تألیف: حمید وثیق زاده انصاری
منبع :راسخون
منبع :راسخون
مارهای عظیم الجثه‌ی مهاجم در اورگلید (نوعی علفزار باتلاقی) فلوریدا، مسکن طبیعی (خانهی) جدید خود را دوست دارند – و اگر افراد سعی در انتقال آن‌ها به مکان دیگر کنند، این مارها به اقامتگاه خود باز خواهند گشت.
چندین هزار افعی‌های برمیس، مانند آن چه در شکل نشان داده شده است، در حال حاضر در اورگلید فلوریدا زندگی و تکثیر می‌کنند.
حد اقل از سال 1995، مارهای مذکور (افعی مولوروس بیویتاتوس) در حال تکثیر و زاد و ولد در اورگلید بوده‌اند. و تقریباً از همان زمان، چگونه رها شدن از آن‌ها مایه‌ی نگرانی مردم بوده است. افعی‌ها می‌توانند تا طول 5.5 متر (18فوت) رشد کنند. و آن‌ها به اندازه‌ی کافی برای گرفتار کردن تمساح‌ها قوی هستند. آن‌ها می‌توانند یک سال بدون غذا به زندگی ادامه دهند. اما هنگامی که گرسنه می‌شوند، هر کدام از پستان دارن کوچک فراوان مانند کی لارگو وودرت که در معرض انقراض است، را خواهند خورد. آن‌ها می‌توانند نوعی آهوی بالغ منطقه‌ای را نیز ببلعند.
یک پژوهش امروزه بررسی کرده است که چگونه افعی‌ها راه خود در زمین را پیدا می‌کنند و در مسیر خاصی خود را هدایت می‌کنند. محققان 6 افعی بالغ را در اورگلید گرفتند و آن‌ها را 21 تا 36 کیلومتر (13 تا 22 مایل) دور کردند. در آن‌جا مارها را رها کردند و مسیر حرکات آن‌ها را بررسی کردند.
شانون پیتمن اشاره می‌کند، که همه‌ی مارها به جز یکی از آن‌ها موفق شدند مسیری در حدود 5 کیلومتر (3 مایل) از مبدأ خود (نقاطی که در آن رها شده بودند) را بپیمایند و به خانهی خود بازگردند. او یک محقق با درجه‌ی علمی فوق دکترا در کالج دیویدسان در کارولینای شمالی است. در آن جا او با میکائیل دورکاس، دانشمند و متخصص در زمینه‌ی حفاظت از مارها، متخصص افعی بورمیس، کار کرد.
زیست شناس میکائیل دورکاس از زمانی که یک کودک بود مارها را دوست داشت. حال او در باره‌ی دو زیستان و خزندگان مطالعه می‌کند – که شامل افعی بورمیس است، مانند همان ماری که او در شکل در دست گرفته است.
پیتمن می‌گوید توانایی مارها برای هدایت به نظر می‌رسد به نفع تلاش ما به منظور محصور کردن آن‌ها نیست. از آن جایی که افعی‌ها به نظر می‌رسد حس خوبی برای تشخیص این که در چه مکانی هستند دارند، آن‌ها ممکن است برای کشف بوم‌های جدید یا دست یافتن به مناطق شکاری دور دست خود را به خطر بیاندازند. در نهایت، اکنون به نظر می‌رسد غیر ممکن است آن‌ها گم شوند.
تعداد کمی از مطالعات به بررسی جزئیات هدایت در مارها پرداخته‌اند. مارهای سمی دریایی قدرت لانه گروی از خود نشان داده‌اند. محققان در آب‌های مجمع الجزایر کشور فیجی درباره‌ی آن‌ها مطالعه کردند. هنگامی که مارها از محل سکونت خود در ایسلند به مکان دیگری در 5 کیلومتری حرکت داده شدند، مارهای دریایی دو باره به خانهی خود بازگشتند. با این حال، هنگامی که مارهای زنگی جنگلی و مارهای زنگی آروبا گرفته و انتقال داده شدند، این مارها توانایی مشابهی در یافتن راه باز گشت از خود نشان ندادند.
می‌توان از طریق علامت گذاری، مارهای در حرکت را به دقت زیر نظر داشت.
برای آزمایش بر روی افعی‌های اورگلید، پیتمن و سایر هم کارانش 12 مار بالغ را گرفتند. آن‌ها مارها را در محفظه‌های پوشیده به یک مرکز حیات وحش منتقل کردند. در آن جا محققان فرستنده‌های رادیویی – نوعی تکنو لوژی علامت گذاری رادیویی - را در بدن این جانوران قرار دادند. چرا؟ پیتمن توضیح می‌دهد که مارهای قهوه‌ای خال خال مرموز هستند و خود را استتار می‌کنند. "ممکن است شما دقیقاً در کنار یک مار 10 فوتی باشید و آن را نبینید". اما با این علامت‌ها، تیم او توانست حتی مارهایی که خود را استتار کرده بودند را نیز دنبال کند.زیست شناسان 6 افعی را به مکانی که گرفته شده بودند باز گرداندند. آن‌ها سایر مارها را به زمینهای جدید که افعی‌های آن به تزئین کننده معروف هستند، منتقل کردند.
این مارها در فضای گسترده‌ای خزیدند. و زمینی که آن‌ها روی آن حرکت می‌کردند دنبال کردن آن‌ها را دشوار می‌کرد به حدی که محققان اغلب مجبور بودند با استفاده از یک صفحه‌ی کوچک پرواز کننده (که در ارتفاع کم پرواز می‌کرد) سیگنال‌های رسیده از جعبه‌ی علامت گذاری رادیویی افعی‌ها، را دنبال کنند.
مارهایی که به مسافت دور منتقل شده بودند، نسبت به مارهایی که به مکان خود بازگردانده شده بودند، سریع‌تر و در طول مسیر مستقیم‌تری به سمت خانه حرکت کردند. پیتمن اکنون دوست دارد بداند مارهای جوان‌تر چگونه رفتار می‌کنند. زیرا در نهایت، آن‌ها مارهایی هستند که نیاز به جستجوی خانه‌های جدید دارند.
پیتمن می‌گوید این که افعی‌ها چگونه خود را در مسیر صحیح هدایت می‌کنند مشخص نیست. او اشاره می‌کند به این موضوع که با این حال برخی خزندگان می‌توانند میدان مغناطیسی زمین، نشانه‌های خورشیدی، بوها - حتی نور قطبی - را احساس کنند. افعی ممکن است از این موارد، هم چنین نشانه‌های اختصاصی در زمین، برای برگشتن به خانه استفاده کند.
در اورگلید، که در تمام طول سال گرم باقی می‌ماند، افعی‌ها مجبور نیستند در زمستان‌ها غاری برای پنهان شدن و در امان ماندن پیدا کنند. به همین دلیل است که بوم شناس مارها، هاوارد رینرت از کالج نیوجرسی در اوینگ، آن را کمی تعجب آور می‌داند که با این حال این افعی‌ها بسیار برای بازگشتن به خانه انگیزه دارند. او دوست دارد در باره‌ی این که آیا افعی‌هایی که خیلی از خانه دور نشدند نیز به طور مشابه به خانه‌های خود دل بسته هستند و همواره سعی در باز گشتن به آن می‌کنند تحقیق کند..
حفظ منابع طبیعی: عمل حفظ کردن یا مراقبت کردن از محیط زیست طبیعی
بوم شناسی: شاخه‌ای از زیست شناسی که در مورد ارتباط موجودات زنده با یک دیگر و محیط فیزیکی اطرافشان است. دانشمندی که در این زمینه کار می‌کند یک بوم شناس نامیده می‌شود.
اورگلید: مخفف پارک ملی اورگلید است، این منطقه در سال 1947 به عنوان منطقه‌ی تالاب‌های تحت حفاظت فدرال، تأسیس شد. در حدود 2500 مایل مربع (6070 کیلومتر مربع) مساحت دارد، بزرگترین طبیعت بکر و دست نخورده و وحشی نیمه حاره‌ای در ایالات متحده است. به علت طبیعت بی نظیر آن، به عنوان منطقه‌ی میراث جهانی نیز در نظر گرفته می‌شود. نهنگ‌هایی که در آن زندگی می‌کنند معروف‌ترین و شناخته شده‌ترین هستند. این پارک تقریباً به دلیل این که خانهی چندین گونه‌ی مارهای بزرگ بیگانه‌ی در حال تکثیر است، مخصوصاً افعی بورمیسا، مشهور است.
سیستم موقعیت یابی جهانی: مخفف آن،GPS، یکی از شناخته شده‌ترین علائم است. این سیستم از دستگاهی برای محاسبه‌ی موقعیت افراد یا اشیاء در هر مکانی که روی زمین یا در هوا وجود دارند، استفاده می‌کند (با نام‌های عرض و طول و ارتفاع جغرافیایی یا بلندی). این دستگاه این کار را با مقایسه‌ی مقدار زمانی که طول می‌کشد تا سیگنال‌ها از ماهواره‌های مختلف به آن برسند، انجام می‌دهد.
مسکن طبیعی (بوم): منطقه یا محیط زیست طبیعی که در آن جانور یا گیاه به طور طبیعی زندگی می‌کند، مانند بیابان، ساحل مرجانی یا برکه‌ی شیرین. یک مسکن طبیعی می‌تواند خانه‌ای برای هزاران گونه‌ی مختلف جانوران باشد.
هدایت کردن: یافتن راه از طریق نشانه‌های زمین با استفاده از نشانه‌های دیداری، اطلاعات حسی (مانند بو)، اطلاعات مغناطیسی (مانند قطب نمای داخلی) یا دیگر روش‌ها.
محقق و پژوهشگر فوق دکترا: منصب و مقام محققی برای افرادی که دکترای خود را در زمینهای از علم تکمیل کرده‌اند. این مقام به افراد اجازه می‌دهد تا مهارت‌های جدید به دست آورند یا رشته‌های جدیدی از تحقیق را در راه حرفه‌ی پژوهش دنبال کنند.
علامت گذاری: (در زیست شناسی) اتصال تعدادی نوار محکم یا بسته‌ی محتوی وسایل و ابزار بر روی جانور. برخی مواقع این علامت و رد یاب برای این به کار می‌رود که به هر جانور یک شماره‌ی شناسایی مخصوص داده شود. به محض این که به پا، گوش، یا هر قسمت دیگر بدن موجود زنده متصل شود، می‌تواند به طور مؤثر به عنوان علامت جان دار عمل کند. در برخی موارد، یک اتیکت (علامت) می‌تواند اطلاعات را نیز از محیط زیست اطراف جانور جمع آوری کند. این مورد به دانشمندان کمک می‌کند که محیط زیست و نیز نقش جانور در آن را درک کنند.
بوم: قطعه زمین در یک منطقه‌ی به خصوص و هر آن چه آن را می‌پوشاند. این لغت ممکن است به هر چیزی از منظره‌ای صاف، گسترده و خشک تا ناحیه‌ای کوهستانی که با تخته سنگ‌ها، باتلاق‌ها و جنگل پوشیده شده است، اشاره کند.
پارک ملی اورگلید
افعی‌های بورمیس به GPS برای یافتن راه خانهی خود نیاز ندارند. اگرچه بومی آسیا هستند، با این حال این مارها در فلوریدای جنوبی آزاد گذاشته شده‌اند. در آن جا، مارها مقیم شده‌اند و شروع به تکثیر نموده‌اند. و این تکثیر هر روز بیشتر می‌شود. امروزه، دانشمندان عقیده دارند چندین هزار از این مارهای عظیم الجثه پارک ملی اورگلید را خانهی خود می‌دانند. اما اگر آن‌ها را از این مکان جا به جا کنیم می‌توانند بلافاصله به خانهی خود باز گردند. تحقیق جدید نشان داده است که این مارهای عظیم الجثه به طور غیر منتظره‌ای در باز گشت به خانه مهارت دارند.حد اقل از سال 1995، مارهای مذکور (افعی مولوروس بیویتاتوس) در حال تکثیر و زاد و ولد در اورگلید بوده‌اند. و تقریباً از همان زمان، چگونه رها شدن از آن‌ها مایه‌ی نگرانی مردم بوده است. افعی‌ها می‌توانند تا طول 5.5 متر (18فوت) رشد کنند. و آن‌ها به اندازه‌ی کافی برای گرفتار کردن تمساح‌ها قوی هستند. آن‌ها می‌توانند یک سال بدون غذا به زندگی ادامه دهند. اما هنگامی که گرسنه می‌شوند، هر کدام از پستان دارن کوچک فراوان مانند کی لارگو وودرت که در معرض انقراض است، را خواهند خورد. آن‌ها می‌توانند نوعی آهوی بالغ منطقه‌ای را نیز ببلعند.
یک پژوهش امروزه بررسی کرده است که چگونه افعی‌ها راه خود در زمین را پیدا می‌کنند و در مسیر خاصی خود را هدایت می‌کنند. محققان 6 افعی بالغ را در اورگلید گرفتند و آن‌ها را 21 تا 36 کیلومتر (13 تا 22 مایل) دور کردند. در آن‌جا مارها را رها کردند و مسیر حرکات آن‌ها را بررسی کردند.
شانون پیتمن اشاره می‌کند، که همه‌ی مارها به جز یکی از آن‌ها موفق شدند مسیری در حدود 5 کیلومتر (3 مایل) از مبدأ خود (نقاطی که در آن رها شده بودند) را بپیمایند و به خانهی خود بازگردند. او یک محقق با درجه‌ی علمی فوق دکترا در کالج دیویدسان در کارولینای شمالی است. در آن جا او با میکائیل دورکاس، دانشمند و متخصص در زمینه‌ی حفاظت از مارها، متخصص افعی بورمیس، کار کرد.
کالج دیویدسان
پیتمن می‌گوید به نظر رسید مارها برای باز گشت به خانه بسیار تحریک شدند و انگیزه داشتند. آن‌ها 3 تا 10 ماه را در حرکت به سمت مسیر صحیح (عمدتاً صحیح) سپری کردند. آن‌ها ممکن است حسی شبیه جهت یاب برای درک جهت حرکت و نقشه‌ی داخلی از مکانی که در آن قرار دارند، داشته باشند. این نتیجه گیری بود که او و هم کارانش در مجله‌ی الفبای زیست شناسی در 19 مارس پیشنهاد دادند.پیتمن می‌گوید توانایی مارها برای هدایت به نظر می‌رسد به نفع تلاش ما به منظور محصور کردن آن‌ها نیست. از آن جایی که افعی‌ها به نظر می‌رسد حس خوبی برای تشخیص این که در چه مکانی هستند دارند، آن‌ها ممکن است برای کشف بوم‌های جدید یا دست یافتن به مناطق شکاری دور دست خود را به خطر بیاندازند. در نهایت، اکنون به نظر می‌رسد غیر ممکن است آن‌ها گم شوند.
تعداد کمی از مطالعات به بررسی جزئیات هدایت در مارها پرداخته‌اند. مارهای سمی دریایی قدرت لانه گروی از خود نشان داده‌اند. محققان در آب‌های مجمع الجزایر کشور فیجی درباره‌ی آن‌ها مطالعه کردند. هنگامی که مارها از محل سکونت خود در ایسلند به مکان دیگری در 5 کیلومتری حرکت داده شدند، مارهای دریایی دو باره به خانهی خود بازگشتند. با این حال، هنگامی که مارهای زنگی جنگلی و مارهای زنگی آروبا گرفته و انتقال داده شدند، این مارها توانایی مشابهی در یافتن راه باز گشت از خود نشان ندادند.
می‌توان از طریق علامت گذاری، مارهای در حرکت را به دقت زیر نظر داشت.
برای آزمایش بر روی افعی‌های اورگلید، پیتمن و سایر هم کارانش 12 مار بالغ را گرفتند. آن‌ها مارها را در محفظه‌های پوشیده به یک مرکز حیات وحش منتقل کردند. در آن جا محققان فرستنده‌های رادیویی – نوعی تکنو لوژی علامت گذاری رادیویی - را در بدن این جانوران قرار دادند. چرا؟ پیتمن توضیح می‌دهد که مارهای قهوه‌ای خال خال مرموز هستند و خود را استتار می‌کنند. "ممکن است شما دقیقاً در کنار یک مار 10 فوتی باشید و آن را نبینید". اما با این علامت‌ها، تیم او توانست حتی مارهایی که خود را استتار کرده بودند را نیز دنبال کند.زیست شناسان 6 افعی را به مکانی که گرفته شده بودند باز گرداندند. آن‌ها سایر مارها را به زمینهای جدید که افعی‌های آن به تزئین کننده معروف هستند، منتقل کردند.
این مارها در فضای گسترده‌ای خزیدند. و زمینی که آن‌ها روی آن حرکت می‌کردند دنبال کردن آن‌ها را دشوار می‌کرد به حدی که محققان اغلب مجبور بودند با استفاده از یک صفحه‌ی کوچک پرواز کننده (که در ارتفاع کم پرواز می‌کرد) سیگنال‌های رسیده از جعبه‌ی علامت گذاری رادیویی افعی‌ها، را دنبال کنند.
مارهایی که به مسافت دور منتقل شده بودند، نسبت به مارهایی که به مکان خود بازگردانده شده بودند، سریع‌تر و در طول مسیر مستقیم‌تری به سمت خانه حرکت کردند. پیتمن اکنون دوست دارد بداند مارهای جوان‌تر چگونه رفتار می‌کنند. زیرا در نهایت، آن‌ها مارهایی هستند که نیاز به جستجوی خانه‌های جدید دارند.
پیتمن می‌گوید این که افعی‌ها چگونه خود را در مسیر صحیح هدایت می‌کنند مشخص نیست. او اشاره می‌کند به این موضوع که با این حال برخی خزندگان می‌توانند میدان مغناطیسی زمین، نشانه‌های خورشیدی، بوها - حتی نور قطبی - را احساس کنند. افعی ممکن است از این موارد، هم چنین نشانه‌های اختصاصی در زمین، برای برگشتن به خانه استفاده کند.
در اورگلید، که در تمام طول سال گرم باقی می‌ماند، افعی‌ها مجبور نیستند در زمستان‌ها غاری برای پنهان شدن و در امان ماندن پیدا کنند. به همین دلیل است که بوم شناس مارها، هاوارد رینرت از کالج نیوجرسی در اوینگ، آن را کمی تعجب آور می‌داند که با این حال این افعی‌ها بسیار برای بازگشتن به خانه انگیزه دارند. او دوست دارد در باره‌ی این که آیا افعی‌هایی که خیلی از خانه دور نشدند نیز به طور مشابه به خانه‌های خود دل بسته هستند و همواره سعی در باز گشتن به آن می‌کنند تحقیق کند..
لغات کلیدی
مجمع الجزایر: گروهی از جزیره‌ها، که بسیاری مواقع به حالت کمان در سر تا سر پهنای اقیانوس‌ها تشکیل می‌شوند. جزایر هاوایی، جزایر آلوتیان و بیش از 300 جزیره در جمهوری فیجی مثال‌های خوبی هستند.حفظ منابع طبیعی: عمل حفظ کردن یا مراقبت کردن از محیط زیست طبیعی
بوم شناسی: شاخه‌ای از زیست شناسی که در مورد ارتباط موجودات زنده با یک دیگر و محیط فیزیکی اطرافشان است. دانشمندی که در این زمینه کار می‌کند یک بوم شناس نامیده می‌شود.
اورگلید: مخفف پارک ملی اورگلید است، این منطقه در سال 1947 به عنوان منطقه‌ی تالاب‌های تحت حفاظت فدرال، تأسیس شد. در حدود 2500 مایل مربع (6070 کیلومتر مربع) مساحت دارد، بزرگترین طبیعت بکر و دست نخورده و وحشی نیمه حاره‌ای در ایالات متحده است. به علت طبیعت بی نظیر آن، به عنوان منطقه‌ی میراث جهانی نیز در نظر گرفته می‌شود. نهنگ‌هایی که در آن زندگی می‌کنند معروف‌ترین و شناخته شده‌ترین هستند. این پارک تقریباً به دلیل این که خانهی چندین گونه‌ی مارهای بزرگ بیگانه‌ی در حال تکثیر است، مخصوصاً افعی بورمیسا، مشهور است.
سیستم موقعیت یابی جهانی: مخفف آن،GPS، یکی از شناخته شده‌ترین علائم است. این سیستم از دستگاهی برای محاسبه‌ی موقعیت افراد یا اشیاء در هر مکانی که روی زمین یا در هوا وجود دارند، استفاده می‌کند (با نام‌های عرض و طول و ارتفاع جغرافیایی یا بلندی). این دستگاه این کار را با مقایسه‌ی مقدار زمانی که طول می‌کشد تا سیگنال‌ها از ماهواره‌های مختلف به آن برسند، انجام می‌دهد.
مسکن طبیعی (بوم): منطقه یا محیط زیست طبیعی که در آن جانور یا گیاه به طور طبیعی زندگی می‌کند، مانند بیابان، ساحل مرجانی یا برکه‌ی شیرین. یک مسکن طبیعی می‌تواند خانه‌ای برای هزاران گونه‌ی مختلف جانوران باشد.
هدایت کردن: یافتن راه از طریق نشانه‌های زمین با استفاده از نشانه‌های دیداری، اطلاعات حسی (مانند بو)، اطلاعات مغناطیسی (مانند قطب نمای داخلی) یا دیگر روش‌ها.
محقق و پژوهشگر فوق دکترا: منصب و مقام محققی برای افرادی که دکترای خود را در زمینهای از علم تکمیل کرده‌اند. این مقام به افراد اجازه می‌دهد تا مهارت‌های جدید به دست آورند یا رشته‌های جدیدی از تحقیق را در راه حرفه‌ی پژوهش دنبال کنند.
افعی: نوعی مار بوآی بزرگ، با وزن زیاد، که غیر سمی است
مار سمی و خطرناک دریایی: نوعی مار بسیار سمی که بیشتر زندگی خود را در دریا سپری می‌کند. اغلب برای نوشیدن آب تازه (شیرین) یا تکثیر به روی خشکی می‌آید.علامت گذاری: (در زیست شناسی) اتصال تعدادی نوار محکم یا بسته‌ی محتوی وسایل و ابزار بر روی جانور. برخی مواقع این علامت و رد یاب برای این به کار می‌رود که به هر جانور یک شماره‌ی شناسایی مخصوص داده شود. به محض این که به پا، گوش، یا هر قسمت دیگر بدن موجود زنده متصل شود، می‌تواند به طور مؤثر به عنوان علامت جان دار عمل کند. در برخی موارد، یک اتیکت (علامت) می‌تواند اطلاعات را نیز از محیط زیست اطراف جانور جمع آوری کند. این مورد به دانشمندان کمک می‌کند که محیط زیست و نیز نقش جانور در آن را درک کنند.
بوم: قطعه زمین در یک منطقه‌ی به خصوص و هر آن چه آن را می‌پوشاند. این لغت ممکن است به هر چیزی از منظره‌ای صاف، گسترده و خشک تا ناحیه‌ای کوهستانی که با تخته سنگ‌ها، باتلاق‌ها و جنگل پوشیده شده است، اشاره کند.
