اگر چه تربيت فرزند كلاً كار دشواري محسوب مي شود ، اما انكار ناپذير است كه تربيت پسران به مراتب دشوارتر از تربيت دختران به نظر مي رسد. ذرات سركش و ساختار شكن پسرها بالاخص در دوره حساس بلوغ ، سبب مي شود كه والدين از تربيت فرزند پسرشان خاطراتي تلخ تر از تاديب دخترشان در ذهن داشته باشند.
پسرها را هم مي توان به خوبي تربيت كرد و از سركشي هاي آنها نجات يافت. براي اين منظور كافي است كه با پسرتان واقعاً «دوست » شويد و البته لازم به ياد آوري نيست كه نقش پدران در اين مورد به مراتب پررنگ تر از نقش مادران است ! طي كردن گام هاي زير مي تواند شما را در راه رسيدن به اين مهم ياري دهد:
1 ـ با پسرتان دوست باشيد :
به او بگوييد هر وقت مشكلي برايش پيش مي آيد ،سراغ شما بيايد و به او اطمينان دهيد كه شما هم قبل از هر قضاوتي به حرف هايش گوش مي كنيد و سپس به او كمك مي كنيد. به او بگوييد كه براي هميشه پسر شما خواهد بود ،چه رييس جمهور شود ، چه كارگر ، چه فقير و چه ثروتمند.
2-پسرتان را در معرض شرايط سخت مختلف زندگي قرار دهيد :
بگذاريد با دوستانش به سفرهاي كوتاه برود و علايقش را دنبال كند. بگذريد خودش باشد. او را تحت فشار نگذاريد صبور باشيد. تنها چيزي كه او نياز دارد ، زمان است و تنها شما هستيد كه مي توانيد اين فرصت را به او بدهيد.
3-به پسرتان اجازه دهيد خودش راهش را انتخاب كند :
به پسرتان فشار نياوريد كه كار و حرفه شما را دنبال كند و به خودتان وابسته و متكي اش نكنيد. بگذريد مدتي از شما دور شود و كارهاي مختلف را امتحان كند. سپس بگذاريد راهش را خودش انتخاب
كند.
4-از پسرتان يك قهرمان بسازيد
پسر شما همچون المس نتراشيده است. با صبر و استقامت ،رفتارهاي ناهنجار و خشونت آميزش را از بين ببريد. يك ضرب المثل چيني مي گويد كه با گذر زمان ، برگ درخت توت به ابريشم تبديل مي شود. تنها پدر و مادر هستند كه مي توانند از پسرشان يك قهرمان بسازند يا او را به زمين بكوبند. گاهي از پسرتان به عنوان يك قهرمان ياد كنيد ، چه در زمينه درسي ، ورزشي و چه در كارهاي روزمره. يادش بدهيد اعتماد به نفس داشته باشد. بعضي وقت ها به او اجازه دهيد تا با دوستانش رقابت كند ، البته بايد مراقب دوستانش باشيد.
5-پسرتان را به خواندن كتاب تشويق كنيد :
بايد سعي كنيد كتاب خواندن برايش يك عادت شود. اين كار را از كودكي به او آموزش دهيد. با افراد خوب و منطقي نشست و برخاست كنيد. ببه خاطر داشته باشيد كه نمي توانيد بستگان تان را انتخاب كنيد اما انتخاب دوستان تان در اختيار شماست. نيازي نيست دوستان زيادي داشته باشيد. بهتر است در انتخاب همان چند دوست دقت بيشتري كنيد.
6-اشتباهات پسرتان را ببخشيد:
اكثر پدرها دوست دارند پسرشان كار آنها را ادامه دهد اما پسرها هرگز نمي فهمند و سهم آنها در اين فداكاري چيست. مراقبش باشيد اما نظرتان را بر او تحميل نكنيد اگر از او بخواهيد تنها خواسته هاي شما را برآورده كند ،به غير از انزوا طلبي چيزي عايدش نمي شود. اجازه دهيد اشتباه كند واز اشتباهش درس بگيريد.
7-بيشتر وقت تان را با پسرتان بگذرانيد :
پدر هميشه مشغول كار و پول در آوردن است و فكر مي كند تمام وظايفش را نسبت به خانواده انجام داده. مادر هم تمام وقتش را با دوستان و در مهماني هاي مختلف مي گذراند و فكر مي كند اين ارتباط هاي اجتماعي براي خانواده خيلي مفيد است. بيشتر وقت تان را به پسرتان و هر چيزي كه به او مربوط مي شود ،اختصاص داده و اجازه دهيد هر چه در قلبش هست ،به شما بگويد. كمتر حرف بزنيد و بيشتر گوش بدهيد. مجبور نيستيد مدرك دانشگاهي داشته باشيد ،مجبور نيستيد تئوري نسبيت انيشين را بدانيد شما فقط به قلبي پر از محبت نياز داريد.
8-از پسرتان در مقابل ديگران انتقاد نكنيد :
كتك زدن و فرياد كشيدن باعث مي شود پسرتان احساس حقارت و ضعف كند و لجوج تر شود. سعي كنيد با آرامش با او صحبت كنيد.اگر احساس كرديد از دست او عصباني هستيد ، خودتان را كنترل كنيد. از اتاقش بيرون بياييد و كمي قدم بزنيد. از همه مهمتر ، بار خواسته هاي غير واقعي خودتان را روي دوش او نگذاريد. بچه ها دوست دارند بيش از آن كه مورد انتقاد قرار گيرند ،الگو و نمونه باشند.
9-احساس مسووليت پذيري را به پسرتان بياموزيد :
از همان دوران كودكي اش مسووليت هاي كوچكي مثل مرتب كردن اتاقش ،اسباب بازي ها و كتاب هايش را به او محول كنيد. به او ياد بدهيد از انجام كارهايي كه به او محول شده خجالت نكشد. از زمان تولد تا 8 سالگي ـ 100 ماه اول ـ بايد 4 كار را به او ياد بدهيد : محبت كردن ـ نظم وانظباط ـ احترام گذاشتن ـ سازگاري. از 8 سالگي به بعد ـ 100 ماه دوم ـ است كه بايد معني پول را به او آموزش دهيد. زودتر از 8 سالگي ، چنين آموزش هايي برايش بي معني است و بعد از 16 سالگي هم فايده اي ندارد.
10- به پسرتان ياد دهيد شكست را بپذيرد و از پيروزي لذت ببرد:
به او ياد بدهيد كه چه در پيروزي و چه در شكست ،مودب و مهربان باشد. به او بگوييد كه هميشه پيروزي مهم نيست بلكه جرات شركت در مسابقه هم اهميت دارد.
11 ـ پسرتان را لوس بار نياوريد:
مراقبت هاي بيش از حد ممكن است مانع از اين شود كه او خود تجربه به دست آورد و نسبت به شرايط پيرامونش بينش صحيحي داشته باشد. اجازه دهيد پسرتان مستقل شود. دوست داريد تمام چيزهاي خوب دنيا را به پسرتان بدهيد اما گاهي وقت ها نمي توانيد به خاطر بسپاريد كه بعضي مواقع از كلمه نه هم استفاده كنيد.
12 ـ پسرتان را با ديگران مقايسه نكنيد :
هر پسري استعدادهي نهفته اي دارد كه شايد ديگري نداشته باشد. با اين مقايسه كردن ها باعث مي شويد پسرتان اعتماد به نفسش را از دست بدهد.
13 ـ خودتان را به جاي پسرتان بگذاريد :
هر گز از پسرتان انتظار قدرداني و تشكر نداشته باشيد و در صورتي كه پسرتان از شما تشكر كرد ،رفتاري دوستان با او داشته باشيد ، موقعيت و شرايط پسرتان را با ربع قرن پيش و جواني خودتان مقايسه نكنيد. همه چيز تغيير كرده است. در مقابل رفتارهاي پسرتان با حوصله باشيد. او خيلي باهوش و عاقل از آن چيزي است كه شما فكر مي كنيد. بهتر است منصف باشيد و خودتان را جاي پسرتان بگذريد و بفهميد نيازها و احساسات او با شما خيلي فرق دارد. بدون اين كه منتظر جوابي از طرف او باشيد ، نيازهايش را برآورده كنيد.
منبع: كوچه ما شماره 15. 
