضروري به نظر مي رسد. در زير به بررسي و ارائه ي برخي از اين راهکارها مي پردازيم:
1- ارتقاي سطح علمي و تحقيقاتي در زمينه ي انرژي هاي نو و به ويژه خورشيدي در دانشگاه ها و مراکز علمي و توليد فن آوري هاي لازم در اين راستا.
2- اشاعه ي فرهنگ استفاده از انرژي هاي نو و از جمله خورشيدي، معرفي آن ها از طريق رسانه ها و ارائه ي الگوي مناسب در اين زمينه ها.
3- در نظر گيري سياست هاي تشويقي و مالي مناسب در اين جهت از طرف دولت به منظور روي آوردن به استفاده از سيستم هاي گرمايش خورشيدي نظير يارانه هاي مناسب و کارا.
4- ارائه ي تجهيزات رايگان گردآوري انرژي خورشيدي در مناطقي که ارائه ي خدمات گازرساني و يا برق رساني مقرون به صرفه نيست.
5- در نظر گيري بهاي واقعي سوخت هايي از جمله گاز طبيعي و اختصاص يارانه آن به تحقيقات در جهت بهينه سازي کيفت، وسايل و تجهيزات در بخش انرژي هاي تجديدپذير و همچنين تجديدناپذير.
6- ايجاد و گسترش ساختارهاي زيربنايي جهت افزايش توليد تجهيزات گردآوري انرژي خورشيدي و کاهش هزينه هاي تمام شده توليد اين تجهيزات.
اميد است با ارائه ي اين راه کارها و در عين حال در نظر داشتن مزاياي جانبي حاصل از استفاده اين سيستم ها، که در بالا به آن ها اشاره شد، به تأمين سهمي از انرژي مورد نياز کشور نايل آييم.

پي‌نوشت‌ها:
 

1- مهندس تأسيسات، دانشگاه آزاد اسلامي شهر مجلسي، Farzad909_beitollahi@yahoo.com
2- کارشناس ارشد مهندسي مکانيک، تبديل انرژي، دانشگاه صنعتي اصفهان، رييس دانشکده ي مکانيک و عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي شهر مجلسي AfshinA197@gmail.com
 

منابع
* حاجي سقطي، اصغر، «اصول و کاربرد انرژي خورشيدي»، مرکز انتشارات دانشگاه علم و صنعت ايران،
* ماهنامه بولتن بين الملل، 1383.
دانش نما شماره پياپي
166-165