گپ و گفت و گوي دوستانه

وقت هايي كه دلت مي گيره، چي كار مي كني؟ آره، درسته؛ مي خواي براي يه كسي درد دل كني؛ كسي كه تمام احساسات تو رو درك كنه؛ كسي كه براي مشكلات تو راه حل پيدا كنه، كسي كه شادي ها و غم هات رو باهاش تقسيم كني.
دوشنبه، 14 شهريور 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
گپ و گفت و گوي دوستانه

گپ و گفت و گوي دوستانه
گپ و گفت و گوي دوستانه


 





 
وقت هايي كه دلت مي گيره، چي كار مي كني؟ آره، درسته؛ مي خواي براي يه كسي درد دل كني؛ كسي كه تمام احساسات تو رو درك كنه؛ كسي كه براي مشكلات تو راه حل پيدا كنه، كسي كه شادي ها و غم هات رو باهاش تقسيم كني.
آره، درست حدس زدين، امروز مي خوايم در مورد دوست و دوستي صحبت كنيم.
راستي، تا حالا به واژه دوست فكر كردين؟
مي دونين، دوست، براي هركسي يه تعريف خاصي داره!
تعريف دوست براي اهل دل، اهل قلم، كارمند، شخصيت هاي برجسته اجتماعي، نوجوون ها، كودكان يا حتي نوزادان با هم فرق داره.
سيد حسن غزنوي ازبنيان گذاران غزل درباره دوست مي گه «گلي شكفد چو هم نفس صبحدم شود. (1)

آن دوست بزرگ و مهربون كه دوستاي ديگر رو او سر راهمون ميذاره!
 

دوست تو كيه؟ مادر؟ پدر؟ خواهر يا برادر؟ كتاب؟ آينده؟ مدرك؟ پول؟ كيه؟دوستاي خوب! اولين باري كه چشماتونو به دنيا بازكردين يادتون مي ياد؟ اون موقع دوست شما كي بود؟
آره، مي خوام از خدا حرف بزنم، خدادوست همه ماست؛ يه دوست خيلي بزرگ، دوستي كه اولين و آخري دوست ما بوده و هست، اما خيلي از ما بعضي وقت ها فراموشش مي كنيم. اون دوستيه كه به خاطرمحبت و مهربوني خودش، خيلي از دوست هاي خوب رو سر راه ما قرار داده، مثل مادر، پدر، پيامبران و امامان و... .

چرا بايد با كسي دوست بشيم؟
 

هيچ آدمي رو نمي شه پيدا كرد كه تنها باشه؛ يعني هيچ كس رو به عنوان دوست انتخاب نكرده باشه، مي دونين چرا؟
خوب من بهتون مي گم چرا.
دليل اول: همه دين ها پيروانشون رو به دوست يابي تشويق كردن.
دليل دوم: آدما دوست دارن با ديگران ارتباط برقراركنن و اجتماعي باشن.
دليل سوم: آدما براي انجام دادن كارهاي روزمره شون به هم نياز دارن.
دليل چهارم: گفت و گو با دوست، فكر آدم رو تقويت مي كنه.

ويژگي هاي دوست خوب
 

تا حالا كه به اين سن رسيدي، تو زندگيت چند تا دوست و همراه داشتي؟
چند تاي اونا به عنوان يه دوست خوب، توي ذهنت باقي موندن؟
ويژگي هاشون چي بود؟ يادته؟
من فكر مي كنم دوست هاي خوب هميشه سعي مي كنن نيازهاي دوستشون رو برطرف كنن. احساساتش رو درك كنن. باعث موفقيتش بشن. نه اينكه فقط تو خوش گذروني ها و مهموني ها كنارهم باشن، بلكه هميشه و همه جا، درتمام سختي ها كنار هم هشتن. هيچ وقت به هم دروغ نمي گن. اگه به يه مقامي رسيدن، عوض نمي شن. عيب هاي دوستشون رو خيلي محترمانه بهش مي كن. اگر دوستشون خيلي تنها بشه، شونه هاشون رو براي تكيه كردن، به اون هديه مي كنن. هروقت دل دوستشون مي گيره، مي تونه دلتنگي هاش رو با اونا قسمت كنه.

پيدا كردن دوست خوب
 

دقت كردين كه هر وقت مي ريم لباس بخريم، به ماركش، به جنس پارچه، به خياط و خيلي چيزهاي ديگه توجه مي كنيم تا پولمون حروم نشه. اما تا حالا چند بارشده كه براي انتخاب يه دوست كه بزرگ ترين سرمايه مون؛ يعني احساسمون رو براش خرج مي كنيم، توجه كنيم؟ چقدر وقت مي ذاريم تا بشناسيمش؟
يه راه حل ساده براي شناختن دوست! بايد اون رو آزمايش كنيم.

راه هاي آزمايش كردن دوست
 

1. اگه دوستت سه بار از دست تو عصباني بشه، ولي با تو بدرفتاري نكنه، اين شخص مي تونه دوست واقعي باشه.
2. در گرفتاري زندگي در كنارت موند، دوست قابل اطمينانيه.
3. وقتي بحث حساس پول وسط مي ياد، دوستي مي تونه خوب باشه كه فقط به منافع خودش فكرنكنه و منافع تو رو هم در نظر بگيره. با همه اين حرف ها اگر نتونستي خود دوستت رو درست بشناسي، به اطرافيانش نگاه كن، ببين با كي نشست و برخاست مي كنه، چون دوست آينه دوستشه و اونو معرفي مي كنه.

ويژگي هاي دوست بد
 

نكنه شما سراغ دوستاي بد هم مي رين؟
نكنه!!!!
نه ان شاءالله كه شما اين طوري نيستين.
مي دونين دوستاي بد چه ويژگي هايي دارن؟
ظاهرشون خيلي خوبه، مهربونن، باوفا و صميمي ان، اما خدا نكنه كه لباس ظاهرشون رو در بيارن، واي، شبيه آقا گرگه كه لباس خانم بزيه رو پوشيده بود.
از شوخي كه بگذريم، دوستاي بد، هميشه از موفقيت هاي تو حرصشون درمياد و از ناراحتي هات خوش حال مي شن. مثلاً اگه در يه كاري شكست بخوري، حسابي
ذوق مي كنن. اصلاً ازصبح تا شب نشستن دست به دعا، كه تو نتوني هيچ كاري رو درست انجام بدي دوستاي بد حسودن و حسود بودن يه دوست نسبت به دوستش، نشونه معيوب بودن دوستيشه.
حالا همه اين حرفا به كنار، بيشتر مصيبت هايي كه تو زندگي براي افراد پيش مي ياد، به خاطر معاشرت ها و دوستي هاي بي جاست. به اين هم دقت كنين كه رفتار دوستمون روي ما اثر مي ذاره، چون اگه سنگ رو كنار شيشه بذاري، شيشه مي شكنه.

يه نمونه از دوست خيلي بد
 

دوست بد دقيقاً مثل سيگار مي مونه؛ همه روزهاي خوب، سلامتي و جووني تو رو مي گيره و به جاش زخم هميشگي توي ريه هات، چهره ات و دلت به جاي مي ذاره، حتي اگه تو اونو بذاري كنار ضررهاي اون تا مدت ها دست از سرت برنمي داره.
اميدوارم هيچ وقت گرفتار هيچ دوست بدي نشي.

زياد كردن دوستان
 

نظرتون چيه؟ درباره اينكه هر كدوممون به اندازه ستاره هاي آسمون دوست و همراه داشته باشيم؟
بايد چه كار كنيم؟
چي، بريم تو سايت دوست يابي؟
نه، زشته.
چت كنيم؟
نه اصلاً.
چي؟
آگهي بديم تو نياز مندي هاي روزنامه جام جم: «اين جانب به چند دوست نيازمندم، با تشكردوست ياب».
بازم نه.
بعضي ها فكر مي كنن اگر پول دار باشن، دوست هاي زيادي پيدا مي كنن. اما به اين توجه نمي كنن كه هر چقدر همه پول دار باشن، باز اون قدر پول ندارن كه بتونن همه رو هميشه راضي نگه دارن، بالأخره يه روز پولاشون تموم مي شه.
اما اگه اخلاق خوب داشته باشن و به همه محبت كنن، دوستاي خوبي مي تونن پيدا كنن، چون همه آدما محتاج محبتند.
با كنترل زبون و درست حرف زدن هم دوستامون بيشتر مي شن؛ چون وقتي زياد حرف نمي زنيم كه باعث دلخوري بشه و با احترام هم با دوستمون رفتار مي كنيم، بقيه هم شيفته رفتار ما مي شن.
وديگه اينكه، سعي كنين شما هم ديگران رو دوست داشته باشين، نه اينكه انتظار داشته باشيد ديگران فقط شما رو دوست داشته باشن. در اين صورت خيلي بهتررفتار مي كنيد و به اين جمله هم ايمان پيدا مي كنيد: «دل به دل راه داره».

رفت وآمد در دوستي
 

هرچند روز يك بار به ديدن دوستتون بريد؛ نه روزي يك باركه شما رو از ديدار خسته كنه و باعث بشه يا مدام از ديگران حرفي بزنيد يا تمام رازهاتون روبه دوستتون بگيد، و نه اون قدر ديركه احساس غريبگي با هم بكنيد.

چه موقع مي تونيم رازهامون رو به دوستمون بگيم؟
 

اول اينكه برخورد ساده و كوتاه فوراً با كسي دوست نشيد.
دوم اينكه تا وقتي كه به دوستتون اعتماد كامل پيدا نكرديد، رازهاتون رو بهش نگيد؛ چون راز تا وقتي راز مي مونه كه تو دل آدم باشه. مگراينكه دوست، واقعاً دوست خوبي باشه و اونو امتحان كرده باشيد و بدونيد راز شما رو هميشه تو دلش نگه مي داره. اما بايد اين رو هم بدونيم كه كسي كه رازش رو با ديگري مي گه، سرنوشتش رو تغيير ميده.
شكسپيرمي گويد: «وقتي دوستان خود را امتحان كرديد و از يكرنگي آنها مطمئن شديد، قدرشان را بدانيد كه دوست يكرنگ و وفاداربسيار كمياب است».

پي‌نوشت‌ها:
 

1. سيد علي اصغرموسوي، آرايه هاي اخلاقي درمتون ديني و ادب پارسي، ص 114.

منبع: نشريه گلبرگ- ش116




 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.