بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید

بزرگترین بازی کنان در دنیای فوتبال اغلب با این قیاس که آیا برنده ی جام جهانی شده‌اند و یا نه محک زده می‌ شوند. این مقاله لیست برخی از بازی کنان به واقع بزرگ فوتبال را می‌آورد که به اندازه ی کافی بد اقبال بوده‌اند که هرگز
چهارشنبه، 19 شهريور 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید

 

ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع: راسخون




 
بزرگترین بازی کنان در دنیای فوتبال اغلب با این قیاس که آیا برنده ی جام جهانی شده‌اند و یا نه محک زده می‌ شوند. این مقاله لیست برخی از بازی کنان به واقع بزرگ فوتبال را می‌آورد که به اندازه ی کافی بد اقبال بوده‌اند که هرگز دستشان به این جام که آرزوی هر بازی کنی است نرسیده باشند.
نا بلد یا بد شناس؟
نه بازی کن هلندی ـ ـ جانی رپ، آری هان، یوهان نیسکنس، راب رنسنبرینک، رود کرول، رنه ون دو کرکهوف، ویم سوربیر، ویم یانسن و یان یونگبلود ـ ـ در فینال جام جهانی 1974 و 1978 بازی کردند و هر دو مسابقه را واگذار نمودند!
جام جهانی فیفا جاذبه ‌ای برای تمامی بازی کنان فوتبال جوان و پر امید است. این جام، جام مقدسی (جامى‌ كه‌ حضرت‌ عيسى‌ در شام‌ آخر از آن‌ نوشيد و بعداً يوسف‌ ارمطى‌ خون‌ مسيح‌ را در آن‌ جمع‌ كرد) است که هر شوالیه ‌ای در تنپوش درخشان و تابناک فوتبال در جست و جوی بلند نمودن آن است. اما به ازای هر بازی کنی که در بردن این جایزه‌ ی فسونگر به موفقیت می ‌رسند، بازی کنان بی شماری نیز هستند که به زمین می‌خورند و از این موهبت برخوردار نمی‌گردند. جنگ جویان شکست خورده در این عرصه ی جهانی نباید از یاد روند چرا که حتی برخی از بزرگترین اسطوره ‌های این ورزش نیز دوران ورزشی پر افتخار خود را بدون دست یافتن به جام جهانی به اتمام رسانده ‌اند و مفتخر به چنین امری نگردیده‌اند.
به دست آوردن جام جهانی درست به همان اندازه که جنگ دلاوری فنی و فیزیکی است، نبرد انعطاف پذیری ذهنی نیز هست، نبردی برای سازگاری با شرایط خارجی و توانایی در خلق شگفت از هیچ. بردن یا باختن جام جهانی درست به مانند بودن بر سر یک تیغ است ـ ـ به ثمر رسیدن یک گل روند بازی را عوض می‌کند و ارتکاب هر اشتباه کوچکی می‌تواند مرگ بار باشد. رسیدن به فینال جام جهانی و یا حتی خود انتخاب شدن برای این مسابقات موفقیت کمی نیست.
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
در این جا لیستی از بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز برنده‌ ی جام جهانی نشدند آورده شده است.
بهترین XI ║ 10 دروازه بان برتر ║ 10 مدافع برتر ║ 10 هاف بک برتر ║ 10 مهاجم برتر
این گرد آوری بر طبق گزینش شخصی نویسنده انجام پذیرفته است ـ ـ ممکن است نقطه نظرات متفاوت باشند. این فهرست تنها شامل کسانی می‌شود که در زمان نگارش این مطلب از مسابقات بین المللی کناره گیری نموده ‌اند.
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
لو یاشین
دروازه بان
کشور: اتحاد جماهیر شوروی
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
فیل نیل
مدافع سمت راست
کشور: انگلستان
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
رونالد کومن
مدافع میانی
کشور: هلند
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
پائولو مالدینی
مدافع میانی
کشور: ایتالیا
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
جیاچینتو فاچتی
مدافع سمت چپ
کشور: ایتالیا
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
جورج بست
هاف بک سمت راست
کشور: ایرلند شمالی
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
یوهان کرایف
هاک فک میانی
کشور: هلند
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
میشل پلاتینی
هاف بک میانی
کشور: فرانسه
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
رایان گیگز
هاف بک سمت چپ
کشور: ویلز
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
آلفردو دی استفانو
مهاجم
کشور: اسپانیا
بزرگترین بازی کنان فوتبال که هرگز دستشان به جام جهانی نرسید
اوزه بیو
مهاجم
کشور: پرتغال
دروازه بانان
اغلب دست کم گرفته شده‌ترین پست در هر تیم قهرمان، دروازه بانان بزرگ، کاری ورای صرف نجات دروازه دادن را به انجام می‌رسانند ـ ـ آنها امتیازاتی حیاتی را نجات می‌دهند، آنها آخرین تلاشها را برای بلوک کردن توپ‌ها به انجام می‌رسانند و چینش مدافعان خود را به نحوی قرار می‌دهند تا از حمله ی تیم حریف جلو گیری نمایند. هیچ تیمی در تاریخ این بازی دوره ی موفقیت طولانی‌ای را بدون داشتن دروازه بانی قوی، چابک و هوش یار که از دروازه ی آن مراقبت نماید طی نکرده است. در این جا نام ده دروازه بان برتری که در زمانی که پای بردن جام جهانی به میان آمد شانس خود را از دست دادند، آورده شده است.

لو یاشین
22 اکتبر سال 1929 ـ 20 مارس سال 1990
کشور: اتحاد جماهیر شوروی
دوران ورزشی بین المللی: 1967 – 1954 (78 حضور)
یاشین بهترین دروازه بان تاریخ این ورزش محسوب می‌‌شود. واکنش‌‌های فوق العاده ی و لوازم مشکی رنگ وی به او لقب "عنکبوت سیاه را دادند". یاشین از جمله اولین دروازه بانانی بود که قادر بودند تا در پست "بک" دفاعی به بازی بپردازند. این تاکتیک تقریباً همواره در بازی مدرن آن وجود داشته است و سابقه ی آن به لو یاشین و دروازه بان افسانه‌‌ای همتای وی گولیا گروسیکس بر می‌‌گردد.
یاشین در طول 13 سالی که وی به طور بلا منازع دروازه بانی تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی را در دست داشت و همین طور دوران بازی 20 ساله در تیم دینامو موسکو طرف داران بسیاری را به دست آورد ولی با کمال تأسف موفق به گذشتن از مرحله‌‌ی نیمه نهایی جام جهانی نگردید.

گیولا گروسیکس
تولد: 4 فوریه سال 1926
کشور: مجارستان
دوران ورزشی بین المللی: 1962 – 1947 (86 حضور)
گروسیکس عضوی از یکی از بهترین تیم‌‌های بین المللی در طول تاریخ یعنی مجارهای جادویی تیم ملی مجارستان در دهه ی 50 و 60 بود. بسیاری از تاکتیک‌‌های فوتبال برای اولین بار به وسیله ی این تیم مجارستان به کار گرفته شدند. گفته می‌‌شود که خود گروسیکس نقش دروازه بان - بک را ابداع نموده باشد. او در گرفتن ضربات شوت از استعدادی باور نکردنی برخوردار بود و این امر برای وی لقب "پلنگ سیاه" را به ارمغان آورد.
علی رغم این که گروسیکس به عنوان بهترین دروازه بان جام جهانی 1954 شناخته شد اما تیم ملی مجارستان بازی فینال را به تیم ملی آلمان غربی واگذار نمود.

پیتر اشمایکل
تولد: 18 نوامبر سال 1963
کشور: دانمارک
دوران ورزشی بین المللی: 2001 – 1987 (129 حضور)
علت شهرت مایکل اشمایکل به خاطر دوران بازی بسیار موفق وی در تیم باشگاهی منچستر یونایتد بین سال های 1991 تا 1999 است. وی به عنوان یکی از بهترین دروازه بانانی شناخته می‌‌شود که تا کنون در این ورزش به فعالیت پرداخته‌‌اند و حتی یک بار در صدر یک نظر سنجی در همین رابطه قرار گرفت. اشمایکل شوت گیری بسیار زیرک بود اما بیشتر به خصوص به خاطر استفاده از قامت 6 پا و 3 اینچی خود در موقعیت‌‌های تک به تک در برابر مهاجمان پیش تاخته شناخته می‌‌شد. هشت سال حضور وی در تیم منچستر یونایتد در میان موفق ترین دوران در تاریخ بازی‌‌های باشگاهی محسوب می‌‌شوند و مربی وی سر الکس فرگوسن معامله بر سر خرید وی به ارزش £505000 را "معامله ی قرن" توصیف نمود.
اشمایکل با تیم ملی دانمارک و استفاده از یک سیستم دفاعی مبتنی بر توانایی بالای دروازه بان در دور نگه داشتن مهاجمان موفق به کسب مقام قهرمانی مسابقات جام ملت های اروپا در سال 1992گردید اما در سطح بین قاره ای به شدت نا کام ماند. تیم ملی دانمارک در مسابقات انتخابی جام جهانی 1990 و 1994 ناکام ماند اما موفق شد تا در جام جهانی 1998 به مرحله ی یک چهارم نهایی برسد.

الیور کان
تولد: 15 ژوئن سال 1969
کشور: آلمان
دوران ورزشی بین المللی: 2006 – 1994 (86 حضور)
الیور کان که به عنوان بهترین دروازه بان تاریخ تیم ملی آلمان مشهور است اکثر دوران ورزشی پر بار خویش را با غولهای آلمانی بایرن مونیخ سپری نمود و موفق به کسب چندین جایزه ی سالانه به خاطر دروازه بانی‌‌های قهرمانانه ی خود شد.
دوران ورزشی بین المللی وی شامل فرازهایی به مانند پیروزی در مسابقات جام ملت های اروپا در سال 1996 و نشیب‌‌های مانند شکست در فینال جام جهانی سال 2002 می‌‌شود. علی رغم شکست در جام جهانی وی بدل به اولین و تا این زمان تنها دروازه بانی شد که به دریافت جایزه ی توپ طلایی نائل گردیده است، جایزه‌‌ای که به بهترین بازی کن مسابقات جام جهانی اهداء می‌‌گردد.

ری کلمنس
تولد: 5 آگوست سال 1948
کشور: انگلستان
دوران ورزشی بین المللی: 1984 – 1972 (61 حضور)
کلمنس بیشتر تحت عنوان بازی کن بسیار با ارزش تیم برجسته ی دهه ی 70 لیورپول به اذهان می‌‌آید. وی در طول 14 سال بازی خود در این باشگاه مشهور بدل به یکی از پر افتخارترین بازی کنان جهان گشت. هم چنین وی رکوردی را از خود بر جای گذاشت که هرگز در یک فصل فوتبال با 42 بازی شکسته نشد: در فصل 79 - 1978، لیورپول به همراه سنگر بان همیشگی خود کلمنس تنها 16 گل را در طی 42 بازی واگذار نمود که این رکورد شامل 4 گل خورده از 21 بازی انجام شده در خانه می‌‌شود. این رکورد تا سال 2005 پای بر جا ماند، زمانی که تیم چلسی در طول 38 بازی به انجام رسانده ی خود 15 گل را به تیم‌‌های حریف واگذار کرد.
کلمنس در سطح ملی اغلب در سایه ی دیگر دروازه بان افسانه‌‌ای انگلستان یعنی پیتر شیلتون قرار داشت و هرگز مجال افتخار کسب جام جهانی را نیافت.

رینات داسایف
تولد: 13 ژوئن سال 1957
کشور: اتحاد جماهیر شوروی
دوران ورزشی بین المللی: 1990 – 1979 (91 حضور)
داسایف پس از یاشین دومین دروازه بان برتر روسی محسوب می‌‌شود و همواره یکی از بهترین های جهان در دهه ی 80 میلادی شناخته می‌‌شود. وی با لقب "پرده ی آهنین" شناخته می‌‌شد چرا که وی روسی و زدن گل به وی کاری بسیار دشوار بود.
علی رغم کسب مدال برنز در مسابقات المپیک سال 1980 و مدال نقره ی مسابقات جام ملتهای اروپا در سال 1988، اتحاد جماهیر شوروی هرگز موفق به رسیدن به مرحله ی یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی نگردید.

خوزه لوئیس چیلاورت
تولد: 27 جولای سال 1965
کشور: پاراگوئه
دوران ورزشی بین المللی: 2003 – 1989 (74 حضور)
چیلاورت به همان اندازه به خاطر کارهای قهرمانانه ی خود برای تیم ملی پاراگوئه مشهور بود که نام وی به عنوان یکی از گل زن ترین دروازه بانان در تاریخ این رشته جای دارد. هشت گلی که وی برای تیم ملی پاراگوئه به ثمر رسانیده است در نوع خود رکوردی برای گل زنی یک دروازه بان در مسابقات بین المللی محسوب می‌‌شود در حالی که مجموع 62 گلی که وی به ثمر رسانیده تنها به وسیله ی روگریو چنی پیشی گرفته شده است.
تیم پاراگوئه موفق به راه یافتن به جام جهانی سال 1990 و جام جهانی سال 1994 نگردید. آنها در جام جهانی 1998 و در مرحله ی یک شانزدهم نهایی به وسیله ی قهرمان نهایی آن دوره یعنی تیم ملی فرانسه و در همین مرحله از جام جهانی 2002 توسط فینالیست آن دوره یعنی آلمان حذف گردیدند.

ادوین ون در سار
تولد: 20 اکتبر سال 1970
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 2008 – 1995 (130 حضور)
ادوین ون در سار تا به این روز تنها دروازه بانی است که برنده ی جام یوفا - - جام بین قاره‌‌ای برای تیم‌‌های اروپایی - - با دو باشگاه آژاکس آمستردام در سال 1995 و تیم منچستر یونایتد در سال 2008 شده است. وی هم چنین رکورد بیشترین حضور در تیم ملی هلند را دارا است. وی در فصل 2009 - 2008 رکوردی دیگر از خود در فوتبال لیگ بر جای گذاشت و به مدت 1311 دقیقه ی تمام دروازه ی خود را بسته نگه داشت.
ادوین از جمله چندین بازی کن هلندی‌‌ای است که از عدم توانایی بلند مدت تیم ملی خود برای کسب موفقیت در عرصه‌‌ای بزرگ رنج برد. در مدت حضور وی در تیم ملی، هلند هرگز موفق نشد تا از مرحله ی نیمه نهایی جام جهانی فراتر رود و به نحوی خفّت بار از صعود به جام جهانی سال 2002 باز ماند. دو سال پس از باز نشستگی وی هلند باری دیگر به فینال جام جهانی 2010 راه یافت ولی تنها چیزی که آیدش شد شکست برای سومین مرتبه بود.

پیتر شیلتون
تولد: 18 سپتامبر سال 1949
کشور: انگلستان
دوران ورزشی بین المللی: 1990 – 1970 (125 حضور)
شیلتون در بازی انگلستان یک اسطوره محسوب می‌‌شود و رکورد بیشترین تعداد بازی برای تیم ملی انگلستان را در دست دارد. وی هم چنین یکی از بازی کنان بسیار معدودی است که در بیش از 1000 مسابقه ی پیاپی شرکت نموده باشد؛ وی تنها بازی کنی است که بیش از 100 بازی را برای پنج تیم باشگاهی به انجام رسانیده است. خیلی زود پس از نخستین بازی‌‌ای که وی به عنوان پسری 16 ساله در سال 1966 به انجام رساند عمل کرد او باشگاه وی لستر سیتی را متقاعد ساخت تا او را نگه دارد و گردون بانکس، دروازه بانی را که در مسابقات جام جهانی سال 1966 به همراه تیم ملی انگلستان به مقام قهرمانی رسیده بود را بفروشد.
شیلتون در یکی از مشهورترین بازی های موجود در تاریخ جام جهانی حضور داشت: بازی مرحله ی یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی سال 1986 برابر آرژانتین. این بازی تمثیلی گل شرم آور "دست خدا"ی دیگو مارادونا را در بر داشت و گل دوم وی در بازی که پس از هجومی تک نفره به سوی دروازه ی انگلستان و گذشتن از تقریباً تمامی مدافعان تیم ملی انگلستان زده شد به عنوان بهترین گل تاریخ مسابقات جام جهانی انتخاب گردید.

ژان ماری پفاف
تولد: 4 دسامبر سال 1953
کشور: بلژیک
دوران ورزشی بین المللی: 1987 – 1976 (64 حضور)
پفاف در مرکز موفقیت‌‌های بی نظیر تیم ملی بلژیک در دهه ی 80 میلادی قرار داشت. قدرت تیم ملی بلژیک که با ظهور بازی کنانی چون انزو سیفو، اریک گرتس و ژان کولمان افزایش یافته بود در نهایت به مقام نایب قهرمانی مسابقات جام ملتهای اروپا دست یافت و توانست تا در مسابقات جام جهانی سال 1986 به مرحله ی نیمه نهایی راه یابد که در این مرحله مغلوب قهرمان این جام یعنی تیم ملی آرژانتین گردید.
پفاف یکی از تنها سه بازی کن بلژیکی است که پله آنها را در فهرست شخصی 100 نفره ی بزرگترین فوتبالیست‌‌های زنده ی دنیای خود جای داده است.

مدافعان

بستر هر موفقیتی دفاع است، مدافعان مسئولیت دور نگه داشتن حریف و تغذیه ی بازی کنان مهاجم جناحین را برای آغاز حمله‌‌های خود بر عهده دارند. از لحاظ اهمیت برنده شدن در یک بازی، مدافعان حتی به نسبت مهاجمان از اهمیت بالاتری برخوردار هستند چرا که حتی کوچکترین اشتباه به وسیله ی مدافعان می تواند مستقیماً منجر به شکست یک تیم گردد.
در اینجا 10 مدافع افسانه‌‌ای که هرگز تجربه ی افتخار جام جهانی را کسب نکرده‌‌اند آورده شده است.

فیل نیل
تولد: 20 فوریه سال 1951
کشور: انگلستان
دوران ورزشی بین المللی: 1983 – 1976 (50 حضور)
فیل نیل به همراه رایان گیگز (که در مکان بالای این فهرست جای گرفته است)، پل اسکولز و هم تیمی قدیمی نیل یعنی آلن هانسن در میان مشهورترین بازی کنان فوتبال تمام دوران بریتانیا قرار دارد. نیل به مدت 12 فصل برای تیم باشگاهی لیورپول توپ زد و در طول 10 فصل از این مدت یعنی از فصل 1976 - 1975 تا فصل 1985 - 1984 تنها یک بازی را در لیگ از دست داد! در طول سالهای بین 1976 تا 1984 که تنها یک بازی را در لیگ از دست داده بود وی در تمامی بازیهای باشگاه که شامل بازیهای لیگ، جام‌‌های داخلی و بازیهای اروپایی می‌‌شد بازی کرد. در کمال تعجب و علی رغم این که پست اصلی او به عنوان یک مدافع بود اما وی گزینه ی اول باشگاه لیورپول در زدن پنالتی بود و در برد بازی فینال مسابقات جام قهرمانان اروپا در سال 1977 یک پنالتی را برای تیم لیورپول به ثمر رسانید.
متأسفانه سالهای درخشان نیل در باشگاه لیورپول مصادف بود با افت عمل کرد تیم ملی انگلستان که در مسابقات انتخابی جام جهانی سال 1974 و جام جهانی سال 1978 نا کام ماند. نیل برای جام جهانی سال 1982 و جام جهانی سال 1986 به عضویت تیم ملی انگلستان درآمد، ولی تیم ملی انگلستان هرگز موفق به گذر از مرحله ی یک چهارم نهایی جام جهانی نگردید.

رونالد کومان
تولد: 21 مارس سال 1963
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 1994 – 1982 (78 حضور)
کومان مدافعی ماهر و بسیار پر افتخار بود، و هم چنین به خاطر فرارهای هجومی و شوت‌‌های از راه دور خود که بعدی متفاوت را به بازی هجومی تیمش می‌‌بخشید مشهور بود. کومان در دوران بازی بسیار موفق خود برای تیم‌‌های اروپایی بی شماری توپ زد، من جمله "تیم رویایی" بارسلونای اوایل دهه ی 90 میلادی.
کومان نقشی اساسی را در پیروزی تیم ملی هلند در مسابقات جام ملتهای اروپا در سال 1988 داشت اما این تیم در مرحله ی حذفی جام جهانی سال 1990 و جام جهانی سال 1994 از دور مسابقات حذف گردید؛ کومان در جام جهانی سال 1994 کاپیتانی تیم ملی هلند را بر عهده داشت.

پائولو مالدینی
تولد: 26 ژوئن سال 1968
کشور: ایتالیا
دوران ورزشی بین المللی: 2002 – 1988 (126 حضور)
مالدینی از سال 1985 تا سال 2009 برای تیم باشگاهی میلان توپ زد و برای مدت بیش از 10 سال کاپیتان این تیم بود. وی مشترکاً رکورد بیشترین حضور در بازی فینال جام اروپا / لیگ قهرمانان اروپا را با 8 حضور در اختیار دارد که شامل عدد حیرت انگیز 5 پیروزی میشود. اما علی رغم این که وی راست پا بود در پست مدافع مرکزی و یا مدافع سمت چپ بازی میمی‌کرد. سبک دفاعی وی بر مبنای پیش بینی بازی با تیز هوشی و قرار دادن خود در موقعیتی برای جلو گیری از خوردن گل و ارسال پاسهای عمقی به جای به پرواز در آوردن خود جهت تکل زدن در هر فرصت ممکن بود. با وجود این که وی در پست یک مدافع ایفای نقش مینمود اما متوسط تکل زدن وی در هر دو بازی در حدود یک تکل بود.
متأسفانه دوران ورزشی بین المللی مالدینی در میان دو دوره از چهار دوره قهرمانی ایتالیا در جام جهانی شکوفا گردید: جام جهانی سال 1982 و جام جهانی سال 2006. تیم ملی ایتالیا در مرحله ی نیمه نهایی جام جهانی سال 1990 باخت (اما در بازی رده بندی برنده شد و مقام سوم را کسب نمود) و در مسابقه ی فینال جام جهانی سال 1994 در ضربات پنالتی، در مرحله ی یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی سال 1998 و در مرحله ی یک شانزدهم نهایی (مرحله ی قبل از یک چهارم نهایی) مسابقات جام جهانی سال 2002 مغلوب گشت.

