فرمانی که اطاعت نشد
نویسنده : مصطفی مژدهی فرد
«اگر بخواهیم در زمینه گسترش و توسعه واقعی فرهنگ و اندیشه و علم حقیقتا کار کنیم، احتیاج داریم به این که از مواهب خدادادی و در درجه ی اول آزاداندیشی استفاده کنیم. آزاداندیشی در جامعه ی ما یک شعار مظلوم است ... ما به آزاداندیشی احتیاج داریم.»
(07/11/1381)
بیانات فوق بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای انجمن اهل قلم است که صریحا فرمان ایجاد فضای آزاداندیشی را در جامعه به اهالی قلم و همه دغدغه مندان انقلاب صادر می کنند.
هر چند آزاداندیشی و در کنار آن نظریه پردازی قبل از این نیز بارها و بارها در بیانات ایشان دیده می شود، اما در این بیانات بار اصلی آن بر دوش افسران جوان جنگ نرم در حوزه و دانشگاه قرار می گیرد:
«محیط آزاداندیشی، محیط خاصی است که باید آن را ایجاد کرد؛ آن هم کار شماهاست. البته به نظر من، گفت وگوی آزاد باید از حوزه و دانشگاه شروع شود.»
نزدیک به 10 سال است که این فرمان صادر شده است و سنگرداران و خط شکنان دفاع از ولایت و گوش سپردگان به فرمان رهبر در حوزه و دانشگاه همچنان نتوانسته اند این مهم را در دانشگاه و حوزه تحقق ببخشند.
رهبر معظم انقلاب آزاداندیشی را شرط لازم برای رشد فرهنگ و علم می دانند و بارها و بارها این موضوع را مطرح و از دانشجویان و دست اندرکاران گسترش آزاداندیشی در جامعه این مهم را مطالبه می کنند.
ایشان در پاسخ به نامه جمعی از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه خواهان ایجاد شجاعت و نظریه پردازی و مناظره در ضمن وفاداری به اصول و اخلاق و منطق در حوزه و دانشگاه هستند و آزادی تفکر را از اهداف انقلاب برمی شمارند:
«بی شک آزادی خواهی و مطالبه فرصتی برای اندیشیدن و برای بیان اندیشه توأم با رعایت «ادب استفاده از آزادی»، یک مطالبه اسلامی است و «آزادی تفکر، قلم و بیان»، نه یک شعار تبلیغاتی بلکه از اهداف اصلی انقلاب اسلامی است. من عمیقاً متأسفم که برخی میان مرداب «سکوت و جمود»با گرداب«هرزه گوئی و کفرگوئی»، طریق سومی نمی شناسند و گمان می کنند که برای پرهیز از هر یک از این دو، باید به دام دیگری افتاد»
(16/11/1381)
ایشان در جمع اعضای تشکل ها، کانون ها، هیئت های مذهبی و نخبگان دانشجویی آزاداندیشی را یکی از آرمان های دانشجویی می دانند و این آرمان را راهی برای خروج از فرهنگ ترجمانی غرب می دانند:
«یکی از این آرمان ها مسئله علم است؛ دومی عدالتخواهی است و آرمان سوم، آزاداندیشی و آزادیخواهی است.»
(15/08/1382)
بیانات ایشان در آستانه سال نو در حرم مطهر رضوی در سال 1383، دولت، مسئولین و دستگاه های علمی کشور یعنی حوزه و دانشگاه را به پاسخ گویی در برابر این مطالبه فرا می خوانند:
«دستگاه های علمی کشور - که مدیران آن در دانشگاه ها و حوزه های علمیه ی کشورند - مشخص کنند که برای تولید علم، آزاداندیشی علمی و تضارب افکار - که ما از دانشگاه و حوزه این مسائل را مطالبه کردیم - چه تلاش و کار بزرگی را انجام داده اند؛ چقدر پیش رفته اند و چه کارهای دیگری را بایستی انجام دهند.»
رسانه ای کردن کرسی های آزاداندیشی و نظریه پردازی از رسانه ملی مطالبه بعدی رهبر معظم انقلاب در سال 1383 می باشد:
«شما می توانید خط تولید علم و فکر و نظریه را برنامه ریزی شده دنبال کنید؛ به بحثهای منطقی و مفید دامن بزنید؛ کرسی های نوآوری را تلویزیونی کنید و چهره های علمی نوآور خوب را مطرح نمایید.»
(11/09/1383)
اساتید دانشگاه ها نیز 15 روز پس از مطالبه ایشان در خصوص رسانه ای شدن موضوع ، به نظریه پردازی و ایده پردازی در حوزه علوم از سوی رهبر معظم انقلاب دعوت می شوند.
(26/09/1383)
آغاز سال نو زمانی است که ایشان نهضت آزاداندیشی را مطالبه جدی ملت از مسئولان می دانند:
«اگر نهضت نرم افزاری و تولید علم به عنوان یک جنبش عمومی مطرح می شود، یا اگر نهضت آزاداندیشی مطرح می شود، برای این است که همه ی مسئولان و همه ی آحاد ملت احساس کنند که در این جهت مسئولیت دارند.»
(01/01/1384)
بیانات ایشان در جمع اساتید و دانشجویان استان کرمان چگونگی برگزاری و مطالبه ایشان در این خصوص را دقیق و رسا بیان می کند:
«آزادفکری و تولید علم و امثال اینها آرمان جوان است و برای این که به این آرمان برسد، به علم و فعالیت سیاسی منظم و صحیح و کسب تجربه و دانایی احتیاج دارد ... نهضت آزادفکری یی که من پیشنهاد کردم در دانشگاه و حوزه راه بیفتد، برای همین است. تریبون های آزاد بگذارند و با هم بحث کنند؛ منتها نه متعصبانه و لجوجانه و تحریک شده ی به وسیله ی جریانات سیاسی و احزاب سیاسی که فقط به فکر آینده ی کوتاه مدت و مقاصد خودشان هستند و برای انتخابات و امثال آن از جوان ها استفاده می کنند؛ بلکه برای پخته شدن، ورز خوردن و ورزیده شدن و با هدف آماده شدن برای ادامه ی این راه طولانی و دشوار، اما بسیار خوش عاقبت.»
(19/02/1384)
ایشان آزادی فکر و اندیشه را به عنوان یکی از ویژگی های جامعه اسلامی مطرح می کنند:
«طبق نظر اسلام، چه جامعه یی را باید ساخت؟ جامعه یی که در آن، عدل و داد باشد؛ آزادی فکر و اندیشه باشد؛ رشد و شکوفایی استعدادها باشد؛ اخلاق حسنه و فاضله در روابط اجتماعی حاکم باشد؛ در آن، فقر و فساد و تبعیض نباشد؛ انسانها احساس شرف و افتخار و امید کنند و بخواهند دنیایی را با شرف و با افتخار و با اخلاق فاضله بسازند.»
-بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خانواده های شهدا
(3/3/1384)
ایشان در دیدار با دانشجویان بسیجی، دانشجویان را به پیگیری در خصوص این موضوع فرامی خوانند:
«برای رسیدن به هر آرزوی بزرگ و هر هدف والایی، سازوکاری وجود دارد؛ این سازوکار را باید جوان هوشمند فرزانه دانشجو پیدا کند. بحث جنبش نرم افزاری از همین قبیل است؛ بحث آزاداندیشی از همین قبیل است؛ بحث های گوناگونی که در زمینه های مختلف اجتماعی می شود، از همین قبیل است.»
(05/03/1384)
رهبر معظم انقلاب دولت و بدنه فرهنگی آن را به ایجاد فضای آزاداندیشی در جامعه فرمان می دهند:
«گسترش آزاداندیشی هم مهم است. واقعا انسان ها باید بتوانند در یک فضای آزاد فکر کنند. آزادی بیان تابعی از آزادی فکر است. وقتی آزادی فکر بود، به طور طبیعی آزادی بیان هم هست. عمده، آزادی فکر است که انسانها بتوانند آزاد بیندیشند. در غیر فضای آزاد فکری، امکان رشد وجود ندارد ... ما به تجربه دریافته ایم که آن جایی که سخن حق با منطق و آرایش لازم خودش به میدان می آید، هیچ سخنی در مقابل آن تاب پهلو زدن و مقاومت کردن نخواهد داشت.»
(08/06/1384)
ایشان سه روز بعد بر شعارهای جمهوری اسلامی تاکید می کنند و آزادفکری را به عنوان اولین شعار مطرح می کنند:
«امروز شعار جمهوری اسلامی، آزادفکری است؛ توسعه ی علم و معرفت است؛ توجه به حقوق انسانها و اختیارات انسانهاست؛ مهربانی و مهرورزی میان افراد انسان است؛ اینها شعار و پیام اسلام است؛ دنیا دنبال اینهاست.»
(11/06/1384)
ایشان در دیدار با کارگزاران نظام از ورود مباحث اساسی و زیربنایی در جمع های تخصصی حمایت کرده و از به ظهور نرسیدن مطالباتشان از حوزه و دانشگاه گله می کنند:
«بنده به معنای حقیقی و وسیع کلمه معتقد به آزادی بیانم؛ منتها برخی از حرفها جایش در منبرهای عمومی نیست؛ جایش در مباحث تخصصی است. بله، چند نفر فقیه بنشینند، چند نفر حقوقدان بنشینند، چند نفر فیلسوف بنشینند، چند نفر جامعه شناس بنشینند درباره ی اساسی ترین مسائل و درباره ی اصل توحید با هم بحث کنند ... این نهضت آزادفکری که ما مطرح کردیم، برای همین است. البته دانشگاه ها و حوزه ها اول حرکت خوبی از خود نشان دادند و تجاوب کردند؛ لیکن عـملا من در صـحنه چـیزی مشاهده نمی کنم.»
(08/08/1384)
ایشان در بیانات خود در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام آزاداندیشی را به عنوان شاخصه اصولگرایی معرفی می کنند:
«آزادی از بزرگ ترین نعمات الهی است که آزاداندیشی از شعبه های اصلی آن است و بدون آزاداندیشی رشد علمی، فکری و فلسفی امکان پذیر نیست.»
(29/03/1385)
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با روحانیون آزادفکری را از مولفه های رشد شیعه در طول تاریخ عنوان می کنند و همگان را به پیروی از این مولفه فرامی خوانند:
«آزاد فکری و عقلانیت شیعه، این دو عنصر در کنار هم، مایه ی افتخار ماست ... ما از اول این طوری رشد کردیم؛ شیعه عقلانی و با آزادفکری رشد کرده است. این را باید قدر دانست و دنبال کرد.»
(17/08/1385)
ایشان در دیدار با دانشجویان، ضمن انتقاد دوباره از تحقق پیدا نکردن مطالبه ایشان در خصوص آزاداندیشی مدیریت تحول در سایه آزاداندیشی را بر عهده نخبگان فکری و فرهنگی می دانند:
«آزادی فکر؛ همان نهضت آزادفکری که ما دو، سه سال قبل مطرح کردیم و البته دانشجوها هم استقبال کردند؛ اما عملا آن کاری را که من گفته بودم، انجام نشده است؛ نه در حوزه، نه در دانشگاه. من گفتم کرسیهای آزاداندیشی بگذارید.»
(18/08/1385)
ایشان از طلاب حوزه های علمیه در خصوص دلیل انجام نشدن منویات ایشان در خصوص آزاداندیشی پاسخ می خواهند:
«یکی از موضوعاتی که حتماً لازم است من عرض بکنم، مسئله ی آزاداندیشی است که در بعضی از صحبت های آقایان بود. چرا این کرسیهای آزاداندیشی در قم تشکیل نمی شود؟ چه اشکالی دارد؟ حوزه های علمیه ی ما، همیشه مرکز و مهد آزاداندیشی علمی بوده و هنوز که هنوز است، ما افتخار می کنیم و نظیرش را نداریم... این یک چیزی است که جز از طریق خود طلبه ها و تشکیل کرسیهای مباحثه و مناظره و همان نهضت آزادفکری و آزاداندیشی که عرض کردیم، ممکن نیست.»
(08/09/1386)
ایشان در ابلاغ سیاست های کلی برنامه پنجم توسعه نیز آزاداندیشی را مطرح می کنند:
«تحول و ارتقای علوم انسانی؛ با تقویت جایگاه و منزلت این علوم، جذب افراد مستعد و با انگیزه، اصلاح و بازنگری در متون و برنامه ها و روش های آموزشی، ارتقاء کمی و کیفی مراکز و فعالیت های پژوهشی و ترویج نظریه پردازی، نقد و آزاداندیشی.»
(21/10/1387)
رهبر معظم انقلاب پس از حوادث فتنه گون پس از انتخابات 88 در دیدار با اساتید دانشگاه ها، کرسی های آزاداندیشی را راهی برای جلوگیری از ضایعات کشیده شدن مباحث تخصصی به سطح عمومی جامعه می دانند:
«این کرسی های آزاداندیشی که ما گفتیم، در دانشگاه ها باید تحقق پیدا کند و باید تشکیل بشود. اگر چنانچه بحثهای مهم تخصصی در زمینه ی سیاسی، در زمینه های اجتماعی، در زمینه های گوناگون حتّی فکری و مذهبی، در محیطهای سالمی بین صاحبان توان و قدرت بحث مطرح بشود، مطمئناً ضایعاتی که از کشاندن این بحثها به محیطهای عمومی و اجتماعی ممکن است پیش بیاید، دیگر پیش نخواهد آمد ... اگر در محیطهای خاص، محیطهای آزاداندیشی و آزادفکری، این مسائل مطرح بشود
- مسائل تخصصی، مسائل فکری، مسائل چالش برانگیز - مطمئناً ضایعات کمتر پیش خواهد آمد.»
(8/6/1388)
آغاز سال 1389 نیز رهبر معظم انقلاب به لزوم تشکیل کرسی های آزاداندیشی تاکید می کنند:
«این کرسی های آزاداندیشی که ما عرض کردیم، پیشنهاد کردیم در دانشگاه ها و در حوزه ها به راه بیفتد، می تواند یک جریان سیال فکری بسیار با ارزشی را در جامعه به راه بیندازد.»
(1/1/1389)
لزوم برگزاری کرسی های آزاداندیشی در جمع های دیگر دانشجویی نیز مطرح و به سوالات دانشجویان در خصوص چگونگی برگزاری این جلسات پاسخ می دهند و دانشجویان، طلاب و اساتید برای برگزاری آن تلاش می کنند.
و 13 مهرماه 1390 زمانی است که پس از این همه تاکید و مطالبه رهبری از زبان مبارک ایشان این گونه می شنویم:
«فکر کنید، بگویید، بنویسید، در مجامع خودتان منعکس کنید؛ آن کرسی های آزاداندیشی را که من صد بار - با کم و زیادش - تأکید کردم، راه بیندازید و اینها را هی آنجا بگویید؛ این می شود یک فضا. وقتی یک فضای گفتمانی به وجود آمد، همه در آن فضا فکر می کنند، همه در آن فضا جهتگیری پیدا می کنند، همه در آن فضا کار می کنند؛ این همان چیزی است که شما می خواهید.»
و حال باید از خود پرسید که آیا هنوز فرمان رهبرمان را در خصوص اهمیت بسیار زیاد این موضوع درک نکرده ایم؟ آیا همت های ما در اجرای فرمان ولی کم شده است؟ آیا موانع آن قدر بزرگند که از فرمان ولی مان بزرگ ترند؟ و کی خواهیم توانست لبخند رضایت از تحقق این مهم را بر چهره زیبای ولی امرمان ببینیم؟...
به امید آن روز با تلاش و همت صد چندان
منبع :روزنامه کیهان
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
(07/11/1381)
بیانات فوق بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای انجمن اهل قلم است که صریحا فرمان ایجاد فضای آزاداندیشی را در جامعه به اهالی قلم و همه دغدغه مندان انقلاب صادر می کنند.
هر چند آزاداندیشی و در کنار آن نظریه پردازی قبل از این نیز بارها و بارها در بیانات ایشان دیده می شود، اما در این بیانات بار اصلی آن بر دوش افسران جوان جنگ نرم در حوزه و دانشگاه قرار می گیرد:
«محیط آزاداندیشی، محیط خاصی است که باید آن را ایجاد کرد؛ آن هم کار شماهاست. البته به نظر من، گفت وگوی آزاد باید از حوزه و دانشگاه شروع شود.»
نزدیک به 10 سال است که این فرمان صادر شده است و سنگرداران و خط شکنان دفاع از ولایت و گوش سپردگان به فرمان رهبر در حوزه و دانشگاه همچنان نتوانسته اند این مهم را در دانشگاه و حوزه تحقق ببخشند.
رهبر معظم انقلاب آزاداندیشی را شرط لازم برای رشد فرهنگ و علم می دانند و بارها و بارها این موضوع را مطرح و از دانشجویان و دست اندرکاران گسترش آزاداندیشی در جامعه این مهم را مطالبه می کنند.
ایشان در پاسخ به نامه جمعی از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه خواهان ایجاد شجاعت و نظریه پردازی و مناظره در ضمن وفاداری به اصول و اخلاق و منطق در حوزه و دانشگاه هستند و آزادی تفکر را از اهداف انقلاب برمی شمارند:
«بی شک آزادی خواهی و مطالبه فرصتی برای اندیشیدن و برای بیان اندیشه توأم با رعایت «ادب استفاده از آزادی»، یک مطالبه اسلامی است و «آزادی تفکر، قلم و بیان»، نه یک شعار تبلیغاتی بلکه از اهداف اصلی انقلاب اسلامی است. من عمیقاً متأسفم که برخی میان مرداب «سکوت و جمود»با گرداب«هرزه گوئی و کفرگوئی»، طریق سومی نمی شناسند و گمان می کنند که برای پرهیز از هر یک از این دو، باید به دام دیگری افتاد»
(16/11/1381)
ایشان در جمع اعضای تشکل ها، کانون ها، هیئت های مذهبی و نخبگان دانشجویی آزاداندیشی را یکی از آرمان های دانشجویی می دانند و این آرمان را راهی برای خروج از فرهنگ ترجمانی غرب می دانند:
«یکی از این آرمان ها مسئله علم است؛ دومی عدالتخواهی است و آرمان سوم، آزاداندیشی و آزادیخواهی است.»
(15/08/1382)
بیانات ایشان در آستانه سال نو در حرم مطهر رضوی در سال 1383، دولت، مسئولین و دستگاه های علمی کشور یعنی حوزه و دانشگاه را به پاسخ گویی در برابر این مطالبه فرا می خوانند:
«دستگاه های علمی کشور - که مدیران آن در دانشگاه ها و حوزه های علمیه ی کشورند - مشخص کنند که برای تولید علم، آزاداندیشی علمی و تضارب افکار - که ما از دانشگاه و حوزه این مسائل را مطالبه کردیم - چه تلاش و کار بزرگی را انجام داده اند؛ چقدر پیش رفته اند و چه کارهای دیگری را بایستی انجام دهند.»
رسانه ای کردن کرسی های آزاداندیشی و نظریه پردازی از رسانه ملی مطالبه بعدی رهبر معظم انقلاب در سال 1383 می باشد:
«شما می توانید خط تولید علم و فکر و نظریه را برنامه ریزی شده دنبال کنید؛ به بحثهای منطقی و مفید دامن بزنید؛ کرسی های نوآوری را تلویزیونی کنید و چهره های علمی نوآور خوب را مطرح نمایید.»
(11/09/1383)
اساتید دانشگاه ها نیز 15 روز پس از مطالبه ایشان در خصوص رسانه ای شدن موضوع ، به نظریه پردازی و ایده پردازی در حوزه علوم از سوی رهبر معظم انقلاب دعوت می شوند.
(26/09/1383)
آغاز سال نو زمانی است که ایشان نهضت آزاداندیشی را مطالبه جدی ملت از مسئولان می دانند:
«اگر نهضت نرم افزاری و تولید علم به عنوان یک جنبش عمومی مطرح می شود، یا اگر نهضت آزاداندیشی مطرح می شود، برای این است که همه ی مسئولان و همه ی آحاد ملت احساس کنند که در این جهت مسئولیت دارند.»
(01/01/1384)
بیانات ایشان در جمع اساتید و دانشجویان استان کرمان چگونگی برگزاری و مطالبه ایشان در این خصوص را دقیق و رسا بیان می کند:
«آزادفکری و تولید علم و امثال اینها آرمان جوان است و برای این که به این آرمان برسد، به علم و فعالیت سیاسی منظم و صحیح و کسب تجربه و دانایی احتیاج دارد ... نهضت آزادفکری یی که من پیشنهاد کردم در دانشگاه و حوزه راه بیفتد، برای همین است. تریبون های آزاد بگذارند و با هم بحث کنند؛ منتها نه متعصبانه و لجوجانه و تحریک شده ی به وسیله ی جریانات سیاسی و احزاب سیاسی که فقط به فکر آینده ی کوتاه مدت و مقاصد خودشان هستند و برای انتخابات و امثال آن از جوان ها استفاده می کنند؛ بلکه برای پخته شدن، ورز خوردن و ورزیده شدن و با هدف آماده شدن برای ادامه ی این راه طولانی و دشوار، اما بسیار خوش عاقبت.»
(19/02/1384)
ایشان آزادی فکر و اندیشه را به عنوان یکی از ویژگی های جامعه اسلامی مطرح می کنند:
«طبق نظر اسلام، چه جامعه یی را باید ساخت؟ جامعه یی که در آن، عدل و داد باشد؛ آزادی فکر و اندیشه باشد؛ رشد و شکوفایی استعدادها باشد؛ اخلاق حسنه و فاضله در روابط اجتماعی حاکم باشد؛ در آن، فقر و فساد و تبعیض نباشد؛ انسانها احساس شرف و افتخار و امید کنند و بخواهند دنیایی را با شرف و با افتخار و با اخلاق فاضله بسازند.»
-بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خانواده های شهدا
(3/3/1384)
ایشان در دیدار با دانشجویان بسیجی، دانشجویان را به پیگیری در خصوص این موضوع فرامی خوانند:
«برای رسیدن به هر آرزوی بزرگ و هر هدف والایی، سازوکاری وجود دارد؛ این سازوکار را باید جوان هوشمند فرزانه دانشجو پیدا کند. بحث جنبش نرم افزاری از همین قبیل است؛ بحث آزاداندیشی از همین قبیل است؛ بحث های گوناگونی که در زمینه های مختلف اجتماعی می شود، از همین قبیل است.»
(05/03/1384)
رهبر معظم انقلاب دولت و بدنه فرهنگی آن را به ایجاد فضای آزاداندیشی در جامعه فرمان می دهند:
«گسترش آزاداندیشی هم مهم است. واقعا انسان ها باید بتوانند در یک فضای آزاد فکر کنند. آزادی بیان تابعی از آزادی فکر است. وقتی آزادی فکر بود، به طور طبیعی آزادی بیان هم هست. عمده، آزادی فکر است که انسانها بتوانند آزاد بیندیشند. در غیر فضای آزاد فکری، امکان رشد وجود ندارد ... ما به تجربه دریافته ایم که آن جایی که سخن حق با منطق و آرایش لازم خودش به میدان می آید، هیچ سخنی در مقابل آن تاب پهلو زدن و مقاومت کردن نخواهد داشت.»
(08/06/1384)
ایشان سه روز بعد بر شعارهای جمهوری اسلامی تاکید می کنند و آزادفکری را به عنوان اولین شعار مطرح می کنند:
«امروز شعار جمهوری اسلامی، آزادفکری است؛ توسعه ی علم و معرفت است؛ توجه به حقوق انسانها و اختیارات انسانهاست؛ مهربانی و مهرورزی میان افراد انسان است؛ اینها شعار و پیام اسلام است؛ دنیا دنبال اینهاست.»
(11/06/1384)
ایشان در دیدار با کارگزاران نظام از ورود مباحث اساسی و زیربنایی در جمع های تخصصی حمایت کرده و از به ظهور نرسیدن مطالباتشان از حوزه و دانشگاه گله می کنند:
«بنده به معنای حقیقی و وسیع کلمه معتقد به آزادی بیانم؛ منتها برخی از حرفها جایش در منبرهای عمومی نیست؛ جایش در مباحث تخصصی است. بله، چند نفر فقیه بنشینند، چند نفر حقوقدان بنشینند، چند نفر فیلسوف بنشینند، چند نفر جامعه شناس بنشینند درباره ی اساسی ترین مسائل و درباره ی اصل توحید با هم بحث کنند ... این نهضت آزادفکری که ما مطرح کردیم، برای همین است. البته دانشگاه ها و حوزه ها اول حرکت خوبی از خود نشان دادند و تجاوب کردند؛ لیکن عـملا من در صـحنه چـیزی مشاهده نمی کنم.»
(08/08/1384)
ایشان در بیانات خود در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام آزاداندیشی را به عنوان شاخصه اصولگرایی معرفی می کنند:
«آزادی از بزرگ ترین نعمات الهی است که آزاداندیشی از شعبه های اصلی آن است و بدون آزاداندیشی رشد علمی، فکری و فلسفی امکان پذیر نیست.»
(29/03/1385)
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با روحانیون آزادفکری را از مولفه های رشد شیعه در طول تاریخ عنوان می کنند و همگان را به پیروی از این مولفه فرامی خوانند:
«آزاد فکری و عقلانیت شیعه، این دو عنصر در کنار هم، مایه ی افتخار ماست ... ما از اول این طوری رشد کردیم؛ شیعه عقلانی و با آزادفکری رشد کرده است. این را باید قدر دانست و دنبال کرد.»
(17/08/1385)
ایشان در دیدار با دانشجویان، ضمن انتقاد دوباره از تحقق پیدا نکردن مطالبه ایشان در خصوص آزاداندیشی مدیریت تحول در سایه آزاداندیشی را بر عهده نخبگان فکری و فرهنگی می دانند:
«آزادی فکر؛ همان نهضت آزادفکری که ما دو، سه سال قبل مطرح کردیم و البته دانشجوها هم استقبال کردند؛ اما عملا آن کاری را که من گفته بودم، انجام نشده است؛ نه در حوزه، نه در دانشگاه. من گفتم کرسیهای آزاداندیشی بگذارید.»
(18/08/1385)
ایشان از طلاب حوزه های علمیه در خصوص دلیل انجام نشدن منویات ایشان در خصوص آزاداندیشی پاسخ می خواهند:
«یکی از موضوعاتی که حتماً لازم است من عرض بکنم، مسئله ی آزاداندیشی است که در بعضی از صحبت های آقایان بود. چرا این کرسیهای آزاداندیشی در قم تشکیل نمی شود؟ چه اشکالی دارد؟ حوزه های علمیه ی ما، همیشه مرکز و مهد آزاداندیشی علمی بوده و هنوز که هنوز است، ما افتخار می کنیم و نظیرش را نداریم... این یک چیزی است که جز از طریق خود طلبه ها و تشکیل کرسیهای مباحثه و مناظره و همان نهضت آزادفکری و آزاداندیشی که عرض کردیم، ممکن نیست.»
(08/09/1386)
ایشان در ابلاغ سیاست های کلی برنامه پنجم توسعه نیز آزاداندیشی را مطرح می کنند:
«تحول و ارتقای علوم انسانی؛ با تقویت جایگاه و منزلت این علوم، جذب افراد مستعد و با انگیزه، اصلاح و بازنگری در متون و برنامه ها و روش های آموزشی، ارتقاء کمی و کیفی مراکز و فعالیت های پژوهشی و ترویج نظریه پردازی، نقد و آزاداندیشی.»
(21/10/1387)
رهبر معظم انقلاب پس از حوادث فتنه گون پس از انتخابات 88 در دیدار با اساتید دانشگاه ها، کرسی های آزاداندیشی را راهی برای جلوگیری از ضایعات کشیده شدن مباحث تخصصی به سطح عمومی جامعه می دانند:
«این کرسی های آزاداندیشی که ما گفتیم، در دانشگاه ها باید تحقق پیدا کند و باید تشکیل بشود. اگر چنانچه بحثهای مهم تخصصی در زمینه ی سیاسی، در زمینه های اجتماعی، در زمینه های گوناگون حتّی فکری و مذهبی، در محیطهای سالمی بین صاحبان توان و قدرت بحث مطرح بشود، مطمئناً ضایعاتی که از کشاندن این بحثها به محیطهای عمومی و اجتماعی ممکن است پیش بیاید، دیگر پیش نخواهد آمد ... اگر در محیطهای خاص، محیطهای آزاداندیشی و آزادفکری، این مسائل مطرح بشود
- مسائل تخصصی، مسائل فکری، مسائل چالش برانگیز - مطمئناً ضایعات کمتر پیش خواهد آمد.»
(8/6/1388)
آغاز سال 1389 نیز رهبر معظم انقلاب به لزوم تشکیل کرسی های آزاداندیشی تاکید می کنند:
«این کرسی های آزاداندیشی که ما عرض کردیم، پیشنهاد کردیم در دانشگاه ها و در حوزه ها به راه بیفتد، می تواند یک جریان سیال فکری بسیار با ارزشی را در جامعه به راه بیندازد.»
(1/1/1389)
لزوم برگزاری کرسی های آزاداندیشی در جمع های دیگر دانشجویی نیز مطرح و به سوالات دانشجویان در خصوص چگونگی برگزاری این جلسات پاسخ می دهند و دانشجویان، طلاب و اساتید برای برگزاری آن تلاش می کنند.
و 13 مهرماه 1390 زمانی است که پس از این همه تاکید و مطالبه رهبری از زبان مبارک ایشان این گونه می شنویم:
«فکر کنید، بگویید، بنویسید، در مجامع خودتان منعکس کنید؛ آن کرسی های آزاداندیشی را که من صد بار - با کم و زیادش - تأکید کردم، راه بیندازید و اینها را هی آنجا بگویید؛ این می شود یک فضا. وقتی یک فضای گفتمانی به وجود آمد، همه در آن فضا فکر می کنند، همه در آن فضا جهتگیری پیدا می کنند، همه در آن فضا کار می کنند؛ این همان چیزی است که شما می خواهید.»
و حال باید از خود پرسید که آیا هنوز فرمان رهبرمان را در خصوص اهمیت بسیار زیاد این موضوع درک نکرده ایم؟ آیا همت های ما در اجرای فرمان ولی کم شده است؟ آیا موانع آن قدر بزرگند که از فرمان ولی مان بزرگ ترند؟ و کی خواهیم توانست لبخند رضایت از تحقق این مهم را بر چهره زیبای ولی امرمان ببینیم؟...
به امید آن روز با تلاش و همت صد چندان
منبع :روزنامه کیهان
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج
