با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
پدر و مادر نیمی از هویت و یا شخصیت فرزند را شکل میدهند و لذا دانستن نام و نشان والدین و اینکه به چه کسانی تعلق دارد، حق هر فردی ست. در شرایطی مانند فرزند خواندگی، باید این مطلب با رعایت احتیاط و در نظر گرفتن شرایط عاطفی او، به وی اطلاع داده شود‌. و البته توجه داشته باشید ‌که در هر زمان این اگاهی موجی از سردرگمی و تشویش خاطر را به دنبال خواهد داشت و چه بهتر است فرزند خوانده شما زمانی با واقعیت روبرو شود که نیاز نباشد شخصیتش را با بحران عظیم دیگری مانند بحران هویت در نوجوانی، مواجه ببیند. لذا بهترین زمان اطلاع این مسئله، پایان دوران کودکی اول است یعنی حدود ۶-۷ سالگی. و البته بهتر است قبل از شروع مدرسه این مطلب به او تفهیم گردد‌. در این سن او رشد اولیه و اصلی خود را پشت سر گذاشته و چون هنوز با شما انس و ارتباط بسیار نزدیکی دارد، به راحتی میتواند با لمس مهربانی و محبت تان، شما را جایگزین نداشته های خود کند. مخصوصا اینکه در این سن حالت پذیرشی و اقناعی او پررنگ تر است و بیشتر تحت فرمان شماست. پذیرش هر نکته در کودکی، سبب پایداری و ارامش خاطر او در اینده خواهد بود. پیشنهاد میکنم با توجه به شناختی که از فرزند خود در طول سالهای رشدش پیدا میکنید، در ان زمان و قبل از اقدام‌ به اطلاع رسانی، از یک‌ مشاور نیز کمک بگیرید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.