ایام آشنا/کیک زرد، نوش جان ایرانی

این که قنادی ها پر از کیک های رنگارنگ باشند و یا قنادها سرشان را بالا بگیرند از این بابت که قادرند هر نوع کیکی را به هر شکل و طعمی آماده کنند و در اختیار حس چشایی مشتری ها قرار دهند امتیاز ارزشمندی محسوب نمی شود. زیرا در عصری به سر می بریم که بحث بر سر تغذیه شیرین نیست، بلکه بحث بر سر شیرینی قدرت است.
قدرتی که سابق از راه جنگ به دست می آمد، این روزها رسم شده که با تعاملات سیاسی چند جانبه و رویکردهای استراتژیک دولت ها به دست اید.
در تقویم این روزها سخن از کیک زردی است که هر چند تهیه اش زیاد خرج بر می دارد، اما طعمش بسیار دلپذیر است. به این دلیل که هم مقدمه ای برای تولید انرژی هسته ای می شود و هم در سی و یکمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران بر افتخارات کشورمان می افزاید.
ژاپن، روسیه، آمریکا و انگلیس طعم کیک زرد را چشیده اند و با این وجود ایران را از تولید آن منع می کنند و حتی برخی از کشورهای مذکور در نامه ای به مدیر کل آژانس هسته ای با غیر ضروری جلوه دادن اقدامات هسته ای ایران مخالفت شان را ابراز کرده اند. این دولت ها در واقع بیم آن را دارند که با قدرتمندتر شدن ایران موقعیت شان در معرض خطر قرار گیرد.
دستیابی به کیک زرد و سپس تولید سوخت 20 درصدی، سندی بر بی نیازی ایران از بیگانگان است و نیز آرامش غارتگران بین المللی را سلب می کند. زیرا آنها آگاهند که ایران خاستگاه تمدن های ماندگار بشری و برخوردار از ذخایر عظیم انرژی است و با این دستاورد به لحاظ سیاسی نیز قدرتمندتر می گردد. اما ایران علی رغم مانع تراشی های استعمارگران، به دنبال استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است تا هم استقلال یابد و هم صاحب عزتی پایدار شود و نه قدرتی زودگذر.
استفاده از انرژی هسته ای در تولید انرژی الکتریسته برای ایران بسیار مفید و ضروری است زیرا به طور مثال برای تولید 7000 مگاوات برق حدود 190 میلیون بشکه نفت خام مصرف می شود که استفاده از سوخت هسته ای برای تولید همین میزان انرژی، سالیانه میلیون ها دلار صرفه جویی به دنبال دارد و به علاوه میزان آلایندگی زیست محیطی آن نیز بسیار کمتر است.
روزهایی که گذشت دانشمندان ایرانی توانستند سوختی را با غنای 20 درصد تولید کنند و در زمینه کشاورزی هسته ای و تولید رادیو داروها نیز موفق شوند. دولت ایران با این اقدامات هسته ای باعث شده است ذهن مردم جهان آماده پذیرش تغییرات بزرگ عصر حاضر گردد. این در حالی است که هنوز هم دولت های صاحب انرژی هسته ای می گویند کیک زرد را فراموش کنید، رادیو داروی مورد نیازتان را هم از خود ما خریداری کنید!

14 فروردین: درگذشت پدر علم نقشه کشی ایران (1379ش)
 

استاد عباس سحاب به سبب مهارتش در نقشه کشی شهرت یافت. همین شهرت اساس تأسیس یک مؤسسه جغرافیایی شد. او در این مؤسسه یکی از غنی ترین کتابخانه های جغرافیایی ایران و خاورمیانه را با 18 هزار جلد کتاب، 15 هزار جلد مجله جغرافیایی و صدها کره و اطلس به زبان های مختلف ایجاد کرد.
نام استاد سحاب سرانجام به عنوان پدر علم کارتوگرافی، بنیانگذار چاپ نقشه در بخش خصوصی و نخستین تولیدکننده کره جغرافیایی به زبان فارسی ماندگار شد.

20 فروردین: روز ملی فناوری هسته ای
 

20 فروردین 1385 خبر دستیابی ایران به فناوری غنی سازی اورانیوم و راه اندازی یک زنجیره کامل غنی سازی در نطنز اعلام شد. در پی این خبر بیستم فروردین ماه مقارن با تکمیل چرخه سوخت هسته ای، به پاس قدردانی از تلاش های افتخارآمیز دانشمندان جوان ایران اسلامی روز ملی فناوری هسته ای نام گرفت.

2 ربیع الثانی: درگذشت میرزا عبدالله ریاضی (1311ق)
 

میرزا عبدالله در ریاضیات، نجوم، طب قدیم و الهیات صاحب نظر بود و در هنر خطاطی نیز مهارت داشت. از جمله آثار میرزا عبدالله در زمینه خطاطی، تحریر کتاب مفاتیح الحساب اثر غیاث الدین جمشید کاشانی است.

4 ربیع الثانی: میلاد عبدالعظیم حسنی
 

عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن مجتبی و از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی‰ بود. حضرت عبدالعظیم در دوره امامت امام هادی(ع) به پیشنهاد آن حضرت برای هدایت مردم به ایران مهاجرت کرد و در شهر ری مسکن گزید.

7 ربیع الثانی: تولد ملاقطب (634ق)
 

نهایه الادراک، شرح قانون ابن سینا و شرح حکمه الاشراق سهروردی از آثار قطب الدین محمودبن ضیاءالدین مسعود کازرونی معروف به ملاقطب است. ملاقطب در زمان تأسیس رصدخانه مراغه به جمع دانشمندان مراغه پیوست و مدتی با خواجه نصیرالدین طوسی همکاری کرد.

8 ربیع الثانی: میلاد امام حسن عسگری(ع) (232ق)
 

ظلم خلفای عباسی، دوران متفاوتی را برای امامت امام حسن عسگری(ع) پدید آورده بود. ایشان به منظور حفظ فقه تشیع در برابر دشمنان به تربیت شاگرد پرداخت تا جایی که بیش از 260 نفر را از شاگردان امام نام برده اند. ابن شهرآشوب می گوید: امام حسن عسگری از هرگونه عیب به دور، بر غیب امین، بسیار بخشنده و وفادار بود.
منبع:ماهنامه دیدار آشنا شماره 114