به او اجازه بده فرمانده باشد
خيالپردازي کودکان را جدي بگيريد
کودکان در سنين قبل از دبستان علاقه بسيار زيادي به بازي ها و موضوعات تخيلي دارند. زندگي يک کودک در سن قبل از مدرسه، از محدوديت هاي بسيار تشکيل شده. او بر اساس نظر والدين خود زندگي مي کند. در واقع کودک به بازي هاي خيالي علاقه دارد، زيرا مي تواند آن طور که مي خواهد باشد و زندگي کند؛ خارج از قيد و بندها و محدوديت هايي که والدين براي او تعيين کرده اند. هيچ کودک 3 ساله اي اجازه ندارد که به تنهايي از خانه خارج شود، به تنهايي غذاي دلخواه خود را بخورد و حتي لباسي را که دوست دارد بخرد. در اين سن، کودک کاملاً به والدين خود وابسته است؛ البته مي تواند اظهار نظر کند، اما تصميم گيري اصلي و قطعي با والدين است.
کودکان هنگامي که با مکان هاي تازه يا تجربه هاي جديد روبه رو مي شوند، از شيوه اي متفاوت استفاده مي کنند و قوه تخيل خود را به کار مي گيرند. زماني که به يک کودک 4 ساله اجازه مي دهيم تا به تنهايي به مدرسه برود و برگردد، او احساس مي کند که يک فرمانده است و سوار بر اسب از يک قلعه به قلعه ديگر در حرکت مي باشد. زندگي يک کودک 4 ساله خيلي معمولي و خسته کننده به نظر مي رسد. اما اگر تصور کند که يک مأمور آتش نشاني است، حس مي کند مثل يک قهرمان زندگي مي کند.
چرا خيالپردازي براي کودکان با اهميت است؟
خيالپردازي در دوره کودکي اهميت زيادي دارد؛ زيرا يک کودک علاوه بر اينکه مي تواند زندگي خود را تغيير دهد و شرايط تازه اي را براي خود خلق کند، از شرايط تازه اي که ايجاد کرده مي تواند دانستني هاي جديدي نيز بياموزد. به طور مثال وقتي يک کودک 4 ساله کلاه آشپزي بر سرش مي گذارد، پيشبند آشپزي مي بندد و تصور مي کند که آشپز است، احساس استقلال و مسئوليت پذيري سبب مي شود که به اطراف خود توجه بيشتري داشته باشد و همراه با پدر و مادر خود آشپزي کند. او موادي را که استفاده مي کند، به خاطر مي سپارد و از اينکه هر بار بر دانسته هاي خود مي افزايد، خوشحال است.
بزرگسالان از دنياي پيرامون خود اطلاعات زيادي به دست مي آورند و براي فراگيري بيشتر، تجربيات خود را نيز مورد استفاده قرار مي دهند؛ اما کودکان از استعدادي برخوردارند که لازم است توسط والدين پرورش يابد. آنها با به کارگيري قوه تخيل خود نه تنها دانستني هاي تازه اي از دنياي اطراف خود به دست مي آورند، بلکه مي توانند آن طور که دوست دارند باشند و زندگي کنند.
تقويت تخيل
1- در منزل جايي را براي تغيير لباس اختصاص دهيد. (جايي که در آن لباس هاي قديمي، وسايل شخصي مانند کلاه، کتاب هاي جيبي، هديه هاي قديمي و... را نگهداري کنيد.)
2- مدادهاي شمعي، وسايل آبرنگ، کاغذ نقاشي و چسب را در دسترس کودکان قرار دهيد.
3- داستاني را براي کودک خود تعريف کنيد، لباس يکي از شخصيت هاي داستان را بپوشيد و با کودک خود بر اساس داستان بازي کنيد. اگر داستان را کودک شما تعريف کند، بهتر است. مي توانيد موضوع آن را با مراسم عروسي، جشن تولد يا اتفاق هاي ديگري که در زندگي خود با آنها سر و کار داريد مرتبط سازيد.
4- تعدادي ملحفه يا پتو در دسترس کودک قرار دهيد تا بتواند خانه درست کند و يا بازي هاي خيالي ديگري را طراحي کند.
5- کودک خود را تشويق کنيد که با اسباب بازي هاي سازنده و ابتکاري بازي کند؛ مانند اسباب بازي هايي که با کمک قطعه هاي مختلف مي توان ماشين، خانه، هواپيما و... ساخت.
6- قصه هاي موزون و آهنگين را براي فرزندتان بخوانيد و به نوبت اشعار آن را تکرار کنيد.
7- در حد امکان زمان بيشتري را با کودک خود در طبيعت سپري کنيد. محل هايي که در ساختن آنها انسان دخالتي نداشته است، براي رشد قوه تخيل کودک بهتر است.
8- زماني که فرزندتان، شما را به دنياي خيالي خود دعوت مي کند، دعوت او را بپذيريد، با او سوار قايق شويد، سوار بر سفينه فضايي در فضا پرواز کنيد و در همه موارد رهبري بازي را بر عهده فرزندتان بگذاريد.
9- در بين اسباب بازي هاي کودک تعدادي گوش ماهي، سنگ هاي مختلف، چسب، تخته، بند، سکه، طناب و ساير وسايلي که مي تواند مورد استفاده او قرار بگيرد، قرار دهيد.
10- هنگامي که با خيالپردازي هاي فرزندتان روبه رو مي شويد، او را سرزنش نکنيد و به او اجازه دهيد تا آنچه را که در ذهن خود دارد، بيان کند.
منبع: کانون خانواده شماره 227
کودکان در سنين قبل از دبستان علاقه بسيار زيادي به بازي ها و موضوعات تخيلي دارند. زندگي يک کودک در سن قبل از مدرسه، از محدوديت هاي بسيار تشکيل شده. او بر اساس نظر والدين خود زندگي مي کند. در واقع کودک به بازي هاي خيالي علاقه دارد، زيرا مي تواند آن طور که مي خواهد باشد و زندگي کند؛ خارج از قيد و بندها و محدوديت هايي که والدين براي او تعيين کرده اند. هيچ کودک 3 ساله اي اجازه ندارد که به تنهايي از خانه خارج شود، به تنهايي غذاي دلخواه خود را بخورد و حتي لباسي را که دوست دارد بخرد. در اين سن، کودک کاملاً به والدين خود وابسته است؛ البته مي تواند اظهار نظر کند، اما تصميم گيري اصلي و قطعي با والدين است.
کودکان هنگامي که با مکان هاي تازه يا تجربه هاي جديد روبه رو مي شوند، از شيوه اي متفاوت استفاده مي کنند و قوه تخيل خود را به کار مي گيرند. زماني که به يک کودک 4 ساله اجازه مي دهيم تا به تنهايي به مدرسه برود و برگردد، او احساس مي کند که يک فرمانده است و سوار بر اسب از يک قلعه به قلعه ديگر در حرکت مي باشد. زندگي يک کودک 4 ساله خيلي معمولي و خسته کننده به نظر مي رسد. اما اگر تصور کند که يک مأمور آتش نشاني است، حس مي کند مثل يک قهرمان زندگي مي کند.
چرا خيالپردازي براي کودکان با اهميت است؟
خيالپردازي در دوره کودکي اهميت زيادي دارد؛ زيرا يک کودک علاوه بر اينکه مي تواند زندگي خود را تغيير دهد و شرايط تازه اي را براي خود خلق کند، از شرايط تازه اي که ايجاد کرده مي تواند دانستني هاي جديدي نيز بياموزد. به طور مثال وقتي يک کودک 4 ساله کلاه آشپزي بر سرش مي گذارد، پيشبند آشپزي مي بندد و تصور مي کند که آشپز است، احساس استقلال و مسئوليت پذيري سبب مي شود که به اطراف خود توجه بيشتري داشته باشد و همراه با پدر و مادر خود آشپزي کند. او موادي را که استفاده مي کند، به خاطر مي سپارد و از اينکه هر بار بر دانسته هاي خود مي افزايد، خوشحال است.
بزرگسالان از دنياي پيرامون خود اطلاعات زيادي به دست مي آورند و براي فراگيري بيشتر، تجربيات خود را نيز مورد استفاده قرار مي دهند؛ اما کودکان از استعدادي برخوردارند که لازم است توسط والدين پرورش يابد. آنها با به کارگيري قوه تخيل خود نه تنها دانستني هاي تازه اي از دنياي اطراف خود به دست مي آورند، بلکه مي توانند آن طور که دوست دارند باشند و زندگي کنند.
تقويت تخيل
1- در منزل جايي را براي تغيير لباس اختصاص دهيد. (جايي که در آن لباس هاي قديمي، وسايل شخصي مانند کلاه، کتاب هاي جيبي، هديه هاي قديمي و... را نگهداري کنيد.)
2- مدادهاي شمعي، وسايل آبرنگ، کاغذ نقاشي و چسب را در دسترس کودکان قرار دهيد.
3- داستاني را براي کودک خود تعريف کنيد، لباس يکي از شخصيت هاي داستان را بپوشيد و با کودک خود بر اساس داستان بازي کنيد. اگر داستان را کودک شما تعريف کند، بهتر است. مي توانيد موضوع آن را با مراسم عروسي، جشن تولد يا اتفاق هاي ديگري که در زندگي خود با آنها سر و کار داريد مرتبط سازيد.
4- تعدادي ملحفه يا پتو در دسترس کودک قرار دهيد تا بتواند خانه درست کند و يا بازي هاي خيالي ديگري را طراحي کند.
5- کودک خود را تشويق کنيد که با اسباب بازي هاي سازنده و ابتکاري بازي کند؛ مانند اسباب بازي هايي که با کمک قطعه هاي مختلف مي توان ماشين، خانه، هواپيما و... ساخت.
6- قصه هاي موزون و آهنگين را براي فرزندتان بخوانيد و به نوبت اشعار آن را تکرار کنيد.
7- در حد امکان زمان بيشتري را با کودک خود در طبيعت سپري کنيد. محل هايي که در ساختن آنها انسان دخالتي نداشته است، براي رشد قوه تخيل کودک بهتر است.
8- زماني که فرزندتان، شما را به دنياي خيالي خود دعوت مي کند، دعوت او را بپذيريد، با او سوار قايق شويد، سوار بر سفينه فضايي در فضا پرواز کنيد و در همه موارد رهبري بازي را بر عهده فرزندتان بگذاريد.
9- در بين اسباب بازي هاي کودک تعدادي گوش ماهي، سنگ هاي مختلف، چسب، تخته، بند، سکه، طناب و ساير وسايلي که مي تواند مورد استفاده او قرار بگيرد، قرار دهيد.
10- هنگامي که با خيالپردازي هاي فرزندتان روبه رو مي شويد، او را سرزنش نکنيد و به او اجازه دهيد تا آنچه را که در ذهن خود دارد، بيان کند.
منبع: کانون خانواده شماره 227
/ج