آسیا باش، درشت بستان، نرم باز ده

مقتبس از حکایتی بدین شرح که در «اسرار التوحید» نقل شده است: یک روز شیخ ما با جمع صوفیان به در آسیابی رسید. سر اسب کشید، ساعتی توقف کرده پس گفت: «می‌دانید این آسیا چه می‌گوید؟ می‌گوید تصوف این است که من در
شنبه، 17 اسفند 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آسیا باش، درشت بستان، نرم باز ده
آسیا باش، درشت بستان، نرم باز ده

 






 

زمینه پیدایش

مقتبس از حکایتی بدین شرح که در «اسرار التوحید» نقل شده است: یک روز شیخ ما با جمع صوفیان به در آسیابی رسید. سر اسب کشید، ساعتی توقف کرده پس گفت: «می‌دانید این آسیا چه می‌گوید؟ می‌گوید تصوف این است که من در آنم، درشت می‌ستانم و نرم باز می‌دهم».(1)

پیامها

پیام این ضرب المثل این است که انسان باید نرم‌‌خو بوده و با مردم مدارا کند. و موارد کاربرد: در دعوت به مدارا با مردم.

ضرب المثل های هم مضمون

ـ آب راه خودش را باز می‌کند.
ـ آسان ‌گذران، کار جهان گذران را.
ـ زبان هرزه در ایان توان به نرمی بست. (2)
ـ دست زیر سنگ را آهسته کشند.(3)
ـ با دوستان بساز و بر دشمنان بتاز.
ـ به نرمی برآید ز سوراخْ مار.(4)
ـ گر تو دشوار نگیری همه کار آسان است.
ـ مدارا خِرد را بُوَد برادر.(5)

اشعار هم مضمون

به شیرین‌زبانی و لطف و خوشی * توانی که پیلی به مویی کشی «سعدی»
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است * با دوستان مروّت با دشمنان مدارا (6)«حافظ»)
نرم باران به زراعت دهد آب * چو رسد سیل، شود کشت خراب(7) «جامی»
هر آن سختی که با تو روی بنمود * گر آسان ‌گیری‌اش آسان شود زود(8) «ناصر خسرو»

ریشه های قرآنی حدیثی

پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله): «اَعْقَلُ الناسِ اَشَدُّهُمْ مداراةً لِلنّاسِ؛ عاقل‌ترین مردم کسی است که با مردم بیشتر مدارا کند.»(9)
امام کاظم(علیه السلام): «عَلیکَ بالرّفْقِ فَاِنَّ الرُِّفْقَ یُمْنٌ و الْخُرْقُ شَؤمٌ؛ بر تو باد به رفق و مدارا که مدارا مبارک است و درشتی شوم.»(10)
امام صادق(علیه السلام): «مَنْ کانَ رفیقاً فِی اَمْرِه نالَ ما یُریدُ مِنَ النّاسِ؛ هر که در کار خود اهل مدارا باشد، به آنچه از مردم می‌خواهد، می‌رسد».(11)

لغات

کشت: محصول کاشته شده.
گیتی: جهان.

پی نوشت ها :

1. ابراهیم شکورزاده بلوری، دوازده هزار مثل فارسی،مشهد، آستان قدس رضوی، چ 2، 1384، ص 34 و 36.
2. همان.
3. امثال و حکم دهخدا، تهران، امیر کبیر، چ 4، 1357، ج 1، صص 335 و 468.
4. همان، ج 2، ص 809.
5. همان، ج 3، ص 1282.
6. امثال و حکم دهخدا، تهران، امیر کبیر، چ 4، 1357، ج 1، صص 32 و 444.
7. همان، ج 4، ص 1808.
8. همان، ج 4، ص 1902.
9. امالی صدوق، بیروت، مؤسسة اعلمی، چ 5، 1400 هـ.ق، ص 28.
10. علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث، چ 3، 1403 هـ.ق، ج 78، ص 311.
11. همان، ج 78، ص 64.

منبع مقاله :
مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط