5 ثانيه اول مهم تر است
نويسنده: علي طالب زاده
ژاپني ها ساکتند، آمريکايي ها پر سر و صدا؛ آلماني ها خشک و مقرراتي، انگليسي ها معروفند به اينکه در لفافه حرف مي زنند و از منظور اصلي طفره مي روند و استراليايي ها، دقيقاً برعکس، به رک گويي مشهورند. اما برقراري ارتباط، اينجا و آنجا ندارد. اهل هر کجا که باشيد، براي ايجاد يک ارتباط خوب و مؤثر بايد چيزهايي را رعايت کنيد. جالب اين است که بدانيد که پنج ثانيه ي اول هر ملاقاتي از پنج دقيقه ي بعدي اش، مهم تر است. شايد در اين پنج ثانيه هيچ حرفي رد و بدل نشود. ولي نيمي از راه ارتباط در همين مدت کوتاه، طي مي شود. مي گويند هر کليت خوب و چشمگيري از جزييات ساده يي شکل مي گيرد که شايد در نگاه اول، اصلاً به چشم نيايد اما توجه به همين نکات ظاهراً بي اهميت، تأثير چشمگيري در نتيجه ي نهايي خواهد گذاشت. توصيه مي کنيم: «وقتي داريد با ديگران صحبت مي کنيد يا به حرف هاي شان گوش مي کنيد، خوب به چشم هاي شان نگاه کنيد. بدن تان را راست و راحت نگه داريد و با دست هاي تان بازي نکنيد.» حتي اگر کلامي به زبان نياوريم، حالت بدن ما مي تواند فرد مقابل مان را به حرف زدن تشويق کند يا جلو حرف زدنش را بگيرد. حالت بدن ما براي ديگران پيام مي فرستد که حرف ما راست است يا دروغ. صادقانه است يا رياکارانه، از سر دلسوزي است يا رفع تکليف و ... خلاصه اينکه فقط کلمات نيستند که معنا را منتقل مي کنند. اگر کسي با يک دست چشمش را بمالد و با دست ديگر، گوشش را بخاراند و دهانش را به خميازه باز کند و در همان حال، با زيباترين کلمات و شيواترين طرز بيان به شما ابراز عشق و علاقه کند، شما حرفش را باور مي کنيد؟!
2- اندکي متمايل نگه داشتن سر نشان مي دهد که در حال گوش دادن هستيد و نگاه مستقيم و لبخندتان هم مي تواند نشانگر توجه تان باشد.
3- وقتي به چشم هاي طرف مقابل تان آرام و خونسرد نگاه مي کنيد، او حس مي کند که شما از آنچه مي شنويد، واهمه نداريد.
4- سعي کنيد نگاه تان مستقيم باشد، نه غير مستقيم يا زيرچشمي، نگاه مستقيم حاکي از توجه است و نگاه غيرمستقيم، نماد طفره رفتن.
5- اگر نشسته ايد، راحت و صاف بنشينيد. قوز کردن، ذهن طرف مقابل تان را ناخودآگاه به اين سمت مي برد که شما اعتماد به نفس نداريد.
6- اگر ايستاده ايد، سعي کنيد دست و پاي تان آزاد و راحت باشد، آزاد و راحت بودن شما ذهن طرف مقابل را به اين سمت مي برد که استرسي نداريد.
7- وقتي کسي دارد با شما صحبت مي کند، از خم کردن بدن تان به طرفين اجتناب کنيد، اغلب آدم ها اين کار را ناخودآگاه اين گونه توجيه مي کنند که شما از صحبت هاي شان خسته شده ايد يا نمي خواهيد حرف شان را قبول کنيد.
8- اگر در حالت ايستاده، سينه را جلو بدهيد و گشاده رو باشيد، اعتماد به نفس تان را در ذهن فرد مقابل، تثبيت مي کنيد.
9- وقتي داريد با کسي صحبت مي کنيد يا وقتي دارند با شما صحبت مي کنند، با گوش هاي تان بازي نکنيد، کشيدن گوش، حسي از ترديد و دودلي در فرد مقابل تان ايجاد مي کند.
10- گاهي دست به کمر زدن هم خوب است، مثلاً اگر کارمندان يک اداره، مديرشان را ببينند که خونسرد و لبخند زنان، دست به کمر زده است، عزم و توانايي کنترل او به ذهن شان متبادر مي شود.
منبع:نشريه 7 روز زندگي، شماره 95.
تمرين حرف زدن و گوش کردن
10 فرمان براي برقراري و حفظ يک رابطه مؤثر
2- اندکي متمايل نگه داشتن سر نشان مي دهد که در حال گوش دادن هستيد و نگاه مستقيم و لبخندتان هم مي تواند نشانگر توجه تان باشد.
3- وقتي به چشم هاي طرف مقابل تان آرام و خونسرد نگاه مي کنيد، او حس مي کند که شما از آنچه مي شنويد، واهمه نداريد.
4- سعي کنيد نگاه تان مستقيم باشد، نه غير مستقيم يا زيرچشمي، نگاه مستقيم حاکي از توجه است و نگاه غيرمستقيم، نماد طفره رفتن.
5- اگر نشسته ايد، راحت و صاف بنشينيد. قوز کردن، ذهن طرف مقابل تان را ناخودآگاه به اين سمت مي برد که شما اعتماد به نفس نداريد.
6- اگر ايستاده ايد، سعي کنيد دست و پاي تان آزاد و راحت باشد، آزاد و راحت بودن شما ذهن طرف مقابل را به اين سمت مي برد که استرسي نداريد.
7- وقتي کسي دارد با شما صحبت مي کند، از خم کردن بدن تان به طرفين اجتناب کنيد، اغلب آدم ها اين کار را ناخودآگاه اين گونه توجيه مي کنند که شما از صحبت هاي شان خسته شده ايد يا نمي خواهيد حرف شان را قبول کنيد.
8- اگر در حالت ايستاده، سينه را جلو بدهيد و گشاده رو باشيد، اعتماد به نفس تان را در ذهن فرد مقابل، تثبيت مي کنيد.
9- وقتي داريد با کسي صحبت مي کنيد يا وقتي دارند با شما صحبت مي کنند، با گوش هاي تان بازي نکنيد، کشيدن گوش، حسي از ترديد و دودلي در فرد مقابل تان ايجاد مي کند.
10- گاهي دست به کمر زدن هم خوب است، مثلاً اگر کارمندان يک اداره، مديرشان را ببينند که خونسرد و لبخند زنان، دست به کمر زده است، عزم و توانايي کنترل او به ذهن شان متبادر مي شود.
هرچه شفاف تر بهتر
منبع:نشريه 7 روز زندگي، شماره 95.