جیاچینتو فاچتی
18 جولای سال 1942 – 4 سپتامبر سال 2006
کشور: ایتالیا
دوران ورزشی بین المللی: 1977 – 1963 (94 حضور)
فاچتی یکی از اولین فول بکهای مهاجم بود، پستی که در بازی مدرن مورد پذیرش قرار گرفته شده است. وی عضوی اصلی از ترکیب دفاعی مشهوری بود که برای تیم باشگاهی اینتر میلان موفقیتهای بسیاری را در دهه ی 60 و 70 به ارمغان آورد. او در تمام دوران ورزشی خود در سن بزرگ سالیاش که به مدت 18 فصل به طول انجامید برای باشگاه اینتر میلان به میدان رفت.
در طول مدت حضور او تیم ملی ایتالیا از راه یابی به مسابقات جام جهانی سال 1966 نا کام ماند اما بازگشت پر قدرتی را از خود نشان داد و در نهایت کار خود را با کسب مقام نائب قهرمانی در فینال جام جهانی سال 1970 و در برابر تیم درخشان برزیل به پایان رسانید. تیم ملی ایتالیا در جام جهانی سال 1974 در مرحله ی اول از دور مسابقات حذف شد. با این وجود آنها موفق به قهرمانی در جام ملتهای اروپا در سال 1968 گردیدند.

فرناندو هیرو
تولد: 23 مارس سال 1968
کشور: اسپانیا
دوران ورزشی بین المللی: 2002 – 1989 (89 حضور)
هیرو یکی از گل زنترین مدافعان تمامی دوران بود. وی در هر دو پست مدافع و بازی کن وسط به راحتی بازی میکرد و یکی از بهترین تکل زنندگان و هم چنین یکی از بهترین پاس دهندگان جهان در زمان خود بود. هیرو در فصل 1992 - 1991 و هنگامی که برای تیم باشگاهی رئال مادرید بازی میکرد با زدن 21 گل در صدر گل زنان باشگاه خود قرار گرفت و در جدول گل زنان لیگ جایگاه دوم را به خود اختصاص داد. وی چهارمین گلزن برتر تیم ملی اسپانیا است و تنها مهاجمانی چون رائول، داوید ویا و فرناندو تورس نسبت به او برتری دارند. هیرو حتی نسبت گل زنی بهتری را در هر بازی نسبت به تورس دارد.
هیرو در سطح ملی در چهار جام جهانی حضور داشت اما تیم وی در مراحل حذفی جامهای جهانی سال 1990، 1994 و 2002 از دور مسابقات خارج شد و حتی در جام جهانی سال 1998 به مرحله ی حذفی هم نرسید.

الیاس فیگوئرورآ
تولد: 25 اکتبر سال 1946
کشور: شیلی
دوران ورزشی بین المللی: 1982 – 1966 (47 حضور)
فیگوئرا به عنوان بهترین بازی کن تاریخ شیلی بسیار مشهور است. اگر این موضع را نیز به حساب آوریم که وی یک مدافع هست، این امر به واقع افتخاری بسیار بزرگ است. او به خاطر آرامش، دفاع زیرکانه و توانایی در آغاز نمودن سریع ضد حملهها برای بازی کنان مهاجم خود مشهور بود.
شیلی موفق به راه یافتن به جامهای جهانی سال 1966، 1974 و 1982 گردید، اما هرگز نتوانست در هیچ یک از این سه جام فراتر از مرحله ی گروهی رود.

آلن هانسن
تولد: 13 ژوئن سال 1955
کشور: اسکاتلند
دوران ورزشی بین المللی: 1987 – 1979 (26 حضور)
هانسن هم بازی دفاعی فیل نیل در تیم باشگاهی همیشه پیروز لیورپول دهه ی 80 میلادی بود. وی که یکی از بسیار بازی کنان اسکاتلندی خریداری شده به وسیله ی تیم لیورپول بود، یکی از معدود بازی کنانی است که عنوان قهرمانی لیگ برتر انگلستان را در طول سه دهه به دست آورده است. وی به همراه هم تیمی خود فیل نیل یکی از پر افتخارترین بازی کنان در بازی انگلستان است.
علی رغم حضور بازی کنانی چون هانسن، کنی دالگلیش، دنی مک گرین، گرائم سونس و گردون استراچان، اسکاتلند هرگز موفق به عبور از مرحله ی اول مسابقات جامهای جهانی سال 1982 و 1986 نگردید. در واقع آنها هرگز در طول تاریخ فوتبال خود در مسابقات جام جهانی موفق به عبور از مرحله ی اول نگردیدهاند.

خوزه سانتاماریا
تولد: 31 جولای سال 1929
کشور: اروگوئه، اسپانیا
دوران ورزشی بین المللی: اروگوئه – 1957 – 1952 (20 حضور)، اسپانیا – 1962 – 1958 (16 حضور)
سانتاماریا به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ شناخته میشود و در برتری تیم رئال مادرید در اوایل مسابقات جام قهرمانان اروپا بازی کنی کار ساز بود.
وی پس از ملحق شدن به باشگاه رئال مادرید در سال 1957، 4 عنوان قهرمانی مسابقات جام قهرمانان اروپا و 5 قهرمانی در لیگ را به دست آورد.
با وجود این که سانتاماریا در جمع تیم ستارگان جام جهانی سال 1954 حضور داشت، جایی که تیم ملی اروگوئه در مرحله ی نیمه نهایی مسابقات بازی را به مجارهای نیرومند واگذار نمود، اما وی هرگز موفق نشد تا موفقیتهای خود را در سطح باشگاهی چه با تیم ملی اروگوئه و چه با تیم ملی اسپانیا تکرار نماید.

یاپ استام
تولد: 17 جولای سال 1972
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 2004 – 1996 (67 حضور)
استام دوران ورزشی موفقی را با تیمهایی به مانند منچستر یونایتد و آ. ث. میلان داشت و با تیم منچستر یونایتد موفق به کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر در سال 1999 گردیده است. وی هر دو ویژگی فیزیکی و روانی یک مدافع را داشت. وی قدی برابر با 6 پا و 3 اینچ داشت، در نبردهای هوایی پیروز میگشت و به شکلی بسیار عالی جریان بازی را میخواند تا با زدن تکلهایی به هنگام و قطع ارتباط جلوی حریف را بگیرد.
استام با تیم ملی هلند به مرحله ی نیمه نهایی جام جهانی سال 1998 رسید، اما در زمان حضور وی از راه یابی به رقابتهای جام جهانی سال 2002 باز ماند.

ماریوس ترزور
تولد: 15 ژانویه سال 1950
کشور: فرانسه
دوران ورزشی بین المللی: 1983 – 1971 (65 حضور)
ترزور به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال فرانسه شناخته میشود. نام وی در فهرست 100 نفره ی فیفا از بزرگترین بازی کنان در قید حیات که به وسیله ی پله تدوین گردیده بود قرار گرفت.
ترزور در جامهای جهانی سال 1978 و سال 1982، مسابقاتی که در آن تیم وی به ترتیب در مرحله ی گروهی و مرحله ی نیمه نهایی از دور مسابقات خارج شد.

هاف بک‌ها

شاید میانه ی زمین مهمترین منطقه ی در زمین بازی باشد. هاف بکها آهنگ بازی را تعیین میکنند، آنها به دفاع تیم کمک مینمایند، به مهاجمان یاری میرسانند و خودشان کار زدن گل را به پیش میبرند. در بازی مدرن فوتبال میانه ی زمین به دید منطقهای نظاره میشود که در صورتی که تیمی تمایل به پیروزی داشته باشد باید آن را در برتری خود قرار دهد.
در این جا نام چند نفر از فرماندهان میانه ی زمین آورده شده است که هرگز موفق به بالای سر بردن جام جهانی نشدند.

