رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب اسلامی
نفس این انقلاب، حقیقت بسیار با عظمتی است. ابعاد این انقلاب آن قدر عظیم است که من می خواهم عرض کنم ما هم که الآن چهارده، پانزده سال بعد از انقلاب قرار گرفته ایم و در داخل این انقلاب بوده ایم، نمی توانیم عظمت ابعاد این انقلاب را درست درک کنیم. حقیقت بسیار عظیمی است. اما چرا بحث هنر در جامعه ما باید از این حقیقت با این عظمت ملموس برکنار بماند؟ چند جلد کتاب و چند عنوان رمان در باب این انقلاب نوشته ایم؟ سینما گران معروف ما چند فیلم برای انقلاب ساخته اند؟ کار را به جایی رسانده اند که اگر فیلمی نشان داده شود و در آن نیشی به انقلاب نباشد، آدم خوشحال می شود! می گوید: « خوب، الحمدلله نیشی ندارد! » کار را به این جا رسانده اند. این انحراف نیست؟!باید جلو این گرفته شود. من گمان می کنم که هیچ تاریخی از انقلاب کثیر شوروی، نمی تواند گویایی آن رمانهایی را که در باب این تاریخ نوشته شده، داشته باشد. شما اگر این رمانها را خوانده باشید، می فهمید چه می گویم؟ مثلاً « دُن آرام » را فرض بفرمایید. نمی دانم شما این رمان را خوانده اید یا نه؟ یکی ازرمانهای تبلیغاتی مارکسیستها در دوران اختناق بود. از کتابهایی بود که در دوران شاه، آن را به عنوان تبلیغ- با این که قصّه بود- به همدیگر می دادند. یا کتاب دیگری که از آن الکسی تولستوی است؛ آن تولستوی دومی که خوشایند تولستوی بزرگ است. من این کتاب را دارم و آن را خوانده ام. حالا اسمش یادم نمی آید(1) ... معلوم می شود شماها هم هیچ کدامتان نخوانده اید؛ والّا چیزی می گفتید...! این کتاب درباره انقلاب اکتبر است. به قدری این کتابها را خوب نوشته اند و انقلاب را خوب تصویر کرده اند که شما در این کتابها می توانید ابعاد آن انقلاب به آن عظمت را پیدا کنید. البته نقطه ضعفهایشان را هم در همین کتابها می شود فهمید. اگر چه کسی که آن را نوشته، به عنوان نقطه ضعف نوشته است.
ما در این مقوله چه نوشته ایم؟ البته چیزهایی نوشته شده، ولی دروغ ... کتابی درباره انقلاب نوشته شده، آن هم درباره همان چند صباح قبل از ورود به ایران؛ آن هم خلاف واقع است. ما که در متن انقلاب بودیم، در این کوچه ها و خیابانهای تهران و جاهای دیگر بودیم، کتاب را که می خوانیم، می بینیم دروغ نوشته است. طبق نظرات خودشان برداشته اند چیزهایی را نوشته اند... چرا فیلمی در باب انقلاب ساخته نمی شود؟ یا چرا گوشه هایی از انقلاب ساخته نمی شود؟ من چند سال از این، به چند نفر از دوستان گفتم که چرا فیلمی از زندگی جانبازان نمی سازید؟ مثل کتابی که برای یک جانباز روسی نوشته بودند. کتابی بود که من آن را خواندم. بعد شنیدم تبدیل به فیلم هم شده است. البته فیلمش را ندیدم؛ ولی گفتند در تلویزیون نشان داده اند. داستانش مربوط به خلبانی است که سقوط می کند و بعد پایش قطع می شود و ... این هم از کتابهای تبلیغاتی است. کتاب را خود روسها چاپ کردند و اوایل انقلاب، این جا، کتابش دستم افتاد. اسم کتاب « داستان یک انسان واقعی » است. من دیدم هر خلبانی که پایش قطع شده باشد، یک چشمش کور شده باشد، یک دستش قطع شده باشد و در سربازی این کتاب را بخواند. احساس آرامش و رضایت می کند. ما این همه جانباز داریم؛ چرا چنین کتابی نداریم؟ چرا چنین فیلمی نداریم؟ اینها نقصهای ماست.
پی نوشت ها :
1. مقصود معظّم له، کتاب «گذر از رنجها»ست که در بیانات فرهنگی دیگر، مستقیم به آن اشاره کرده اند.
منبع :خامنه ای علی رهبر جمهوری اسلامی /رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب اسلامی /ناشر موسسه فرهنگی قدر1385
