به کوشش: محمد کمالي نژاد
نام رايج:
پونهنام عربي:
فودنج، حبقنام هاي ديگر:
پودنک، فوتنج، پودنه، پودينه، يارپوز (ترکي)
ماهيت:
سه نوع است. بري و جبلي و نهري و ساق آن متفرق و تند بوي با عطريت و برگ آن ريزه مايل به استداره و نازک و نرم و طعم و رايحه آن شبيه به فودنج نهري است و با حدت و تلخي کمي و تخم آن شبيه تخم ريحان. و فودنج نهري که بيشتر در کنار آبها و بساتين مي رويد شاخهاي آن پُر گره و باريک و بر زمين پهن و گل آن بنفش مي باشد.طبيعت:
در اول سوم گرم و خشکافعال و خواص:
بغايت ملطف، جهت کزاز و تنقيه فضول سينه و معده و سوزش آن و فواق و غثيان و تحليل رياح و استسقاء و يرقان و اخراج مشيمه و ادرار عرق و بول و حيض و اسهال سودا و نطول آن جهت حکه و رياح رحم و رفع صلابت آن، سنون سوخته آن جهت تقويت لثه و بري آن رافع غشي.تحقيقات جديد:
تقويت کننده سيستم گوارشي، مفيد براي دلپيچه و گاز معده، مفيد براي سردرد، قاعده آور، ضد انگل، مفيد براي واريس***
بدل:
اقسام ديگر پونه و نعناعمضر:
امعاء و باه و گرده
مصلح:
کتيرا
مقدار شربت:
تا دو درمپياز ار خورد مرد با پودنه*** از آنش زيانها رسد سود نه
حکيم يوسفي
منبع مقاله :
کمالي نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول
