اجراي برنامه‌هاي آندروئيد روي ويندوز (قسمت اول)

حتي اگر در حال حاضر يكي از كاربران گوشي‌هاي آندروئيد نباشيد، شايد به اين فكر افتاده باشيد كه اين همه هياهو درباره سيستم‌عامل مذكور چه دليلي دارد. شايد مدتي از زمان خود را در يك فروشگاه گوشي‌هاي موبايل محلي گذرانده و به بررسي يك گوشي آندروئيدي پرداخته باشيد. حتي ممكن است چند دقيقه‌اي با گوشي آندروئيدي يكي از دوستان خود سرگرم شده باشيد. اما اگر واقعاً كنجكاو هستيد كه بدانيد سيستم آندروئيد چيست، مي‌توانيد در كمال آسودگي، با راحتي كامل در خانه‌تان و رايگان، زمان خوبي را با آن بگذرانيد. تمام كاري كه براي دستيابي به اين هدف بايد انجام دهيد، دانلود و نصب چند نرم‌افزار رايگان، پيكربندي چند تنظيم است تا يك تلفن آندروئيدي «مجازي» را روي كامپيوتر خود اجرا كنيد.
براي انجام اين كار، شما بايد كيت توسعه نرم‌افزاري (SDK) آندروئيد را روي كامپيوتر خود نصب و از آن استفاده كنيد، چيزي كه برنامه‌نويسان براي ايجاد برنامه‌ها و يوتيليتي‌هاي مخصوص سيستم عامل آندروئيد از آن استفاده مي‌كنند. ممكن است استفاده از يك كيت توسعه نرم‌افزار يا SDK تا حدودي ترسناك به نظر برسد، اما اگر روي مباني تمركز كرده و دستورالعمل‌هاي ارائه شده در اين مقاله چهار قسمتي را دنبال كنيد، متوجه خواهيد شد كه استفاده از آن كار به‌نسبت ساده‌اي است.
اجازه بدهيد پيش از هر كاري به چند هشدار احتياطي اشاره كنيم. نخستين و شايد مهم‌ترين نكته اين است كه شما نمي‌توانيد از تلفن آندروئيدي مجازي خود براي برقراري تماس‌هاي واقعي استفاده كنيد. اين پروژه به كسب يك تجربه كلي از سيستم عامل آندروئيد و رابط بصري كاربري آن مربوط مي‌شود و فرصتي را براي بررسي بعضي از برنامه‌هاي آندروئيد در اختيار شما قرار مي‌دهد، بدون آن‌كه مجبور باشيد براي خريد پول بپردازيد. به‌عنوان دومين محدوديت، هر برنامه‌اي كه بخواهد از دوربين يا GPS يك گوشي استفاده كند، متوجه خواهد شد كه اين مؤلفه‌ها به‌طور عملي در ابزار مجازي شما وجود ندارند. همچنين، هر برنامه‌اي كه از سرويس‌هاي مبتني بر مكان (كه اطلاعات مرتبط را بر‌اساس موقعيت مكاني فعلي شما فراهم مي‌كنند) استفاده مي‌كند، قادر به تعيين مكان فعلي شما نخواهد بود. البته، امكان آماده سازي يك ابزار آندروئيدي مجازي كه با يك دوربين يا GPS متصل به كامپيوتر شما كار كند نيز وجود خواهد داشت، اما دستكاري‌هاي عميق در سطح برنامه‌نويسي، از محدوده تمركز اين مقاله خارج است. در نهايت، متوجه خواهيد شد كه ابزار آندروئيدي مجازي شما به كندي عمل مي‌كند، به‌احتمال بسيار كندتر از يك گوشي آندروئيدي واقعي.
با وجود تمام اين محدوديت‌ها، هنوز كارهاي بسيار زيادي وجود دارند كه يك ابزار آندروئيدي مجازي قادر به انجام آن‌ها خواهد بود، به‌خصوص وقتي شما نصب برنامه‌هاي مختلف را آغاز مي‌كنيد. اگر به‌اندازه كافي براي كلنجار رفتن با محدوديت‌ها صبور و براي اكتشاف در سيستم عامل آندروئيد كنجكاو هستيد، مي‌توانيد براي آشنايي با نحوه راه‌اندازي يك ابزار آندروئيدي مجازي و اجراي آن روي كامپيوتر مبتني بر ويندوز خود آن‌هم در مدت چند دقيقه، به مطالعه اين مقاله ادامه دهيد.

آشنايي با برنامه‌هاي آندروئيد
 

درابتدا بايد چند نكته را درباره برنامه‌هاي آندروئيد در نظر داشته باشيد. برخلاف فروشگاه نرم‌افزارهاي كاربردي آي‌فون كه به شدت تحت نظارت قرار دارد، فروشگاه مخصوص سيستم‌عامل آندروئيد اين فروشگاه، يعني Android Market داراي قوانين بسيار سست‌تري است. در واقع عده‌اي معتقدند، آندروئيد ماركت به غرب وحشي برنامه‌ها شباهت دارد: تقريباً هر چيزي در اين بازار به چشم مي‌خورد و بدافزارها غالباً تنها پس از شكايت كاربران، از اين بازار حذف مي‌شوند. درباره اين‌كه احتمال وجود بدافزار در آندروئيد ماركت تا چه اندازه جدي است، شركت SMobile Systems كه در زمينه امنيت نرم‌افزارهاي تلفن‌هاي‌موبايل فعاليت مي‌كند به‌تازگي گزارشي را منتشر كرده است كه تخمين مي‌زند: «از هر پنج برنامه يكي، مجوزهايي را براي دسترسي به اطلاعات حساس و خصوصي درخواست مي‌كند كه يك مهاجم مي‌تواند از آن‌ها براي مقاصد بدخواهانه استفاده كند.» بعيد به نظر مي‌رسد كه تمام اين برنامه‌ها اطلاعات مذكور را به‌عمد براي ارسال به مجرمان سايبر درخواست كنند. در واقع بيشتر اين برنامه‌ها از اين اطلاعات براي مقاصد قانوني (مانند بانكداري اينترنتي) استفاده مي‌كنند يا فقط نتيجه فرعي كدنويسي نامنظم و به هم ريخته توسط برنامه‌نويسان هستند. اما دست‌كم تعدادي از اين برنامه‌ها مي‌توانند براي سرقت اطلاعات شما تلاش كرده و آن‌ها را در دستان اشخاصي قرار دهند كه شما به‌‌احتمال ترجيح مي‌دهيد به اطلاعات‌ شما دسترسي نداشته باشند.از سوي ديگر، آندروئيد ماركت تنها منبع دانلود و نصب برنامه‌هاي آندروئيد به شمار نمي‌آيد. چند فروشگاه مستقل برنامه‌هاي آندروئيد (مانند Softonic، Handango و Getjar) مدتي است كه به فعاليت خود ادامه مي‌دهند و گروهي از فروشگاه‌هاي تازه تأسيس (مانند AndSpot، SlideMe و AndAppStore) نيز كار خود را با افزايش محبوبيت گوشي‌هاي آندروئيدي آغاز كرده‌اند. هنوز بايد منتظر ماند و ديد كه اين منابع مستقل چگونه مي‌خواهند با نگراني‌هاي سايبر مقابله كنند.
در نتيجه بايد درباره چيزي كه روي يك ابزار آندروئيدي (حتي يك نمونه مجازي) نصب مي‌كنيد كاملاً مراقب باشيد، به‌خصوص وقتي از قبل بعضي از اطلاعات شخصي مانند مجوزهاي حساب كاربري گوگل خود را در آن وارد كرده باشيد. اما چطور مي‌توانيد متوجه شويد كه يك برنامه در واقع بدافزاري نيست كه تغيير قيافه داده باشد؟ بدون نصب يك نرم‌افزار امنيتي، به سختي مي‌توان در اين‌باره قضاوت كرد. ما نرم‌افزار رايگان Lookout Mobile Security FREE را روي تعدادي از ابزارهاي آندروئيدي مجازي خود نصب كرديم (شكل 1) و مي‌توانيم بگوييم كه برنامه مذكور وظيفه خود، يعني محافظت از شما را در برابر بدافزارها به‌خوبي انجام مي‌دهد.

شكل 1- نرم‌افزار امنيتي و رايگان Lookout Security براي پلتفرم آندروئيد
 

با اين‌حال، به محض آن‌كه كار نصب برنامه‌ها را روي ابزار آندروئيدي مجازي خود آغاز كنيد، وارد يك چالش واقعي خواهيد شد. به‌طور پيش‌فرض، هر ابزار آندروئيدي مجازي كه توسط SDK اين سيستم‌عامل ايجاد شده باشد، از آندروئيد ماركت پشتيباني نمي‌كند. ايميج‌هاي سيستم عامل آندروئيد كه توسط SDK ايجاد شده‌اند، نسخه‌هاي به‌نسبت خلاصه شده و ساده‌اي هستند. بنابراين، ممكن است تنها به نصب برنامه‌هايي محدود شويد كه از طريق فروشگاه‌هاي مستقل برنامه‌هاي آندروئيد قابل دسترسي هستند. به عنوان مثال، نسخه Lookout Mobile Security FREE مورد استفاده ما از GetJar دانلود شده بود. با اين‌حال، ما با استفاده از نسخه 1,6 سيستم‌عامل آندروئيد توانستيم آندروئيد ماركت را با موفقيت روي يك ابزار آندروئيدي مجازي به‌كار بياندازيم. ما جزئيات مربوط به نحوه راه‌اندازي يك ابزار مجازي آندروئيد را كه به آندروئيد ماركت دسترسي داشته باشد، در اين مقاله توضيح داده‌ايم.
در ادامه اين مقاله، نحوه ايجاد و استفاده از يك ابزار آندروئيدي مجازي روي يك كامپيوتر ويندوزي و همچنين دانلود و نصب برنامه‌هاي آندروئيد از فروشگاه‌هاي مستقل رابه شما نشان خواهيم داد. تمام اين كارها با استفاده از آخرين ويرايش موجود از سيستم‌عامل آندروئيد (در هنگام آماده‌سازي مقاله)، يعني نسخه 2,2 كه تحت عنوان Froyo شناخته مي‌شود، انجام شده‌اند. در بخش انتهايي، به تشريح نحوه راه‌اندازي يك ابزار مجازي آندروئيد 1,6 خواهيم پرداخت كه مي‌توانيد با آن از آندروئيد ماركت استفاده كنيد.

نصب كيت توسعه آندروئيد
 

تمام مثال‌هاي ارائه شده در اين مقاله، روي يك سيستم مبتني بر ويندوز‌7 انجام شده‌اند، اما روي هر سيستمي كه يك نسخه 32 بيتي ويندوز اكس‌پي يا يك نسخه 64,32 بيتي ويندوز ويستا را اجرا مي‌كند نيز قابل اعمال خواهند بود. حتي نسخه‌هايي از SDK آندروئيد وجود دارند كه روي مك‌هاي مبتني بر پردازنده‌هاي اينتل كه از سيستم عامل Mac OSX 10.5.8 استفاده مي‌كنند، يا بعضي از نسخه‌هاي لينوكس، اجرا مي‌شوند. با اين‌حال، مراحل راه‌اندازي اين SDK روي سيستم عامل‌هاي ديگري كه به آن‌ها اشاره كرديم تا حدودي با آنچه كه در سيستم‌هاي ويندوزي مشاهده مي‌كنيد، تفاوت دارد.
نخستين كاري كه بايد انجام دهيد، اين است كه مطمئن شويد جاوا روي سيستم شما نصب شده است. اگر مطمئن نيستيد، سايت رسمي جاوا را بررسي كنيد. اين سايت به شما مي‌گويد كه آيا جاوا روي سيستم شما نصب شده است يا خير و اگر نصب شده، كدام نسخه از آن. اگر جاوا را نصب نكرده‌ايد تا زماني كه يك نسخه قديمي‌تر از آن را در اختيار داريد، دستورالعمل‌هاي سايت را براي نصب آخرين نسخه دنبال كنيد. بر‌اساس مستندات SDK آندروئيد، شما بايد نسخه JDK (سرنام Java Development Kit) جاوا را نصب كنيد. اما تا زماني‌كه يك برنامه‌نويس واقعي نباشيد، تمام چيزي كه به آن نياز داريد يك نسخه استاندارد از جاوا است كه به‌طور رسمي تحت عنوان Java SE Runtime Environment شناخته مي‌شود. اگر با استفاده از اينترنت اكسپلورر مشغول دانلود اين نسخه باشيد، ممكن است آن را با نام Java for Windows Internet Explorer ببينيد. پس از آن‌كه مطمئن شديد جاوا به‌طور صحيح نصب شده، مرحله بعدي اين است كه بسته Android SDK Starter Package را دانلود كنيد. در اين مرحله، شما يك فايل زيپ را دانلود خواهيد كرد. پس از باز‌كردن اين فايل، پوشه‌اي با نام Android-SDK-Windows را در‌اختيار خواهيد‌داشت كه مي‌توانيد آن را در هر جايي از كامپيوتر كه مي‌خواهيد، ذخيره كنيد. همه چيز در داخل اين پوشه اجرا مي‌شود و هيچ نرم‌افزاري براي نصب به‌صورت سنتي وجود ندارد. كافي است محل قرارگيري پوشه را به ياد داشته باشيد، زيرا هيچ ميانبر يا آيكون دسكتاپي براي آن ايجاد نخواهد شد، مگر آن‌كه اين كار را به‌طور دستي انجام دهيد. به پوشه Android-SDK-Windows رفته و برنامه SDK Setup.exe را كه در واقع Android SDK and AVD Manager است، اجرا كنيد (شكل 2).

شكل2- پيغام خطاي برنامه مديريت نسخه مجازي آندروئيد مبني بر عدم وجود جاوا
 

اگر جاوا به‌طور درست نصب نشده باشد، يك پيام خطا ظاهر خواهد شد كه نشان مي‌دهد برنامه نمي‌تواند جاوا را پيدا كند (شكل 3).

شكل3- پيغام خطاي برنامه مديريت نسخه مجازي آندروئيد مبني بر عدم وجود جاوا
 

اگر نخستين‌باري است كه Android SDK and AVD Manager را اجرا كرده‌ايد، ممكن است يك پنجره Refresh Sources را ببينيد كه نشان مي‌دهد قادر به يافتن مخزن (Repository) نيست. در اين حالت، شما بايد تنظيمات SDK را براي استفاده از HTTP به‌جاي گزينه پيش‌فرض، يعني HTTPS، تغيير دهيد. براي انجام اين‌كار، روي Close كليك كنيد. اكنون شما يك پنجره Choose Packages to Install را خواهيد ديد، اما هيچ‌چيزي در آن فهرست نشده است. روي كليد Cancel كليك كنيد. پنجره بعدي كه خواهيد ديد، پنجره Android SDK and AVD Manager است.
زبانه Settings را انتخاب كرده و در بخش Misc گزينهForce https://... Sources to be fetched using http://... را فعال كنيد (شكل 4). در ادامه زبانه Available Packages را انتخاب كنيد. اينجا يك سايت واحد را در فهرست خواهيد ديد: https://dl-ssl.google.com/android/repository/repository.xml. ايــن سايت را انتخاب كنيد تا فهرستي از بسته‌ها در زير آن ظاهر شوند. اگر مي‌خواهيد با نسخه‌هاي مختلف سيستم‌عامل آندروئيد كلنجار رويد، تمام بسته‌ها را فعال كنيد (شكل 5).

شكل 4- فعال كردن http به‌جاي https
 

شكل 5- انتخاب نسخه‌هاي مختلف آندروئيد
 

اگر فقط مي‌خواهيد از آندروئيد 2,2 استفاده كنيد، تنها بسته‌هايي كه بايد دانلود كنيد، عبارتند از «Documentation for Android SDK, API8, revision 1»، «SDK Platform Android 2.2, API8, revision 1»، «Samples for SDK API8, revision 1» و Google APIs by Google Inc., Android API8, revision 1. پس از آن‌كه بسته‌هاي مورد نظر خود را براي دانلود انتخاب كرديد، روي كليد Install Selected كليك كنيد. به اين ترتيب، پنجره Choose Packages to Install با فهرستي از تمام بسته‌هايي كه قبلاً انتخاب شده‌اند، باز خواهد شد. اگر هنگام راه‌اندازي SDK براي نخستين بار با خطاي HTTPS مواجه نشويد، اين نخستين صفحه‌اي است كه خواهيد ديد. هنوز نبايد روي كليد Install كليك كنيد. شما متوجه خواهيد شد كه يك علامت سؤال در كنار بعضي از بسته‌هاي فهرست شده قرار گرفته، يعني شما بايد توافق‌نامه مجوز هر يك از اين بسته‌ها را پيش از نصب آن‌ها بپذيريد. هر بسته‌اي را كه يك علامت سؤال در كنار آن قرار گرفته، انتخاب كرده، سپس روي كليد Accept كليك كنيد (شكل 6). پس از اتمام اين مرحله، به كار خود ادامه داده و روي كليد Install كليك كنيد. اگر تصميم گرفته‌ايد، تمام بسته‌هاي قابل دسترسي را نصب كنيد، دانلود همه آن‌ها مدتي زمان خواهد برد. پس از اتمام كار، پنجره‌اي را مشاهده خواهيد كرد كه پيامي شبيه «Done 12 Packages Installed» را نمايش مي‌دهد. روي كليد Close كليك كنيد.

شكل6- تأييد مجوز برخي بسته‌ها و نصب
 

منبع:ماهنامه شبکه
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
ادامه دارد...