جورج بست
22 می سال 1946 – 25 نوامبر سال 2005
کشور: ایرلند شمالی
دوران ورزشی بین المللی: 1977 – 1964 (37 حضور)
بست یکی از اولین "پسرهای بد" فوق ستاره ی بازی فوتبال بود. نمایشهای شگفت انگیز وی در زمین هرگز با دلقک بازیهای وی در خارج از زمین بازی برابری نمیکرد و او به خصوص به وسیله ی هواداران منچستر یونایتد به عنوان یکی از بزرگترین بازی کنان در تاریخ این بازی شناخته میشود.
علی رغم برخورداری تیم ملی فوتبال ایرلند شمالی از شاید بهترین بازی کن فوتبال آن زمان در جهان، این تیم نتوانست جواز حضور در جامهای جهانی سال 1966، 1970 و 1974 را به دست آورد.

یوهان کرایف
تولد: 25 آوریل سال 1947
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 1974 – 1966
کرایف در سطح جهانی به عنوان یکی از بهترین بازی کنان فوتبال در تمامی دوران محسوب میشود. او یکی از هوا داران پر و پا قرص "توتال فوتبال"، یک سیستم تاکتیکی رؤیایی بود. وی در دوران ورزشی بسیار موفق خود موفق به بردن جوایز بی شماری گردید و اکثر دوران بازی خود را در تیم آژاکس و بارسلونا سپری کرد. وی هم چنین کار خود را با کسب افتخاراتی بی شمار در پست مدیریت این دو باشگاه ادامه داد.
کرایف کاپیتانی تیمی را بر عهده داشت که ادعا میشود بهترین تیمی باشد که موفق به کسب پیروزی در جام جهانی نشده است. تیم ملی هلند در جام جهانی سال 1974 با اجرای یک نوع بازی دل شاد کننده از "توتال فوتبال" گام به مرحله ی فینال نهاد، اما علی رغم این که در بازی فینال پیش از آن که پای حتی یک نفر از بازی کنان آلمانی به توپ بخورد از تیم حریف پیش افتاد، 2 بر 1 مغلوب تیم ملی آلمان غربی گردید. پس از این که کرایف از بازیهای ملی خداحافظی نمود تیم ملی هلند برای باری دیگر به فینال مسابقات جام جهانی سال 1978 رسید و برای بار دوم بازی را واگذار نمود.

میشل پلاتینی
تولد: 21 ژوئن سال 1955
کشور: فرانسه
دوران ورزشی بین المللی: 1987 – 1976 (72 حضور)
پلاتینی که در حال حاضر رئیس سازمان اجرایی فوتبال اروپا است، UEFA، یکی از گل زنترین هاف بکهای در تمام دوران است. پلاتینی در 580 بازی باشگاهیای که به انجام رساند 312 گل به ثمر رساند که از این مجموع 224 گل آنها در طول 432 بازی انجام شده در لیگ به به ثمر رسیدند، نسبتی از گل زده شده در هر بازی که از اکثر مهاجمان بالاتر است. وی به مدت بیش از 20 سال به عنوان گل زنترین بازی کن تیم ملی فرانسه باقی ماند و هنوز هم نسبت گل زده شده ی او در هر بازی به نسبت گل زنترین بازی کن حال حاضر فرانسه یعنی تیری آنری بهتر است. پلاتینی تنها در یک دوره از مسابقات جام ملتهای اروپا شرکت نمود، مسابقات سال 1984، اما هنوز هم گل زنترین بازی کن در تاریخ انجام این مسابقات است (به جز دور انتخابی).
دوران پلاتینی با فرانسه عصری طلایی را برای آبی پوشان به ارمغان آورد. آنها برنده ی مسابقات جام ملتهای اروپا در سال 1984 گردیدند و پلاتینی با به ثمر رسانیدن 9 گل در صدر گل زنان آن دوره از مسابقات جای گرفت. علی رغم این دستاورد آنها در مرحله ی نیمه نهایی جام جهانی سال 1982 و جام جهانی سال 1986 از دور مسابقات خارج شدند.

رایان گیگز
تولد: 29 نوامبر سال 1973
کشور: ویلز
دوران ورزشی بین المللی: 2007 – 1991 (64 حضور)
رایان گیگز مشهورترین بازی کن بریتانیایی در طول تاریخ فوتبال است. وی تمام دوران ورزشی خود را در باشگاه منچستر یونایتد توپ زده است و بخشی جدایی نا پذیر از موفقیت فوق العاده ی این باشگاه در دهه ی 90 و قرن بیستم بوده است. وی رکورد دار بیشترین حضور در تیم باشگاهی منچستر یونایتد و هم چنین رکورد دار بیشترین حضور یک بازی کن در لیگ برتر فوتبال انگلستان است. وی هم چنین دارنده ی رکورد تقریباً شکسته نا شدنی گل زنی در 23 فصل متوالی از لیگ برتر فوتبال انگلستان و 16 فصل متفاوت از لیگ قهرمانان یوفا است.
علی رغم ظهور فزاینده ی استعدادهایی چون گیگز، مارک هیوز، گرت بیل، کریگ بلمی، گری اسپید و آرون رمزی تیم ملی ویلز پس از تنها حضورشان در جام جهانی سال 1958 دیگر موفق به کسب جواز حضور در جام جهانی را به دست نیاورده است.

زیکو
تولد: 3 مارس سال 1953
کشور: برزیل
دوران ورزشی بین المللی: 1988 – 1976 (72 حضور)

مایکل لادروپ
تولد: 15 ژوئن سال 1964
کشور: دانمارک
دوران ورزشی بین المللی: 1998 – 1982 (104 حضور)
لادروپ بهترین بازی ساز در تاریخ این رشته ی ورزشی محسوب میشود. بسیاری از هم تیمیها و حریفان لادروپ وی را به عنوان برترین بازی کن تمام دوران میدانند. شهرت او به خاطر توانایی او در دریبل کردن، پاس کاری و دید فوق العاده ی او بود. زمانی یوهان کرایوف، مدیر او در باشگاه بارسلونا اظهار داشت که حتی با وجود 80 – 90% آمادگی، باز هم وی بهترین بازی کن درون میدان بود.
با وجود این که تیم ملی دانمارک دارای یکی از قویترین تیمهای خود در تاریخ خود بود، اما در مرحله ی یک شانزدهم نهایی مسابقات جام جهانی سال 1986 و مرحله ی یک چهارم نهایی سال 1998 حذف شد و نتوانست جواز حضور در مسابقات جام جهانی سال 1990 و 1994 را به دست آورد. از قضای روزگار، لادروپ که به عنوان بهترین بازی کن تاریخ دانمارک شناخته میشود، به هنگامی که تصمیم گرفت تا در مسابقات جام ملتهای اروپا در سال 1992شرکت نکند، قهرمانی این تیم را که بزرگترین لحظه در تاریخ فوتبال این کشور بود را از دست داد.

فرانچسکو گنتو
تولد: 21 اکتبر سال 1933
کشور: اسپانیا
دوران ورزشی بین المللی: 1969 – 1955 (43 حضور)
گنتو اعجوبهای در فوتبال اروپا محسوب میشود. وی تنها بازی کنی است که موفق به برد 6 جام اروپا (مسابقاتی که بعدها نام آن به لیگ قهرمانان اروپا تغییر یافت) شد و تنها بازی کنی است که در 9 فینال مسابقات بین قارهای حضور داشته است. او بخشی حیاتی از برتری باشگاه رئال مادرید بر جام اروپا در اوایل دوران پیدایش آن بود. رئال مادرید برنده ی پنج دوره ی اول جایزه ی بین قارهای شد و گنتو برای بار دیگر این افتخار را در سال 1966 به دست آورد. گنتو علاوه بر 6 عنوان قهرمانی جام اروپا 12 بار نیز به کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر اسپانیا نائل آمد.
با وجود حضور آلفردو دی استفانوی افسانهای، تیم ملی اسپانیا از راه یابی به مسابقات جام جهانی سال 1958 باز ماند و نتوانست تا در جامهای جهانی سال 1962 و 1966 از مرحله ی گروهی بالا رود.

یوهان نیسکنس
تولد: 15 سپتامبر سال 1951
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 1981 – 1970 (49 حضور)
نیسکنس یکی از اعضای مهم تیم ملی هلند در دهه ی 70 بود و مانند بسیاری از دیگر اعضای آن تیم از باشگاه آژاکس آمستردام به شهرت رسید. انعطاف پذیری تاکتیکی نیسکنس -- وی قبل از تغییر یافتن پستش به هاف بک میانی کار خود را در پست مدافع سمت راست آغاز نمود -- و همین طور استقامت او بخشی بسیار مهم از تاکتیکهای "توتال فوتبال" تیم ملی هلند بودند.
نیسکنس یکی از چند بازی کن نگون بختی است که 2 بار فینال مسابقات جام جهانی را از دست داده است. تیم ملی هلند در هر دو جام جهانی سال 1974 و 1978 به مرحله ی فینال صعود کرد و در هر دو دوره از بخت قهرمانی برخوردار بود، اما در هر دو جام به ترتیب مغلوب تیم ملی آلمان غربی و تیم ملی آرژانتین گردید.

پل اسکولز
تولد: 16 نوامبر سال 1974
کشور: انگلستان
دوران ورزشی بین المللی: 2004 – 1997 (66 حضور)
پل اسکولز، اسطوره ی باشگاه منچستر یونایتد در زمره ی مشهورترین بازی کنان این بازی بریتانیایی قرار دارد. وی تمامی دوران بازی خود را در باشگاه منچستر یونایتد به سر برد و این تیم را در کسب موفقیتهای بی شماری چه در جبهه ی ملی و چه در سطح قارهای یاری نمود. ژاوی برنده ی جام جهانی سال 2010 اسکولز را به عنوان بهترین مهاجم نسل خود که شامل اسطورههایی چون زین الدین زیدان، لوئیس فیگو، رایان گیگز، دیوید بکهام، آندره پیرلو، فرانک لمپارد، استیون جرارد و خود ژاوی میشد توصیف کرد. اسکولز کار خود را در پست یک مهاجم شروع کرد و سپس پست خود را به پستی دشوارتر و ایفا نمودن نقش بازی سازی تعویض نمود و به خاطر تسط خود بر توپ، پاسهایی دقیق و بدون عجله و شوتهای از راه دور مورد تحسین قرار گرفت.
اسکولز یکی از بازی کنان "نسل طلایی" انگلستان بود که انتظارات از خود را برآورده نساخت. با وجود این که تیم ملی انگلستان از اسطورههایی از فوتبال به مانند بکهام، لمپارد، جرارد، مایکل اوون، وین رونی، گری نویل، دیوید سیمن، سول کمپبل، جان تری و ریو فردیناند بهره میبرد بازی با تیم ملی آرژانتین را در مرحله ی یک شانزدهم نهایی مسابقات جام جهانی سال 1998 (در ضربات پنالتی) واگذار کرد، به تیم ملی برزیل در مرحله ی یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی سال 2002 به قهرمان آن دوره باخت و در مرحله ی یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی سال 2006 از تیم ملی پرتغال شکست خورد (مجدداً در ضربات پنالتی!).

استنلی متیوز
1 فوریه سال 1915 – 23 فوریه سال 2000
کشور: انگلستان
دوران ورزشی بین المللی: 1957 – 1934 (54 حضور)
شهرت متیوز به خاطر مهارتهای وی در زمین فوتبال و هم چنین رژیم سخت غذایی و تندرستی وی بود، که به او اجازه میداد تا به مدت باور نکردنی 33 سال در سطح اول جهان به بازی بپردازد! متیوز که در زمان وجود توپهای قدیمی و سنگین بازی میکرد به خاطر کنترل نزدیک و توانایی سانتر کردن خود مشهور بود. با وجود این که او به طور قابل ملاحظهای در ناحیه ی پای چپ خود ضعیفتر بود و در زدن ضرب با سر نیز ضعف داشت، اما اغلب متیوز به عنوان یکی از بهترین بازی کنان فوتبال انگلستان در تاریخ دانسته میشود.
متیوز نخستین حضور خود را در مسابقات جام جهانی را در جام جهانی سال 1950 و در سن 35 سالگی تجربه نمود. تیم ملی انگلستان در مرحله ی گروهی حذف شد. چهار سال بعد، متیوز استنلی برای بار دیگر به مسابقات جام جهانی گام نهاد، اما تیم ملی انگلستان در مرحله ی یک چهارم نهایی از دور مسابقات حذف شد.

فورواردها

بازی کنان فوروارد، "دل فریبترین" پستها در بازی فوتبال اساساً وظیفه ی گل زنی برای تیمهای خود را بر عهده دارند. این بازی کنان هم بلند قد هستند و هم قدرتمند و میتوانند به عنوان "مرد هدف" یا سریع و چالاک بازی کنند، و یا میتوانند به عنوان "شکارچی" یا "مهاجم دوم" بازی کنند. فورواردها در بسیاری از ترکیبهای مدرن اغلب به عنوان بالهای کمکی به کار گرفته میشوند تا خطر حمله ی تیم را افزایش دهند.
در اینجا نام 10 نفر از بزرگترین فورواردها آورده شده است که هرگز جام جهانی را با خود به خانه نیاوردند.

اوزِبیو
تولد: 25 ژانویه سال 1942
کشور: پرتغال
دوران ورزشی بین المللی: 1973 – 1961 (64 حضور، 41 گل)
اوزبیو بهترین بازی کن فوتبال پرتغال در تمام دوران محسوب میشود، افتخاری بزرگ برای مردی که در رقابت با کسانی چون لوئیس فیگو و کریستیانو رونالدو قرار دارد. اوزبیو نام خود را با غولهای باشگاه بنفیکا بر سر زبانها انداخت و با زدن 9 گل در مسابقات جام جهانی سال 1966 پا به عرصه ی بین المللی گذاشت. وی که در موزامبیک متولد شده است با جلب توجه کردن حاکمان استعماری موزامبیک، یعنی پرتغال، تبدیل به یکی از بهترین نمایندگان فوتبال قاره ی آفریقا گردید. وی هم چنین تحت عنوان یک جنتلمن واقعی نیز شناخته میشد. وی در کشور پرتغال با لقب او رِی (پادشاه) شناخته میشود، همان لقبی که به پله نیز داده شده است.
تیم ملی پرتغال موفق به راه یافتن به جام جهانی سال 1962 و جام جهانی سال 1970 نگردید. پرتغالی که اوزبیو هدایت آن را بر عهده داشت تیمی خطرناک در مسابقات جام جهانی سال 1966 بود، اما این تیم در مرحله ی نیمه نهایی توسط قهرمان آن دوره از مسابقات جام جهانی یعنی تیم ملی انگلستان شکست خورد، و اوزبیو در طول این بازی تحت نظر نوبی استایلز بود.

آلفردو دی استفانو
تولد: 4 جولای سال 1926
کشور: آرژانتین – 1947 (6 حضور، 6 گل)، کلمبیا – 1949 (4 حضور، بدون گل زده)،
اسپانیا – 1961 – 1957 (31 حضور، 23 گل)
آلفردو دی استفانو به عنوان یک از بهترین بازی کنان تاریخ فوتبال شناخته می‌‌شود. چندین فوتبالیست سابق، شامل افرادی چون پله و اوزبیو، استفانو را "کاملترین فوتبالیست در تاریخ پیدایش این رشته ی ورزشی" خوانده‌‌اند. او به تغییر دادن پست خود در طول زمان بازی مشهور بود، خیلی عقب می‌‌کشید (حتی تا منطقه ی پنالتی زمین خودی عقب می‌‌آمد) تا توپ را جمع کند و آن را با تیز هوشی پخش نماید. پس از این که او در باشگاه کلمبیایی میلیوناریوس برای خود نامی بهم زد، در سال 1953 به جمع بازی کنان تیم باشگاهی رئال مادرید پیوست. در تیم رئال مادرید بود که استفانو کلاس واقعی بازی خود را به جهانیان نشان داد. وی به همراه فرانچسکو گنتو و فرنچ پوسکاس مهره‌‌ای بدل ناپذیر و مهار نشدنی از تیم رئال مادرید در دهه ی 50 بود و برنده ی مقام قهرمانی 5 دوره ی نخست جام اروپا گردید.
متأسفانه استفانو هرگز در مسابقات جام جهانی حضور پیدا نکرد. در حالی که او یک شهروند آرژانتینی بود اما این کشور از شرکت نمودن در مسابقات جام جهانی سال 1950 و 1954 امتناع ورزید. در مدت زمان بازی وی برای تیم ملی اسپانیا، این تیم از صعود به مسابقات جام جهانی سال 1958 باز ماند و با وجود این که تیم جواز حضور در مسابقات جام جهانی سال 1962 را به دست آورده بود اما استفانو در تمرینات آماده سازی برای حضور در مسابقات مصدوم گردید و مجبور به ترک مسابقات شد.

فرنچ پوسکاس
1 آوریل سال 1927 – 17 نوامبر سال 2006
کشور: مجارستان
دوران ورزشی بین المللی: مجارستان – 1956 – 1945 (85 حضور، 84 گل)، اسپانیا – 1962 – 1961 (4 حضور، بدون گل زده)
علی رغم این که پوسکاس یک مهاجم تمام و کمال نبود اما وی یکی از بزرگترین گل زن‌‌های تمامی دوران است و به عنوان یکی از بزرگان تمام دوران محسوب می‌‌شود. وی به همراه آلفردو دی استفانو نیروی هجومی هراس بر انگیزی بودند که تیم رئال مادرید را به سوی کسب برتری در سطح اروپا و کشوری سوق دادند. هم چنین گفته می‌‌شود که پوسکاس پست "فوروارد مرکزی نهان" و یا "مهاجم دوم" را به وجودآورده باشد.
پوسکاس کاپیتان مجارهای جادویی تیم ملی مجارستان بود و آنها را به سمت فینال مسابقات جام جهانی سال 1954 هدایت نمود، جایی که مغلوب تیم ملی انعطاف پذیر آلمان غربی گردیدند. پوسکاس در مسابقات جام جهانی سال 1962 که برای تیم ملی اسپانیا توپ می‌‌زد می‌‌بایست به وداع زود هنگام از مرحله ی گروهی این مسابقات قانع می‌‌بود.

مارکو فان باستن
تولد: 31 اکتبر سال 1964
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 1992 – 1983 (58 حضور، 24 گل)
مارکو فان باستن، زننده ی شاید مشهورترین گل در تاریخ مسابقات جام ملتهای اروپا، یکی از با استعدادترین فورواردها در دهه ی 80 میلادی بود. به مانند بسیاری از دیگر بازی کنان هلندی وی قبل از پیوستن به تیم آ.ث. میلان دوران بازی خود را از تیم باشگاهی آژاکس شروع کرد. وی مهرهای اصلی در برتری تیم آ. ث. میلان در مسابقات داخلی و قارهای در دهه ی 80 میلادی و اوایل دهه ی 90 میلادی بود، قبل از این که دوران بازی او در کمال تأسف با مصدومیتهای پی در پی کوتاه گردد.
فان باستن موفق به کسب مقام قهرمانی مسابقات جام ملتهای اروپا با تیم ملی هلند گردید، و در مسابقه ی فینال گلی مشهور را با استفاده از یک ضربه ی در جا به ثمر رسانید، اما نتوانست تا موفقیت خود را در سطح جهانی تکرار نماید. تیم ملی هلند موفق به کسب جواز حضور در مسابقات جام جهانی سال 1986 را به دست نیاورد و در طی یک بازی پِلِی آف بازی را به تیم ملی کشور همسایه ی خود بلژیک واگذار نمود و در دور حذفی مسابقات جام جهانی سال 1990 شکست خورد.

کنی دالگلیش
تولد: 4 مارس سال 1951
کشور: اسکاتلند
دوران ورزشی بین المللی: 1986 – 1971 (102 حضور، 30 گل)
دالگلیش قبل از این که با رفتن به تیم باشگاهی رو به رشد لیورپول جایگاه خود را در فرهنگ فوتبال تثبیت نماید، با غولهای اسکاتلندی سلتیک به نامی پر آوازه در فوتبال بریتانیا بدل گردید. دوران 13 ساله ی بازی او در باشگاه لیورپول (وی هم چنین 5 سال آخر آن را به اداره ی این باشگاه پرداخت) 3 جام اروپا را به همراه جوایز داخلی بی شماری به ارمغان آورد. وی در پست "مهاجم دوم" برتری داشت و با استفاده از توانایی بازی سازی و تمام کنندگی هوشمندانه ی خود کنترل بازی را در اختیار می‌گرفت. هم بازی شدن وی با یان راش یکی از موفقیت آمیزترین ترکیبها در تاریخ فوتبال انگلستان بوده است. دالگلیش به وسیله ی مجله ی چهار چهار دو به عنوان بهترین مهاجم بریتانیایی دوران پس از جنگ انتخاب گردید و هم چنین وی در صدر یک نظر سنجی درباره ی بزرگترین بازی کن تاریخ باشگاه لیورپول جای گرفت.
هر چند تیم ملی اسکاتلند از هستهای قوی از افراد مستعد برخوردار بود، اما آنها هرگز نتوانستند در سطح بین المللی دست به کار بزرگی بزنند و در مرحله ی نخست مسابقات جام جهانی سال 1974، 1978، 1982 و 1986 از دور مسابقات کنار رفتند، در سه جام نخست به علت تفاضل گل حذف گردیدند.

کارل هاینتس رومنیگه
تولد: 25 سپتامبر سال 1955
کشور: آلمان غربی
دوران ورزشی بین المللی: 1986 – 1976 (95 حضور، 45 گل)
رومنیگه بازی خود را از باشگاه غولهای آلمانی بایرن مونیخ آغاز نمود و به سرعت جای خود را در فهرست بازی کنان اصلی باز کرد. او و بازی کن هاف بک پل برایتنر در ادامه یافتن دوره ی برتری باشگاه بایرن مونیخ در آلمان تأثیر گذار بودند. رومنیگه با بازی خود در پست مهاجم و یا هاف بک هجومی بیش از 400 بار برای سرخ پوشان بایرن مونیخ به میدان رفت.
رومنیگه وجه تمایزی نگون بختانه را در دست دارد و تنها بازی کنی است که در دو بازی فینال جام جهانی کاپیتان تیم بازنده بوده است. تیم ملی آلمان غربی سه بار پیاپی به مسابقه ی فینال جام جهانی در سالهای 1982، 1986 و 1990 رسید، بازی اول را به تیم ملی ایتالیا واگذار نمود و بازی دوم را به تیم ملی آرژانتینی باخت که الهام بخش آن مارادونا بود. تیم ملی آلمان غربی موفق به کسب عنوان قهرمانی جام جهانی سال 1990 گردید، اما در آن زمان رومنیگه از دنیای فوتبال خداحافظی کرده بود.

فرناندو پیروتئو
10 مارس سال 1918 – 28 نوامبر سال 1978
کشور: پرتغال
دوران ورزشی بین المللی: 1947 – 1938 (20 حضور، 14 گل)
پیروتئو در بیش از 10 سال حضور خود در تیم اسپورتینگ لیسبون (باشگاه اسپورتینگ کشور پرتغال) 543 گل را تنها در 334 بازی به ثمر رسانید! پیروتئو اغلب مردی فراموش شده در جمع بهترین بازی کنان فوتبال تاریخ است، اما نسبت گل زده ی او در هر بازی رکوردی دست نخورده است، حتی پس از گذشت 60 سال از بازی او در باشگاه اسپورتینگ.
دوران ورزشی پیروتئو دست خوش بروز جنگ جهانی دوم قرار گرفت و او هرگز مجال بازی در مسابقات جام جهانی را به دست نیاورد.

رائول
تولد: 27 ژوئن سال 1977
کشور: اسپانیا
دوران ورزشی بین المللی: 2006 – 1996 (102 حضور، 44 گل)
هنگامی که رائول اولین بازی خود را در سال 1994 به انجام رسانید بدل به جوانترین بازی کن تیم باشگاهی رئال مادرید گردید، و علی رغم سن کمش تبدیل به عضو ثابت ترکیب این تیم اسپانیایی شد. وی به مدت 16 سال در تیم رئال مادرید باقی ماند تا این که در سال 2010 به فروش رسید. رائول در طول 700 بار حضور خود بیش از 300 گل را برای مرنگیها به ثمر رسانید. وی در حال حاضر گل زنترین بازی کن در لیگ قهرمانان اروپا است و 71 گل را در رقابت برتر اروپا به ثمر رسانیده است.
با وجود این که رائول به مدت 10 سال برای تیم ملی اسپانیا توپ زد اما موفق به کسب هیچ افتخار بزرگی نگردید. تیم ملی اسپانیا در مرحله ی گروهی مسابقات جام جهانی سال 1998 به زانو در آمد و در مرحله ی یک چهارم نهایی مسابقات جام جهانی سال 2002 و مرحله ی یک شانزدهم نهایی مسابقات جام جهانی سال 2006 از دور مسابقات کنار رفت.

آلن شیرر
تولد: 13 آگوست سال 1970
کشور: انگلستان
دوران ورزشی بین المللی: 2000 – 1992 (63 حضور، 30 گل)
شیرر بزرگترین گل زن لیگ برتر انگلستان است که موفق به زدن 260 گل برای تیمهای بلکبرن روورز و نیوکاسل یونایتد شد. وی هم چنین تنها بازی کنی است که تا کنون توانسته است بیش از 100 گل برای دو باشگاه انگلیسی به ثمر برساند. وی یک بازی کن وسط - فوروارد بودن کلاسیک انگلیسی دانسته میشد که به بیشتر از به کار گیری ظرافت و مهارت از قدرت و برتری جسمانی خود برای فائق آمدن بر حریفان خود بهره میجست.
شیرر یکی از اعضای اصلی تیم ملی انگلستان در سالهای 1994 و 1998 برای مسابقات جام جهانی بود اما تیم او موفق به کسب جواز حضور در جام جهانی 1994 نشد و در مرحله ی یک شانزدهم نهایی جام جهانی 1998 حذف شد.

دنیس برکمپ
تولد: 10 می سال 1969
کشور: هلند
دوران ورزشی بین المللی: 2000 – 1990 (79 حضور، 37 گل)
دنیس برکمپ در پست "مهاجم دوم" یک متخصص بود و در کنار تیری هانری زوجی مرگبار را در خط حمله ی تیم آرسنال تشکیل میداد. وی که در اصل یک هاف بک شش دانگ بود به وسیله ی آرسن ونگر به پست بازی ساز میانی انتقال یافت و کنترل بازی هجومی آرسنال را از موقعیتی حیاتی به دست گرفت.
در زمان حضور دنیس برکمپ در تیم ملی هلند، نارنجی پوشان در جام جهانی 1994 در مرحله ی یک چهارم نهایی و در جام جهانی 1998 در مرحله ی نیمه نهایی مغلوب و حذف گردیدند.

همان طور که شما میبینید برخی از بزرگترین نامهای فوتبال مزه ی کسب افتخار بالای سر بردن جام جهانی را نچشیده‌اند. این کار تنها برای این به انجام رسید تا نشان دهد که برای قضاوت درباره ی موفقیت یک بازی کن نباید شمار نشانهای جمع آوری شده به وسیله ی وی تنها معیار قرار گیرد.
در خاتمه مطلب، در این جا فهرستی از بزرگترین بازی کنان فعال حال حاضر فوتبال داده شده است که اکثر آنها در خطر به پایان رسانیدن دوران ورزشی خود بی آن که بتوانند برنده شدن جام جهانی را به نام خود کنند، هستند.

لیونل مسی: آیا این جادوگر کوچک خواهد توانست تا در جام جهانی سال 2014 بزرگترین حقه ی خود را از آستین بیرون آورد؟
کریستیانو رونالدو: آیا این غول سرسخت خواهد توانست تا تیم ملی پرتغال را در مسیر پیروزی قرار دهد؟
استیون جرارد: آیا این کاپیتان الهام بخش خواهد توانست تا تیم ملی انگلستان را به سوی پیروزی بشوراند؟
فرانک لمپارد: آیا پاهای پا به سن گذاشته ی این افسانه ی تیم چلسی می تواند تیم ملی انگلستان را به سوی کسب افتخار فتح جام جهانی سوق دهد؟
رابین فن پرسی: آیا این مهاجم غیر قابل مهار میتواند راهی باز نماید تا این که بتواند در نهایت طلسم بردن جام جهانی را برای تیم ملی هلند بشکند؟
آرین روبن: آیا این استاد جناح خواهد توانست تا موفقیت نهایی را به انجام رساند؟
مسعود اوزیل: آیا این بازی ساز آلمانی میتواند بعد از گذشت 24 سال بار دیگر درهای جام جهانی را برای تیم ملی آلمان بگشاید؟
وین رونی: آیا این مهاجم تکرو میتواند سردم دار تیم ملی انگلستان در پیکار بر سر کسب افتخار باشد؟
زلاتان ابراهیموویچ: آیا این مرد با نامی تجاری خواهد توانست اوجی بی سابقه را برای تیم ملی سوئد مهندسی نماید؟
مانوئل نویر: آیا توپ گیر باشگاه بایرن مونیخ میتواند گامی فراتر از همتای پیشین خود یعنی الیور کان بردارد؟
وینسنت کمپانی: آیا کاپیتان منچستر سیتی میتواند موج دوم شیاطین سرخ را به سوی جام جهانی هدایت نماید؟
فرانک ریبری: آیا این بازی کن که بر روی صورتش جای زخم وجود دارد قادر خواهد بود تا تنها افتخاری را که کم دارد به مجموعه ی خود اضافه نماید؟




 

 



نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط