فيلمنامه نويسان ايران

مينو فرشچي متولد 9 تير 1337در شهر تبريز است. شروع علاقه مندي او به قصه و داستان به دوران دبستان برمي گردد، زماني که او بسيار به خواندن صفحه حوادث روزنامه ها گرايش داشت. اما فرشچي نوشتن را از شعرهايي که در دوران کودکي تلاش مي کرد به تقليد از پدرش آنها را بسرايد، آغاز کرد. به طور کلي گرايش او به ادبيات نمايشي به دوران دبيرستان و خواندن نمايشنامه هاي معروف برمي گردد و همين علاقه وافر به تئاتر و سينما باعث شد رشته تئاتر عروسکي را براي ادامه تحصيل انتخاب کند. اين رشته هم شامل نوشتن بود و هم بازيگري پشت پرده. اما فرشچي درس خواندن را نيمه کاره رها کرده و به کشور آمريکا سفر کرد و به دليل اين که در آمريکا تحصيل در رشته هايي مثل تئاتر و سينما نياز به تسلط کامل به زبان انگليسي داشت، او گرافيک را براي تحصيلات دانشگاهي در آمريکا انتخاب کرد. انقلاب و تغيير و تحولات داخلي او را دوباره به ايران بازگرداند. بنابراين رشته گرافيک را هم نتوانست تا پايان دوره کالج بگذراند.
او پس از انقلاب فرهنگي، در رشته پيشين خود - تئاتر عروسکي - ادامه تحصيل داد. فرشچي قبل از ورود به حوزه فيلمنامه نويسي در زمينه ساخت عروسک، طراحي انيميشن و همين طور نگارش متن انيميشن براي تلويزيون فعاليت مي کرد. نمايشنامه هاي عروسکي بسياري هم نوشته که هيچ کدام در جايي ثبت نشده است. فرشچي آن زمان فکر نمي کرد هر کاري را چه خوب و چه بد، بايد ثبت کرد. ورود به دنياي فيلمنامه نويسي براي فرشچي از چاپ يک آگهي در مجله فيلم آغاز شد. او در آن زمان از خوانندگان پر و پا قرص مجله فيلم بود که توسط دو تن از هم دوره اي هايش آقايان گلمکاني و محرابي اداره مي شد. آگهي مربوط به دوره هاي فيلمنامه نويسي مدرسه باغ فردوس بود. اما او از شرکت در اولين آزمون ورودي به دليل هم زماني آن با يک سفر مهم، بازماند. بنابراين در دومين دوره مدرسه پذيرفته شد. فرشچي سه تن از استادانش را در فيلمنامه نويس شدن خودش بسيار مؤثر مي داند، پرويز زاهدي که نويسنده سريال هاي تاريخي تلويزيون بود، مهدي ارجمند که نگاه دقيقي در تحليل موشکافانه فيلم ها داشت و بهرام بيضايي. فرشچي شاگرد اول کلاس بيضايي شد. تلاش بي وقفه او در جلب رضايت استادانش و همين طور دانشجوي نمونه بودن باعث مي شود که او هم خوب مطالب را ياد بگيرد و هم متوجه شود چقدر براي رسيدن به هدفش سماجت دارد.
پس از اتمام دوره، فيلمنامه کاغذ بي خط را به عنوان پايان نامه تحويل داد. استاد راهنماي او در آن زمان ناصر تقوايي (کارگردان فيلم) بود. اما ساخت فيلمنامه کاغذ بي خط به زمان ديگري موکول شد. اولين فعاليت حرفه اي مينو فرشچي به عنوان فيلمنامه نويس تعطيلات خوش بگذره که هم زمان با دوره تحصيل در باغ فردوس آن را نوشت. ورود به دنياي حرفه اي براي مينو فرشچي از طريق دوست و همکارش فرهاد توحيدي صورت گرفت. توحيدي به عنوان نويسنده مجموعه تلويزيوني تعطيلات خوش بگذره انتخاب شده بود، اما چون کار ديگري هم در دست نوشتن داشت، بايد اين کار را به شخص ديگري مي سپرد که به او اعتماد نيز داشته باشد. توحيدي نوشته هاي فرشچي را مي خواند و به او براي نوشتن اين مجموعه تلويزيوني اعتماد مي کند. اين اتفاق مربوط به سال 1372 است. پس از آن توحيدي فيلمنامه کاغذ بي خط را به عنوان نمونه کاري از مينو فرشچي به مدرسه کارگاهي حوزه هنري ارائه داد. آنها طرح را پسنديدند و به اين ترتيب فرشچي وارد حوزه هنري شد. از آنجا بهروز افخمي که او هم در جلسات حوزه حضور داشت، فرشچي را به عنوان همکار فيلمنامه نويس براي نوشتن فيلمنامه شوکران انتخاب کرد. البته قصد و سير داستان شوکران کاملاً شکل گرفته بود و مينو فرشچي ورسيون ديگري از نگاه خودش به نگارش درآورد که در نهايت توسط آقاي افخمي بازنويسي شد. فرشچي مي گويد: «زماني که کاغذ بي خط در حال طرح و بررسي بود، شوکران را مي نوشتم و هم زمان مرحله به مرحله به ساخت کاغذ بي خط نزديک مي شدم. در واقع من قدم به قدم با اين دو فيلمنامه پيش مي رفتم تا به يک فيلمنامه نويس حرفه اي و شناخته شده تبديل شوم.» بعد از ساخت اين دو فيلم در سال 1377، مينو فرشچي براي تدريس در کلاس هاس مقدماتي فيلمنامه نويسي مدرسه کارگاهي دعوت به کار شد و بعد از آن استاد کلاس هاس تکميلي فيلمنامه نويسي هم شد و در کنار استادان خود مثل ناصر تقوايي به فعاليتش ادامه داد. پس از نگارش اين دو فيلمنامه سينمايي مينو فرشچي بيشتر در تلويزيون به کار مشغول شد.
ديگر آثار تلويزيوني او عبارت اند از:
جادوي مهتاب (بهمن زرين پور - 1379)، کاکتوس 1 (دو اپيزود - محمدرضا هنرمند - 1379)، ماجراهاي نوروزي (مرضيه برومند - 1380)، قلب يخي (مسعود رشيدي - 1380)، مامان آفاق (رسول نجفيان - 1381)، کارآگاه شمسي و دستيارش مادام (مرضيه برومند - 1381)، بدون شرح (مهدي مظلومي - 1381)، باغچه مينو (رضا صفدري - 1382) و همچنين يک فيلم سينمايي - ويديويي (90 دقيقه اي به نام طلسم طلايي را براي سعيد اکبريان در سال 1379 نوشت.
منبع : مجله فيلم نگار، شماره ي 24